Δίμηνη έκδοση του Συλλόγου των Απανταχού Βλασαίων «ΤΟ ΒΛΑΣΗ»
Συντάσσεται με ευθύνη του Διοικητικού Συμβουλίου
Ιδιοκτήτης: Σύλλογος Απανταχού Βλασαίων «ΤΟ ΒΛΑΣΗ»
Δ/νση: Βλάση Μεσσηνίας Τ.Κ. 24014
Εκδότης-Διευθυντής: Παναγιώτα Μαρινοπούλου. Δ/νση: Κανάρη 36, Καλαμάτα. Τ.Κ. 241100, τηλ.6976670736
Σύνταξη-Επιμέλεια Ύλης: Τάσος Αποστολόπουλος. Δ/νση: Δημητρακοπούλου 20, Τρίπολη, τηλ. 6977278756
Μάθε για το Βλάση, μάθε για τη Βουφράδα…
Τη δικιά του ιστοσελίδα απέκτησε ο Σύλλογος των Απανταχού Βλασαίων «Το Βλάση». Η ηλεκτρονική διεύθυνση είναι vlasi.gr και σε αυτή ο επισκέπτης μπορεί να μάθει τα πάντα για το Βλάση, τη Βουφράδα και το Σύλλογο των Απανταχού Βλασαίων. Υπάρχουν ιστορικά στοιχεία για όλα τα χωριά της περιοχής μας. Στοιχεία για την αυτοδιοίκηση, για την ιστορική πορεία των χωριών, για τα κτίσματα, τα αξιοθέατα, τη μετανάστευση…με μια λέξη για τα πάντα. Έτσι απ΄ όλα τα μέρη του πλανήτη με ένα μόνο κουμπί μπορεί ο καθένας να διαβάσει ηλεκτρονικά την εφημερίδα μας, να πληροφορηθεί τα νέα του χωριού του και του δήμου του, να μάθει για τις χαρές και τις λύπες, τα ήθη και τα έθιμα, τα ιστορικά γεγονότα της περιοχής… Όλα αυτά έγιναν από δυο συμπατριώτες μας, το Βασίλη Φουρτούνη που δημιούργησε την ιστοσελίδα και τον Τάσο Αποστολόπουλο που συγκέντρωσε το υλικό. Πληκτρολογήστε λοιπόν στον ηλεκτρονικό σας υπολογιστή vlasi.gr και σε δευτερόλεπτα ελάτε στο όμορφο χωριό μας, στον ιστορικό μας δήμο.
Με ρίζες από το Μηλιώτη ο Λούης Τσάτουμας
Άφησε τους πάντες άφωνους στα «Παπαφλέσσεια» ο Λούης Τσάτουμας, ένα παλικάρι με ρίζες από το Μηλιώτη αφού η μητέρα του Βάσω Τσάτουμα-Διαμαντοπούλου είναι από το Μηλιώτη, κόρη του Ιωάννη Διαμαντόπουλου. Ο πατέρας του Θεόδωρος Τσάτουμας είναι από το χωριό Μπαλοδημαίικα Πυλίας. Ο νεαρός αθλητής μας έκανε όλους περήφανους. Πρόκειται για παλικάρι για το οποίο μιλάει σήμερα όλος ο αθλητικός κόσμος του πλανήτη. Με ένα άλμα 8,66 μέτρα ισοπέδωσε το πανελλήνιο ρεκόρ και έκανε το 2ο καλύτερο άλμα στην Ευρώπη, πίσω από το 8,86 μ. του Εμιγιάν, και ταυτόχρονα έκανε την 8η καλύτερη επίδοση όλων των εποχών στον κόσμο.
Ο συμπατριώτης μας Λούης Τσάτουμας γεννήθηκε στις 12 Φεβρουαρίου 1982 και σήμερα επάξια θεωρείται ο κορυφαίος άλτης όλων των εποχών. Η εξέλιξη του Λούη Τσάτουμα στο μήκος (ανοιχτός στίβος) παρουσιάζει την παρακάτω εικόνα: 1999: 7,54μ., 2001: 7,93μ. (πανελλήνιο ρεκόρ εφήβων-χρυσό μετάλλιο στο ευρωπαϊκό Νέων), 2002: 8,17μ., 2003: 8,34μ. (ατομικό ρεκόρ-χρυσό στο ευρωπαϊκό U22), 2004: 8,19μ., 2005: 8,14μ., 2006: 8,30μ., 2007: 8,66μ. (πανελλήνιο ρεκόρ). Τον περασμένο Φεβρουάριο με άλμα στα 8.09 μ. κέρδισε στο πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα κλειστού στίβου του Μπέρμιγχαμ το αργυρό μετάλλιο. (Η φωτογραφία είναι από την τοπική εφημερίδα «Θάρρος» και δημοσιεύθηκε στις 5 Ιουνίου 2007).
Το διοικητικό συμβούλιο του συλλόγου θέλοντας δημόσια να ευχαριστήσει το συμπατριώτη μας Βασίλη Φουρτούνη που δημιούργησε στο διαδίκτυο την ιστοσελίδα του χωριού μας και της Βουφράδας γενικότερα δημοσίευσε την παρακάτω επιστολή: «Το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου μας θέλει δημόσια να ευχαριστήσει το συμπατριώτη μας Βασίλη Φουρτούνη που αφιλοκερδώς ανέλαβε να δημιουργήσει την ιστοσελίδα του Συλλόγου μας και κατ΄ επέκταση του χωριού μας και της Βουφράδας γενικότερα. Τέτοιου είδους ενέργειες συγκινούν ιδιαίτερα τους Απανταχού Βλασαίους αφού η τεχνολογία σε κλάσματα δευτερολέπτου θα τους οδηγεί στα χώματα που γεννήθηκαν και αντίκρισαν την πρώτη ηλιαχτίδα».
Τα χωριά Πετρίτσι, Χατζή, Βλαχόπουλο και Τουλούπα Χάνι εδώ και μεγάλο χρονικό διάστημα είναι απομονωμένα από τον υπόλοιπο κόσμο αφού ο δρόμος Καζάρμα-Τουλούπα Χάνι είναι απροσπέλαστος λόγω της κατασκευής του δρόμου. Λεωφορείο δεν περνά από τα χωριά αυτά αλλά είναι αδύνατον να περάσει και μικρό αυτοκίνητο. Οι εργολάβοι έχουν σκάψει όλο το δρόμο και οι εργασίες προχωρούν με ρυθμούς χελώνας. Οι κάτοικοι δηλώνουν μεν ότι είναι υπέρ της κατασκευής του έργου, σημειώνουν δε πως έπρεπε να έχουν ληφθεί μέτρα για τη μικρότερη δυνατή ταλαιπωρία τους και να εξασφαλισθεί ότι όσο χρόνο εκτελούνται τα έργα δε θα σταματήσει η συγκοινωνιακή σύνδεση με την περιοχή. Αυτό, όμως, δεν έγινε γι΄ αυτό και εξαντλήθηκε η υπομονή τους και τα έχουν με τους πάντες και τα πάντα. Τα δημοτικά συμβούλια των δήμων Βουφράδας, Παπαφλέσσα και Νέστορα κατ΄ επανάληψη έχουν προβεί σε διαμαρτυρίες χωρίς κανένα δυστυχώς αποτέλεσμα. Οι επαγγελματίες των χωριών αυτών έχουν πάθει τεράστια οικονομική ζημιά. Ο τζίρος των μικρών επιχειρήσεών τους έχει δραματικά μειωθεί. Τελικά, σ΄ αυτό τον τόπο υπάρχει υπεύθυνος ή όχι; Υπάρχουν νόμοι και αρχές ή είμαστε έρμαια του κάθε εργολάβου;
Μέσα σε κλίμα έντασης, διαξιφισμών, έντονων φραστικών αντεγκλήσεων και αντιπαραθέσεων πέρασε κατά πλειοψηφία, στις 29 Ιουνίου 2007, η εισήγηση του δημάρχου Βουφράδας κ. Κυριακόπουλου να επιβληθούν φόροι στα τρία καφενεία της πρωτεύουσας του δήμου. Σκληρή ήταν η αντίδραση της μειοψηφίας όπως εκφράστηκε από τον επικεφαλής της κ. Λεντούδη. Οι φωνές των δημοτικών συμβούλων έφταναν σ΄ όλη την πλατεία και πλήθος κόσμου συγκεντρώθηκε εντός και εκτός δημαρχείου. Η απόφαση αυτή δίχασε και τους κατοίκους στο Χατζή. Ελπίζουμε η επιβολή φόρων να σταματήσει στο Χατζή γιατί ακούγεται από ανεπίσημα χείλη, ο δήμαρχος το έχει διαψεύσει κατηγορηματικά, ότι θα επεκταθεί και στα καφενεία των άλλων δημοτικών διαμερισμάτων. Κάτι τέτοιο, αν συμβεί από την νυν ή την επόμενη δημοτική αρχή, ο λαός μας λέει τρώγοντας έρχεται η όρεξη, θα μας βρει ριζικά απέναντι και ως σύλλογο. Εμείς απαιτούμε από το δήμο να στηρίξει την ύπαρξη καφενείων στα χωριά μας, μη εξαιρουμένων και των καφενείων στο Χατζή, και να μην τους επιβάλλει χαράτσια. Στο κάτω-κάτω εκείνος που θα πληρώσει το μάρμαρο θα είναι ο καταναλωτής που θα κληθεί να πληρώσει ακριβότερο τον καφέ του και το αναψυκτικό του. Η ύπαρξη καφενείων στα χωριά μας είναι ο πνεύμονας των χωριών μας. Στόχος όλων μας πρέπει να είναι η στήριξη του δήμου και οι διχαστικές λογικές απ΄ όπου και αν προέρχονται κάνουν ολέθρια καταστροφή στην παραπέρα πορεία του δήμου. Ας αφυπνιστούμε και ας δούμε πιο δημιουργικά και παραγωγικά την αναπτυξιακή διαδικασία των χωριών μας. Το φυλάξαστε είναι χαλεπότερον του κτίσαστε. Ας μην το ξεχνάμε αυτό.
Πολλά έχουν ειπωθεί και έχουν γραφτεί για τα άρματα του Παπαφλέσσα που έπεσε στο Μανιάκι. Η πιο επικρατέστερη άποψη είναι η παρακάτω: Το γιαταγάνι του ήταν του βοεβόδα της Καλαμάτας, Αρναούτογλου κι έγραφε πάνω "Αρναούτογλου-Γρηγόριος Δίκαιος Παπαφλέσσας". Το καριοφίλι του ήταν στολισμένο. Το κοντάκι είχε φίλντισι κι εκεί που αρχίζει η κάνη από τη μια έγραφε το όνομά του κι από την άλλη είχε σκαλισμένη τη μορφή του Παπαφλέσσα. Με αυτά πολέμησε τον Ιμπραήμ στο Μανιάκι. Εκεί βρέθηκε ύστερα από κάποιον άγνωστο σε εμάς Έλληνα. Σχεδόν μόνο το κοντάκι σώθηκε κι αυτό κατατσακισμένο από τη μεγάλη σύγκρουση. Στα 1900 το βρήκαν και το αγόρασαν οι απόγονοι του Παπαφλέσσα και βρίσκεται, πιθανόν, και σήμερα στα χέρια κάποιου απογόνου του.
Την 16η Μαρτίου 2007 δυο άγνωστες γυναίκες έκλεψαν από σπίτι στο Βλαχόπουλο 2.000 ευρώ. Συγκεκριμένα την Τετάρτη 16 Μαρτίου οι δυο άγνωστες γυναίκες μπήκαν στο σπίτι 92χρονης και με τη μέθοδο της απασχόλησης έκλεψαν το παραπάνω αναφερόμενο χρηματικό ποσό.
