Η ΒΟΥΦΡΑΔΑ ΣΤΟ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΜΕΘΩΝΗΣ

Το διαμέρισμα της Μεθώνης χωρίστηκε σε τέσσερις επαρχίες: 1) την επαρχία Φαναριού, 2) την επαρχία Αρκαδιάς, 3) την επαρχία Ναβαρίνου και 4) την επαρχία Μεθώνης. Η περιοχή της Βουφράδας χωρίστηκε στα δύο. Ένα τμήμα της εντάχθηκε στην επαρχία Μεθώνης και ένα άλλο στην επαρχία Ναβαρίνου.

Α. ΕΠΑΡΧΙΑ ΜΕΘΩΝΗΣ

Απογραφή Ενετών έτους 1700. Το σχεδιάγραμμα παρουσιάζει ένα από τα τέσσερα τμήματα (prorincie) που είχε χωριστεί η Πελοπόννησος και στο οποίο ανήκε και η Βουφράδα. Ο εσωτερικός χωρισμός παρουσιάζει τα διαμερίσματα 1. Modon, 2. Coron, 3. Navarino, 4. Caritena, 5. Calamata, 6. Andrussa, 7. Leondari, 8. Arcadia, 9. Fanari.

Η επαρχία Μεθώνης, που είχε έδρα τη Μεθώνη, άρχιζε από τη θάλασσα και αφού περνούσε αριστερά του Λυκοδήμου έφτανε μέχρι τα χωριά του Αριστομένη.

Σύμφωνα με την απογραφή των Ενετών που έγινε το 1689 και στάλθηκε στην Βενετία το Σεπτέμβριο του 1690, η επαρχία Μεθώνης περιελάμβανε τα χωριά:

1) Sulinaria (Σουληνάρι), 2) Chrichi (Γκρίτζι), 3) Rados (Ράδου), 4) Calvazzo (Χαλβάτσου), 5) Chinigu Basso (Κάτω Κυνηγού), 6) Memi Raisi (Μεμερίζι), 7) Carilischieri (Καντιλισκιέρι), 8) Miglioti Alto (Άνω Μηλιώτη), 9) Arnauoli (Αρναούταλη), 10) Marielli (Μαργέλι), 11) Giapapi (Γιαπαπί), 12) Lendina (Λεντίνα), 13) Borgo Οί Modon (Μεθώνη), 14) Crustesi (Γκρούστεση), 15) Sai (Σπαή), 16) Arfagniani (Αρφανιάνοι), 17) Miliza (Μηλίτσα), 18) Metaxada (Μεταξάδα), 19) AvarilIi (ΑβαρλΟ, 20) Menaghia AIta (Άνω Μηνάγια), 21) Manitocori (Μανιατοχώρι), 22) Agazzizi (Αγατζίκι), 23) Misocori (Μεσοχώρι), 24) Cabasi (Καμπάσι), 25) Suballi (Σούμπαλη) , 26) Calavresa (Χαλαμπρέζα), 27) Polena (Πολένα), 28) Mataranga (Ματαράγκα), 29) ΖίΓί (Ζίρι), 30) Culcada (Κουλουκάδα), 31) Candrinu (Χανδρινού), 32) Vlassi Basso (Κάτω Βλάση), 33) Vlassi Alto (Άνω Βλάση), 34) Pachilirachi Οί Vlassi Mezo (Ψηλή Ράχη -Μέσο Βλάση), 35) Vlacopulo (Βλαχόπουλο), 36) Imami (Ιμάμη), 37) Miglioti Basso (Κάτω Μηλιώτη), 38) Menagia Bassa (Κάτω Μηνάγια), 39) ΡοlίΖΖί (Πουλίτσι), 40) NeruIla (Νερούλα), 41) Dauti (Νταούτη), 42) Cangadi (Καγκάδι), 43) Comatada (Χωματάδα), 44) Custuvari (Κουτσουβάρι), 45) Chinigu Alto (Άνω Κυνηγού), 46) Aga (Αγά), 47) Giofiri (Γιοφύρι), 48) Contogni (Κοντογόνι), 49) Langada (Λαγκάδα), 50) Furzi (Φουρτζή), 51) Οθllί Mustaffa (Ντελή Μουσταφά) και 52) Glavatini (Διαβατινή).

Από τα παραπάνω χωριά της επαρχίας Μεθώνης, δώδεκα βρίσκονταν στην περιοχή της Βουφράδας. Αυτά ήταν: 1) Γκρούστεση (Χαραυγή), 2) Αρναούταλη (Πετρίτσι) , 3) Μαργέλι, 4) Φουρτζή, 5) Βλάση, 6) Μηλιώτη, 7) Κοντογόνι (Παπαφλέσσα), 8) Μανιατοχώρι, 9) Βλαχόπουλο, 10) Σουληνάρι, 11) Χαλαμπρέζα (Καλοχώρι) και 12) Ματαράγκα.

