1. Παραγωγή ρεύματος στο Βλαχόπουλο
2. Δασικό Χωριό στο Μαγκλαβά
3. Ο γιατρός και τα χωριά του δήμου Βουφράδας
4. Με συναίνεση το προεδρείο στη Βουφράδα
5. Κοτσόβολος Σπύρος: Ένας πρόεδρος με σημαντικό έργο
6. «Άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε»
7. Κουρτάκι-Μηλιώτη-Πελεκανάδα
8. Λίγα λόγια για το Χατζή
9. Οδοδείκτες στο Βλάση
10. Πριν από 94 χρόνια
11. Ένα ακόμη βιβλίο από τον Π. Κοσμόπουλο
12. Για τη δολοφονία του δημάρχου Μαργέλη...
13. Ο Αριστείδης Μυλωνάς...τα τίναξε όλα στον αέρα!!!
14. Βλασαίοι γεννηθέντες το 1897 και το 1898
15. ΠΙΝΑΚΑΣ ΩΡΩΝ ΥΔΡΕΥΣΗΣ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΚΡΥΟΡΕΜΜΑΤΟΣ ΕΠΙ ΠΡΟΕΔΡΙΑΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΥ (1952-1953)
16. Προτεινόμενα έργα στο Βλάση
17. Ο Κοντογοναίος που εκτελέστηκε στις στροφές της Μεγαλόπολης
18. Το πάνθεο του Μανιακίου
19. Πελεκαναδαίοι τραυματίες πολέμου
20. Είχε διαφορετική άποψη
21. Τα προεδρεία στους όμορους δήμους της Βουφράδας
22. Μητρόπουλος Αναστάσιος του Νικολάου Διατέλεσε πρόεδρος της κοινότητας Βλάση
24. Ένα γράμμα που μας δίνει κουράγιο...
25. Έκλεψαν 1700 κιλά λάδι
26. Δημοτικό Σχολείο Μηλιωτίου
27. Το προεδρείο του δήμου Νέστορος
28. Ενταγμένα έργα στη Βουφράδα
29. Σε εξέλιξη έργα στη Βουφράδα
30. Ολοκληρωμένα έργα στη Βουφράδα
31. Κοντοθανάσης Κώστας: Θυσιάστηκε για την πατρίδα
32. Για να αφήσω και κάτι πίσω στη διάβασή μου...
33. Παρασκευή τροφίμων στα Βουφραδοχώρια
34. Ημερίδα στο δήμο Βουφράδας
35. Μουσείο σκευών και εργαλείων στο Βλάση
36. Ένα ακόμη βιβλίο του κυκλοφόρησε...
37. Ο δημαστυνόμος της Βουφράδας
38. Ο Ν. Αλεβιζάκης σε μουσική εκδήλωση
39. Η συνταγή της γιαγιάς από το Βλάση
40. Μια νέα ζωή είδε το φως
41. Οι αντικειμενικές αξίες στη Βουφράδα
42. Ένα ξεχωριστό εστιατόριο
43. Φιλόδοξο το πρόγραμμα του δήμου Βουφράδας
44. Συνδρομές-Προσφορές
45. Εξεδήμησε εις Κύριον
46. Βρέθηκε νεκρός
47. Μια πρόταση για τα Θεοφάνια
48. Διατέλεσε δάσκαλος στο Κουρτάκι
49. Λύθηκε ένα από τα προβλήματα
50. Αλεβιζάκης Σταύρος: Ο γιατρός της ανθρωπιάς
51. Σε κάποιο νησί της Καραβαϊκής
52. Ευχαριστήριο Δημήτρη Γιαννόπουλου
53. Παράταση Έργου
54. Ο υποθηκοφύλακας Μαργέλης
55. Ένας πνευματικός άνδρας από τη Δροσιά
Δίμηνη έκδοση του Συλλόγου των Απανταχού Βλασαίων «ΤΟ ΒΛΑΣΗ»
Συντάσσεται με ευθύνη του Διοικητικού Συμβουλίου
Ιδιοκτήτης: Σύλλογος Απανταχού Βλασαίων «ΤΟ ΒΛΑΣΗ»
Δ/νση: Βλάση Μεσσηνίας Τ.Κ. 24014
Εκδότης-Διευθυντής: Παναγιώτα Μαρινοπούλου. Δ/νση: Κανάρη 36, Καλαμάτα. Τ.Κ. 241100, τηλ.6976670736
