Δίμηνη έκδοση του Συλλόγου των Απανταχού Βλασαίων «ΤΟ ΒΛΑΣΗ»
Συντάσσεται με ευθύνη του Διοικητικού Συμβουλίου
Ιδιοκτήτης: Σύλλογος Απανταχού Βλασαίων «ΤΟ ΒΛΑΣΗ»
Δ/νση: Βλάση Μεσσηνίας Τ.Κ. 24014
Εκδότης-Διευθυντής: Παναγιώτα Μαρινοπούλου. Δ/νση: Κανάρη 36, Καλαμάτα. Τ.Κ. 241100, τηλ.6976670736
Σύνταξη-Επιμέλεια Ύλης: Τάσος Αποστολόπουλος. Δ/νση: Δημητρακοπούλου 20, Τρίπολη, τηλ. 6977278756
Παραγωγή ρεύματος στη Βουφράδα
Μια σύγχρονη μονάδα παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος με φωτοβολταϊκά εγκρίθηκε να κατασκευαστεί στη Βουφράδα και συγκεκριμένα στο χωριό Πετρίτσι, στη θέση «Παληάμπελα». Η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας στη Βουφράδα θα είναι ισχύος 99,225 KW. Η μονάδα θα είναι ιδιοκτησία του Χαράλαμπου Ζερβέα ο οποίος και εξασφάλισε την έγκριση από τη διεύθυνση ΠΕΧΩ της Περιφέρειας Πελοποννήσου. Η μονάδα έχει εξασφαλίσει και την περιβαλλοντική αδειοδότηση. Η παραγωγή ρεύματος της μονάδας αυτής θα πωλείται εξολοκλήρου στη ΔΕΗ. Να αναφέρουμε, τέλος, ότι τα φωτοβολταϊκά συστήματα έχουν μηδενική ρύπανση, αθόρυβη λειτουργία, απεξάρτηση από την τροφοδοσία καυσίμων και δυνατότητα επέκτασης ανάλογα με τις ανάγκες.
Ταχυδρομικές θυρίδες στο Βλάση
Με πρωτοβουλία του Συλλόγου των Απανταχού Βλασαίων και της προέδρου του Τοπικού Συμβουλίου Βλάση Σίτσας Κακούρη ζητήθηκε από τα Ελληνικά Ταχυδρομεία να τοποθετηθούν στο Βλάση θυρίδες για τους κατοίκους του χωριού ώστε να μην αφήνεται η αλληλογραφία τους εδώ και εκεί. Στην προσπάθεια αυτή βοήθησαν τα μέγιστα από την περιφέρεια των ταχυδρομείων της Τρίπολης ο Παναγιώτης Καστανός καθώς και ο συμπατριώτης μας ταχυδρόμος στο Χατζή Κυριάκος Κυριακόπουλος. Έτσι έξω από το κοινοτικό κατάστημα τοποθετήθηκαν θυρίδες όπου ο κάθε Βλασαίος έχει το δικό του κλειδί και λαμβάνει την αλληλογραφία του από τη δική του θυρίδα. Είναι μια αξιέπαινη προσπάθεια.
Πόσο στοιχίζουν οι δημοτικοί άρχοντες;
Δεν είναι μικρό και ευκαταφρόνητο το ποσό των χρημάτων που σύμφωνα με το νόμο λαμβάνουν στη Βουφράδα οι αιρετοί άρχοντες (δήμαρχος, αντιδήμαρχος και πρόεδρος δημοτικού συμβουλίου) σε ετήσια βάση. Στον προϋπολογισμό δαπανών έτους 2008 που κατέθεσε στο δημοτικό συμβούλιο ο δήμαρχος Βουφράδας κ. Κώστας Κυριακόπουλος έχει γραφτεί το κονδύλι των 54.410 ευρώ για έξοδα παράστασης δημάρχου, αντιδημάρχου και προέδρου δημοτικού συμβουλίου για το 2008. Αν σ΄ αυτά προσθέσει κανείς 6.500 ευρώ που θα πάρουν ως έξοδα κίνησης οι δημοτικοί σύμβουλοι και 5.000 ευρώ που θα πάρουν ως έξοδα κίνησης οι πρόεδροι των τοπικών συμβουλίων, το συνολικό ποσό θα φτάσει στα 65.910 ευρώ. Δε λέμε ότι κακώς ή παράνομα παίρνουν αυτά τα χρήματα, λέμε απλά ότι θα πρέπει σε ετήσια βάση να παίρνει για έργα το κάθε δημοτικό διαμέρισμα τουλάχιστον όσα παίρνουν οι δημοτικοί άρχοντες το χρόνο. Διαφορετικά οι δήμοι θα υπηρετούν τους αιρετούς άρχοντες και όχι τους πολίτες.
Επισκεφθείτε την ιστοσελίδα μας
Μάθε για τα Βουφραδοχώρια, μάθε για την περιοχή μας μέσα από την ιστοσελίδα του συλλόγου μας. Η διεύθυνσή μας είναι www.vlasi.gr για την οποία ενημερώστε και τους φίλους σας. Διαβάστε ηλεκτρονικά και όλα τα φύλλα της εφημερίδας μας. Κάθε μήνα αυξάνουν οι επισκέψεις στην ιστοσελίδα μας. Τον Ιανουάριο είχαμε 1252 επισκέψεις και το Φεβρουάριο 1267 επισκέψεις.
Έσοδα και δαπάνες δήμου Βουφραδών
Ενδιαφέρον παρουσιάζει η εικόνα των εσόδων και των δαπανών του δήμου Βουφραδών μέσα από τον προϋπολογισμό του οικονομικού έτους 2008. Μέχρι 31-12-2007 έσοδα διαμορφωθέντα 1.177.652 ευρώ. Μέχρι 31-12-2007 βεβαιωθέντα έσοδα 782.526,64 ευρώ. Για το 2008 ψηφίστηκαν από το δημοτικό συμβουλίο Βουφραδών ποσό εσόδων της τάξης του 1.719.530,15 ευρώ. Η εικόνα των δαπανών διαμορφώνεται ως εξής: Μέχρι 31-12-2007 διαμορφωθείσες δαπάνες 911.554,44 ευρώ. Μέχρι 31-12-2007 ενταλθέντες δαπάνες 601.523,98 ευρώ. Για το οικονομικό έτος 2008 ψηφισθείσες από το δημοτικό συμβούλιο δαπάνες 1.719.530,15 ευρώ. Να σημειώσουμε, τέλος, ότι προϋπολογισμός ψηφίστηκε από την πλειοψηφία ενώ η αντιπολίτευση τον καταψήφισε λέγοντας ότι είναι αντιαναπτυξιακός.
Κάποιοι το παίζουν πονηροί. Αντί να αναζητούν στοιχεία για τα χωριά της Βουφράδας από πρωτογενείς πηγές και να τις αναφέρουν, όπως ο νόμος προβλέπει, μπήκαν στην ιστοσελίδα του συλλόγου μας, αντέγραψαν ολόκληρες σελίδες και τις παρουσιάζουν ως δικές τους στο διαδίκτυο. Το ίδιο έκαναν και με τα βιβλία «Βουφράδα» και «Ιστορία της κοινότητας Βλάση» του συμπατριώτη μας Τάσου Αποστολόπουλου. Αυτό μας ανάγκασε να αναθέσουμε την υπόθεση σε δικηγόρο Βλασαίικης καταγωγής και να προσφύγουμε στη δικαιοσύνη. Γελάει πιο καλά όποιος γελάει τελευταίος φίλε από το Σκάρμιγκα που αντιγράφεις αντί να δημιουργείς.
Στις μέρες μας μιλάμε για τάξη στην κυκλοφορία των οχημάτων. Στις δεκαετίες 1940, 1950, 1960 τα κοινοτικά συμβούλια με πολλές τους αποφάσεις προσπαθούσαν να βάλουν μια τάξη στην κυκλοφορία των ζώων. Δεκάδες τέτοιες αποφάσεις συναντάς στην κοινότητα Βλάση. Σήμερα παρουσιάζουμε μια απ΄ αυτές. Έχει ημερομηνία 9 Σεπτεμβρίου 1946 και μεταξύ των άλλων αναφέρει ότι το κοινοτικό συμβούλιο «…αφού συνεζήτησε το ζήτημα περί απαγορεύσεως των χοίρων και αιγών, οι μεν χοίροι να είναι δεμένοι εις τας οικείας και να μη περιφέρονται εντός και εκτός χωριού αι δε αίγαι απαγορεύεται να βόσκοση με ποίμνια πλην μιας και μόνον και η οποία θα είναι κουστεκιασμένη…».
Παυλόπουλος Δημήτρης: Ένας μεγάλος γλύπτης από την Πελεκανάδα
Ο Δημήτρης Παυλόπουλος γεννήθηκε στο χωριό Πελεκανάδα. Σε νεαρή ηλικία μετανάστευσε στην Αυστραλία όπου όνταν, πατέρας ενός παιδιού και εργαζόμενος, φοίτησε σε τεχνολογικό ινστιτούτο και πήρε πτυχίο «fitter and turner». Ασχολήθηκε για πολλά χρόνια με τη συντήρηση και τις επισκευές υδραυλικών και μηχανικών μηχανημάτων επεξεργασίας και διαμόρφωσης μετάλλων. Ο νόστος για την πατρίδα όμως υπερίσχυσε. Επαναπατρίστηκε φέρνοντας μαζί του και τις γνώσεις που απέκτησε εκεί. Η αγάπη του για τη διατήρηση της παραδοσιακής τέχνης τον οδήγησε σε αυτό που κάνει σήμερα, να αναπαράγει εργαλεία που χρησιμοποιήθηκαν για τις πρώτες ανάγκες των ανθρώπων από τα αρχαία χρόνια έως τα μέσα του περασμένου αιώνα. Εργαλεία που κινούνται με τη δύναμη του νερού, ζωοκίνητα και χειροκίνητα. Είναι όλα λειτουργικά και πανομοιότυπα έτσι ώστε ο καθένας να μπορεί σήμερα να βλέπει πώς ήταν και πώς λειτουργούσαν. Το 2005, παρουσίασε ένα έργο, έναν παραδοσιακό αργαλειό, σε έκθεση σε αίθουσα του Πολεμικού Μουσείου της Αθήνας όπου πήρε το πρώτο Πανελλαδικό Βραβείο. Το 2006, συμμετείχε σε ομαδική έκθεση καλλιτεχνών στο οικολογικό πάρκο Αντώνης Τρίτσης όπου το περιοδικό ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ, που ασχολείται κυρίως με καλλιτεχνικά θέματα, έκανε θετικά σχόλια, και η τοπική εφημερίδα ΗΧΩ γράφει πως: «με συγκίνηση μας γύρισε πίσω στο χρόνο». Το Μάρτιο του 2007, συμμετείχε στην έκθεση Α.Σ.Δ.Α., Αναπτυξιακός Σύνδεσμος Δυτικής Αθήνας, μαζί με 220 άλλους καλλιτέχνες από δέκα όμορους δήμους, εκθέτοντας έντεκα διαφορετικά έργα τα οποία επισκέφτηκαν άνθρωποι από τον πολιτικό βίο ως αυτοί που πρόφτασαν να γνωρίσουν κάποια από αυτά, ή είχαν δικά τους που τα δούλευαν οι ίδιοι. Στο βιβλίο εντυπώσεων κυριαρχούσε πάντα η φράση: «με νοσταλγία γύρισαν πίσω στις μέρες που πέρασαν». Είναι μέλος της UNESCO. Ασχολείται με τον εθελοντισμό και είναι μέλος της Ελληνικής Ομάδας Έρευνας και Διάσωσης Εθελοντών Αττικής. Κατοικεί στην Πετρούπολη Αττικής.