Στις 12 Μαρτίου 2007 ο Πολιτιστικός Αντίλογος διοργάνωσε προβολή του ντοκιμαντέρ του συμπατριώτη μας από το Κουρτάκι Σάκη Μανιάτη «Βουφράς». Η προβολή έγινε στο καφέ «Bassaviola» και σ΄ αυτή παραβρέθηκε και ο ίδιος ο σκηνοθέτης. Επίσης, παραρέθηκε ο Νομαρχιακός Σύμβουλος Σπύρος Κοντοθανάσης και ο Δημοτικός Σύμβουλος Γιάννη Λεντούδης. Το ντοκιμαντέρ γυρίστηκε από το 200 έως το 2003 και αποτύπωσε τη Βουφράδα σε όλες τις εποχές του χρόνου. Μελετά την περιοχή από την αρχαιότητα μέχι σήμερα και στέκεται ιδιαίτερα στη σημερινή συρρίκνωση πληθυσμού και δραστηριοτήτων. Χρηματοδοτήθηκε από το δήμο Βουφράδας και αποτελεί προσφορά του σκηνοθέτη στη γενέτειρα του πατέρα του.
Εκλογές στην τοπική Νέα Δημοκρατία
Εσωκομματικές εκλογές πραγματοποιήθηκαν στην τοπική Νέα Δημοκρατία του δήμου Βουφράδας και των άλλων δήμων της περιοχής μας στις 13 Μαΐου 2007. Στη Βουφράδα πρόεδρος της δημοτικής τοπικής οργάνωσης εκλέχτηκε ο Ηλίας Φουσέκης του Γεωργίου, στο δήμο Παπαφλέσσα ο Φώτιος Αντωνόπουλος του Βασιλείου, στο δήμο Πεταλιδίου ο Γεώργιος Στραβόλαιμος του Γρηγορίου, στο δήμο Αριστομένη ο Νικόλαος Αναγνωστόπουλος του Βασιλείου και στο δήμο Νέστορος ο Παναγιώτης Πετρόπουλος του Φωτίου.
Μετά την απελευθέρωση από τον τουρκικό ζυγό και επί βασιλείας Όθωνα στο νεοσύστατο ελληνικό κράτος έγινε η πρώτη απογραφή, η απογραφή του 1834-1835. Τότε ολόκληρη η Ελλάδα είχε 156.823 οικογένειες και συνολικό πληθυσμό 693.592 κατοίκους. Την περίοδο της απογραφής το Βλάση, το Μηλιώτη, το Μαργέλι, το Μανιάκι, το Κοντογόνι, το Πισπίσα, το Νάσια και το Σκάρμιγκα άνηκαν διοικητικά στο δήμο Σκάρμιγκα, στον οποίο δήμο κατοικούσαν 603 κάτοικοι ενταγμένοι σε 127 οικογένειες. Ο παρακάτω πίνακας δείχνει αναλυτικά οικογένειες και πληθυσμό ανά χωριό του δήμου Σκάρμιγκα.
ΧΩΡΙΟ |
ΚΑΤΟΙΚΟΙ |
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ |
Σκάρμιγκα |
122 |
25 |
Πισπίσα |
60 |
12 |
Νάσια |
15 |
3 |
Μανιάκι |
152 |
25 |
Κοντογόνι |
75 |
19 |
Μαργέλι |
33 |
9 |
Μηλιώτη |
57 |
13 |
Βλάση |
89 |
21 |
Κάλεσαν την αστυνομία…σε συνεδρίαση του δήμου
Αυτό δεν έχει προηγούμενο τουλάχιστον τα τελευταία χρόνια. Οι κόντρες στις συνεδριάσεις του δημοτικού συμβουλίου του δήμου Παπαφλέσσα έφτασαν στα άκρα. Στη συνεδρίαση της 14ης-5-2007 που συζητούσε το δημοτικό συμβούλιο το θέμα της ανανέωσης της σύμβασης με τον εργολάβο αποκομιδής απορριμμάτων δυο δημοτικοί σύμβουλοι είχαν έντονο φραστικό επεισόδιο. Μάλιστα δημοτικός σύμβουλος εκσφενδόνισε ένα γυάλινο τασάκι, το οποίο ευτυχώς πέρασε δίπλα από τοπικό σύμβουλο. Προκειμένου να αποφευχθούν τα χειρότερα κλήθηκε και η αστυνομία από την Πύλο που έφτασε στο δημαρχείο όταν τα πνεύματα είχαν καλμάρει. Όμως, και στο επόμενο συμβούλιο που έγινε μετά από ένα μήνα τα πνεύματα ήταν εξίσου έντονα και μετά από φραστικές αντεγκλήσεις η οι εκπρόσωποι της μείζονος μειοψηφίας αποχώρησαν.
Τίμησαν το Δ. Κανελλόπουλο από τη Δροσιά
Το συγγραφέα Δημήτρη Κανελλόπουλο από τη Δροσιά τίμησαν στις 14 Μαΐου στην Αθήνα, στο θέατρο «Ακάδημος» ο σύλλογος των απανταχού Νησιωτών «Ο Πάμισος». Για το Δ. Κανελλόπουλο μίλησαν: ο ηθοποιός Περικλής Αλμπάνης, ο φιλόλογος Ηλίας Ξυδέας, ο ηθοποιός Στέφανος Ληναίος, ο δικηγόρος Σπύρος Ζούμπος και αρκετοί άλλοι. Η εφημερίδα μας κατ΄ επανάληψη έχει αναφερθεί στο Δημήτρη Κανελλόπουλο, στη ζωή του και στο έργο του.
Ο Δημήτρης Κανελλόπουλος θεωρείται φανατικός «θεματοφύλακας» της λαϊκής παράδοσης των χωριών της Βουφράδας. Στα έργα του παρουσιάζει διάφορα πρόσωπα που έζησαν και έδρασαν στα Βουφραδοχώρια, στο Ζαϊμογλι, στο Δάρα, στην Πελεκανάδα, στο Μηλιώτη… Έχει γράψει μυθιστορίες, θεατρικές αναδρομές, φαρσοκωμωδίες αλλά και μελέτες αφιερωμένες στη γλώσσα μας αλλά και στο γενικότερο φαινόμενο της ανθρώπινης επικοινωνίας. Μεταξύ του πλούσιου έργου του ξεχωρίζουν:
1) «Μεσολόγγι», που κέρδισε το πρώτο βραβείο λογοτεχίας από το ίδρυμα «Πνευματική Εστία Τρανούλη»,
2) «Ρε που έπεσα», φαρσοκωμωδία που αναφέρεται στον εμφύλιο,
3) «Γλώσσα-Λόγος-Γραφή», δίτομη μελέτη αφιερωμένη στην ανθρώπινη επικοινωνία,
4) «Γλώσσα και επικοινωνία», μελέτη ανίχνευσης της γλωσσικής μας ταυτότητας,
5) «Οι τρεις εξουσίες»,
6) «Ακαδημία Μεσσήνης… και περιχώρων», μυθιστόρημα,
7) «Στα Κοντοβούνια της δόξας», μυθιστόρημα,
8) «Στο βηματισμό της Ηλέκτρας», μυθιστόρημα,
9) «Η μπαλάντα του ορφανού», μυθιστόρημα,
10) «Το τρίτο τάμα», μυθιστόρημα,
11) «Οι καρδιές χτυπάνε πάντα αριστερά».
Ο Δημήτρης Κανελλόπουλος γεννήθηκε στη Δροσιά και πέρασε τα παιδικά και μαθητικά του χρόνια στη Μεσσήνη. Φοιτητής στην Αθήνα συνελήφθη το 1944 από τους Γερμανούς και βασανίστηκε στο γνωστό «ΚΡΥΣΤΑΛ» της κατοχής και στη συνέχεια μεταφέρθηκε στις φυλακές Χατζηκώστα μέχρι την απελευθέρωση. Αλλά και μετά την απελευθέρωση η ζωή του δεν κύλησε ήσυχα. Αναγκάστηκε να διακόψει τις σπουδές του και να απολυθεί από το ΙΚΑ όπου υπηρετούσε. Εξορίστηκε το 1947 στην Ικαρία. Το 1950-51, στη γνωστή πρώτη δίκη του Μπελογιάννη, βρέθηκε με μια θανατική καταδίκη που εξαιτίας της έμεινε κρατούμενος στις φυλακές για 14 ολόκληρα χρόνια.
Κακούρης Αντώνης: Διατέλεσε πρόεδρος στο Βλάση
Ο Κακούρης Αντώνης του Ηλία γεννήθηκε το 1897. Παντρεύτηκε την Αποστολοπούλου Κωνσταντίνα του Πέτρου που είχε γεννηθεί το 1899 και έκαναν τα παιδιά: Παναγιώτα, Φιλάνθη, Διονυσία, Ηλία, Ειρήνη, Νίκη, και Παναγιώτη. Διατέλεσε πρόεδρος της κοινότητας Βλάση σύμφωνα με προφορικές μαρτυρίες γερόντων για μια χρονιά, το έτος 1928. Έντονη προσωπικότητα με μεγάλες δυνάμεις διακρίθηκε και στην ενεργή ενασχόλησή του με τα κοινά της κοινότητας Βλάση. Άτομο ήπιων τόνων, συναινετικός και δραστήριος.
Παυλόπουλος Βασίλης: Τιμήθηκε με πολεμικό Σταυρό
Ο πατέρας του σημερινού υπουργού Εσωτερικών Προκόπη Παυλόπουλου, Βασίλης Παυλόπουλος του Προκοπίου είχε λάβει μέρος στο αλβανικό μέτωπο την περίοδο 1940-1941 με το βαθμό του έφεδρου ανθυπολοχαγού του πεζικού. Σ΄ αυτό τον πόλεμο τιμήθηκε με το Μετάλλιο Εξαίρετων Πράξεων για την διαγωγή που έδειξε ως διμοιρίτης και διοικητής του 2ου Λόχου, του 31ου Συντάγματος «…διότι έφερεν επιτυχώς εις πέραν άπαντας τους ανατεθέντας εις αυτόν αντικειμενικούς σκοπούς».
Μαρινόπουλος Κωνσταντίνος: Διατέλεσε πρόεδρος στο Βλάση
Ο Κωνσταντίνος Μαρινόπουλος γεννήθηκε στο Βλάση το 1925. Παντρεύτηκε τη Ζαχαρούλα Παλαβού από τον Τρίλοφο Αρκαδίας και απέκτησαν τρεις κόρες, τη Βασιλική, την Παναγιώτα και τη Μαρία.
Εκλέχτηκε για πρώτη φορά πρόεδρος στις 10 Ιουνίου 1951 διαδεχόμενος στην κοινότητας το Σπύρο Κοτσόβολο. Μαζί του αντιπρόεδρος εκλέχτηκε ο Ιωάννης Κακούρης του Βασιλείου. Στο κοινοτικό συμβούλιο συμμετείχαν ακόμη οι Αναστάσιος Μητρόπουλος του Νικολάου και Ευστάθιος Αποστολόπουλος του Γεωργίου.
Πρώτη ενέργεια στην οποία προχώρησε ήταν η συντήρηση του δρόμου Βλάση-Κουρτάκι καθώς και η συντήρηση των αγροτικών δρόμων. Με απόφαση του κοινοτικού συμβουλίου όλοι οι κάτοικοι του χωριού ηλικίας 18-65 ετών υποχρεώθηκαν σε προσωπική εργασία. Την ίδια περίοδο το υπουργείο Εσωτερικών και η νομαρχία Μεσσηνίας αποφάσισαν να κατασκευαστεί «εθνική οδός» που θα διέρχεται τα χωριά Δάρα, Ζαϊμογλι, Κουρτάκι, Βλάση. Η κοινότητα Βλάση, μέσω του προέδρου της Κ. Μαρινόπουλου, ανέλαβε την ευθύνη με προσωπική εργασία των κατοίκων να γίνουν οι χωματουργικές εργασίες στο τμήμα Βλάση-Κουρτάκι καθώς και η μεταφορά του αμμοχάλικου.
Οι εξελίξεις, όμως, έτρεχαν και ο δρόμος ήταν αδύνατον να κατασκευαστεί με τα χέρια. Η κυβέρνηση τότε ψήφισε το νόμο 1910/51 και επέβαλε φόρο στην κατανάλωση καπνού για να μπει μπουλντόζα και να κατασκευάσει το δρόμο. Το κόστος του δρόμου οι μηχανικοί το ανέβασαν στα 4.500.000 δραχμές και ο φόρος καπνού απέδιδε μόνο 3.680.000 δραχμές. Υπήρχε ένα έλλειμμα 820.000 δραχμών που η κοινότητα αποφάσισε να το καλύψουν οι πλουσιότεροι των κατοίκων του χωριού. Να σημειώσουμε ακόμη ότι τη χρονιά 1953-1954 η κοινότητα για τον ίδιο δρόμο επιβαρύνθηκε με το ποσό των 649.500 δραχμών που κάλυψε από το φόρο καπνού.
