Η ΒΟΥΦΡΑΔΑ ΣΤΟ ΠΑΣΑΛΙΚΙ ΤΗΣ ΜΕΘΩΝΗΣ

Από το 1460 μέχρι το 1770, πρωτεύουσα της Πελοποννήσου είχαν κάνει οι Τούρκοι το Ναύπλιο. Το 1770 που ξέσπασαν στην Πελοπόννησο τα Ορλωφικά, οι Τούρκοι μετέφεραν την πρωτεύουσα της Πελοποννήσου από το Ναύπλιο στην Τρίπολη, στην οποία διέμενε ο μορά-βαλεσί, ο γνωστός μας βεζίρης, μαζί με τον υποδιοικητή που λεγόταν καϊμακάμης. Για θέματα που αφορούσαν σε κινήσεις ραγιάδων έπρεπε να ενημερώνουν το μορά-βαλεσί οι κοτζαμπάσηδες, οι επίσκοποι Πελοποννήσου και οι μορογιάννηδες.

Ολόκληρη η Μεσσηνία ήταν χωρισμένη σε δύο πασαλίκια, αυτά της Μεθώνης και της Κορώνης. Εμείς θα ασχοληθούμε με το πασαλίκι της Μεθώνης γιατί η περιοχή της Βουφράδας ανήκε σ' αυτό.

Ο πασάς είχε έδρα τη Μεθώνη. Για συμβούλους του είχε το μουκαμπελαντζή, το δεφτέρ κεχαγιά και έναν τελώνη. Διατηρούσε ακόμα ένα απόσπασμα από 150 καβάσηδες και ένα δήμιο.

Το πασαλίκι της Μεθώνης, στο οποίο ανήκε η Βουφράδα, ήταν χωρισμένο στους παρακάτω τέσσερις καζάδες: 1. Καζάς της Μεθώνης, 2. Καζάς του Νιόκαστρου, 3. Καζάς της Αρκαδιάς και 4. Καζάς του Φαναριού.

Ένα μέρος της Βουφράδας ανήκε στον καζά της Μεθώνης και ένα άλλο στον καζά του Νιόκαστρου. Κάθε καζάς είχε διοικητή τον Τούρκο βοεβόδα. Επίσης, κάθε καζάς περιλάμβανε έναν αριθμό χωριών που ήσαν ζαϊμια των Τούρκων σπαχήδων. Οι σπαχήδες έδιναν το όνομά τους στο χωριό που διοικούσαν. Αναφέρουμε ενδεικτικά δύο τέτοιες περιπτώσεις από χωριά της Βουφράδας:

Δροσιά - Ζαϊμ Ογλί, Πετρίτσι - Αρναούτ Αλή. Κάθε βοεβόδας είχε και έναν κατή, για να δικάζει τις διαφορές μεταξύ Τούρκων και Ελλήνων με βάση το Κοράνιο. Οι διαφορές που προέκυπταν μεταξύ Ελλήνων λύνονταν από τα επισκοπικά δικαστήρια. Έτσι, εκτός απ' αυτόν, ο βοεβόδας είχε συνεργάτες το σεντούκ εμίρη, που ήταν ο ταμίας, καθώς και τον μπουλούκμπαση, που ήταν ο αποσπασματάρχης του.