Το 1984 με 5,1 Ρίχτερ χτυπήθηκαν τα χωριά μας
Σε μια από τις προηγούμενες εφημερίδες μας είχαμε αναφερθεί στο σεισμό του Οκτωβρίου 1984. Στο φύλλο αυτό παρουσιάζουμε πώς η τοπική εφημερίδα «Ελευθερία» περιέγραψε τα γεγονότα στο φύλλο της 9ης Οκτωβρίου 1984: «Οι περιοχές που ο σεισμός ήταν πιο αισθητός είναι η Πυλία και η Τριφυλία και σύμφωνα με τα πρώτα στοιχεία δημιουργήθηκαν ρωγμές σε παλαιά σπίτια. Ζημιές αναφέρθηκαν από τη Μεταμόρφωση Πυλίας όπου καταρρεύσανε τοίχοι σε δυο παλιά σπίτια, έπαθε ρωγμές το κτήριο του τηλεφωνείου και διακόπηκε το ηλεκτρικό ρεύμα. Ακόμα σύμφωνα με τα πρώτα στοιχεία, ζημιές υπήρξαν σε σπίτια και στα χωριά Κουρτάκι, Γλυφάδα και Πελεκανάδα. Στο Κουρτάκι μάλιστα τραυματίστηκε από πτώση σοβάδων μια γυναίκα που μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο Καλαμάτας».
Την περίοδο 1849-1944 στον ιερό ναό της Κοίμησης της Θεοτόκου στο Δάρα διακόνευσαν οι ιερείς:
ΟΠαραμύθια και θρύλοι από το χωριό 
Κοντογόνι
Ο δάσκαλος Πάνος Δ. Κοσμόπουλος μας έχει δώσει μια σειρά από βιβλία, ιστορικά και λαογραφικά. Ξεχωριστή θέση ανάμεσα σ΄ αυτά κατέχει το βιβλίο Παραμύθια και θρύλοι από το διπλανό μας χωριό Κοντογόνι (Παπαφλέσσας). Είναι μια αξιολογότατη δουλειά που την προτείνουμε ανεπιφύλακτα.
Τότε που γινόντουσαν λαϊκές συνελεύσεις
Τη δεκαετία του 1980 ήταν κατάκτηση η πραγματοποίηση λαϊκών συνελεύσεων στα χωριά μας όπου δινόταν η δυνατότητα στους κατοίκους να θέτουν τα προβλήματά τους και να ασκούν δημόσια κρητική. Μια τέτοια λαϊκή συνέλευση που πραγματοποιήθηκε στο χωριό Μεσοπόταμο (Βελή) αλιεύσαμε από την εφημερίδα «Ελευθερία». Φέρει ημερομηνία 7 Δεκεμβρίου 1984 και αναφέρει: «Μεθαύριο Κυριακή θα πραγματοποιηθεί λαϊκή συνέλευση στην Κοινότητα Μεσοποτάμου Πυλίας, στην οποία θα παρευρεθεί ο νομάρχης Ν. Φαρμάκης και υπηρεσιακοί παράγοντες. Κύρια θέματα που θα συζητηθούν είναι: Ανάπτυξη κτηνοτροφίας της περιοχής. Άρδευση της περιοχής. Εκπολιτιστικά και διάφορα άλλα θέματα που πρόκειται να θέσουν οι κάτοικοι της περιοχής».
Η ζωή και η δράση του Παύλου Κακούρη στην Αμερική
Μοιάζει με παραμύθι. Είναι, όμως, έτσι η ζωή όλων αυτών που εγκατέλειψαν το Βλάση στα τέλη του 1800 και στις αρχές του 1900 και αναζήτησαν μια καλύτερη ζωή στο άγνωστο, στη μακρινή Αμερική, το νέο κόσμο όπως την αποκαλούσαν.
Ανάμεσα σ΄ αυτούς και ο Γεώργιος Κακούρης του Βασιλείου. Παιδί πενταμελούς οικογένειας, είχε γεννηθεί στο Βλάση το 1895. Στον ανθό της νιότης του βρέθηκε στην Αμερική μετανάστης με όνειρα για μια καλύτερη ζωή. Πάλεψε σκληρά όπως όλοι οι Έλληνες μετανάστες και τα κατάφερε.
Για τη ζωή του Γεωργίου Κακούρη ελπίζουμε σύντομα να μας δοθεί η ευκαιρία να αναφερθούμε διεξοδικά σε κάποιο από τα επόμενα φύλλα της εφημερίδας μας. Σ΄ αυτό το φύλλο θα αναφερθούμε στη ζωή, στη δράση και στον αγώνα του γιού του Παύλου Κακούρη που γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη το 1936, λίγα χρόνια πριν ξεσπάσει ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος σε μια γειτονιά που κατοικούσαν πολλοί Έλληνες οικονομικοί μετανάστες. Στο Βλάση ήρθε για πρώτη φορά το 1951. Ήταν η πρώτη επαφή του με τα χώματα που γεννήθηκε ο πατέρας του.
Ο Παύλος Κακούρης ξεκίνησε να παίζει μαντολίνο στα επτά του χρόνια και έκανε μαθήματα βιολιού και ακορντεόν για πολλά χρόνια. Στο μπουζούκι το γύρισε το 1960. Άρχισε να παίζει επαγγελματικά το 1963. Πολύ γρήγορα κατέκτησε τα μεγαλύτερα μουσικά κέντρα της Αμερικής. Το 1974 ξεκίνησε εμπορικές δραστηριότητες χωρίς να εγκατελείψει τη μουσική του πορεία. Το 2000 δημιούργησε ιστοσελίδα στο διαδίκτυο για την προώθηση και πώληση μπουζουκιών από την Ελλάδα. Παράλληλα διατηρεί εταιρία κτηματικών και μεσιτικών συναλλαγών στο Σακραμέντο στην Καλιφόρνια.
Τον Παύλο Κακούρη τον συναντήσαμε τυχαία μέσα από το διαδίκτυο όπου μάθαμε πολλά για την επιτυχημένη του πορεία ως μουσικό και ως επιχειρηματία. Του ζητήσαμε να μας στείλει κάποια στοιχεία για τον ίδιο. Σεμνός, όμως, καθώς είναι απέφυγε να το πράξει. Στην επιμονή μας μάς έστειλε μια συνέντευξή του που είχε δώσει σε ανύποπτο χρόνο στο διαδικτυακό περιοδικό για το λαϊκό τραγούδι «Η Κλίκα» : (web: www.klika.gr).
Να λοιπόν πώς περιγράφει όψεις της ζωής του στην «Κλίκα»: «Θα αρχίσω από το σπίτι μας στη Νέα Υόρκη το 1936. Τότε γεννήθηκα. Μέναμε σε μια γειτονιά με πολλούς Έλληνες και άλλους Ευρωπαίους. Κάθε οικογένεια είχε τους Ελληνικούς της δίσκους και ένα φωνόγραφο. Ανάλογα με το μέρος της Ελλάδας από όπου είχαν έρθει, είχανε και την τοπική μουσική τους. Οι Μικρασιάτες ακούγανε και τούρκικους δίσκους σε μικρές συγκεντρώσεις με στενούς φίλους που τα γνωρίζανε και τους άρεσαν. Τα ζεϊμπέκικα ήταν σε ανατολίτικο στυλ με ούτια, κανονάκια και βιολιά. Αυτά που τα λέγαμε μόρτικα, αλανιάρικα και μετά ρεμπέτικα τα ακούσαμε λίγο πριν τον πόλεμο με τη Γερμανία. Τα μπουζούκια ακούγονταν σαν μαντολίνα τότε και κανένας από μας δεν ήξερε τη διαφορά.
Στα σπίτια τραγουδάγανε διάφορες καντάδες. Θυμάμαι το «Κερνώ τον πόνο μου κρασί». Μεγάλο σουξέ της εποχής! Το τραγουδούσε η μάνα μου και έπαιζε μαντολίνο! Από μικρός άκουγα τα παλιά τραγούδια του Περιστέρη, Ρούκουνα, Σαμιωτάκη, Τούντα, Παπασιδέρη, Καλλέργη, Στράτου, Στελλάκη, Γεωργακόπουλου, Κερομύτη και πολλών άλλων ίσως άγνωστων σήμερα.