Σύνταξη-Επιμέλεια Ύλης: Τάσος Αποστολόπουλος. Δ/νση: Δημητρακοπούλου 20, Τρίπολη, τηλ. 6977278756
Παραγωγή ρεύματος στο Βλαχόπουλο
 |
| Μια τέτοια μονάδα θα δημιουργηθεί στο δήμο Παπαφλέσσα |
Σε λίγο διάστημα, στο δήμο Παπαφλέσσα, θα παράγεται ηλεκτρικό ρεύμα. Καλά διαβάσατε. Η απελευθέρωση της ενέργειας δημιουργεί νέα δεδομένα και στα χωριά μας. Από τις αρχές Νοεμβρίου έχει εγκατασταθεί ανεμόμετρο, είκοσι μέτρων ύψους, στην περιοχή Αμυγδαλίτσα του δήμου για να πραγματοποιήσει τις πρώτες μετρήσεις. Το έργο παραγωγής ρεύματος με φωτοβολταϊκά τόξα και ανεμογεννήτριες προωθείται από την κοινοπραξία «Φθιωτική Ενεργειακή». Μια κοινοπραξία με έντονη δράση στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Τα κέρδη για το δήμο υπολογίζονται ότι θα είναι της τάξης των 500.000 ευρώ. Το ύψος της επένδυσης θα ξεπεράσει τα 70 εκατομμύρια ευρώ. Αυτή την περίοδο, πέρα από τη μέτρηση του αέρα, η περιοχή Αμυγδαλίτσα παρακολουθείται δορυφορικά με σύστημα GPS που εξετάζει το μέγεθος της ηλιοφάνειας. Για το θέμα αυτό ο δήμαρχος Παπαφλέσσα Περικλής Ψώνης δήλωσε στην τοπική εφημερίδα «Ελευθερία» και στο δημοσιογράφο Γιάννη Σινάπη, στις 23 Ιανουαρίου 2007, ότι μια τέτοια επένδυση «…θα δώσει ώθηση στο δήμο μας και στο ελληνικό δημόσιο. Είναι σημαντικό το ενεργειακό πρόβλημα της χώρας και πρέπει να οδηγηθούμε σε εναλλακτικές πηγές ενέργειας, να μην είμαστε εξαρτώμενοι μόνο από το πετρέλαιο. Είμαι αισιόδοξος, την προσπάθεια αυτή την είχα ξεκινήσει από παλιά».
Τέτοια καταλύματα πιθανόν να δούμε σε λίγο καιρό στο βουνό Μαγκλαβά
Τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα έχει έντονα αναπτυχθεί ο τουρισμός στα δασικά χωριά. Ένα τέτοιο δασικό χωριό σκοπεύει να δημιουργήσει, μέσω ιδιωτικών επενδύσεων, ο δήμος Παπαφλέσσα. Είναι αλήθεια ότι ο Μαγκλαβάς διαθέτει στο ακέραιο όλα τα απαιτούμενα στοιχεία για τη δημιουργία ενός βιώσιμου δασικού χωριού. Είναι από τα όμορφα βουνά της Μεσσηνίας και έχει ιδιαίτερο κάλλος. Από εκεί μπορεί κανείς να θαυμάσει όλη τη Μεσσηνία. Να αγναντέψει και το Μεσσηνιακό Κόλπο και το Ιόνιο Πέλαγος. Να δει από τη Μάνη και την Καλαμάτα ως την Πύλο και τη Σφακτηρία. Η θέα από το Μαγκλαβά ικανοποιεί και τα πιο απαιτητικά άτομα. Συνεπώς, αν κάποτε κατασκευαστεί αυτό που σήμερα σχεδιάζεται δηλαδή ένα πλήρες δασικό χωριό με ξύλινα σπιτάκια, αίθουσες εκδηλώσεων, εστιατόριο, καφετέρια κ.λ.π. θα δώσει άλλη δυναμική σε όλα τα χωριά μας. Μια τέτοια ενέργεια πρέπει να έχει τη συνολική στήριξη των κατοίκων όλων των χωριών της περιοχής μας.