Ένα δεύτερο ζήτημα που κλήθηκε να αντιμετωπίσει την περίοδο εκείνη το κοινοτικό συμβούλιο ήταν και η αγροτική ασφάλεια αφού οι αγρότες αδυνατούσαν να πληρώσουν τη στρεμματική εισφορά τους για να έχει το χωριό αγροφύλακα. Στο συμβούλιο της 19ης Δεκεμβρίου 1951 ο πρόεδρος Κ. Μαρινόπουλος εισηγήθηκε και το συμβούλιο αποφάσισε να ζητήσει από την «κυβέρνησιν ίνα δια νόμου αναλάβη τας δαπάνας της υπηρεσίας αγροφυλακής υπό του κράτους διότι οι αγρόται μόνοι των δεν δύνανται να βαστάζουν το οικον. βάρος της αγροφυλακής...»
Στις 31 Δεκεμβρίου 1951 το κοινοτικό συμβούλιο καλείται και πάλι να εκλέξει πρόεδρο. Στο συμβούλιο δεν παραβρέθηκε ο Μητρόπουλος Αναστάσιος του Νικολάου αν και είχε κληθεί. Το κοινοτικό συμβούλιο και πάλι, ομόφωνα, εξέλεξε τον Κωνσταντίνο Μαρινόπουλο. Επίσης, το κοινοτικό συμβούλιο, ομόφωνα εξέλεξε στη θέση του αντιπροέδρου τον Ιωάννη Κακούρη του Βασιλείου.
Φαίνεται ότι καμιά τύχη δεν είχε το έγγραφο για πληρωμή των αγροφυλάκων από το κράτος για το λόγο αυτό το θέμα το ξανάφερε στο κοινοτικό συμβούλιο ο πρόεδρος Κ. Μαρινόπουλος που ζήτησε οι κάτοικοι του χωριού να πληρώνουν τον αγροφύλακα. Με τον πρόεδρο συμφώνησε ο Αναστάσιος Μητρόπουλος και διαφώνησαν οι Ανδρέας Μάστορας και Ευστάθιος Αποστολόπουλος. Είναι η πρώτη διαφωνία που συναντάμε στο βιβλίο πράξεων της κοινότητας. Η πρόταση του προέδρου πέρασε. Το σκεπτικό των διαφωνούντων συμβούλων ήταν ότι «η κοινότης είναι ορεινή περιφέρεια και δεν έχει ανάγκη αγροφύλακος, δεδομένου ότι ουδόλως διακινδυνεύει η αγροτική μας ασφάλεια.». Τελικά αποφασίστηκε να πληρωθεί ο αγροφύλακας από τους κατοίκους του χωριού με το μηνιαίο ποσό των 300.000 + 25%=375.000 δραχμών.
Ένα από τα προβλήματα που χειρίστηκε η κοινοτική αρχή ήταν και αυτή των φόρων επί των αγροτικών προϊόντων. Με απόφασή της η κυβέρνηση όρισε οι κάτοικοι να χωρίζονται σε γεωργούς και κτηνοτρόφους και με βάση αυτό το χωρισμό να φορολογούνται. Το μέτρο ήταν άδικο γιατί οι κάτοικοι του χωριού μας ασχολούνται ταυτόχρονα και με τις γεωργικές και με τις κτηνοτροφικές δουλειές και με το μέτρο αυτό θα φορολογούνταν δυο φορές. Μετά από εισήγηση του προέδρου και αφού αποτυπώθηκε η αδικία της διάταξης το κοινοτικό συμβούλιο αποφάσισε να καθορίσει ποσοστό φορολογίας 2% επί των γεωργικών προϊόντων (σταφίδα, λάδι, σιτάρι, βρώμη, κριθάρι και κρασί) και η φορολογία στα ζώα να έχει ως εξής: 5.000 δραχμές για τα άλογα και τα γαϊδούρια, 2.500 δραχμές για τα γουρούνια και 800 δραχμές για τις γίδες και τα πρόβατα. Για επίλυση των διαφορών που συχνά προέκυπταν στην καταβολή του φόρου, μετά από εισήγηση του προέδρου αποφασίστηκε αυτό το ρόλο να τον αναθέσουν στον Ανδρέα Μάστορα, άτομο δίκαιο και κοινά αποδεκτό. Αναπληρωτή του η κοινότητα όρισε τον Ιωάννη Τσάκαλη του Βασιλείου. Η απόφαση αυτή δεν έγινε αποδεχτή από το νομάρχη Μεσσηνίας ο οποίος με έγγραφά του ζητούσε επίμονα η φορολογία στα αγροτικά προϊόντα από 2% να πάει 4%.
Επειδή η κοινότητα αντιμετώπιζε πρόβλημα με το γραμματέα, μετά από εισήγηση του προέδρου Κ. Μαρινόπουλου, το κοινοτικό συμβούλιο αποφάσισε να προσλάβει γραμματέα το Θεόδωρο Μάστορα του Βασιλείου με μηνιαίες αποδοχές 150.000 δραχμές. Ταυτόχρονα καταργεί τη θέση του κλητήρα, την εργασία του οποίου αναλαμβάνει ο γραμματέας ώστε να μεγαλώσουν οι αποδοχές του.
Στις 28 Μαρτίου 1952 ο νομάρχης Μεσσηνίας ζητά από τον πρόεδρο Κ. Μαρινόπουλο να συγκαλέσει συμβούλιο και να ορίσει τέσσερις Χατζαίους που θα είναι οι αντιπρόσωποι των πολιτών στο Αγρονομικό Συμβούλιο Βουφράδας που έδρευε στο Χατζή. Το κοινοτικό συμβούλιο όρισε τακτικούς τον Ιωάννη Φουσέκη και τον Ιωάννη Μαρκόπουλο.
Μέριμνα κρατική δεν υπήρχε και τα βάρη έπεφταν συνέχεια στις πλάτες των κατοίκων του χωριού μας, όπως άλλωστε γινόταν και στα άλλα χωριά. Μετά από πρόταση του προέδρου Κωνσταντίνου Μαρινόπουλου στις 30 Μαρτίου 1952 μπήκαν και άλλοι φόροι στις οικογένειες. Καθορίστηκε κάθε οικογένεια να πληρώνει 5.000 δραχμές για καθαριότητα και 5.000 για ετήσια τέλη ύδρευσης.
Ο πρόεδρος και το κοινοτικό συμβούλιο αποφάσισαν στις 13 Απριλίου 1952 να απαγορεύσουν την κυκλοφορία εντός των κεντρικών δρόμων και πλατείας του χωριού των αιγοπροβάτων, γουρουνιών και άλλων ζώων. Επίσης, με την ίδια απόφαση απαγορεύτηκε: 1) Το πλύσιμο των ρούχων στο πηγάδι του χωριού και εντός της βρύσης. 2) Το άναμμα φωτιάς πλησίον των πλατάνων της βρύσης κατά τα πλυσίματα. 3) Τη σπατάλη του νερού του πηγαδιού για ραντίσματα και ασπρίσματα σπιτιών. Το νερό του πηγαδιού θα χρησιμοποιείτο πλέον μόνο για πόση.
Οι μεγάλοι φόροι που είχαν επιβληθεί δυσανασχετούσαν τους κατοίκους. Τότε ο Ανδρέας Μάστορας, ο Ιωάννης Κακούρης και ο Ευστάθιος Αποστολόπουλος έφεραν και πάλι σε συζήτηση το θέμα της κατάργησης του αγροφύλακα ώστε να ελαφρώσουν από τη φορολογία οι κάτοικοι του χωριού. Ο πρόεδρος Κωνσταντίνος Μαρινόπουλος στις 23 Μαρτίου 1952 έχασε την ψηφοφορία αφού μόνο ο Αναστάσιος Μητρόπουλος του Νικολάου τον ακολούθησε στον ισχυρισμό του ότι έπρεπε να παραμείνει ο αγροφύλακας.
Τα προβλήματα με τους φόρους συνεχίστηκαν. Στις 8 Ιουνίου 1952 αποφασίστηκε από το κοινοτικό συμβούλιο για το οικονομικό έτος 1951-1952 η τιμή χονδρικής πώλησης επί του φόρου του ελαίου να είναι 10.000 κατ΄ οκά. Η δυσφορία των κατοίκων ήταν έντονη και το κοινοτικό συμβούλιο μετά από εισήγηση του προέδρου καταργεί το φόρο ταγαραλαίων για το έτος 1952 με το σκεπτικό ότι δε θα αποδώσει ο φόρος αυτός έσοδα λόγω του γεγονότος ότι το ελαιοτριβείο στο Βλάση δεν έχει κατασκευάσει στέρνα για τα ελαιόζουμα. Στις 20 Ιουλίου 1952 το κοινοτικό συμβούλιο καθορίζει την τιμή χονδρικής πώλησης επί του φόρου των δημητριακών ως εξής: Για το σιτάρι 2.000 δραχμές και για τη βρώμη 1.500 δραχμές.
Προκειμένου η κοινότητα να αποκτήσει μητρώα ο πρόεδρος διόρισε επιτροπή σύνταξης προκαταρτικών γενικών μητρώων. Την επιτροπή αποτέλεσαν οι: Ανδρέας Μάστορας πλειοψηφών κοινοτικός σύμβουλος, Σπυρίδωνας Ασημάκης ιερέας και Ιωάννης Μπάρκας δάσκαλος.
Στις 21 Δεκεμβρίου 1952 το κοινοτικό συμβούλιο καλείται να ψηφίσει νέο πρόεδρο. Ο Κ. Μαρινόπουλος παρέδωσε τη σκυτάλη της προεδρίας στον Ευστάθιο Αποστολόπουλο. Ο νέος πρόεδρος έμεινε στο πηδάλιο της κοινότητας μέχρι την 31η Μαΐου 1953 περίοδο που επανεκλέγεται πρόεδρος ο Κ. Μαρινόπουλος.
Η πρώτη ενέργεια την οποία έκανε ήταν να διορίσει εκτιμητική επιτροπή αποτελούμενη από τους: Αναστάσιο Μητρόπουλο, Παναγιώτη Β. Κακούρη και Νικόλαο Νέστορα.
Στις 25 Αυγούστου το κοινοτικό συμβούλιο ορίζει τις παρακάτω τιμές χονδρικής πώλησης επί του φόρου για τα δημητριακά προϊόντα του χωριού για το οικονομικό έτος 1952-1953: Στο σιτάρι 3.000 δρχ. την οκά, στη βρώμη 2.000 δρχ. την οκά, στο σμίγο 2.500 δρχ. την οκά και στο κριθάρι 2.000 δρχ. την οκά.
Στις 28 Ιανουαρίου 1954 το κοινοτικό συμβούλιο ψηφίζει για πρόεδρο τον Αναστάσιο Μητρόπουλο του Νικολάου.
Ο Κ. Μαρινόπουλος διορίστηκε πρόεδρος από την κυβέρνηση των Συνταγματαρχών την 1η Οκτωβρίου 1967.
Με την πρώτη απόφασή του ως πρόεδρος καθορίζει το χρόνο διάρκειας της πρόσληψης του Κωνσταντίνου Μάστορα συντηρητή αντλιοστασίου που είχε προσλάβει το προηγούμενο κοινοτικό συμβούλιο με πρόεδρο το Δημήτριο Κακούρη (απόφαση 13/1967) και είχε εγκριθεί από το νομάρχη Μεσσηνίας.