Τα πρώτα χρόνια ακούγαμε δημοτικά γιατί ήτανε χορευτικά (συρτά, καλαματιανά και τσάμικα), καλά για τα γλέντια. Τα μπουζούκια δεν τα είχε γνωρίσει ο κόσμος της εποχής. Τα σπίτια είχανε πολλά μαντολίνα, βιολιά, κιθάρες και κλαρίνα για της παρέες τα Σαββατοκύριακα. Όλοι γλεντάγανε στα σπίτια τους, γιατί μαγαζιά Ελληνικά με μουσική δε θυμάμαι να υπήρχανε. Μετά από το 1929 μέχρι το 1933 που κλείσανε οι τράπεζες και οι λεφτάδες τα χάσανε όλα υπήρχε μεγάλη φτώχια στην Αμερική και τους επαγγελματίες μουσικούς τους βλέπαμε μόνο σε γάμους, βαφτίσια και χοροεσπερίδες. Αυτοί ήτανε μεγάλοι στην ηλικία και παίζανε κλαρίνα, λαούτα, ούτια, σαντούρια και βιολιά. Ωραία χρόνια!
Στο δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο είχε έρθει η Σοφία Βέμπο με μουσικούς για τα τραγούδια του πολέμου. Είχε μαζευτεί όλος ο Ελληνισμός της Νέας Υόρκης να ακούσει τα ελληνικά τραγούδια. Όμως για πολλά χρονιά δεν είχαμε ακούσει μπουζούκι. Ένας ήταν, ο μοναδικός, ο Τζακ Χαλκιάς που έπαιζε το φημισμένο του ταξίμι και άλλα κομμάτια που γίνανε δίσκοι. Το 1951 ήρθε ένας μπουζουξής ο Κώστας Καλύβας. Νομίζω πως ήτανε ένας από τους πρώτους επαγγελματίες.
Το Μάρτη το 1951 με πήγε η μάνα μου στην Ελλάδα για πρώτη φορά, με το πλοίο «Νέα Ελλάς». Θα γράψω λίγα για αυτή την εποχή αν και νομίζω πως τη γνωρίζετε καλύτερα από μένα.
Είχαν γίνει σουξέ τότε «Η Ταμπακέρα», «Σε τούτο το παλιόσπιτο», «Άσ' τα τα μαλλάκια σου», «Ο Ναύτης», «Παίξε Χρήστο το μπουζούκι» και «Τα Πεταλάκια». Εγώ τρελάθηκα με τα μπουζούκια και μου κόλλησε η «ασθένεια» τόσο, που κρατάει μέχρι σήμερα, 54 ολόκληρα χρόνια μετά.
Πρώτη φορά είδα να παίζουνε μπουζούκι στο Μενίδι, στο πανηγύρι της Ζωοδόχου Πηγής, σε μια μεγάλη ταβέρνα που την λέγανε «Η Αίγλη». Ήτανε ο Τσιτσάνης μαζί με τον Παπαϊωάννου. Το σπίτι μας ήτανε πολύ κοντά και τους άκουγα όλη νύχτα από κρεβάτι μου.
Γύρισα στην Αμερική τον Ιούλιο και έκλεισα 15 χρονών. Στα 17 πήγα ναύτης στο πολεμικό ναυτικό των ΗΠΑ. Είχα πάντα μαζί μου στο πλοίο δίσκους Ελληνικούς και γραμμοφωνάκι, για να έχω ελληνική συντροφιά. Τα τραγούδια που είχα τότε (το 1953/54) ήτανε το «Φτωχοκάλυβο», «Το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό», «Εσένα σε φοβάμαι». Πιθανόν στην Ελλάδα να είχαν βγει πολύ νωρίτερα, αλλά μέχρι να φτάσουνε στην Αμερική θα πέρασε καιρός. Όταν πήγα στην Ιαπωνία, μετά από τον πόλεμο με την Κορέα, βρήκα μαγαζιά ελληνικά που πηγαίνανε οι Έλληνες του εμπορικού ναυτικού. Η πόλη Κόμπι δίπλα στο λιμάνι είχε τρία τέτοια μαγαζιά, με Ελληνικούς δίσκους μόνο στη δισκοθήκη τους και οι Γιαπωνέζες που εργάζονταν εκεί χορεύανε όλους τους ελληνικούς χορούς και μιλάγανε ελληνικά. Μου κάνανε μεγάλη εντύπωση με την εξυπνάδα τους. Μετά από κει πήγαμε στη Σαϊγκόν στην Ινδοκίνα, το σημερινό Βιετνάμ. Είχε και εκεί ένα Ελληνικό μαγαζί με το ίδιο πρόγραμμα.
Απολύθηκα το 1957 και εγκαταστάθηκα στο Λος ’ντζελες της Καλιφόρνιας. Εκεί μένανε πολλοί Έλληνες και είχαμε και μια πολύ ωραία και μεγάλη εκκλησία την Αγία Σοφία. Δίπλα ήταν ένα ελληνικό μπακάλικο με όλα τα είδη από Ελλάδα και σε λίγο άνοιξε και ένα ελληνικό εστιατόριο, το «Ρόδος Καφέ».
Κάτω στο κέντρο της πόλης υπήρχαν κάτι πολύ παλιά καφενεία από 1920 όπως έμαθα. Επήγα και τα βρήκα και όταν μπήκα μέσα νόμιζα πως είχα πάει πίσω στο 1920 με τα μαρμάρινα τραπέζια και τις «αρχαίες» καρέκλες. Ο καφετζής στο πάγκο του, με τους καφέδες στη χόβολη, δυο κατσαρόλες στην στόφα γκαζιού και δυο ράφια με πολλούς αργιλέδες. Γύρω στους τοίχους μεγάλοι καθρέφτες και κάδρα με Πολίτικες και Σμυρναίικες σκηνές από περασμένα χρόνια. Όλοι εκεί ήτανε 65 και άνω και τους φαινόταν περίεργο που εμείς -εικοσάρηδες τότε- καθόμασταν ώρες και μιλάγαμε μαζί τους. Είχανε παλιούς δίσκους αλλά δε δίνανε σημασία. Αυτοί περισσότερο παίζανε χαρτιά. Εγώ ήθελα να μάθω για τους μουσικούς και έβλεπα να περνάνε από εκεί μουσικοί με κλαρίνα, βιολιά, σαντούρια λαούτα και ούτια από Αρμένηδες. Όλοι αυτοί μεγάλοι στα χρόνια. Παίζανε μόνο για τα τυχερά, φαΐ και ποτό, «καλντερίμι» όπως λέγανε. Έμαθα εκεί στο καφενείο από ένα γεροντάκι πως πριν το πόλεμο γύρω στο 1925 με 1935 το μπάντζο, που έμοιαζε πολύ με το όργανο της Τουρκίας που το λένε Σιουμπούς, είχε μεγάλη πέραση στην Αμερική και αρκετοί Έλληνες το κουρδίζανε ΡΕ-ΛΑ-ΡΕ σαν το τρίχορδο μπουζούκι και παίζανε Πολίτικα και Σμυρναίικα.
Κάπου έπρεπε να υπήρχανε μπουζούκια γιατί εγώ βρήκα το πρώτο μου μπουζούκι σε ένα παλιατζίδικο το 1960. Το όργανο αυτό είχε κατασκευαστεί το 1922 στην Νέα Υόρκη από το Σταθόπουλο. Έχει μέσα στο σκάφος κολλημένο το όνομα και την ημερομηνία. Ήτανε πολύ σκονισμένο, ψηλά σε ένα ράφι μαζί με παλιά μαντολίνα, αλλά το έκοψε το μάτι μου γιατί ήταν μακρυμάνικο. Το πήρα και μ' αυτό ξεκίνησε η καριέρα μου στο μπουζούκι. Το έχω ακόμα, παροπλισμένο, κρεμασμένο πια στον τοίχο για να μου φέρνει αναμνήσεις.
Στο φημισμένο Χόλυγουντ, το προάστιο του Λος ’ντζελες όπου γυρίζουνε της κινηματογραφικές ταινίες, ήρθε ένας Γιώργος Ντε Μίλο από το Σικάγο. Απάνω στο φημισμένο «HOLLYWOOD BOULEVARD» (Λεωφόρος του Χόλυγουντ) άνοιξε το «GREEK VILLAGE» που έγινε το στέκι του μπουζουκιού για πάρα πολλά χρόνια από το 1958. Ο πρώτος μπουζουξής ήτανε ένας Αξιώτης Κεχαγιάς μαζί με την Ελένη Μπαρτσέρη. (Στη Νέα Υόρκη είχανε αρχίσει τα μπουζούκια πολύ νωρίτερα στην 8η λεωφόρο με όλες της φίρμες της εποχής. Πρώτα περνάγανε από εκεί, μετά πηγαίνανε στο Σικάγο και μετά στην Καλιφόρνια για να απολαύσουνε καλοκαίρι και ομορφιά).
Μετά από τον Κεχαγιά ήρθε ο Παπαϊωάννου μαζί με τον Καλλέργη που τον συνόδευε στην κιθάρα. Έγινε χαμός στο μαγαζί! Πού να βρεις κάθισμα! Από εκεί και μετά αρχίσανε τα χρυσά χρόνια του «ελληνικού Χόλυγουντ». Εκεί κοντά ήρθε ο Λάμπης ο ακορντεονίστας με το Γιώργο Καψοκίλη κλαρίνο από τον Πύργο Ηλείας. Μετά ήρθε ο Γεράσιμος Κλουβάτος που έγραψε το «’ναψε το Τσιγάρο». Σ' αυτόν πήγα και μου έδειξε πώς να κουρδίσω αυτό το παλιομπούζουκο και έκανα τα πρώτα βήματα στο μπουζούκι. (Έπαιζα λίγο μαντολίνο και βιολί από 8 χρονών αλλά πού να ανοίξουνε τα δάχτυλα με αυτές της αποστάσεις. Παιδεύτηκα αλλά τα κατάφερα)».
Η εφημερίδα παρουσιάζει ένα ακόμη στοιχείο συναλλαγών των κατοίκων των χωριών μας, τη δεκαετία του 1920. Παρουσιάζει ένα γραμμάτιο 150 δραχμών που υπόγραψε ο Βλασαίος Γεώργιος Ζάκης την 10η Δεκεμβρίου 1923 στο Πεταλίδι σε διαταγή του Πανάγου Σαϊτάνη.
Η πρώτη γυναίκα ψηφοφόρος στο Βλάση
Μέχρι το 1952 οι γυναίκες στην Ελλάδα δεν είχαν το δικαίωμα να ψηφίζουν στις εθνικές εκλογές, το δικαίωμα αυτό το είχαν οι άνδρες ηλικίας πάνω από το 21η έτος. Για το θέμα είχαμε αναφερθεί στα πρώτα φύλλα της εφημερίδας μας θεωρούμε, όμως, χρέος να επανέλθουμε.