Ο γιατρός και τα χωριά του δήμου Βουφράδας
|
Η επίσκεψη του γιατρού στα χωριά μας είναι η ελπίδα του γερασμένου πληθυσμού τους και όχι μόνο. Το Βλάση και το Κουρτάκι, αυτή την περίοδο, έχουν την τύχη να τα επισκέπτεται η γιατρός Ψαρού Γεωργία από την Πελεκανάδα και να φροντίζει με ιδιαίτερο ζήλο τους κατοίκους. Μια άξια επιστήμονας που της αξίζουν συγχαρητήρια. Υπάρχουν, όμως, ορισμένα εύλογα ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν από τη δημοτική αρχή. Ο δήμος δε θα έπρεπε να είχε απαιτήσει και γιατί όχι να επιβάλλει και ιατρικά τα χωριά του να καλύπτονται από το γιατρό της έδρας του δήμου; Πώς είναι δυνατόν να αποκτηθεί μια συνείδηση δήμου όταν οι κάτοικοί του δέχονται σημαντικές υπηρεσίες από άλλο δήμο; Οι κάτοικοι στο Βλάση και στο Κουρτάκι δεν έχουν κανένα μα κανένα πρόβλημα. Το αντίθετο, μένουν ευχαριστημένοι από την παροχή ιατρικών υπηρεσιών που τους προσφέρει η γιατρός του ιατρείου Πελεκανάδας. Το πρόβλημα, μάλλον, ο δήμος το έχει. |
|---|
Με συναίνεση το προεδρείο στη Βουφράδα
Σε συναινετικό κλίμα διαμορφώθηκε το προεδρείο του δήμου Βουφράδας στις 7 Ιανουαρίου 2007 αφού όλοι ψήφισαν όλους σε μια εγκάρδια ατμόσφαιρα. Αναλυτικά το προεδρείο του δήμου διαμορφώθηκε ως εξής: Πρόεδρος η Φωτεινή Γκότση, αντιπρόεδρος ο Δημήτρης Αλεξόπουλος και γραμματέας ο Άγγελος Μαρκόπουλος. Στη Δημαρχιακή Επιτροπή: Αλεξάνδρα Κυριακοπούλου, Ηλίας Βαμβακάς, Θεόδωρος Μπούζας (από την πλειοψηφία), Γιάννης Λεντούδης (από τη μειοψηφία) και αναπληρωματικά μέλη οι Γιάννης Καρβέλας, Στάθης Παπανικολόπουλος, Γιάννης Ασημακόπουλος και Θανάσης Γεωργόπουλος. Αντιδήμαρχος αναμένεται να οριστεί ο Γιάννης Ασημακόπουλος. Το κλίμα αυτό, δυστυχώς, δεν κράτησε για πολύ γιατί στην επόμενη συνεδρίαση που διαμόρφωναν τις επιτροπές δεν έγινε δεκτό το αίτημα της αντιπολίτευσης να συμμετάσχει στις επιτροπές και το κλίμα χάλασε.
Κοτσόβολος Σπύρος: Ένας πρόεδρος με σημαντικό έργο
 |
|---|
| Η σφραγίδα της κοινότητας με την υπογραφή του προέδρου Σπύρου Κοτσόβολου |
Ο Σπύρος Κοτσόβολος του Νικολάου γεννήθηκε στο Βλάση το 1905 και παντρεύτηκε τη Μυλωνά Μαριγούλα του Αθανασίου που είχε γεννηθεί το 1910. Απόκτησαν τα παιδιά Θεόδωρο και Νικόλαο. Λόγω της γυναίκας του, που ήταν από την οικογένεια των Μυλωναίων, συνεργάστηκε αυτοδιοικητικά με αυτή την οικογένεια και ιδιαίτερα με τον Αριστείδη Μυλωνά τον οποίο και διαδέχτηκε στη θέση του προέδρου.