Με την 18/1967 κοινοτική απόφαση προσλαμβάνεται αγροφύλακας ο Νικόλαος Αποστολόπουλος του Ηλία. Επίσης, προχωρά σε αλλαγές σε όλες τις κοινοτικές επιτροπές. Στην επιτροπή έργων συνολικής αξίας μικρότερης των 5.000 δρχ. τοποθετεί το Γεώργιο Κακούρη και το Μάστορα Αθανάσιο, στην επιτροπή παραλαβής έργων συνολικής αξίας μεγαλύτερης των 5.000 δρχ. τοποθετεί τον Θεοδωρακόπουλο Αντώνιο, στις προμήθειες και στις δημοπρασίες τοποθετεί το Μάστορα Στυλιανό και το Θεοδωρακόπουλο Αντώνιο. Στην πρωτοβάθμια επιτροπή φορολογικών διαφορών και αμφισβητήσεων τοποθέτησε το Στυλιανό Μάστορα. Στην παραπάνω επιτροπή συμμετείχε θεσμικά και ο πρόεδρος του συνεταιρισμού Φώτιος Τσάκαλης του Ιωάννη.
Μεταξύ των έργων που πραγματοποίησε ήταν: 1) Η εκτέλεση του έργου προστασίας της πηγής της βρύσης και αποπεράτωσης του έργου της ύδρευσης. 2) Η κατασκευή δρόμου Βλάση- Νεκροταφείου. 3) Η κατασκευή αγροτικών δρόμων: Απηδούλα-Κονταλώνι, Προφήτης Ηλίας-Γεναίικα Αλώνια, Μεγάλο Αλώνι-Καλύβια, Βλάση-Κρυόρεμμα, Βλάση-Κουκλάνι. Για την εκτέλεση των έργων αυτόν προχώρησε και σε απόφαση προσωπικής εργασίας των κατοίκων του χωριού. 4) Η βελτίωση του δρόμου Κουρτάκι-Βλάση με χρηματοδότηση από τα τακτικά έσοδα του κοινοτικού συμβουλίου. 5) Η διάνοιξη του δρόμου ως την Αρίτσα. 6) Η επέκταση και διαμόρφωση της πλατείας. 7) Η διάστρωση με τσιμέντο τμημάτων του δρόμου Κουρτάκι-Βλάση. 8) Η ένταξη της κοινότητας Βλάση στο σύνδεσμο δήμου Γαργαλιάνων και Κοινοτήτων για την κατασκευή υδραγωγείου (απόφαση 21/1969. 9) Η απόκτηση από τη διεύθυνση τελωνείου Πειραιά μικροφωνικής εγκατάστασης, γραφομηχανής και εξοπλισμού του κοινοτικού γραφείου με αρχειοθήκες, γραφεία, τραπέζια, καρέκλες κ.λ.π. 10). Η αγορά οικήματος ιδιοκτησίας Κανέλλας Μάστορας με το ποσό των 23.000 δραχμών για δημιουργία πλατείας. 11) Η ενοικίαση ακινήτου ιδιοκτησίας Μαρίας συζ. Παν. Κοτσοβόλου με το ποσό των 130 δραχμών το μήνα για να χρησιμοποιηθεί ως κοινοτικό ιατρείο. 12) Η υπογραφή της σύμβασης με την Δ.Ε.Η. για το φωτισμό της πλατείας και των δρόμων. 13) Δίνει ονόματα στην πλατεία και στους δρόμους της κοινότητας.
Η κοινότητα δεν είχε κοινοτικό γραφείο. Έγιναν τρεις μειοδοτικοί διαγωνισμοί άκαρποι και τότε το κοινοτικό συμβούλιο νοίκιασε οίκημα ιδιοκτησίας του ίδιου του προέδρου Κ. Μαρινόπουλου με μηνιαίο ενοίκιο 150 δραχμών.
Σημαντική ήταν και η απόφαση που πήρε στις 27 Σεπτεμβρίου 1971 για τη συμμετοχή της κοινότητας Βλάση στη σύσταση του συνδέσμου Παπαφλέσσα μαζί με τις κοινότητες Δάρα, Δροσιάς, Πελεκανάδας, Κουρτακίου και Μηλιωτίου με σκοπό τη διαπλάτυνση του δρόμου από Ριζόμυλο ως Μηλιώτη και Βλάση. Έδρα του συνδέσμου ορίστηκε το χωριό Πελεκανάδα. (αριθμός απόφασης 18/1971).
Το κάστρο της Πελεκανάδας και οι γέφυρες του ποταμού Βελίκα
 |
| Πέτρινη γέφυρα στον ποταμό Βελίκα, ενετικής περιόδου, βασική πύλη εισόδου του τότε οδικού άξονα Ανδρούσας-Πύλου. Η περιοχή σήμερα λέγεται Κουφολογγιά. (Σχ. Στ. Καλυβιώτη). |
Ένα κάστρο της Βουφράδας που τα ερείπια του προκαλούν ακόμη και σήμερα το θαυμασμό του επισκέπτη είναι αυτό που δεσπόζει στην περιοχή Μπελέρμπεη της Πελεκανάδας. Το χτίσιμό του πιθανολογείται στα τέλη της πρώτης Ενετοκρατίας, χωρίς ωστόσο οι ειδικοί μέχρι σήμερα να το έχουν επιβεβαιώσει. Το κάστρο της Πελεκανάδας ή παλιόπυργος, όπως τον ονομάζουν οι κάτοικοι της περιοχής, είναι χτισμένο σε στρατηγική θέση, έχοντας ορατότητα στην απέραντη πεδιάδα που σχηματίζουν τα βουνά Ταΰγετος - Λυκόδημος - Μαγκλαβάς - Ιθώμη. Όσοι μέχρι σήμερα έχουν ασχοληθεί με το κάστρο αυτό και ιδιαίτερα ο φιλόλογος Βασίλειος Παυλόπουλος, ισχυρίζονται ότι το έχτισαν οι Ενετοί προκειμένου να προφυλάξουν τις πύλες εισόδου των ενετικών κτήσεων (Μεθώνης, Πύλου κ.λπ.) από τις αναμενόμενες επεκτατικές ορέξεις των Τούρκων.
Κοντά στο κάστρο υπάρχουν τρεις κεντρικές γέφυρες -πύλες εισόδου του οδικού άξονα Ανδρούσας-Πύλου. Πρόκειται για τρεις γέφυρες που αναγκαστικά χρησιμοποιούσε ο διαβάτης για να περάσει το ποτάμι Βελίκα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπήρχαν και άλλες. Το «γεφύρι του αντρειωμένου» όμως, που κατά τη μυθολογία το έχτισε ο Δίας και στο οποίο σήμερα ο επισκέπτης βλέπει σειρά ογκολίθων τοποθετημένων ο ένας πάνω στον άλλον, το «πετρογέφυρο» που σύμφωνα με μαρτυρίες ήταν βορειοδυτικά του κάστρου (χωρίς απομεινάρια σήμερα) και το «Στρεφέικο» στην περιοχή Κρυφολογγιά, που σώζεται σε αρίστη κατάσταση, ήταν οι γέφυρες που προτιμούσε ο κύριος όγκος των διαβατών. Ιδιαίτερα το Στρεφέικο, που οι ειδικοί ομολογούν ότι είναι ενετικής κατασκευής και απέχει έξι χιλιόμετρα από την Πελεκανάδα, σε μια μαγευτική δασώδη τοποθεσία, έχει πλάτος δύο μέτρων και εντυπωσιάζει με την αρχιτεκτονική του τον επισκέπτη.
 |
| Το Εκκλησάκι στο Μανιάκι, κοντά στο σημείο όπου έπεσε ο Παπαφλέσσας |
Λίγο πριν περάσουν στο πάνθεο των ηρώων ο Παπαφλέσσας και τα παλικάρια του στο Μανιάκι έμεινε στα ιστορικά ο διάλογος ανάμεσα στον Παπαφλέσσα και στον Παπα-Γιώργη. Αξίζει να τον υπενθυμίσουμε όχι μόνο γιατί το γεγονός έλαβε μέρος στα χωριά μας αλλά γιατί πιθανόν κάποιοι να τον αγνοούν. Τα γεγονότα έγιναν ως εξής: Μερικοί καπεταναίοι βλέποντας τον κίνδυνο πλησίασαν τον ανεψιό του Παπαφλέσσα Δημήτρη να του πει να κάνουνε γιουρούσι και διασπώντας τις γραμμές της εχθρικής καβαλαρίας να γλιτώσουν όσοι τούς ευνοήσει ή τύχη. Αυτός το αρνήθηκε μη τολμώντας να πει κάτι τέτοιο στο θείο του. Τότε σίμωσαν τον Παπαφλέσσα ο Κεφάλας κι ο Παπα Γιώργης, γνωστοί και οι δύο για την παλικαριά τους, και του λένε, από μέρος όλων των καπεταναίων, πως αυτή στεκόταν ή τελευταία τους ευκαιρία να σωθούν. Τότε ο Παπαφλέσσας αποκρίνεται στον Κεφάλα:
- Έχασα τις ελπίδες που στήριζα πάνω σου. Και μαζί μ' αυτές και την υπόληψη που είχα για σένα.
Έπειτα γυρνά, πιάνει τον Παπαγιώργη από τα γένια και τραβώντας τα του λέει:
- Μου τα ντρόπιασες, Παπαγιώργη! Πού να πάμε να φύγουμε; Έχουμε τακτικό στράτευμα όπου, όταν θα βγει από τα ταμπούρια, θ' αποτραβηχτεί με τάξη πολεμώντας; Δεν ξέρεις τάχα πως οι άτακτοι άμα βγουν από τα ταμπούρια σκορπίζουν κι ο καθένας παίρνει δικό του δρόμο; Τότε πέντε καβαλαραίοι του Ιμπραήμ θα μάς σφάξουν όλους. Και θ' ακολουθήσει μεγάλο κακό για το έθνος όπως θα ψυχωθούν οι εχθροί και θα δειλιάσουν οι δικοί μας. Τι φοβάσαι, Παπαγιώργη; Εσύ ξέρεις τα γράμματα που έγραψα και πήρα. Σε ρωτώ, έχεις αμφιβολίες πως μέσα σε δύο ώρες πέντε χιλιάδες δικοί μας δε θα χτυπάνε απέξω τον Ιμπραήμ; Ακόμα κι άλλοι να μην έρθουν ο Πλαπούτας δε θα λείψει. Είμαι βέβαιος πως θα νικήσουμε. Aν όμως, ο μη γένοιτο, νικηθούμε, θ' αδυνατίσουμε τη δύναμη του εχθρού και η ιστορία θα ονομάσει τούτον τον πόλεμο Λεωνίδειον μάχην, Παπαγιώργη!
Εμφανίστηκαν κατσικοκλέφτες!!!
Καλά ακούσατε. Όσοι νομίζουν ότι η εποχή των κατσικοκλεφτών ανήκει στο παρελθόν κάνουν μεγάλο λάθος. Το δεύτερο δεκαήμερο του Ιουνίου κατσικοκλέφτες χτύπησαν το μαντρί του Κυριάκου Κοτσόβολου που βρίσκεται λίγο έξω από το χωριό Βλάση. Οι αθεόφοβοι έσφαξαν επί τόπου τέσσερα κατσίκια τα φόρτωσαν σε αυτοκίνητο και εξαφανίστηκαν. Η κατάσταση στα χωριά μας είναι άκρως ανησυχητική αφού η παραπάνω είναι μια από τις δεκάδες περιπτώσεις. Τέλος Μαΐου για παράδειγμα χτύπησαν το αγρόσπιτο του Τάσου Κοτσόβολου στο Αϊ-Θανάση και έκλεψαν ό,τι υπήρχε μέσα σ΄ αυτό.
Δαρειώτης Εμμανουήλ: Στρατηγός και δήμαρχος…
Ο Εμμανουήλ Δαρειώτης γεννήθηκε στο Δάρα και έλαβε μέρος σε σειρά πολεμικών επιχειρήσεων, σε όλη τη διάρκεια του αγώνα του 1821. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι έλαβε μέρος σε μάχες στην Κορώνη, στο Νιόκαστρο, στην Καρύταινα, στο Βαλτέτσι, στην Τρίπολη, στη Βέργα Αλμυρού, στη Δραμπάλα και στα Δερβενάκια. Για την προσφορά του αυτή τιμήθηκε με το βαθμό του ταγματάρχη της Φάλαγγος. Στις 14 Ιανουαρίου 1825 η κυβέρνηση του έδωσε το βαθμό του στρατηγού. Το 1848 τον συναντάμε δημοτικό σύμβουλο Παμίσου και λίγο αργότερα δήμαρχο στον ίδιο δήμο.