Όταν δόθηκε το δικαίωμα να ψηφίζουν και οι γυναίκες, το 1952, μη φαντάζεστε ότι στο Βλάση έτρεξαν όλες να ψηφίσουν. Ούτε οι ίδιες το επιθυμούσαν ούτε οι άντρες τους με τη νοοτροπία που είχε παγιωθεί ήθελαν ή θεωρούσαν αναγκαίο κάτι τέτοιο. Τον πάγο έσπασε η Στυλιανή Φράγκου σύζυγος Βασιλείου γυναίκα ικανότατη και δραστήρια. Πρώτη μοδίστρα στο χωριό, γνώριζε γράμματα και αμέσως έτρεξε να ασκήσει τα εκλογικά της καθήκοντα παρασύροντας και άλλες γυναίκες του χωριού. Ήταν η πρώτη γυναίκα ψηφοφόρος στο Βλάση.
Κατοικούσε με τον άντρα της στα τελευταία σπίτια του χωριού στο δρόμο που οδηγεί στη βρύση. Ο άνδρας της, Βασίλης Φράγκος, ήταν φιλήσυχος, εργατικός, δραστήριος και δημιουργικός. Είχε γεννηθεί στο Βλαχόπουλο.
Η οικογένεια πέρα από τις αγροτικές ασχολίες αγαπούσε ιδιαίτερα και τη μελισσοκομία. Ήταν η μοναδική ίσως οικογένεια στο Βλάση που είχε κυψέλες. Η ίδια η Στυλιανή Φράγκου αγαπούσε τόσο πολύ τα μελίσσια που μιλούσε στην κυριολεξία μαζί τους. Τα πρόσεχε και τα περιποιόταν με περίσσια αγάπη. Μικρά παιδιά ήμασταν και πάντα μας φίλευε μέλι και κηρύθρα. Δύσκολα χρόνια που είχαν, όμως, ξεχωριστό χρώμα μα πάνω απ΄ όλα αγάπη.
Σε πάρα πολλά χωριά της περιοχής μας στην κορυφή λόφων υπάρχει εξωκλήσι αφιερωμένο στον προφήτη Ηλία. Γύρω από την ιστορία αυτών τον εξωκλησιών έχει υφανθεί και μια ιστορία. Πριν από καιρό σε κάποιο φύλλο της εφημερίδας μας είχαμε παρουσιάσει μια τέτοια ιστορία για τον Αϊ-Λια στο Μαργελοβούνι που χτίστηκε από τους Γιαννοπουλαίους από το Μηλιώτη. Σήμερα θα αναφερθούμε στον Αϊ-Λια που βρίσκεται 150 μέτρα από το χωριό Χορεύτρα στην κορυφή ενός λόφου. Το εξωκλήσι το έχτισε στα χρόνια της σκλαβιάς και συγκεκριμένα το 1809 ο Γερο-Τριαντάφυλλος. Είχε δει στον ύπνο του ένα γέρο ασπρομάλλη να τον χτυπά αλύπητα η βροχή ο οποίος του είπε: «Δε βλέπεις τα χάλια μου; Δε βλέπεις πώς κατάντησα στη βροχή και στο κρύο; Χτίσε λοιπόν μια εκκλησία και να είσαι σίγουρος ότι σε δώδεκα χρόνια ο τόπος αυτός θα ελευθερωθεί από τον τούρκικο ζυγό». Ταραγμένος ξύπνησε ο Γέρο-Τριαντάφυλλος και μαζί με την οικογένειά του αψηφώντας τους Τούρκους μέσα σ΄ ένα βράδυ έχτισε μικρό εξωκλήσι αφιερωμένο στον Αϊ-Λια. Το όνειρο έγινε πράξη και η εκκλησία κατασκευάστηκε και ο τόπος σε δώδεκα χρόνια ελευθερώθηκε.
Το έγγραφο αυτό που συντάχτηκε στις 20 Νοεμβρίου 1846 στο χωριό Κοντογόνι από τον ιερέα Παναγιώτη Τσακαλόπουλο εφημέριο των χωριών Κοντογόνι, Μαργέλι και Μηλιώτη στέλνεται στον Τοποτηρητή Μεσσηνίας Π. Παγώνη. Με το έγγραφο αυτό καταγγέλλει τον ιερέα Γεώργιο Σακελλάριο εφημέριο των χωριών Βλάση, Πελεκανάδας, Κουρτακίου, Ζαϊμογλι, Δάρα, Χατζή και Ματαράγκα γιατί πήγε στη δικιά του ενορία και «εμπακίασε», δηλαδή εισέπραξε αντιμισθία που άνηκε σ΄ αυτόν. Το έγγραφο έχει ως εξής: «Ο υποφαινόμενος ιερεύς παπα-Παναγιώτης Τζακαλόπουλος κάτοικος Κοντογώνι και εφημέριος των χωρίων Κοντογώνι-Μαργέλι-Μηλιώτη αναφέρω ευπειθώς και ευσεβάστως ότι στα ενταύθα μέρη έχομεν συνήθειαν οι ιερείς να εμπατικιαζώμεθα από τους προϊσταμένους μας περί τον μήνα Απρίλιον και λαμβάνωμεν το δικαίωμά μας από τους κατοίκους της ενορίας μας από ένα συνοίκιον σίτον εκάστης οικογενείας, τα οποία έχομεν συνήθειαν λόγω της αντιμισθίας μας, περί τον μήνα Ιούλιον δι΄ όλο το έτος και επειδή ο υποφαινόμενος εμπατικιασθείς παρά του Σ. τούτου Τοποτηρητού περί τον μήνα Απρίλιον ε.έ. στα ανωτέρω χωρία και πάρ΄ ελπίδα παρουσιάσθη περί τον μήνα Ιούλιον του ε.έ. ο πρώην εφημέριος Μαργελίου και Μηλιώτη ιερεύς Παπά-Γεώργης Σακελλάριος και ήδη εφημέριος των χωρίων Πελεκανάδα, Ζαϊμογλι, Δάρα, Κουρτάκι, Βλάσση, Χατζή και Ματαράγκα, στα χωρία Μαργέλι και Μηλιώτη της ενορίας μου και ήσπραξε τα δικαιώματα τα οποία ανήκον σε εμένα από ένα συνοίκιον σιτάρι εκάστης οικογενείας, συνοίκια, 80, όπου εγώ προφορικώς επρόσφυγα προς την Σεβασμιότητά σας Κύριε Τοποτηρητά και μοι εδώκατε και διαταγήν προς τον ειρημένον ιερέα τον ίδιο μήνα Ιούλιον δια να μας τα επιστρέψη αλλ΄ αυτός δεν υπήκουσε περί τούτο λόγω της προκειμένης σας διαταγής πως του έχεις διαταγήν να τα εισπράξει, ενώ δεν έχει κανέν δίκαιον, διότι οι κάτοικοι των ανωτέρω χωρίων πάντοτε κατά την συνήθειαν των τα επλήρωναν τα δικαιώματα προς τον ιερέα των και επειδή ο ειρημένος ιερεύς αδικεί τον υποφαινόμενον διότι ήσπραξε τα δικαιώματά του, δια τούτο θερμώς παρακαλώ τον Σ. Τοποτηρητήν δια να ήθελε πάλιν διατάξει τον ρηθέντα δια να δώση τα συνοίκια των σίτων, τα οποία αυτός ήσπραξε εκ της ενορίας μου και με αδικεί. Τουναντίον και δεν υπακούση της διαταγής υμών να μας δοθή η άδεια παρά της Σεβασμιότητός σας δια νακαταδιώξω μεν δικαστικώς, υποσημειούμαι ευσεβάστως. Ο Ευπειθέστατος Ιερεύς και εφημέριος του χωρ. Κοντογώνι, Μαργέλι και Μηλιώτη. Π. Τζακαλόπουλος. Κοντογώνι 20 10/μβριου 1846».
Όλοι γνωρίζουμε ότι το χωριό Ρωμύρι για πολλά χρόνια άνηκε στο δήμο Βουφράδας (1840-1912) και ότι σήμερα είναι ένα εγκαταλειμμένο χωριό. Εδώ και καιρό Ρωμυραίοι στην καταγωγή ίδρυσαν ένα δραστήριο πολιτιστικό σύλλογο με την επωνυμία «Το παλιό Ρωμύρι». Ο σύλλογος αυτός έχει στο ενεργητικό του πλούσια δράση. Μάλιστα, στις 23 Ιανουαρίου 2008, μέλη του συλλόγου, με επικεφαλής τον πρόεδρο Δημήτριο Παπαλάμπρο, συναντήθηκαν με τον αντινομάρχη Μεσσηνίας Στάθη Αναστασόπουλο με στόχο την προώθηση ζητημάτων που σχετίζονται με την οριοθέτηση του οικισμού Ρωμύρι που σήμερα ανήκει στο διπλανό μας δήμο Χιλιοχωρίων. Παρών στη συνάντηση ήταν και ο ιδρυτής του συλλόγου και επίτιμο μέλος αυτού Περικλής Παπαλάμπρος.
Νέα δίκτυα ύδρευσης στο Πεταλίδι
Η δημοτική αρχή του διπλανού μας δήμου Πεταλιδίου έχει θέσει εδώ και καιρό στόχο να τεθούν σε λειτουργία τα νέα δίκτυα ύδρευσης που τοποθετήθηκαν. Σύμφωνα με δηλώσεις του δημάρχου Ηλία Κουτσοδημητρόπουλου έχει εξασφαλιστεί και μια συμπληρωματική πίστωση από τις οριζόντιες δράσεις του προγράμματος «Θησέας», ύψους 343.000 ευρώ που θα διατεθούν για συνδέσεις με μετρητές και επεκτάσεις των δικτύων στα σημεία που δεν είχαν συμπεριληφθεί στην αρχική μελέτη.
Στο διπλανό μας δήμο Νέστορος αντιδήμαρχοι ορίστηκαν για το 2008 ο Γιάννης Ζαχαρόπουλος που κατείχε τη θέση αυτή και την προηγούμενη χρονιά και ο Σπύρος Σύρνος. Με την ευκαιρία να αναφέρουμε και πάλι ότι στο δήμο Βουφράδας αντιδήμαρχος ορίστηκε ο Θεόδωρος Μπούζας από το χωριό Πετρίτσι.