Ανέλαβε την προεδρία της κοινότητας στις 24 Δεκεμβρίου 1950 και έμεινε σ΄ αυτό τον αυτοδιοικητικό θώκο μόλις 6 μήνες δηλαδή μέχρι τις 10 Ιουνίου 1951 που τον διαδέχτηκε ο Κωνσταντίνος Μαρινόπουλος. Συνεργάτες του στο κοινοτικό συμβούλιο ήταν ο Αριστείδης Μυλωνάς, ο Νικόλαος Ασημάκης και ο Παναγιώτης Θεοδωρακόπουλος.
Με το πρώτο πράγμα με το οποίο ασχολήθηκε, ως πρόεδρος, ήταν το θέμα του αγροφύλακα του χωριού. Ενέκρινε ποσό 7.000.000 δραχμών σε ετήσια βάση για τη μισθοδοσία του αγροφύλακα και τα λοιπά έξοδα ταμείου, ένδυσης και υποδημάτων.
Για απογραφείς όρισε το Μητρόπουλο Αναστάσιο του Αργυρίου και τον Κοτσόβολο Αθανάσιο του Ιωάννη.
Μεγάλο ζήτημα είχε προκύψει επί προεδρίας του με το Νερόμυλο του Μπάρκα στο Κεφαλόβρυσο. Συγκεκριμένα, παράπλευρα του ποταμού και δυτικά του νερόπουλου του Ιωάννη Παπαδόπουλου κατοίκου Βλαχόπουλου και του ιερέα Φιλόπουλου Ιωάννη από το χωριό Παπαφλέσσα υπήρχε έκταση δυο στρεμμάτων που άνηκε από αμνημονεύτων χρόνων στους κατοίκους της κοινότητας Βλάση και την οποία, άγνωστο πώς, κατάφερε και αγόρασε από τη δασική αρχή Πυλίας ο Κωνσταντίνος Μπάρκας από το Κοντογόνι. Το κοινοτικό συμβούλιο μόλις πληροφορήθηκε το γεγονός συνεδρίασε και με την 15η Πράξη της 15ης Μαϊου 1951 εξουσιοδότησε τον πρόεδρο Σπύρο Κοτσόβολο να αποστείλει την κοινοτική πράξη στον υπουργό Οικονομικών, στον υπουργό Εσωτερικών, στο νομάρχη Μεσσηνίας, στο δασάρχη Καλαμάτας και στο δασονόμο Πυλίας ώστε να ακυρώσουν την αγοροπωλησία.
Επί προεδρίας Σπύρου Κοτσόβολου προέκυψε πρόβλημα και με τη χρήση του νερού της Μεγάλης Βρύσης. Το 1915 οι Βλασαίοι με δικαστική απόφαση ( Απόφαση 137/25 Αυγούστου 1915 Ειρηνοδικίου Βουφράδας) είχαν κατορθώσει το νερό της Μεγάλης Βρύσης να το χρησιμοποιούν αποκλειστικά αυτοί και μόνο μικρούς κήπους επέτρεπαν να έχουν οι Κοντογοναίοι. Την περίοδο της προεδρίας του Σπύρου Κοτσόβολου το καθεστώς αυτό είχε παραβιαστεί αφού οι Κοντογοναίοι φύτευαν μεγάλα περιβόλια ακόμη και τριφύλλια. Έτσι, το κοινοτικό συμβούλιο, ομόφωνα, αποφάσισε να προσλάβει δυο υδροφύλακες, με αμοιβή 700.000 δραχμές, τους οποίους θα πλήρωναν οι Βλασαίοι που καλλιεργούσαν περιβόλια στην περιοχή, με βάση τις ώρες που αυτοί έκαναν χρήση του νερού. Επίσης αποφασίστηκε να μηνυθούν όσοι Κοντογοναίοι αδιαφορούσαν για την 137 απόφαση του Ειρηνοδικίου Βουφράδας.