Λίγα λόγια για το χωριό Παπαφλέσσα
Αμέσως μετά την απελευθέρωση από τον τούρκικο ζυγό το χωριό Κοντογόνι εντάχτηκε διοικητικά στο δήμο Σκάρμιγκα (ΦΕΚ 80/28-12-1836). Το 1840 με το Β.Δ. της 30ης Αυγούστου 1840, που δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ 22/18-12-1840 καταργήθηκε ο δήμος Σκάρμιγκα και το Κοντογόνι εντάχτηκε στο δήμο Βουφράδας. Το 1912 που με το νόμο ΔΝΖ΄ καταργήθηκαν οι δήμοι δημιουργήθηκε η κοινότητα Κοντογονίου. Η κοινότητα Κοντογονίου αναγνωρίστηκε αυτοτελής Ο.Τ.Α. με το Β.Δ. της 31ης Αυγούστου 1912 που δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ Α 262/1912. Αρχικά, την κοινότητα αποτέλεσαν οι οικισμοί Κοντογόνι, Μαργέλι και Μανιάκι. Έδρα της κοινότητας ήταν το Κοντογόνι.
Το 1915 με την Α.γ. Εσωτ. 17558/4-5-1915 που δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ Α 180/1915, το Κοντογόνι μετονομάστηκε σε Παπαφλέσσα, για να τιμηθεί ο μπουρλοτιέρης των ψυχών που έπεσε ηρωικά μαχόμενος ενάντια στις ορδές του Ιμπραήμ βόρεια του Μανιακίου.
Το 1931, με το Διάταγμα της 24ης Αυγούστου που δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ Α 301/1931, ο οικισμός Μανιάκι καθώς και ο οικισμός Τουλούπα Χάνια αποσπάστηκαν και αποτέλεσαν την κοινότητα Μανιακίου με έδρα το Μανιάκι. Το ίδιο συνέβη και με το Μαργέλι.
Το 1997, την κοινότητα Παπαφλέσσα αποτελούσαν οι οικισμοί Άνω και Κάτω Παπαφλέσσα, καθώς και ο οικισμός Άγιοι Απόστολοι.
Το χωριό έχει υψόμετρο 710 μέτρα και έκταση 7 τετραγωνικά χιλιόμετρα.
Η κοινότητα Παπαφλέσσα καταργήθηκε με το νόμο 2539/97 που δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ Α 244/4-12-97 και ο οικισμός εντάχθηκε στο δήμο Παπαφλέσσα, που έχει έδρα το Βλαχόπουλο.
ΠΛΗΘΥΣΜIΑΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ |
||
1846 |
Κοντογόνι |
183 κάτοικοι |
1889 |
Κοντογόνι |
265 κάτοικοι |
1920 |
Παπαφλέσσα |
377 κάτοικοι |
1928 |
Παπαφλέσσας |
376 κάτοικοι |
1940 |
Παπαφλέσσας |
175 κάτοικοι |
Κοντογόνιον |
175 κάτοικοι |
|
1951 |
Παπαφλέσσας |
238 κάτοικοι |
Κοντογόνιον |
238 κάτοικοι |
|
1971 |
Παπαφλέσσα |
116 κάτοικοι |
1981 |
Παπαφλέσσα |
62 κάτοικοι |
Κοντογόνι |
29 κάτοικοι |
|
1991 |
Παπαφλέσσα |
72 κάτοικοι |
Κοντογόνι |
27 κάτοικοι |
|
Άγιοι Απόστολοι |
26 κάτοικοι |
|
Φόνος με κλαδευτήρι στο Κουρτάκι
Και τι δε βρίσκει κανείς ψάχνοντας παλιές εφημερίδες. Τόσα και τόσα ενδιαφέροντα που ο φθοροποιός χρόνος τα έχει σκεπάσει με το πέπλο της λήθης. Για παράδειγμα η εφημερίδα «Εμπρός», στις 13 Δεκεμβρίου 1915, αναφέρεται σε ένα φόνο που έγινε στο χωριό Κουρτάκι. Ο Π. Δημητρακόπουλος φόνευσε με κλαδευτήρι για ασήμαντο λόγο την Κυριακούλα Δημητρακοπούλου. Συγκεκριμένα η εφημερίδα αναφέρει τα παρακάτω: «Τηλεγραφικώς ανηγγέλθη εκ Πύλου εις το υπουργείον των Εσωτερικών ότι ο εκ Κουρτακίου της Βουφράδος Π.Δημητρακόπουλος, ερίσας ένεκεν ασημάντου λόγου προς την Κυριακούλαν θυγατέρα Ι.Δημητρακοπούλου εφόνευσεν αυτήν δια κλαδευτηρίου»
Το Βλάση στην επανάσταση του 1821
 |
| Έγγραφο της επαρχιακής δημογεροντίας Ανδρούσας στο οποίο παρουσιάζονται εισφορές διαφόρων χωριών, μεταξύ των οποίων και του χωριού Βλάση, για τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα του γένους. Το έγγραφο βρίσκεται στα Γ.Α.Κ., Υπουργείο Εσωτερικών, φάκελος 43. |
Όταν ξέσπασε η επανάσταση του 1821, Τούρκος διοικητής στο Βλάση ήταν ο Ασουλάν-μπέης και είχε για πρωτοπαλίκαρο το Βασίλη Κοτσόβολο. Τότε μαζί με τους άλλους μπέηδες της περιοχής αναγκάστηκε να καταφύγει στο κάστρο της Πύλου για να γλιτώσει. Εκεί πήγε και τον βρήκε ο Βασίλης Κοτσόβολος και του πήγε ψωμί. Από ευγνωμοσύνη ο Ασουλάν-μπέης του χάρισε το ασημένιο καριοφύλι, το οποίο φυλασσόταν ως κειμήλιο. Δυστυχώς, ο έγγονός του, Βασίλης κι αυτός στο όνομα, το πούλησε σ΄ έναν Αποστολόπουλο (Μπουμπούκη) από το Κούμαρο.
Στο μεγάλο αγώνα για τη λευτεριά το Βλάση έδωσε το δικό του παρόν. Στήριξε τον αγώνα με τη συμμετοχή σ΄ αυτόν κατοίκων του χωριού με κυριότερους εκφραστές τον Κωνσταντίνο Δούβαλη, το Γιάννη Κακουρόγιαννη και τον Κανέλλο Μαρινόπουλο. Επίσης, το Βλάση στήριξε τον αγώνα και με εισφορές σε προϊόντα του χωριού.
Θετικά σχόλια για την ιστοσελίδα μας
Οι μεσσηνιακές εφημερίδες σχολίασαν θετική τη δημιουργία της ιστοσελίδας του Συλλόγου των Απανταχού Βλασαίων. Για παράδειγμα ο δημοσιογράφος Χ. Χαραλαμπόπουλος γράφει στο Θάρρος στις 14 Ιουνίου 2007 το παρακάτω σχόλιο με τίτλο «Ιστοσελίδα από τους Βλασαίους για την περιοχή τους»: «Ιστοσελίδα στην οποία προβάλλονται οι ομορφιές του τόπου «σήκωσαν» χθες τα μέλη του Συλλόγου απανταχού Βλασαίων «Το Βλάση». Όπως αναφέρουν οι υπεύθυνοι του συλλόγου, «κίνητρό μας είναι αποκλειστικά και μόνο η αγάπη του τόπου που γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε».
Η ιστοσελίδα περιέχει λεπτομερή στοιχεία για το Διοικητικό Συμβούλιο, το καταστατικό του συλλόγου, την ιστορία του τόπου και τα αξιοθέατά του, περιέχει ανακοινώσεις και τις εκδηλώσεις του συλλόγου και την εφημερίδα που κυκλοφορεί, με τοπική θεματογραφία.
Πρόκειται για μια ωραία περιήγηση στο διαδίκτυο, που θα αρέσει σε όσους αναζητούν κάτι διαφορετικό. Η διεύθυνση της ιστοσελίδα είναι http://www.vlasi.gr
Περιβαλλοντικό ιστορικό πάρκο στο Μανιάκι
Ο Δήμος Παπαφλέσσα και η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Μεσσηνίας σχεδιάζουν τη δημιουργία περιβαλλοντικού ιστορικού πάρκου στο Μανιάκι. Μάλιστα πραγματοποιήθηκε σύσκεψη για το θέμα αυτό υπό την προεδρία του αντινομάρχη Στάθη Αναστασόπουλου, με τη συμμετοχή του δημάρχου Παπαφλέσσα Περικλή Ψώνη, του διευθυντή των Τ.Υ. της Ν.Α. Παναγιώτη Γιαννακέα, του προϊσταμένου της Τοπογραφικής Υπηρεσίας Αντώνη Σωφρονά και υπηρεσιακών παραγόντων.
Το πάρκο προγραμματίζεται να δημιουργηθεί στο χώρο όπου βρίσκεται ο ανδριάντας του Παπαφλέσσα. Η όλη διαδικασία της υλοποίησης του έργου θα δρομολογηθεί ως εξής. Θα αποσταλεί στο Δασαρχείο ένα τοπογραφικό διάγραμμα της περιοχής, από την Τοπογραφική Υπηρεσία, για να υπάρξει χαρακτηρισμός της περιοχής. Στη συνέχεια προβλέπεται να αρχίσουν επαφές με τους ιδιοκτήτες ώστε να εξαγοραστούν τυχόν ιδιοκτησίες ή να κηρυχτούν αναγκαστικές απαλλοτριώσεις για να γίνει η σύνταξη κτηματολογικού πίνακα. Τέλος θα συνταχθεί η ολοκληρωμένη μελέτη για την αξιοποίηση του χώρου και τη δημιουργία του πάρκου.
Κακούρης Μάρκος: Διατέλεσε πρόεδρος στο Μεσοπόλεμο
Ο Κακούρης Μάρκος του Βασιλείου γεννήθηκε στο Βλάση το 1901 και παντρεύτηκε τη Στεφανοπούλου Πετρούλα του Γρηγορίου που είχε γεννηθεί το 1898 στο χωριό Φλεσσιάδα. Άτομο υπερδραστήριο και δημιουργικό. Διατέλεσε πρόεδρος της κοινότητας Βλάση, σύμφωνα με προφορικές μαρτυρίες γερόντων του χωριού μας για ένα χρόνο, το 1935. Απόκτησε τα παιδιά: Σοφία, Γεωργία, Βασίλειο, Βασιλική, Κωνσταντίνα, Σταύρο, Ανδρέα και Αθανάσιο. Πέθανε το 1984.
Στην περιοχή Βλαχόπουλου κατά καιρούς έχουν έρθει στο φως ευρήματα της περιόδου του 1400 π.Χ. Συγκεκριμένα, έχουν βρεθεί δύο θολωτοί τάφοι που περιείχαν μια φιάλη, κύλικες, ψευδόστομο αμφορέα, κρατήρα με υποκρατήριο, πρόχους, κυαμόρρυτο με ένα χάλκινο μονόστομο μαχαιράκι. Στη φωτογραφία βλέπουμε έναν αμφορέα που βρέθηκε σ΄ έναν από τους θολωτούς τάφους στο Βλαχόπουλο και χρονολογείται το 1400 π.Χ. Η φωτογραφία δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στα «Μεσσηνιακά 1968», Μίμη Φερέτου, τόμος Α΄ , σελίδα 268
Την τιμητική του είχε το γραφικό εκκλησάκι της Γέννησης της Θεοτόκου στην κορυφή του Μαγκλαβά στις 27 Ιουνίου 2005. Δεκάδες κόσμος από το Βλαχόπουλο και τα διπλανά χωριά ανέβηκαν ως εκεί προσευχήθηκαν και απόλαυσαν την υπέροχη θέα. Ολόκληρη η Μεσσηνία από το Ιόνιο έως το Mεσσηνιακό κόλπο ήταν στα πόδια τους. Ο Μαγκλαβάς είναι ένα από τα όμορφα βουνά της Μεσσηνίας που ικανοποιεί στο ακέραιο τον επισκέπτη. Το μόνο πρόβλημα είναι ο δρόμος. Δυστυχώς η κατάσταση του δρόμου ήταν λίαν επιεικώς απαράδεκτη με αποτέλεσμα να υπάρχουν έντονα παράπονα. Ελπίζουμε η δημοτική αρχή να μπορέσει να λύσει το πρόβλημα. Μετά το πέρας της θείας λειτουργίας και της ακολουθίας της Γονυκλισίας δόθηκε δεξίωση από τη δημοτική αρχή στον προαύλιο χώρο του ναού. Το βράδυ ακολούθησε πανηγύρι στο Βλαχόπουλο.