Κώστας Ψώνης: Ένας μεγάλος δημιουργός
Όσοι αυτή την περίοδο κατέβηκαν στο κέντρο της Αθήνας θα διαπίστωσαν ότι το κέντρο είναι γεμάτο με καλλιτεχνικά δημιουργήματα σε σχήμα καρδιάς. Ένας από τους δημιουργούς αυτών των έργων είναι και ο συμπατριώτης μας από το Βλαχόπουλο Κώστας Ψώνης. Ο Κώστας Ψώνης γεννήθηκε το 1957 στο Βλαχόπουλο. Σπούδασε στην Αθήνα Τεχνολόγος Μηχανικός Συγκοινωνιακών Έργων και στη συνέχεια Γραφιστική, Μάρκετινγκ και Διαφήμιση. Ξεκίνησε την επαγγελματική του σταδιοδρομία ως σκιτσογράφος στις εφημερίδες «Το Βήμα», «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία», «Εξόρμηση» και «Αντί» καθώς, επίσης, και εικονογραφήσεις βιβλίων και σχεδιασμό εντύπων και αφισών. Σήμερα διατηρεί ένα από τα μεγαλύτερα δημιουργικά διαφημιστικά γραφεία. Με λίγα λόγια πρόκειται για μια σημαντικότατη καλλιτεχνική προσωπικότητα που έχει σπουδαίο έργο στο ενεργητικό της .
Σε πολύ καλό δρόμο βρίσκεται το θέμα της παράκαμψης του χωριού Σκάρμιγκα καθώς και το θέμα της κατασκευής της γέφυρας στο χείμαρρο Καμπύροβα. Στις 25 Ιανουαρίου 2008 η Νομαρχιακή Επιτροπή Προγραμματισμού και Υποδομών ενέκρινε την ανάθεση εκπόνησης των μελετών αυτών, προϋπολογισμού 323.022,94 ευρώ, στην ομάδα των μελετητικών γραφείων «Φωτίου Γεώργιος, Τεχνική ΕΠΕ, Βασιλείου Σπυρίδων, Πλάτων-Εμμανουηλίδης Γεώργιος, Αναστασόπουλος Νικόλαος, Κλώνης Γεώργιος», με έκπτωση 20%. Η προθεσμία για την ολοκλήρωση της μελέτης προσδιορίστηκε στους δώδεκα μήνες.
Αντιδήμαρχοι στο δήμο Πεταλιδίου
Στο διπλανό μας, δήμο Πεταλιδίου, με απόφαση του δημάρχου Ηλία Κουτσοδημητρόπουλου αντιδήμαρχοι ορίστηκαν οι: Γιάννης Λογιώτης, Παναγιώτης Θεριός και Χρήστος Μπαρούτος. Οι δυο πρώτοι ήταν αντιδήμαρχοι και τη χρονιά που μας πέρασε.
Μοίρασαν ζωοτροφές στους πυρόπληκτους
Το δεύτερο δεκαήμερο του Ιανουαρίου η Νομαρχιακή αυτοδιοίκηση Μεσσηνίας χορήγησε συμπυκνωμένες ζωοτροφές στους πυρόπληκτους του δήμου Βουφράδας και του δήμου Παπαφλέσσα. Η παράδοση των ζωοτροφών έγινε με την παρουσία γεωπόνου. Αξίζει να σημειώσουμε ότι είναι η δεύτερη φορά που μοιράζονται στους πυρόπληκτους κτηνοτρόφους των χωριών μας ζωοτροφές. Η πρώτη έγινε λίγες μέρες μετά τις πυρκαγιές του καλοκαιριού.
Άνοιξε καφέ-ουζερί στο Μηλιώτη
Στις 2 Φεβρουαρίου 2008 πραγματοποιήθηκαν στο Μηλιώτη τα εγκαίνια του καφέ-ουζερί που άνοιξε ο δραστήριος Κωνσταντακόπουλος Βασίλης. Οι παραβρισκόμενοι απόλαυσαν το καλό κρασί, τον καλό μεζέ και το υπέροχο μουσικό συγκρότημα που τους κράτησε συντροφιά και κέφι για πάρα πολλές ώρες. Ήταν πράγματι όλα υπέροχα. Για τα πάντα είχε φροντίσει ο κυρ-Βασίλης. Όλοι έμειναν ευχαριστημένοι. Η σύνταξη της εφημερίδας εύχεται στον ιδιοκτήτη Βασίλη Κωνσταντακόπουλο καλές δουλειές.
Το γάμο τους τέλεσαν το Σάββατο 26 Ιανουαρίου 2008 στον Ιερό Ναό της Παναγίας Παλατιανής ο Αθανάσιος Κωτσόβολος του Παναγιώτη και η Ευθυμία Σαραντζιώτη του Παναγιώτη. Οι καλεσμένοι ήταν πάρα πολλοί και διασκέδασαν μετά το γάμο στην κοσμική ταβέρνα «Η Ρούμελη» στη λεωφόρο Φυλής στη Χασιά. Το διοικητικό συμβούλιο του συλλόγου μας και η σύνταξη της εφημερίδας εύχονται στους νεόνυμφους να έχουν ζωή ανθόσπαρτη γεμάτη με χαρές και επιτυχίες.
Γλέντησαν για τα καλά οι Μηλιωταίοι στον ετήσιο χορό του Συλλόγου τους που πραγματοποιήθηκε σε κέντρο της περιοχής Μπραχαμίου Αθηνών. Τους παραβρισκόμενους που όπως μάθαμε πέρασαν μια υπέροχη βραδιά καλωσόρισε ο πρόεδρος του συλλόγου Δημήτρης Φιλόπουλος. Πάντα τέτοια παιδιά…να έχετε.
Το αγρόσπιτο του Νικόλαου Αποστολόπουλου στο Βλασόκαμπο διέρρηξαν τη νύχτα της 10ης Φεβρουαρίου 2008 και έκλεψαν ραντιστικό μηχάνημα. Οι κλοπές δεν έχουν αρχή και τέλος στην περιοχή μας. Περιμένουμε την ενίσχυση του αστυνομικού τμήματος Χατζή αλλά μάταια. Πού θα πάει αυτή η κατάσταση; Θα μας αναγκάσετε να πάρουμε εμείς το νόμο στα χέρια.
Νεκρός βρέθηκε στο σπίτι του στο χωριό Μεσοπόταμο (Βελή) ο Αριστείδης Κόντος του Πέτρου, 69 χρονών, στις αρχές Ιανουαρίου 2008 από στελέχη του Πυροσβεστικού Σώματος Πύλου το οποίο κλήθηκε να σβήσει φωτιά που είχε εκδηλωθεί στο σπίτι του άτυχου και η οποία είχε σβήσει μόνη της. Ο άτυχος άνδρας βρέθηκε στην κουζίνα του σπιτιού του στο σημείο που είχε εκδηλωθεί η φωτιά.
Μετά την απελευθέρωση από τον τούρκικο ζυγό είχαν πραγματοποιηθεί επτά εκλογικές αναμετρήσεις για τις ηγεσίες της χώρας μας οι οποίες όμως είχαν χαρακτηριστεί και δίκαια νόθες. Το Μάιο του 1865 πραγματοποιήθηκαν οι πρώτες γνήσιες εκλογές. Βέβαια και σ΄ αυτές τις εκλογές υπήρξαν αμφισβητήσεις και εντάσεις. Μάλιστα στο δήμο Αριστομένη ο δήμαρχος Αναγνώστης Οικονομόπουλος και ο αστυνόμος της περιοχής κατηγορήθηκαν ότι νόθευσαν το αποτέλεσμα υπέρ του συνδυασμού του Κουμουνδούρου. Η καταγγελία έγινε από τον αντίπαλο συνδυασμό του Αντωνόπουλου. Το θέμα ήρθε για συζήτηση στη Βουλή από το βουλευτή Παπαμιχαλόπουλο ο οποίος καταλόγισε ευθύνες στο δήμαρχο Αριστομένη Αναγνώστη Οικονομόπουλο ότι «προέβη μέχρι τοσούτου, ώστε να ραπίση κατά την ψηφοφορία τον εκλογέα Π. Ηλιόπουλον ως αρνούμενον να ψηφίση υπέρ του Κουμουνδούρου και συντροφίας». Ολόκληρη η συζήτηση στη Βουλή έχει ως εξής:
ΜΠΟΥΤΟΣ: Παραδέχομαι ότι η οπή της κάλπης του κ. Αντωνόπουλου είχε φραχθή, έλαβε λοιπόν λιγωτέρας ψήφους από τους άλλους συνυποψηφίους του.
ΠΑΠΑΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ: Ηδύνατο να λάβη περισσοτέρας ως έλαβε εις τον δήμον Παμίσου, αν η οπή δεν ήτο πεφραγμένη.
ΜΠΟΥΤΟΣ: Είναι πατρίς του εκεί.
ΠΑΠΑΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ: Οφείλω, όμως, να ομολογήσω ότι κατά τον δήμον αυτόν οπωσδήποτε εγένετο εκλογή, διότι παρουσιάζεται συναγωνισμός τις μεταξύ επιτυχόντων και αποτυχόντων και εις το περιεχόμενο των καλπών δεν παρατηρείται ανωμαλία τις.
Στο κεφάλαιο ιστορικά της ιστοσελίδας μας υπάρχει μια κατάσταση με τα ονόματα όλων όσων συνέλαβε ομήρους ο Ιμπραήμ από τα χωριά μας μετά τη μάχη του Μανιακίου. Στο φύλλο αυτό θα αναφερθούμε στο δράμα της πανέμορφης κοπελιάς Μπελεχρή από το χωριό Κουτίφαρη Αριστομένη. Την κοπελιά αυτή την συνέλαβαν τα στρατεύματα του Ιμπραήμ στις 21 Μαΐου 1825 και καθώς ήταν πανέμορφη την οδήγησαν στο χαρέμι. Αυτή, όμως, κατάφερε να ξεφύγει γυμνή και εξαθλιωμένη και περνώντας κάτω από τις κοιλιές των αλόγων περιπλανήθηκε πολλές μέρες τραβώντας για το χωριό Βλαχόπουλο. Μάλιστα ένα βράδυ στην περιοχή Ζαρκουμάνου (Η περιοχή αυτή βρίσκεται ανάμεσα στα χωριά Βλαχόπουλο και Βλάση) της επιτέθηκε μια αγέλη τσακαλιών και αυτή κατάφερε να γλιτώσει ανεβαίνοντας σε μια αγκορτσιά. Μετά από περιπέτειες έφτασε στο χωριό της, κρύφτηκε σε μια πατουλιά και άρχισε να φωνάζει. Την άκουσαν και αφού ζήτησε να αφήσουν ρούχα να ντυθεί πήγε στο χωριό της και διηγήθηκε στους δικούς της την περιπέτειά της.