Με την Πράξη 17, της 7ης Ιουνίου 1951, γίνεται προσπάθεια να καθοριστούν κανόνες στην ύδρευση των ποτιστικών στην περιοχή του Κρυορρέματος. Το κοινοτικό συμβούλιο, μετά από εισήγηση του προέδρου Σπύρου Κοτσόβολου, αποφάσισε να προσλάβει για υδρονόμο το Γεώργιο Θεοδωρακόπουλο του Ηλία και υδροφύλακα τον αδερφό του, Παναγιώτη Θεοδωρακόπουλο του Ηλία. Αυτοί έπρεπε να βάλουν τάξη και να επιλύσουν οριστικά το πρόβλημα.
Αυτή ήταν ουσιαστικά και η τελευταία πράξη της εξάμηνης προεδρίας του Σπύρου Κοτσόβολου. Προσπάθησε να αντιμετωπίσει το μεγάλο ζήτημα των ποτιστικών που πράγματι λειτουργούσε χωρίς κανόνες, με αποτέλεσμα τους συχνούς καυγάδες ανάμεσα στους κατοίκους.
Υπάρχουν λέξεις και φράσεις που έχουν γίνει παροιμιώδεις. Τις χρησιμοποιούμε στο Βλάση και σ΄ όλα τα Βουφραδοχώρια όλοι μας, χωρίς να ξέρουμε την προέλευσή τους, γνωρίζουμε όμως πολλές φορές τη σημασία τους.
Θα προσπαθήσουμε να σας γνωρίσουμε την προέλευση της φράσης «Άλλα λόγια ν΄ αγαπιόμαστε»:
Η φράση αυτή ακούστηκε για πρώτη φορά σε μια συζήτηση μεταξύ του Στρατηγού Μακρυγιάννη, του Συνταγματάρχη Καλλέργη και του Κώστα Αντύπα, νεοφερμένου τότε στην Αθήνα από την Ευρώπη. Το θέμα αυτής της συζήτησης ήταν για το Σύνταγμα, που επρόκειτο να ζητήσουν να παραχωρήσει ο Όθωνας. Ο Αντύπας δε συμφώνησε με τη λύση του ζητήματος και πρότεινε να αναβάλουν τη συζήτηση, γιατί οι πολίτες δεν ήταν ακόμη ώριμοι, για να τη δεχτούν. Τότε ο Μακρυγιάννης, ερεθισμένος είπε το : «άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε». Δηλαδή άλλες κουβέντες για να μην τσακωθούμε.
 |
Οι μαθητές των δημοτικών σχολείων Κουρτακίου, Μηλιωτίου και Πελεκανάδας φωτογραφίζονται στην είσοδο του δημοτικού σχολείου Πελεκανάδας μετά από ημερήσια εκδρομή μαζί με τους δασκάλους τους Γεώργιο Γιαννόπουλο, Τάσο Αποστολόπουλο και Τάσο Γραμματικόπουλο. Ήταν το 1984. |
|---|
Μετά την απελευθέρωση από τον τούρκικο ζυγό το Χατζή έγινε πρωτεύουσα του ιστορικού δήμου Βουφράδας. Με τη διάλυση του δήμου το 1912 αναγνωρίστηκε κοινότητα με το Β.Δ. της 31ης Αυγούστου 1912 που δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ Α 262/1912. Την κοινότητα αποτέλεσαν τα χωριά Χατζή και Ματαράγκα.
Το χωριό Ματαράγκα το συναντήσαμε και στην απογραφή των Ενετών του 1689. Τότε το χωριό είχε 24 κατοίκους (άνδρες 10, αγόρι 1, γυναίκες 11, κορίτσια 2). Σήμερα είναι ακατοίκητο.
Το Χατζή έχει υψόμετρο 400 μέτρα και έκταση 16 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Διαθέτει 14.000 στρέμματα καλλιεργήσιμα και 1.500 στρέμματα με δασώδεις εκτάσεις.
Η κοινότητα καταργήθηκε με το νόμο 2539/97 που δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ Α 244/4-12-97 και ο οικισμός εντάχθηκε στο δήμο Βουφράδων και έγινε έδρα του.
ΠΛΗΘΥΣΜIΑΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ
1830 Χατζή 134 κάτοικοι
1846 Χατζή 239 κάτοικοι
1889 Χατζή 527 κάτοικοι
1920 Χατζή 926 κάτοικοι
Ματαράγκα 169 κάτοικοι
1928 Χατζή 1.146 κάτοικοι
Ματαράγκα 230 κάτοικοι
1940 Χατζή 1.080 κάτοικοι
Ματαράγκα 203 κάτοικοι
1951 Χατζή 1.067 κάτοικοι
Ματαράγκα 157 κάτοικοι
1961 Χατζή -Ματαράγκα 1.349 κάτοικοι
1971 Χατζή -Ματαράγκα 1.012 κάτοικοι
1981 Χατζή -Ματαράγκα 831 κάτοικοι
1991 Χατζή 902 κάτοικοι
Στις 12 Μαρτίου 1971 επί προεδρίας Κωνσταντίνου Μαρινόπουλου συνεδρίασε το κοινοτικό συμβούλιο Βλάση αποτελούμενο από τους Μαρινόπουλο Κωνσταντίνο, Κακούρη Γεώργιο και Θεοδωρακόπουλο Αντώνιο (απόντες ήταν ο Στυλιανός Μάστορας και ο Αθανάσιος Μάστορας) και με γραμματέα τον Αναστάσιο Μητρόπουλο του Αργυρίου πήρε την υπ’ αριθ. 5/1971 απόφαση με την οποία έδινε ονομασίες στους δρόμους του χωριού. Μάλιστα τοποθέτησαν και οδοδείκτες. Προχωρημένα πράγματα, ακόμη και για σήμερα. Σύμφωνα με το 4ο πρακτικό της κοινότητας η κεντρική πλατεία του χωριού ονομάστηκε «πλατεία 25ης Μαρτίου». Ο κεντρικός δρόμος που έρχεται από το Κουρτάκι και πηγαίνει στους Αγίους Αποστόλους ονομάστηκε «οδός Παπαφλέσσα». Ο δρόμος του σχολείου ονομάστηκε «οδός Ναβαρίνου». Ο δρόμο που ξεκινά από το σπίτι του Δημητρίου Μάστορα ονομάστηκε «οδός 28ης Οκτωβρίου». Ο δρόμος που ξεκινά από το σπίτι του Αθανασίου Μαρινόπουλου και φτάνει ως το σπίτι του Πέτρου Κοτσόβολου ονομάστηκε «οδός Καποδίστρια». Ο δρόμος προς το νεκροταφείο ονομάστηκε «οδός Αναστάσεως». Ο δρόμος από το σπίτι του Π. Φουρτούνη ως τη βρύση του χωριού ονομάστηκε «οδός Αγίας Παρασκευής». Ο δρόμος από το σπίτι του Π. Κοτσόβολου, κάθετη της Καποδιστρίου και Αγίας Παρασκευής ονομάστηκε « οδό Κολοκοτρώνη». Τέλος, ο δρόμος από σπίτι του Χρ. Λαμπρόπουλου ως το σπίτι του Γ. Θεοδωρακόπουλου ονομάστηκε «οδός Ρήγα Φεραίου».
Το δημοσίευμα που παραθέτουμε το αλιεύσαμε από την τοπική εφημερίδα «Θάρρος» και αναφέρεται στη σύλληψη του Βουφραδιώτη φυγόδικου, για αντίσταση κατά της «δημόσιας εξουσίας», Πανταζή Καλογερόπουλου, στις 20 Ιανουαρίου 1913. Γράφει η εφημερίδα: «Συνελήφθη χθες παρά των αστυνομικών οργάνων της Πυλίας ο φυγόδικος Πανταζής Καλογερόπουλος. Ο ανωτέρω συλληφθείς φυγόδικος κατηγορείται επί αντιστάσει εναντίον της δημοσίας εξουσίας, κατάγεται δε εκ του Δήμου Βουφράδος, όπου και επί μακρόν εκρύπτετο αποφεύγων την σύλληψίν του».