Στο προηγούμενο φύλλο της εφημερίδας μας ο δαίμων του τυπογραφείου αντικατέστησε ολόκληρο το κείμενο που είχε τίτλο «Λύθηκε το πρόβλημα της γεώτρησης στο Βλάση» με άλλο που είχε δημοσιευθεί παλαιότερα. Είμαστε λοιπόν υποχρεωμένοι και να σας ζητήσουμε συγνώμη και να δημοσιεύσουμε το σωστό κείμενο που έχει ως εξής: «Σε μήλο της έριδας είχε μεταβληθεί το νερό της γεώτρησης στο Βλάση. Η γεώτρηση είχε πραγματοποιηθεί σε οικόπεδο που παραχώρησε στο δήμο ο αείμνηστος Σπ. Φουρτούνης, στη θέση Παλιόβρυση. Η γεώτρηση αυτή είχε δημιουργήσει κάποιες αντιθέσεις ανάμεσα στο δήμο Βουφράδας και στη Νομαρχία. Όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν αφού τελικά επιτεύχθηκε συμφωνία. Έτσι τη γεώτρηση θα ηλεκτροδοτήσει ο δήμος ο οποίος θα εκμεταλλεύεται και το νερό για να καλύπτει ανάγκες των χωριών Βλάση και Μηλιώτη. Μάλιστα ο εργολάβος εγκαταστάθηκε, μπήκαν οι πομώνες και σε λίγο θα κατασκευαστεί και ο οικίσκος. Επίσης, θα τοποθετηθούν ειδικοί κρουνοί για να μπορεί η πυροσβεστική υπηρεσία να παίρνει νερό για πυρόσβεση. Ήταν μια θετική εξέλιξη. Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι η διαδικασία αυτή ξεκίνησε όταν για λογαριασμό του δήμου, το ΙΓΜΕ ερεύνησε για νερό την περιοχή, τον Αύγουστο του 2001 και ανέφερε ότι εντόπισε νερό στη θέση Παλιόβρυση. Μετά την παραχώρηση στο δήμο οικοπέδου από το Σπ. Φουρτούνη η Νομαρχία σε συνεργασία με το δήμο προχώρησε σε γεώτρηση με σκοπό τόσο την υδροδότηση των χωριών Βλάση και Μηλιώτη όσο και την κάλυψη αναγκών της πυροσβεστικής υπηρεσίας».
Το παρακάτω περιστατικό το αλιεύσαμε από την τοπική εφημερίδα «Θάρρος» και έγινε στο διπλανό μας δήμο Πεταλιδίου στις 12 Ιουνίου 1913. Να πώς περιγράφει η εφημερίδα το γεγονός: «Ο Αστυνομικός Υποδιευθυντής Πύλου τηλεγραφικώς αναφέρει εις την διεύθυνσιν της Αστυνομίας ότι χθες το εσπέρας παρά το χωρίον Μπάλι της περιφερείας του Πεταλιδίου οι Ηλίας Τσιμικλής και Σωτήριος Πανταζόπουλος επιτεθέντες εναντίον του Γεωργ. Ε. Αγγελοπούλου ετραυμάτισαν αυτόν σοβαρώς, δια μαχαίρας εις το στήθος. Μεταξύ των δύο δραστών και του θύματος υφίσταντο οικογενειακαί διαφοραί, χθες δε την εσπέραν συναντηθέντες και κατόπιν λογομαχίας συνεπλάκησαν. Εκ των δραστών του τραυματισμού συνελήφθη παρά των αστυνομικών οργάνων Πεταλιδίου ο Πανταζόπουλος, ενώ ο έτερος Ηλίας Τσιμικλής κατόρθωσε να διαφύγει την καταδίωξιν. Της ανακρίσεως επελήφθη ο Ειρηνοδίκης Πύλου».
Καθαρισμός ακτών στο Δήμο Πεταλιδίου
Πολύ πιο καθαρές βρήκαμε φέτος τις ακτές του διπλανού μας δήμου Πεταλιδίου. Υπήρξε άριστη συνεργασία ανάμεσα στο δήμο και στη νομαρχία Μεσσηνίας και κοινό συνεργείο καθαριότητας σάρωσε κυριολεκτικά την περιοχή των ακτών από Βελίκα μέχρι Χράνους. Ιδιαίτερη βαρύτητα δόθηκε στην παραλία της Καρυάς και των πολυσύχναστων παραλιών Τζάνε, Ψεύτη, Φάρου και Καλαμακίου.
Σωτήρης Κανελλόπουλος: Πέρασε τον Αχέροντα
Σε ηλικία 90 χρονών, στις 17 Ιουνίου 2007, απεβίωσε ο συμπατριώτης μας από τη Δροσιά (Ζαΐμογλι) ο Σωτήρης Γεωρ. Κανελλόπουλος πατέρας του πρώην γραμματέα του ΣΔΟΕ Γιώργου Κανελλόπουλου. Η νεκρώσιμος ακολουθία πραγματοποιήθηκε στις 18 Ιουνίου 2007 στον Ιερό Ναό Αγίας Τριάδος Δροσιάς. Παραβρέθηκαν η σύζυγός του Γεωργία, τα παιδιά του Γεώργιος και Ελένη Κανελλοπούλου, τα αδέρφια, τα εγγόνια, τα ανήψια, οι λοιποί συγγενείς και πλήθος κόσμου από διάφορα μέρη της Μεσσηνίας.
Έχουμε κατ΄ επανάληψη γράψει ότι οι Άγιοι Απόστολοι έχουν εξελιχθεί σε ένα όμορφο οικισμό που οι κάτοικοί του τον φροντίζουν με ιδιαίτερο ζήλο. Στις 29 Ιουνίου όλοι οι κάτοικοι του οικισμού και αρκετοί από τα διπλανά χωριά βρέθηκαν στο γραφικό εκκλησάκι των Αγίων Αποστόλων που είχε την τιμητική του.
Η εφημερίδα του Συλλόγου μας ανήκει σε όλους. Είναι βήμα έκφρασης και προβληματισμού όλων μας. Γι΄ αυτό γράψτε και στείλτε μας ό,τι σχετικό ξέρετε για την ιστορία , τα ήθη και τα έθιμα, τις παραδόσεις του χωριού μας. Ενημερώστε την εφημερίδα μας για όλες τις δραστηριότητες των συγχωριανών μας στην Ελλάδα και στο εξωτερικό (γεννήσεις, αρραβώνες, γάμους, θανάτους, επιτυχίες παντός τύπου, πτυχία, καινούργια σπίτια και καταστήματα κ.λ.π.). στείλτε μας και φωτογραφίες, παλιές και νέες (οι οποίες θα σας επιστραφούν) με σχετικό κείμενο. Η αγάπη για το χωριό μας είναι σημείο αναφοράς μας. Η διεύθυνση για δημοσιεύσεις στην εφημερίδα μας είναι: Αποστολόπουλος Τάσος, Δημητρακοπούλου 20, Τ.Κ. 22100 Τρίπολη.
Συγκεντρώστε τα φύλλα της εφημερίδας
Αγαπητοί συμπατριώτες μέχρι σήμερα έχουν εκδοθεί από το Σύλλογο των Απανταχού Βλασαίων 30 φύλλα της εφημερίδας «ΤΟ ΒΛΑΣΗ». Όσοι επιθυμούν να κρατήσουν στο αρχείο τους όλα τα φύλλα μπορούμε να τους τα στείλουμε εντελώς δωρεάν (χρέωση μόνο τα ταχυδρομικά έξοδα). Επίσης, αν κάποιοι θέλουν να τα λάβουν βιβλιοδετημένα σε δυο πολυτελείς τόμους τότε θα επιβαρυνθούν με τα έξοδα βιβλιοδεσίας που είναι 30 ευρώ ο τόμος.
Καταγγελία στη Βουλή για τη Βουφράδα
Η καταγγελία δεν αφορά το σήμερα αλλά την περίοδο του έτους 1847 και δημοσιεύτηκε στην αθηναϊκή εφημερίδα «Ελπίς», αριθμό φύλλου 406, 12 Ιουλίου 1847. Ας πάρουμε, όμως, τα γεγονότα με τη σειρά: Δήμαρχος Βουφράδας εκλέγεται ο Σπύρος Ζανιώτης. Με την εκλογή αυτή διαφωνούσε ο βουλευτής Μπάστας, ο νομάρχης Μεσσηνίας Αμβροσιάδης και ο έπαρχος της Πύλου. Έτσι για ενάμιση χρόνο δεν γίνεται η επικύρωση του αποτελέσματος και ο δήμος Βουφράδας μένει ουσιαστικά χωρίς δημοτική αρχή. Αυτή την αδικαιολόγητη καθυστέρηση της επικύρωσης των αποτελεσμάτων στη Βουφράδα καταγγέλλει στη Βουλή ο πληρεξούσιος Πυλίας Μιχάλης Σχινάς στον υπουργό των Εσωτερικών Ρήγα Παλαμήδη. Ο Μιχάλης Σχινάς μεταξύ των άλλων γράφει: «Ουδείς των τριών υποψηφίων ήρεσκεν. Όθεν ουδείς επικυρούται μέχρι προχθές. Ήδη δε ο εις εξ αυτών, ο και δημαρχών εν τοσούτω, παύεται ως μη ομόφρων, ίνα αντικατασταθή ο πάρεδρος ο κερδηθείς, αποβάλλει δε ούτος τον γραμματέα, προσλαμβάνων άλλον κατάλληλον εις την εκλογικήν περίστασιν!!! Αλλά το ρεύμα της παρανομίας και αυθαιρεσίας κυλίεται ακράτητον…».
Ο νέος Μητροπολίτης Μεσσηνίας κ.κ. Χρυσόστομος στις 17 Ιουνίου 2007 επισκέφτηκε το διπλανό μας δήμο Πεταλιδίου όπου τέλεσε τη θεία λειτουργία στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου και μίλησε στους δεκάδες παραβρισκόμενους πολίτες. Με την ευκαιρία τον καλούμε να επισκεφτεί και την περιοχή της Βουφράδας.
Σκοτώθηκε 62χρονη από τη Δανία
Στο διπλανό μας δήμο Πεταλιδίου σκοτώθηκε στις 13 Ιουνίου 2007 62χρονη από τη Δανία. Έπεσε από χώρο ξενοδοχείου και από ύψος δέκα μέτρων και βρήκε τραγικό θάνατο. Το γεγονός έγινε την ώρα που ο σύζυγός της, επίσης από τη Δανία μιλούσε με τον ιδιοκτήτη του ξενοδοχείου και η άτυχη γυναίκα πορεύτηκε στις σκάλες που οδηγούσαν στο κενό.
Στις 14 Ιουλίου 2007 πορεύτηκε τη μακαρία οδό η 96χρονη Γεωργία χα Π. Δούβαλη από την Πελεκανάδα. Η νεκρώσιμη ακολουθία πραγματοποιήθηκε την επόμενη μέρα στην Πελεκανάδα και παραβρέθηκαν τα παιδιά της Αθανάσιος και Κωνσταντίνα, Αναστάσιος και Ελένη, Ελένη Δούβαλη, τα εγγόνια της, τα ανήψια της, οι λοιποί συγκενείς και πλήθος κόσμου.