Και το όνομα αυτού Κυριάκος-Νικόλαος
|
Το μάθαμε αργά αλλά αυτό δεν έχει καμιά μα καμιά σημασία. Την μέρα των εκλογών 16 Σεπτεμβρίου 2007 ο Δημήτρης Βεργαδός και η Χριστίνα Αποστολοπούλου βάπτισαν στην Αγία Μαρίνα Καλάμου το γιο τους και του έδωσαν το όνομα Κυριάκος-Νικόλαος. Νονά ήταν η κ. Σωσώ Θεοδωσιάδη. Στη φωτογραφία βλέπουμε σε πελάγη ευτυχίας τον παππού Κυριαζή Αποστολόπουλο να κρατά στην αγκαλιά του το νεοφώτιστο. Η σύνταξη της εφημερίδας εύχεται στους γονείς κάθε επιτυχία και ευτυχία στο μικρό Κυριάκο-Νικόλαο. |
Συμμετείχαν και αυτοί στη βάπτιση
Στη βάπτιση του γιου του Δημήτρη Βεργαδού και της Χριστίνας Αποστολοπούλου συμμετείχαν και δυο νεότατα ξαδέρφια. Πρόκειται για το μεγαλύτερο γιο της οικογένειας Βεργαδού το Γιάννη και για την κόρη του Παναγιώτη Αποστολόπουλου την Νικολέτα. Στη φωτογραφία βλέπουμε τη Νικολέτα που κρατά τη λαμπάδα και το Γιάννη που κοιτάζει με περιέργεια. |
 |
|---|
Ήταν μεσάνυχτα 21 Φεβρουαρίου 2008 όταν εκδηλώθηκε φωτιά σε σπίτι στο χωριό Αριστομένη. Η φωτιά που γρήγορα επεκτάθηκε προκάλεσε σοβαρότατες ζημιές στη μονοκατοικία. Κάηκε η στέγη του σπιτιού, έπιπλα και ηλεκτρικές συσκευές. Στην περιοχή έφτασε ένα πυροσβεστικό όχημα με δυο πυροσβέστες για την κατάσβεση της φωτιάς.
Αντιπρόσωπος στο συνέδριο του ΣΥΝ
Ανάμεσα στους 29 Μεσσήνιους αντιπροσώπους που έλαβαν μέρος το Φεβρουάριο του 2008 στο συνέδριο του Συνασπισμού ήταν και συμπατριώτης μας από το Χατζή Γιάννης Ασημακόπουλος. Ο Ασημακόπουλος Γιάννης γεννήθηκε στο Χατζή, σπούδασε οικονομικά και σήμερα είναι διευθυντής στην Αγροτική Τράπεζα στην Κορώνη.
Λίγες δημοτικές αρχές στις μέρες μας παρουσιάζουν μπροστά στους δημότες τους απολογισμούς δράσης. Μια από τις ελάχιστες δημοτικές αρχές που παρουσίασε απολογισμό ήταν η δημοτική αρχή Νέστορος. Στις 26 Φεβρουαρίου 2008 στο κέντρο «Ψαράκια», στη Χώρα, στην έδρα του δήμου ο δήμαρχος Αναστάσιος Τσορώνης παρουσίασε στους δημότες του τον απολογισμό πεπραγμένων του πρώτου έτους. Ήταν μια βαθιά δημοκρατική διαδικασία που πρέπει να βρει μιμητές και στους άλλους δήμους της περιοχής μας.
Όταν οι κλέφτες αποθρασύνονται
Πριν από λίγους μήνες είχαμε γράψει στην εφημερίδα μας ότι κλέφτες πήγαν νύχτα στο μαντρί του Κυριάκου Κοτσόβολου του Δημητρίου στο Βλάση έσφαξαν επί τόπου τα αρνιά του, τα φόρτωσαν σε αυτοκίνητο και εξαφανίστηκαν. Μάταια ο ιδιοκτήτης ζήτησε να συλληφθούν και να τιμωρηθούν οι κλέφτες. Τίποτα δεν έγινε. Έτσι, οι κλέφτες αποθρασύνθηκαν και ξαναπήγαν το Φεβρουάριο, νύχτα, στο μαντρί του Κυριάκου Κοτσόβολου άρπαξαν ένα κριάρι, το φόρτωσαν σε αυτοκίνητο και εξαφανίστηκαν. Κύριοι των αστυνομικών και άλλων αρχών πού θα πάει αυτή η κατάσταση με τους κλέφτες που λυμαίνονται τα χωριά μας; Θα ενδιαφερθεί κανείς για τους λίγους εναπομείναντες στα χωριά μας που δύσκολα τα φέρνουν βόλτα;
Ολοκληρώνεται ο βιολογικός της Χώρας
Ο βιολογικός καθαρισμός στη Χώρα σχεδόν έχει ολοκληρωθεί παρά τα πολλά και δυσεπίλυτα προβλήματα που στην πορεία του έργου υπήρξαν. Την ίδια ώρα σε εξέλιξη βρίσκεται η διαδικασία ανάδειξης αναδόχου, ο οποίος θα αναλάβει τη μελέτη – κατασκευή της μονάδας επεξεργασίας των λυμάτων. Στο διαγωνισμό είχαν πάρει μέρος τέσσερις εταιρείες. Εξ αυτών, οι δύο τέθηκαν εκτός της δημοπρασίας, καθώς αποκλείστηκαν στο πρώτο στάδιο και συνέχισαν οι υπόλοιπες. Η μία από αυτές αποκλείστηκε μετά την εισήγηση της αρμόδιας επιτροπής και την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, ενώ απομένει το άνοιγμα της οικονομικής προσφοράς της εταιρείας που παρέμεινε. Αξίζει, όμως, να σημειωθεί ότι η αποκλεισθείσα εταιρεία προσέφυγε κατά της απόφασης και αναμένεται η εκδίκαση της υπόθεσης. Ο προϋπολογισμός του έργου ανέρχεται σε 6,5 εκατ. ευρώ περίπου και αν δεν προκύψει κάποιο κώλυμα, οι εργασίες κατασκευής αναμένεται να έχουν ολοκληρωθεί μέσα σε ένα έτος.
Στο διπλανό μας δήμο Παπαφλέσσα ο δήμαρχος Περικλής Ψώνης όρισε δυο αντιδημάρχους με θητεία για το 2008, τον Διονύση Ψώνη και τον Κωνσταντίνο Ηλιόπουλο. Ο πρώτος θα έχει την αρμοδιότητα της ύδρευσης, των πυρκαγιών, την καθαριότητα της έδρας του δήμου, τη λαϊκή αγορά και την αντιμετώπιση έκτακτων φαινομένων. Ο δεύτερος θα έχει την αρμοδιότητα αποκατάστασης βλαβών στα δίκτυα ύδρευσης, την επίβλεψη υδρομετρητών και την καθαριότητα των τοπικών διαμερισμάτων του δήμου. Επίσης το δημοτικό συμβούλιο εξέλεξε πρόεδρό του τον Διονύση Πετρόπουλο και γραμματέα τον Τάκη Θεοδωρακόπουλο.
Διαπλατύνεται ο δρόμος μέσα στο Πεταλίδι
Το να διασχίσει κανείς το καλοκαίρι την έδρα του διπλανού μας δήμου Πεταλιδίου δεν είναι μια εύκολη υπόθεση. Είναι τόσα τα αυτοκίνητα και τόσο στενοί οι δρόμοι που δημιουργείται μια κόλαση. Αυτό το σκηνικό σε λίγο διάστημα θα ανήκει στο παρελθόν αφού πάρθηκε η απόφαση να διαπλατυνθεί και να βελτιωθεί ο δρόμος μέσα στο Πεταλίδι, στο σημείο που σήμερα είναι στενός και με προβλήματα στο οδόστρωμα, στις πρώτες στροφές μετά την πλατεία προς την Κορώνη. Για το θέμα αυτό ο δήμαρχος Ηλίας Κουτσοδημητρόπουλος συναντήθηκε, στις 25 Φεβρουαρίου 2008, με τον αρμόδιο αντινομάρχη Στάθη Αναστασόπουλο. Ο δήμαρχος ενημέρωσε ότι υπάρχει συναίνεση του παρόδιου ιδιοκτήτη Στέφανου Δικαιουλάκου να γκρεμιστεί ένα μέρος από το παλιό σπίτι ιδιοκτησίας του ώστε να διαπλατυνθεί ο δρόμος και να υπάρξει ορατότητα στην επικίνδυνη στροφή. Αποφασίστηκε η παρέμβαση να γίνει σύντομα από υπάρχουσα εργολαβία της Νομαρχίας.
Αγόρασε ο συμπατριώτης μας Μυλωνάς Θεόδωρος του Κωνσταντίνου από το Βλάση λιπάσματα από το Βλαχόπουλο και τα μετέφερε στο κτήμα του στη θέση «Πλιαταράχη». Τα άφησε εκεί όπως έκανε για πολλά χρόνια και την άλλη μέρα που πήγε να τα σκορπίσει στα ελαιόδεντρα τα λιπάσματα είχαν κάνει φτερά. Οι κλοπές και γενικά η παραβατικότητα στα Βουφραδοχώρια δεν έχει τέλος. Οι ευθύνες των αρμοδίων είναι τεράστιες. Ο κόσμος βρίσκεται σε απόγνωση. Ένας φόβος έχει αρχίσει να κυριαρχεί τους ηλικιωμένους κατοίκους των χωριών μας. Κύριοι κάνετε κάτι… πριν θρηνήσουμε και θύματα.