Σύμφωνα με το Σπ. Λάμπρου (1), που μελέτησε τα αρχεία των Ενετών, ο πληθυσμός των χωριών της Βουφράδας το 1689 παρουσίαζε την παρακάτω εικόνα:

Βλέπουμε ότι το μεγαλύτερο χωριό της Βουφράδας που ανήκε στην επαρχία Μεθώνης το 1689, ήταν το Σουληνάρι με 118 κατοίκους. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Βασίλη Παναγιωτόπουλου (2), που μελέτησε την απογραφή των Ενετών του 1700, τα χωριά της Βουφράδας που ανήκαν στην επαρχία Μεθώνης παρουσίαζαν την παρακάτω εικόνα:

Μεγαλύτερο χωριό το 1700, στο μέρος της Βουφράδας που ανήκε στην επαρχία Μεθώνης, είναι πάλι το Σουληνάρι, που αυτή τη φορά έχει 171 κατοίκους.

Το 1629 στην περιοχή της Μεθώνης υπήρχαν πέντε χωριά κατοικημένα, τρία κατεστραμμένα και δύο μοναστήρια. Στην περιοχή κατοικούσαν 664 οικογένειες με 2.679 άτομα (3). Ολόκληρη η επαρχία είχε έκταση 331.312 στρέμματα.

Β. ΕΠΑΡΧΙΑ ΝΑΒΑΡΙΝΟΥ

Η επαρχία του Ναβαρίνου περιελάμβανε τα παρακάτω χωριά: 1) laimogli (Ζαιμογλι), 2) Papulia (Παπούλια), 3) Citta (Ναβαρίνο), 4) AgoIotizza (Αγορέλιτσα), 5) Ligudista (Λιγούδιστα), 6) Scarmega (Σκάρμιγκα), 7) Stelianu (Στυλιανού), 8) Curro (Κούρου), 9) PeIla (Πύλα), 10) Cramidi (Κρεμμύδι), 11) Iclena (Ικλενα), 12) Arcadina di Lazaretto (Αρκαδινά -Λαζαρέτο), 13) Muzusta (Μουζούστα), 14) Suman Aga (Σουμάναγα), 15) Cassan Aga (Χασάν Αγά), 16) Pispisa (Πισπίσα), 17) Allafina (Αλαψίνα), 18) CavaIIaria (Καβαλαρία), 19) Borgo Dί Navarino (Ναβαρίνο «κάστρο»), 20) Petrocori (Πετροχώρι), 21) FIocca (Φλόκα), 22) SchiIirachi (Ψηλή Ράχη), 23) Pisaschi PicoIo (Πισάσκι Μικρό), 24) Αlί cozza (Αλή Κότζα), 25) Cadir Aga (Καντήρ Αγά), 26) Plutano (Πλάτανος), 27) Curbei (Κούρμπεη), 28) Rustan Aga (Ρουστάν Αγά) και 29) Curcunara (Κουκουνάρα).

Από τα παραπάνω χωριά της επαρχίας Ναβαρίνου, τέσσερα βρίσκονταν στην περιοχή της Βουφράδας. Αυτά ήταν: 1) Πισπίσα (Μυρσινοχώρι), 2) Κρεμμύδι, 3) Σκάρμιγκα (Μεταμόρφωση) και 4) Ζαϊμογλι (Δροσιά).

Ο συνολικός πληθυσμός της επαρχίας Ναβαρίνου το 1700 ήταν 1.797 κάτοικοι και αυτή κάλυπτε έκταση 683.450 στρεμμάτων (4). Οι αριθμοί μας δείχνουν ότι η επαρχία του Ναβαρίνου ήταν διπλάσια σε έκταση από την επαρχία Μεθώνης.

Στη συνέχεια, παραθέτουμε την πληθυσμιακή κατάσταση των τεσσάρων χωριών της Βουφράδας που ανήκαν στην επαρχία του Ναβαρίνου (5):

Το 1690 όλη η Πελοπόννησος είχε 86.464 κατοίκους και οι επαρχίες Καλαμάτας, Νησιού, Ανδρούσας, Ναβαρίνου, Μεθώνης και Κορώνης είχαν 22.765 κατοίκους.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

1. ΣΠΥΡΟΣ ΛΑΜΠΡΟΥ: Απογραφή του Νομού Μεθώνης επί Βενετών, Δ.Ι.Ε.Ε. 2/ 1985.
2. ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Πληθυσμός και οικισμοί της Πελοποννήσου 130ς -180ς αιώνας, Αθήνα, 1985.
3. ΑΡΙΣΤΟΜΕΝΗ ΜΙΧΑΗΛ: Ιστορία της πόλεως Πύλου, Εν Αθήναις 1888, σελίδα 38.

4. και 5. ΒΑΣΙΛΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ: Πληθυσμός και οικισμοί της Πελοποννήσου 130ς -180ς αιώνας, Αθήνα 1985.