Εδώ και πάνω από ενάμιση χρόνο η πινακίδα που έγραφε «Βλάση» και ήταν τοποθετημένη στη βόρεια είσοδο του χωριού είχε καταστραφεί. Πολλές φορές είχαμε μέσα από την εφημερίδα αυτή διαμαρτυρηθεί και μάλιστα με έντονο τρόπο. Πριν από λίγες μέρες με πρωτοβουλία της προέδρου του Τοπικού Συμβουλίου Βλάση Σίτσας Κακούρη τοποθετήθηκε και πάλι η πινακίδα.
Το τμήμα του δρόμου Μεταξάδα-Χώρας περίπου τριών χιλιομέτρων σχεδόν έχει ολοκληρωθεί και έχει δοθεί στην κυκλοφορία. Το έργο χρηματοδοτήθηκε από το 3ο Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης και είχε προϋπολογισμό 1.167.000 ευρώ. Εκείνο που πρέπει να γίνει τώρα είναι η παράκαμψη του χωριού Σκάρμιγκα. Θα ήταν ενδιαφέρον να μάθουμε αν υπάρχει κάποια πρόβλεψη για το κομμάτι αυτό του δρόμου.
Η κατάσταση την οποία αντιμετωπίζουν οι οδηγοί ιδιαίτερα των μεγάλων αυτοκινήτων όταν διέρχονται το χωριό Δάρα είναι δύσκολη και επικίνδυνοι αφού ο δρόμος είναι μικρός και δεν χωράει να διασταυρωθούν δυο αυτοκίνητα. Ακόμη υπάρχει ορατός κίνδυνος τα μεγάλα αυτοκίνητα να βρουν σε μπαλκόνια σπιτιών του χωριού. Η ανάγκη χάραξη νέου δρόμου που θα παρακάμπτει το Δάρα είναι επιτακτική ανάγκη.
Οι λακκούβες που υπήρχαν στο δρόμο Άγιοι Απόστολοι-Βλάση-Κουρτάκι-Δροσιά έκλεισαν με στρώμα πίσσας και έτσι ο δρόμος έχει γίνει ομαλός και δεν κινδυνεύεις να σπάσεις το αυτοκίνητό σου γεγονός που έχει κατ΄ επανάληψη συμβεί με πολλούς ιδιοκτήτες αυτοκινήτων. Αξίζουν συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές του μικρού αλλά σημαντικού αυτού έργου.
Σεπτέμβρης του 1908 μια ξαφνική καταιγίδα χτυπά με μανία χωριά της Βουφράδας. Οι κεραυνοί διαδέχονται ο ένας τον άλλον, σκέτη κόλαση. Όπως μας πληροφορεί η αθηναϊκή επιθεώρηση «Ελλάς» στο φύλλο 43 της 21ης Σεπτεμβρίου 1908 και αναδημοσίευσε πρόσφατα η εφημερίδα «Παμμεσσηνιακή» (φύλλο 162) «Κεραυνός πεσών παρά τι χωρίον του Δήμου Βουφράδος, εφόνευσε τον ποιμένα Γραμματικόπουλον».
Γιόρτασε το σπήλαιο των Αγίων Αναργύρων
 |
| Σπήλαιο Κουφιέρου ή Αγίων Αναργύρων σε σκίτσο Σταύρου Καλυβιώτη |
Ανηφορίζοντας από το Βλάση και περνώντας τα τελευταία χωριά Κάτω και Πάνω Κοντογόνι φτάνει κανείς στην πίσω πλευρά του βουνού Κουφιέρου απέναντι από το Αληκοντούζι. Εκεί υπάρχει ένα σπήλαιο με μεγάλο ιστορικό παρελθόν. Είναι το σπήλαιο του Κουφιέρου ή σπήλαιο των Αγίων Αναργύρων όπως λέγεται σήμερα. Στο σπήλαιο αυτό κατέφευγαν από το 1610 σε κάθε επιδρομή Τούρκων ή Αλβανών οι κάτοικοι από τα χωριά Πάνω και Κάτω Κοντογόνι, Αληκοντούζι, Πεδαιμένου, Μαργέλι, Βούτενα κ.ά. Εκεί κατέφυγαν και το 1770 στα Ορλωφικά για να γλιτώσουν από τους μανιασμένους Αλβανούς.
Η ασφάλεια του σπηλαίου ήταν δεδομένη και όλες τις φορές τους είχε γλιτώσει από τις μεγάλες συμφορές. Σύμφωνα μάλιστα με μια παράδοση υπόγεια στοά οδηγούσε ως κάτω το ποτάμι Βελίκα.
Ήταν, όμως, μοιραίο την εποχή των Ορλωφικών το σπήλαιο να περάσει στην ιστορία με μια νέα θυσία του Ελληνισμού. Με τρόπο «μπαμπέσικο» δόθηκε πληροφορία για την ύπαρξη του σπηλαίου στους Αλβανούς που το περικύκλωσαν και προσπάθησαν να το κυριεύσουν αλλά απέτυχαν χάρη στην προσπάθεια των γενναίων υπερασπιστών του και το δύσβατο του εδάφους. Τότε έριξαν εύφλεκτα υλικά στο εσωτερικό, έβαλαν φωτιά και έκαψαν ζωντανούς τους Έλληνες που είχαν καταφύγει εκεί.
Μέχρι σήμερα οι τοίχοι του σπηλαίου είναι κατάμαυροι από τη φωτιά. Οι αγιογραφίες που υπήρχαν στους τοίχους του σπηλαίου καταστράφηκαν. Μόνο στην κορυφή σε κάποιο σημείο διακρίνεις τις μορφές των Αγίων Κοσμά και Δαμιανού. Γι΄ αυτό και από τότε το σπήλαιο πήρε την ονομασία «Σπήλαιο Αγίων Αναργύρων».
Την 1η Ιουλίου 2007 γιόρτασε για άλλη μια χρονιά η εκκλησούλα των Αγίων Αναργύρων που βρίσκεται στο εσωτερικό του σπηλαίου με τη συμμετοχή δεκάδων πολιτών απ΄ όλα τα χωριά της περιοχής.
Το δίμηνο που πέρασε πρόσφεραν για την εφημερίδα του συλλόγου ή πλήρωσαν την ετήσια συνδρομή μας στο σύλλογό μας οι παρακάτω συμπατριώτες μας τους οποίους ευχαριστούμε και ελπίζουμε και οι υπόλοιποι να πληρώσουν τη συνδρομή γιατί τα χρήματα αυτά είναι ο μοναδικός πόρος του συλλόγου μας: Κωστούρος Σωτήριος του Αντωνίου ευρώ 20, Καστόρας Γιάννης από Χαραυγή ευρώ 25, Ρένεσης Πέτρος από Χατζή ευρώ 50, Γιάνναρη Δέσποινα από το Χατζή 50 ευρώ, Ακριβή Ζάκη από Βλάση 20 ευρώ, Γιάνναρης Αργύρης από το Χατζή 20 ευρώ.
Το διοικητικό συμβούλιο του Συλλόγου των Απανταχού Βλασαίων «ΤΟ ΒΛΑΣΗ» είδε και αποείδε ότι δεν γίνεται τίποτα με τις πινακίδες και έτσι αποφάσισε και τοποθέτησε το ίδιο πινακίδες στις τρεις εισόδους στο Βλάση καλωσορίζοντας τους επισκέπτες του χωριού. Τα μικρά πράγματα πολλές φορές δίνουν νόημα στη ζωή και αποτυπώνουν τη σωστά οργανωμένη κοινωνία της περιοχής.
Ένας από τους Βουφραδιώτες που έδωσε τη ζωή του για την πατρίδα στον πόλεμο του 1940 ήταν και ο Αθανάσιος Αλεβίζος του Γεωργίου από το Χατζή. Σκοτώθηκε στην περιοχή Πεστάνη της 8 Μαρτίου 1941. Στη φωτογραφία τον βλέπουμε με λευκό κουστούμι, σε φιλική συντροφιά, λίγο πριν η πατρίδα τον καλέσει να την υπερασπιστεί. Αυτοί οι αγωνιστές που μας άφησαν βαριά κληρονομιά πρέπει να εμπνέουν και να δυναμώνουν τη θέλησή μας για τη στήριξη των χωριών μας.
Στις 25 Ιουνίου 2007 πέρασε στα ουράνια ο Χρήστος Λαμπρόπουλος του Παναγιώτη από το Βλάση. Είχε γεννηθεί το 1922 στο Βλάση και είχε παντρευτεί την Παρασκευή Λαμπροπούλου από τη Βούταινα. Απόκτησαν τέσσερα παιδιά τα οποία και αποκατέστησαν με μεγάλο αγώνα και σκληρή δουλειά, τον Παναγιώτη, το Χαράλαμπο, την Αναστασία και τη Σταυρούλα. Η νεκρώσιμη ακολουθία πραγματοποιήθηκε στις 26 Ιουνίου 2007 στον Ιερό Ναό της Κοίμησης της Θεοτόκου στο Βλάση και αναπαύτηκε στο κοιμητήρι του χωριού Αϊ-Βλάση.
Ο Χρήστος Λαμπρόπουλος υπήρξε δραστήριος, καλοσυνάτος, δημιουργικός και αγαπητός στην κοινωνία. Έζησε ζωή επαίνου. Το διοικητικό συμβούλιο του συλλόγου μας και η σύνταξη της εφημερίδας εκφράζουν τα συλλυπητήρια στην οικογένειά του.
Κοινωνικές εκδηλώσεις στο ελαιοτριβείο
Τον τελευταίο καιρό πραγματοποιούνται αρκετές κοινωνικές εκδηλώσεις στο χώρο του παλαιού ελαιοτριβείου που ο σύλλογος το ανακαίνισε γι΄ αυτό ακριβώς το λόγο. Πρέπει όμως όλοι οι απανταχού Βλασαίοι να βοηθήσουν ώστε το έργο αυτό, το τόσο απαραίτητο για το χωριό μας να ολοκληρωθεί, με το να κατασκευαστεί και το δάπεδο. Ο σύλλογος έχει ζητήσει από τον ΟΠΑΠ οικονομική ενίσχυση προκειμένου να εξασφαλίσει το απαιτούμενο κονδύλι. Ελπίζουμε ο ΟΠΑΠ να ανταποκριθεί γιατί διαφορετικά θα πρέπει να λύσουμε το πρόβλημα με τα πενιχρά μέσα που διαθέτει ο σύλλογος.
Έτοιμη η μελέτη για το σχολείο
Ετοιμάστηκε η οικονομικοτεχνική μελέτη για το κτίριο του δημοτικού σχολείου Βλάση και στάλθηκε για έγκριση στον Οργανισμό Σχολικών Κτιρίων στην Αθήνα. Αν όλα πάνε καλά, όπως επιθυμούμε και ευχόμαστε, τότε σύντομα θα έχουμε την έγκριση και την έναρξη των εργασιών για την επισκευή του σχολείου. Η φωτογραφία με μαθητές του σχολείου είναι του έτους 1969.
Σε πολύ άσχημη κατάσταση βρίσκονται οι σχέσεις των εκλεγμένων εκπροσώπων στα τοπικά συμβούλια των χωριών Κουρτάκι και Μηλιωτίου με το δήμαρχο Βουφράδας κάτι που ομολόγησε δημόσια ο δήμαρχος στη συνεδρίαση της 29ης Ιουνίου 1007 όταν δήλωσε ότι θα «αγνοεί τους εκπροσώπους αυτούς». Είναι φανερό σε κάθε σκεπτόμενο πολίτη ότι με αυτό τον τρόπο δεν μπορεί να προχωρήσει κανένα αναπτυξιακό έργο στο δήμο Βουφράδας. Ας σταθούμε όλοι στο ύψος των περιστάσεων και ας αφήσουμε τους στείρους εγωισμούς που μόνο ζημιά κάνουν στον τόπο.
Στη άκρη του χωριού Νερόμυλου, που κάποτε άνηκε στο δήμο Βουφράδας (σήμερα ανήκει στο δήμο Πεταλιδίου), υπάρχει η περιοχή «Αλώνια». Στην τοποθεσία αυτή το 1968, στο κτήμα του Β. Γεωργακόπουλου, βρέθηκε υπόγειο πηγάδι κατασκευασμένο από ακατέργαστες πέτρες που από τους αρχαιολόγους χαρακτηρίστηκε μεγάλης αρχαιολογικής αξίας. Η τοποθεσία αυτή έφερε την ίδια ονομασία και επί τουρκοκρατίας γιατί εκεί οι κάτοικοι του χωριού συγκέντρωναν τα σιτηρά και ο Τούρκος αγάς που ονομαζόταν Μίσκας εισέπραττε το φόρο της «δεκάτης».