Ο Η. Γεωργόπουλος προήχθη σε αστυνομικό διευθυντή
Ο συμπατριώτης μας από το Μηλιώτη Ηλίας Γεωργόπουλος στις πρόσφατες κρίσεις της Ελληνικής Αστυνομίας προήχθη στο βαθμό του αστυνομικού διευθυντή. Η σύνταξη της εφημερίδας του εύχεται κάθε επιτυχία στα νέα του καθήκοντα.
Η αγάπη του είναι το μπουζούκι
Τη φωτογραφία αυτή του συμπατριώτη μας Παύλου Κακούρη την κατεβάσαμε από το ίντερνετ. Για τη ζωή και την αγάπη του στη μουσική υπάρχει ολόκληρο αφιέρωμα στη σελίδα 2 αυτού του φύλλου της εφημερίδας. Εδώ τον βλέπουμε μαζί με ένα φίλο του κρατώντας στα χέρια τους τα αγαπημένα τους μουσικά όργανα.
Για πολλά χρόνια στη Μεσσηνία ήταν αντικείμενο συζήτησης το θάρρος και ο πατριωτισμός του Δαρειώτη Αναστασίου ή Στασινού όπως τον αποκαλούσαν οι συμπατριώτες του. Παρ’ όλο που τον βρήκε η Επανάσταση του 1821 σε μεγάλη ηλικία, βαθιά γηρατειά θα λέγαμε, δε δίστασε να πάρει το όπλο του και να αγωνιστεί με αυτοθυσία. Ήταν ο «Νέστορας» της εποχής και οι συμβουλές του, σεβαστές και πολύτιμες για τους επαναστατημένους ραγιάδες. Ο Αναστάσιος Δαρειώτης γεννήθηκε στο Δάρα και από το έτος 1780 έως το 1810 ήταν προεστός στο χωριό του. Το 1810 αποσύρθηκε λόγω γηρατειών. Πέθανε το 1823 στην Καλαμάτα.
Να απολυθεί αυτός…να προσληφθεί ο άλλος!!!
Η απόλυση και η πρόσληψη ενός κλητήρα το 1940 ήταν μια απλή υπογραφή ενός κοινοτικού συμβουλίου χωρίς καν αιτιολόγηση. Μια τέτοια πράξη βρίσκουμε και στο κοινοτικό συμβούλιο Βλάση στις 10 Ιανουαρίου 1940. Στη συνεδρίαση αυτή που έγινε μέσα στον Ιερό Ναό του χωριού λόγω έλλειψης κοινοτικού καταστήματος αποφασίστηκε χωρίς καμιά αιτιολογία να απολυθεί ο κοινοτικός κλητήρας Αναστάσιος Θεοδωρακόπουλος ως ακατάλληλος και να προσληφθεί ο Θεόδωρος Μαρινόπουλος, έτσι απλά… Αυτά που ακούμε ή διαβάζουμε για την πλατεία Κλαθμώνος οι πρόγονοί μας τα ζούσαν στο Βλάση….
Συνεχίζοντας την παρουσίαση των γεννηθέντων στο Βλάση στο φύλλο αυτό της εφημερίδας θα παρουσιάσουμε τους γεννηθέντες το 1903. Σύμφωνα, λοιπόν, με τα αρχεία του χωριού μας το 1903, στο Βλάση, γεννήθηκαν οι: Δούβαλης Κωνσταντίνος του Περικλή, Κοτσόβολος Γεώργιος του Αναστασίου, Κακούρης Δήμος του Φωτίου, Μυλωνάς Γεώργιος του Αθανασίου, Μυλωνάς Κωνσταντίνος του Θεοδώρου, Μάστορας Αντώνιος του Αθανασίου, Μάστορας Ανδρέας του Θεοδώρου, Νέστορας Αθανάσιος του Αναστασίου, Φουρτούνης Φώτης του Ανδρέα, Αποστολόπουλος Γεώργιος του Πέτρου, Μητρόπουλος Φώτης του Παναγιώτη, Αποστολόπουλος Αθανάσιος του Αθανασίου, Κοτσόβολος Γεώργιος του Ιωάννη, Φουρτούνης Βασίλειος του Ανδρέα, Κοτσόβολος Γεώργιος του Αναστασίου, Κοτσόβολος Χρήστος του Δημητρίου, Καλογερόπουλος Θεόδωρος του Χαραλάμπους, Κοτσόβολος Γεώργιος του Αθανασίου, Κοτσόβολος Δημήτριος του Ιωάννη, Μητρόπουλος Βασίλειος του Νικολάου, Κακούρη Κωνσταντίνα του Παναγιώτη, Μάστορα Μαρία του Αντωνίου, Μάστορα Κωνσταντίνα του Αριστείδη, Κοτσοβόλου Σοφία του Αθανασίου, Νέστορα Νικολέττα του Νικολάου, Παπαδοπούλου Γεωργία του Κωνσταντίνου.
Νέστορας Παναγιώτης: Αποδήμησε εις Κύριον…
Στις 15 Φεβρουαρίου 2008 άφησε την τελευταία πνοή ο συμπατριώτης μας από το Βλάση Παναγιώτης Νέστορας του Ιωάννη που είχε γεννηθεί στο Βλάση το 1913. Ήταν μια έντονη προσωπικότητα που είχε λάβει μέρος και στον πόλεμο του 1940. (Για τη δράση του αυτή υπάρχει και ειδικό αφιέρωμα στο φύλλο αυτό της εφημερίδας μας). Δραστήριος και ικανός δημιούργησε τη δικιά του οικογένεια και έδωσε το δικό του αγώνα ζωής μέσα σε αντίξοες συνθήκες, όπως άλλωστε και η συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων της περιοχής μας. Παντρεύτηκε την Ελένη Γεωργακοπούλου του Ανδρέα από τον Αριστομένη και απόκτησαν τα παιδιά Ιωάννη, Στυλιανό και Βασιλική. Το διοικητικό συμβούλιο του συλλόγου μας και η σύνταξη της εφημερίδας μας εκφράζουν τα θερμά συλλυπητήρια στους οικείου του.
Νέστορας Παναγιώτης: Η πορεία μου προς την Κορυτσά
Στη μνήμη του Παναγιώτη Νέστορα που αποδήμησε εις Κύριον στις 15 Φεβρουαρίου 2008 σε ηλικία 95 ετών (είχε γεννηθεί στο Βλάση το 1913 και ήταν της στρατιωτικής κλάσης του 1934) δημοσιεύουμε τις αναμνήσεις του από τον πόλεμο του 1940 όπως τον εξιστόρησε στο βιβλίο «Η ιστορία της κοινότητας Βλάση» του Τ. Αποστολόπουλου: «Παρουσιάστηκα στην Καλαμάτα με την έναρξη του πολέμου και την ίδια βραδιά με έστειλαν στην Αθήνα, στη μοίρα αυτοκινήτων που ήταν στην πλατεία Ρηγίλλης. Παραμονή Χριστουγέννων με έστειλαν στη Ροδόνα κοντά στο Αμύνταιο. Εκεί με τοποθέτησαν συνοδηγό σε ένα αυτοκίνητο που μετέφερε τρόφιμα στην Κορυτσά. Έτσι, εγκαταστάθηκα μόνιμα στην Κορυτσά. Η δουλειά μας ήταν να παίρνουμε τα πολεμοφόδια και τα τρόφιμα από την Κορυτσά και να τα προωθούμε στην πρώτη γραμμή. Έκανα αυτή τη δουλειά για εβδομήντα μέρες. Εκεί συνάντησα και τον συγχωριανό μου Χρήστο Κακούρη. Μετά την κατάρρευση του μετώπου επέστρεψα στο χωριό...».
Η διεκδίκηση από τους κατοίκους του χωριού Φουρτζή που μέχρι το 1912 άνηκε στο δήμο Βουφράδας καταγράφηκε στην εφημερίδα «Θάρρος» με ημερομηνία 1η Μαρτίου 1914 και έχει ως εξής: «Οι κάτοικοι του χωρίου Φορτζή του Δήμου Βουφράδος εζήτησαν να ιδρυθή σχολείον εις το χωρίον των. Το Υπουργείον της Παιδείας διεβίβασε την αίτησιν των κατοίκων εις τον Νομάρχην, ζητούν δε πληροφορία περί της επαρκείας του Δήμου και της ενεργείας του Επιθεωρητού των Δημοτ. Σχολείων».
Η διεκδίκηση του οικισμού Σαμπάκαλφα του Αριστομένη να αναγνωριστεί αυτοτελής οικισμός καταγράφηκε στην τοπική εφημερίδα «Θάρρος» στις 30 Ιανουαρίου 1914 ως εξής: «Εις το Υπουργείον των Εσωτερικών είχεν υποβληθή αίτησις των κατοίκων του Συνοικισμού Σαμπάκαλφα του Αριστομένους δια της οποίας εζητείτο όπως αναγνωρισθή ως αυτοτελής κοινότης ή αποτελέση μίαν μετά του συνοικισμού Κουτήφαρι και όχι να προσαρτηθή εις την του Λόι. Το Υπουργείον απήντησεν ότι η αίτησις αύτη δεν δύναται να ληφθή υπ’ όψιν διότι υπεβλήθη εκπροθέσμως».
Ο τραυματισμός ενός ανθρώπου στο χωριό Λοϊ του δήμου Αριστομένη στις 28 Ιανουαρίου 1914 καταγράφηκε στην τοπική εφημερίδα «Θάρρος» δυο μέρες αργότερα και έχει ως εξής: «Ο τραυματίσας προχθές τις το χωρίον Λόι του Δήμου Αριστομένους κατόπιν συμπλοκής τον Κωνσταντίνον Νικολακόπουλο, Χρήστος Χουλιάρης, συνελήφθη υπό των αστυνομικών οργάνων Αριστομένους και οδηγηθείς ενταύθα παρεδόθη εις τον Εισαγγελέα».
Το δίμηνο που πέρασε πρόσφεραν στην εφημερίδα του συλλόγου μας τη συνδρομή τους ή ενίσχυσαν την εφημερίδα μας οι παρακάτω συμπατριώτες μας: Μάστορας Κωνσταντίνος του Θεοδώρου από το Βλάση 20 ευρώ και Τσάκαλης Αλέκος από το Μηλιώτη 30 ευρώ. Παράκληση να πληρωθούν οι συνδρομές γιατί διαφορετικά είναι αδύνατη η συνέχιση της έκδοσης της εφημερίδας.
Ελάχιστες ήταν φέτος οι καρναβαλικές εκδηλώσεις στα χωριά του δήμου Βουφράδας σε αντίθεση με τα χωριά των διπλανών μας δήμων. Ο δήμος Βουφραδών πραγματοποίησε εκδήλωση στο εγκαταλειμμένο χωριό Δουβρέϊκα. Μια δεύτερη εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο χωριό Πετρίτσι που έγινε από απλούς πολίτες και όχι από κάποιον φορέα. Πρωταγωνιστές ήταν ο Αγαμέμνων Καγκαράκης, η Ασημακοπούλου Ρούλα και η Καλογεροπούλου Ιωάννα.
Στο δήμο Παπαφλέσσα είχαμε δυο σημαντικές εκδηλώσεις με πρωτοβουλία του Συλλόγου Γυναικών. Είχαμε την αναπαράσταση του βλάχικου γάμου και το πέταγμα των χαρταετών. Τα κούλουμα την Καθαρά Δευτέρα γιορτάστηκαν στο χώρο του δημοτικού σχολείου.
Στο δήμο Νέστορος ο δήμος διοργάνωσε μαζί με τη Αναπτυξιακή Δημοτική Επιχείρηση, τους πολιτιστικούς συλλόγους και τα τοπικά δημοτικά διαμερίσματα τριήμερο καρναβαλικών εκδηλώσεων. Στη Χώρα, αναβίωσε το έθιμο της Κοκάλας, που αποτελείται από ένα κεφάλι νεκρού αλόγου, το οποίο στερεώνεται σε μια ξύλινη κατασκευή, κλεισμένη γύρω γύρω-γύρω με λιόπανα και μεταφέρεται από 2 ή 4 άτομα, που βρίσκονταν στο εσωτερικό της. Η κοκάλα συμβολίζει την πείνα της κατοχής. Επίσης πραγματοποιήθηκε παρέλαση αρμάτων και πεζοπόρων τμημάτων.
Στο δήμο Πεταλιδίου, ο δήμος σε συνεργασία με το Σύλλογο Γυναικών διοργάνωσε διαγωνισμό χειροποίητου χαρταετού. Στο χώρο της πλατείας του Πεταλιδίου γινόταν πτήσεις δωρεάν με πραγματικό αερόστατο.
Στο δήμο Χιλιοχωρίων οι καρναβαλικές εκδηλώσεις που διοργάνωσε ο δήμος σε συνεργασία με το Σύλλογο Γυναικών κράτησαν τέσσερις μέρες. Ξεχώρισαν οι παρελάσεις αρμάτων και η «γιορτή της φωτιάς».
Ο συμπατριώτης μας από το Μηλιώτη, διεθνής αθλητής και πρωταθλητής του μήκους Λούης Τσάτουμας δεν τα πήγε καλά στο κλειστό στάδιο της Παιανίας στις 13 Φεβρουαρίου 2008 και στο μίτιγκ «Αθήνα 2008» λόγω τραυματισμού. Κατέλαβε τη δεύτερη θέση με 7.98 και αποχώρησε στην τρίτη του προσπάθεια, λόγω ενοχλήσεων στους αστραγάλους για προληπτικούς λόγους, όπως δήλωσε ο προπονητής του, Γκεόργκι Πομάσκι. Ο Τσάτουμας είχε και παλαιότερα πρόβλημα στο ίδιο σημείο, με συνέπεια να παρουσιάζει κάποια αστάθεια. Η κλινική εξέταση έδειξε ότι έχει κάκωση στον έσω πλάγιο σύνδεσμο. Στον αγώνα έκανε δύο άλματα. Το πρώτο στα 7,81 και το δεύτερο στα 7,98 μ. Του ευχόμαστε γρήγορα να γυρίζει γερός στις νίκες.
Ένας Βλασαίος στην Ειρήνη Πετρούπολης
Στην ομάδα Ειρήνη Πετρούπολης συμμετέχει και ένας Βλασαίος που μαθαίνει τα μυστικά της «στρογγυλής θεάς». Πρόκειται για το Μιχάλη Αποστολόπουλο του Παναγιώτη που αποτελεί σήμερα βασικό στοιχείο της ομάδας. Ο «Γ.Σ. Ειρήνη-Πετρούπολης» ιδρύθηκε το 1986. Στην ομάδα λειτουργούν ακαδημίες προ-junior, junior, παμπαίδες, παίδες, εφηβικό καθώς επίσης και το ανδρικό που συμμετέχει στο πρωτάθλημα της ΕΠΣΑ στην β΄ κατηγορία Αθηνών. Η φωτογραφία είναι από την έδρα τους το Β΄ γήπεδο Πετρούπολης. Ο Μιχάλης Αποστολόπουλος είναι ο τρίτος απ΄ αριστερά στους όρθιους.
Μετά από αρκετούς μήνες άνοιξε το παραδοσιακό καφενείο του Μίμη Γιάνναρη στο Χατζή με νέα διεύθυνση. Το καφενείο λειτουργεί από τον Αναστάσιο Γκότση και τη σύζυγό του Φωτεινή Γκότση. Η σύνταξη της εφημερίδας εύχεται στη νέα διεύθυνση του καφενείου κάθε επιτυχία.
Όχι, δεν έφταιγε η απεργία των εργαζομένων της ΔΕΗ για το γεγονός ότι τα χωριά Βλάση και Κουρτάκι βυθίστηκαν στο σκοτάδι για 24 ώρες την 8η Μαρτίου. Μια βλάβη σε κολόνα ανάμεσα στα δυο χωριά ήταν η αιτία της πολύωρης διακοπής ρεύματος. Το ζήτημα είναι ποιος θα πληρώσει τις ζημίες των κατοίκων που αναγκάστηκαν να πετάξουν τα κρέατα που είχαν αποθηκεύσει σε ψυγεία και καταψύκτες;
|
Στις 24 Φεβρουαρίου πραγματοποιήθηκαν στο δήμο Βουφραδών καθώς και στους διπλανούς δήμους εσωκομματικές διαδικασίες στο ΠΑΣΟΚ για την εκλογή αντιπροσώπων που έλαβαν μέρος στο 8ο συνέδριο του κινήματος. Στο δήμο Βουφραδών εκλέχτηκε αντιπρόσωπος η Κωνσταντίνα Σταυροπούλου, στο δήμο Παπαφλέσσα ο Αντώνης Κωσταράκης και η Σταυρούλα Κωσταράκη, στο δήμο Πεταλιδίου ο Σταύρος Γριβέας και η Νίκη Ζοργιάνου, στο δήμο Χιλιοχωρίων ο Παναγιώτης Λυμπερόπουλος και η Νίκη Νικητοπούλου, στο δήμο Νέστορος η Γρηγοροπούλου Νικολέττα, ο Δημήτρης Καγιάς, ο Γιώργος Πουλόπουλος και στο δήμο Αριστομένους ο Αλέκος Μπελεχρής. Αναλυτικά οι υποψήφιοι στο δήμο μας και στους διπλανούς δήμους έλαβαν τις παρακάτω ψήφους: |
Βουφράδος (ψήφισαν 95): Κωνσταντίνα Σταυροπούλου 44. Ακόμα πήραν Δημήτρης Αλεξόπουλος 28, Γιάννης Κατσούλας 23. Νέστορος (ψήφισαν 53):Γεώργιος Πουλόπουλος 19, Δημήτριος Καγιάς 14, Νικολέττα Γρηγοροπούλου 5 (βάσει ποσόστωσης). Ακόμα πήρε ο Νικόλαος Δημόπουλος 12. Παπαφλέσσα (ψήφισαν 49): Αντώνης Κωσταράκης 32, Σταυρούλα Κωσταράκη 17. Πεταλιδίου (ψήφισαν 86): Σταύρος Γριβέας 41, Νίκη Ζοργιάνου 11 (βάσει ποσόστωσης). Ακόμα πήρε ο Παναγιώτης Σικαλιάς 31. Χιλιοχωρίων (ψήφισαν 41): Παναγιώτης Λυμπερόπουλος 26, Νίκη Νικητοπούλου 15. Αριστομένη (ψήφισαν 66): Αλέκος Μπελεχρής 30. Ακόμα πήραν Μιχάλης Τσαλδάρης 29, Γεώργιος Αγγελόπουλος 6, Χρήστος Χριστοφιλόπουλος (δεν συμμετείχε τελικά). |
|
Μετά την απελευθέρωση από τον τούρκικο ζυγό και συγκεκριμένα το 1835 το χωριό Μαργέλι εντάχτηκε αυτοδιοικητικά στο δήμο Σκάρμιγκα. Το 1840 το Μαργέλι εντάχτηκε στο δήμο Βουφράδας όπου παρέμεινε μέχρι το 1912. Το 1912, το Μαργέλι, με το Β.Δ. της 31ης-8-1912, που δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ Α 262/1912, μαζί με τους οικισμούς Μανιάκι και Κοντογόνι αποτέλεσαν την κοινότητα Παπαφλέσσα. Η κοινότητα Μαργελίου αναγνωρίστηκε αυτοτελής Οργανισμός Τοπικής Αυτοδιοίκησης με το διάταγμα της 22ας Δεκεμβρίου 1931, που δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ Α 429/1931.
Το χωριό έχει έκταση 4 τετραγωνικά χιλιόμετρα και υψόμετρο 440 μέτρα. Διαθέτει 1.300 στρέμματα με καλλιεργήσιμες εκτάσεις και 2.500 στρέμματα με δασώδεις εκτάσεις.
Η κοινότητα Μαργελίου καταργήθηκε με το νόμο 2539/97 που δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ Α 244/4-12-97 και ο οικισμός εντάχθηκε στο δήμο Παπαφλέσσα.
| ΠΛΗΘΥΣΜIΑΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ ΜΑΡΓΕΛΙΟΥ | |||
|---|---|---|---|
| έτος | κάτοικοι | έτος | κάτοικοι |
| 1920 | 209 | 1961 | 146 |
| 1928 | 202 | 1971 | 64 |
| 1940 | 201 | 1981 | 55 |
| 1951 | 180 | 1991 | 74 |