Συνεχίζοντας την παρουσίαση των γεννηθέντων στο Βλάση στο φύλλο αυτό της εφημερίδας θα παρουσιάσουμε τους γεννηθέντες το 1900. Σύμφωνα, λοιπόν, με τα αρχεία του χωριού μας το 1900, στο Βλάση, γεννήθηκαν οι: Ασημάκης Αθανάσιος του Βασιλείου, Αποστολόπουλος Αθανάσιος του Αθανασίου, Δούβαλης Παναγιώτης του Αθανασίου, Κοτσόβολος Θεόδωρος του Ελευθερίου, Κοτσόβολος Αθανάσιος του Αναστασίου, Κοτσόβολος Λάμπρος του Βασιλείου, Λυμπερόπουλος Λεωνίδας του Διονυσίου, Φουρτούνης Βασίλειος του Ανδρέα, Κοτσόβολος Γεώργιος του Ιωάννη, Αποστολοπούλου Βασιλική του Φωτίου, Θεοδωρακοπούλου Σταυρούλα του Νικολάου, Κακούρη Αικατερίνη του Νικολάου, Κακούρη Κωνσταντίνα του Αντωνίου, Ζάκη Νικολέττα του Χαρίλαου, Λυμπεροπούλου Καλλιόπη του Αποστόλη, Μάστορα Σοφία του Βασιλείου, Μάστορα Σταυρούλα του Αριστείδη, Μάστορα Παναγιώτα του Στυλιανού, Μάστορα Παναγιώτα του Κωνσταντίνου, Μυλωνά Ευτυχία του Χαράλαμπου, Νέστορα Αλεξάνδρα του Αναστασίου, Νέστορα Ελένη του Παναγιώτη, Νέστορα Αγγελική του Αντωνίου, Φράγκου Στυλιανή του Βασιλείου, Φουρτούνη Γεωργία του Ανδρέα, Κοτσοβόλου Θεοδώρα του Θεόδωρου, Κακούρη Φωτούλα του Παναγιώτη, Κοτσοβόλου Αθανασία του Ιωάννη και Δούβαλη Μαρία του Βαγγέλη.
Η σύνταξη της εφημερίδας μας με συνεχή και συστηματικό τρόπο αναζητεί στο βάθος του χρόνου στοιχεία για τα χωριά μας. Σήμερα βρίσκεται στην ευχάριστη θέση να δώσει στους αναγνώστες των χωριών μας νέα στοιχεία της περιόδου 1696-1700 τότε που τα χωριά μας βρίσκονταν κάτω από την κατοχή των Ενετών. Τα στοιχεία προέρχονται από τα Αρχεία της Ενετίας και συγκεκριμένα από τα έγγραφα του αρχείου Grimani. Τα έφερε στην επιφάνεια ο Κ. Ντόκος μέσα από το βιβλίο του «Η εν Πελοποννήσω εκκλησιαστική περιουσία κατά την περίοδο της Β΄ ενετοκρατίας». Τα στοιχεία αφορούν την κατάσταση των εκκλησιών των χωριών Βλάση, Μηλιώτη, Μαργέλι, Κοντογόνι, Σκάρμιγκα και Πισπίσα το έτος 1696. Σύμφωνα με τα στοιχεία η κατάσταση για τα παραπάνω χωριά παρουσιάζει την παρακάτω εικόνα:
Μάστορας Σταύρος: Διατέλεσε πρόεδρος το 1926
Ο Μάστορας Σταύρος του Στυλιανού γεννήθηκε το 1888 και πέθανε το 1980. Παντρεύτηκε τη Γεωργία Μαρινοπούλου που είχε γεννηθεί το 1888 και πέθανε το 1970. Απόκτησαν τα παιδιά Μαρία, Δημήτριο, Αντωνία, Ελένη. Υπερδραστήριο, δημιουργικό και φιλήσυχο άτομο ασχολήθηκε παράλληλα με τις αγροτικές και γεωργικές εργασίες και με το εμπόριο. Διατηρούσε μαγαζί στο Βλάση. Διατέλεσε πρόεδρος σύμφωνα με προφορικές μαρτυρίες γερόντων για ένα χρόνο, το έτος 1926.
 |
| Από το καντήλι του ναού της Ανάστασης που είναι το κενοτάφιο των ηρώων του Μανιακίου έγινε η αφή του φωτός για τα «Παπαφλέσσεια» |
Από τον τόπο θυσίας του Παπαφλέσσα, το ιστορικό Μανιάκι, ξεκίνησαν και φέτος οι λαμπαδηδρόμοι στις 3 Ιουνίου 2007 οι οποίοι μετέφεραν διασχίζοντας και το δήμο Βουφράδας στο Δημοτικό Στάδιο της Καλαμάτας τη φλόγα για την έναρξη των διεθνών αγώνων στίβου «Τα Παπαφλέσσεια».
Το μεσημέρι τελέστηκε τρισάγιο στο ναό της Αναστάσεως του δημοτικού διαμερίσματος Μανιακίου (τόπο θυσίας και λειψάνων αγωνιστών της μάχης του Μανιακίου), ενώ δεκαπέντε λεπτά αργότερα έγινε η αφή του φωτός από το καντήλι του ναού και η μεταφορά της φλόγας για το άναμμα της εστίας, στο χώρο της προτομής του ήρωα (δίπλα στο ναό Γρηγορίου του Θεολόγου).
Ακολούθησε ομιλία του δήμαρχου Παπαφλέσσα Περικλή Ψώνη και στις 3.15 δόθηκε η εκκίνηση της λαμπαδηδρομίας από την προτομή του Παπαφλέσσα. Η φλόγα έφτασε στις 5.30 το απόγευμα στο χώρο του δημοτικού σταδίου Καλαμάτας.
Γιόρτασε η Αγία Τριάδα στο Χατζή
Στις 28 Μαΐου 2007 γιόρτασε το εξωκλήσι της Αγίας Τριάδας στην πρωτεύουσα του δήμου Βουφράδας, το Χατζή, με την παρουσία αρκετού κόσμου από το Χατζή και τα διπλανά χωριά. Να σημειώσουμε ότι την ίδια μέρα πανηγυρίζει και το Χατζή μόνο που φέτος δεν υπήρχε σχετική εκδήλωση όπως γινόταν τα προηγούμενα χρόνια.
Προσφορά στη μνήμη Κ. Θεοδωρακόπουλου
Η οικογένεια του Κωνσταντίνου Θεοδωρακόπουλου που έφυγε από αυτό το μάταιο κόσμο στις 22 Μαρτίου 2007, πρόσφερε στο σύλλογο των απανταχού Βλασαίων όλα τα οικιακά σκεύη ώστε να υπάρχουν στο σύλλογο και να μπορούν να χρησιμοποιηθούν στις εκδηλώσεις του. Το διοικητικό συμβούλιο του συλλόγου και η σύνταξη της εφημερίδας εκφράζουν τις ευχαριστίες στην οικογένεια του αποθανόντα που προχώρησε σ΄ αυτή την προσφορά. Με την ευκαιρία αυτή σας ενημερώνουμε ότι η αίθουσα του ανακαινισμένου ελαιοτριβείου δίνεται δωρεάν από το σύλλογο για οποιαδήποτε εκδήλωση .
Στο προηγούμενο φύλλο της εφημερίδας μας παρουσιάσαμε τα νέα γραφεία του Δημοτικού Διαμερίσματος Βλάση και κλείσαμε την παρουσίαση λέγοντας ότι έξω από την είσοδο των γραφείων πρέπει να τοποθετηθούν πινακίδες. Πράγματι, η πρόεδρος του τοπικού συμβουλίου Σίτσα Κακούρη έδωσε λύση και σ΄ αυτό το ζήτημα. Έτσι μπήκαν δυο πινακίδες, η μία γράφει «Δ.Δ. ΒΛΑΣΗ» και η άλλη «ΙΑΤΡΕΙΟ». Πολλές φορές μικρά πράγματα με ελάχιστο κόστος δίνουν το στίγμα μιας σωστά οργανωμένης αυτοδιοίκησης.
Μετά τη μεγάλη νίκη του συμπατριώτη μας από το Μηλιώτη Λούη Τσάτουμα στα «Παπαφλέσσεια» με εκείνο το απίστευτο άλμα στα 8,66 μέτρα ήρθαν άλλες δυο μεγάλες νίκες. Πρόκειται για τη νίκη στις 9 Ιουλίου 2007 στα «Βενιζέλεια» με άλμα 8,54 μέτρα (κατέλαβε την πρώτη θέση ενώ τον ακολούθησε ο Τζέιμς Μπέκφορντ) και για τη νίκη στο πανελλήνιο πρωτάθλημα που έγινε στο ΟΑΚΑ με άλμα 8.37 κερδίζοντας το χρυσό μετάλλιο. Είναι φανερό ότι η Ελλάδα απόκτησε το μεγάλο άλτη που θα δοξάσει την πατρίδα μας.
Ηλίας Μπάρκας: Πέρασε στα ουράνια…
Στις 17 Ιουλίου 2007 πέρασε τον Αχέροντα ο συμπατριώτης μας από τον οικισμό Άγιοι Απόστολοι ο Ηλίας Γεωρ. Μπάρκας σε ηλικία 82 χρονών. Η νεκρώσιμη ακολουθία πραγματοποιήθηκε στις 18 Ιουλίου 2007 στην εκκλησία των Αγίων Αποστόλων. Παραβρέθηκαν η σύζυγός του Αλεξάνδρα, τα παιδιά του Κωνσταντίνα Μπάρκα, Γεώργιος και Βούλα Μπάρκα, η εγγονή του Αλεξάνδρα, τα αδέρφια του, τα εξαδέλφια του, τα ανήψια του, οι λοιποί συγγενείς και πλήθος κόσμου από τους Αγίους Αποστόλους, το Κοντογόνι και τα διπλανά χωριά.
«Ο Βαρώνος» του Κουρτακαίου Σάκη Μανιάτη
Η ταινία του συμπατριώτη μας από το Κουρτάκι Σάκη Μανιάτη «Ο Βαρώνος» προβλήθηκε στις 17 Ιουνίου 2007 στη Μεσσήνη. Ήταν μια πρωτοβουλία του σκακιστικού συλλόγου «Ο Ιάσων». Στην προβολή της ταινίας παρέστη και ο συμπατριώτης μας σκηνοθέτης Σάκης Μανιάτης με την πρωταγωνίστρια Γεωργία Ζωή. Να σημειώσουμε ότι στην ταινία παίζουν οι ηθοποιοί Κώστας Κακκαβάς, Βάνα Πεφάνη, Γεωργία Ζωή, Ανδρέας Μαριανός, Άλκης Παναγιωτίδης, Δέσποινα Πάνγκα και Κίμων Ρηγόπουλος.
Το 2ο διεθνές Κάμπ Ποδοσφαίρου πραγματοποιήθηκε στη Χώρα 5-11 Ιουλίου 2007 με την παρουσία είκοσι και πλέον σωματείων από διάφορα μέρη ης Ελλάδας καθώς και των σωματείων Σαιντ Τρούιντεν από το Βέλγιο και Ρόζα Καζανμπλάνκα από το Μαρόκο. Πρόκειται για ένα σπουδαίο γεγονός που διοργανώθηκε στη Χώρα για δεύτερη συνεχή χρονιά.
Δόξες γνωρίζει και φέτος το καλοκαίρι το κέντρο Αλέκτωρ του Βλασαίου Γεωργίου Τσάκαλη που βρίσκεται στην παραλία της Βέργας. Κάθε βράδυ κάτω από τον έναστρο ουρανό γίνεται το αδιαχώρηστο από τη νεολαία της Μεσσηνίας και όχι μόνο. Πολλά καυτά dance show και πολλά events ανεβάζουν το θερμόμετρο της διασκέδασης.