Ένα ακόμη βιβλίο από τον Π. Κοσμόπουλο
 |
Λίγο πριν μπει το 2007, ο Πάνος Κοσμόπουλος από το χωριό Παπαφλέσσα, μας έδωσε ένα ακόμη βιβλίο του με τίτλο «Μεσσηνιακή παράδοση βίου». Ο Πάνος Κοσμόπουλος, δάσκαλος στο επάγγελμα, είναι ένας από τους πολυγραφότατους Μεσσήνιους. Άριστος χρήστης του λόγου. Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου αποτυπώνεται ο πατροπαράδοτος τρόπος διαβίωσης των κατοίκων των χωριών μας. Ο αγώνας για την επιβίωση, ο αγώνας για τον τόπο, οι μεγάλες θυσίες των κατοίκων, η συμμετοχή τους στα εθνικά προσκλητήρια. Το βιβλίο εκδόθηκε με τη χορηγία της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Μεσσηνίας και του Πολιτιστικού Οργανισμού της. Εμείς, συγχαίρουμε το συμπατριώτη μας, δάσκαλο, ερευνητή και συγγραφέα Πάνο Κοσμόπουλο για το συνολικό συγγραφικό του έργο. |
|---|
Για τη δολοφονία του δημάρχου Μαργέλη…
Η αθηναϊκή εφημερίδα «Νέα Εφημερίς» στο φύλλο 4 της 4ης Ιανουαρίου 1890 γράφει για τη δολοφονία του δημάρχου Βουφράδας Αθανασίου Μαργέλη τα εξής: «Ιδού, κατά νεωτέρας πληροφορίας, πως έγινεν ο φόνος του Μαργέλη πρώην δημάρχου Βουφράδος. Την 30 π. μηνός ο Δημ. Μαργέλης, υιός του φονευθέντος, ετραυμάτισεν επικινδύνως εν τω ποιμνιοστασίω του τον Λ. Λαμπρόπουλον. Ο Περ. Λαμπρόπουλος, μαθών τον τραυματισμόν του αδελφού του, μετέβη εις την οικίαν του Αθ. Μαργέλη και καλέσας αυτόν έξω, επυροβόλησε κατ΄ αυτού και τον ετραυμάτισεν επικινδύνως, ώστε την επομένην απεβίωσεν. Ο Περ. Λαμπρόπουλος συνελήφθη, καταδιώκεται δε ο Δημ. Μαργέλης. Ο Λαμπρόπουλος ανήκει εις το κόμμα του κ. Καραπαύλου, ο δε Μαργέλης εις το του κ. Μισυρλή».
Ο λήσταρχος Γκουρλό στα Βουφραδοχώρια
«-Γκουρλέ παράτα τα βουνά
και δώσε τ΄ άρματά σου
και σύρε στη γυναίκα σου
και τράβα στα παιδιά σου,
σου το προστάζει ο Μοριάς
και όλη η Ελλάδα
του Ντάρα, του Ζαϊμογλι
και η Πελεκανάδα...
-Τι λέτε ρε παλιόσκυλα
να δώσω τ΄ άρματά μου
που τάχω για γυναίκα μου
που τάχω για παιδιά μου…»
(«Στο Τρίτο Τάμα», του Δ. Κανελλόπουλου)
Ο περιβόητος «Ρωχάμης» που τόσο απασχόλησε τις αστυνομικές αρχές με τις συχνές αποδράσεις του μάλλον είχε αντιγράψει το Βουφραδιώτη λήσταρχο Γκουρλό που έδρασε από το 1905 έως το 1918. Ένας λήσταρχος που κατ΄ επανάληψη είχε δραπετεύσει από τα χέρια των χωροφυλάκων και ο οποίος εξέπνευσε μόνο όταν χτυπήθηκε θανάσιμα από άνδρες αποσπάσματος. Το πραγματικό του όνομα ήταν Δημήτρης Ζανιώτης. Δεν μπορέσαμε να διασταυρώσουμε αν ήταν συγγενής του δημάρχου Βουφράδας Σπύρου Ζανιώτη. Είχε γεννηθεί και μεγαλώσει στο χωριό Πελεκανάδα (Η Πελεκανάδα άνηκε τότε στη Βουφράδα). Ο Γκουρλό είχε διαπράξει δεκάδες ληστείες, ξυλοδαρμούς πολιτών καθώς και διαρρήξεις μαγαζιών και σπιτιών. Κατ΄ επανάληψη είχε δραπετεύσει από τις φυλακές της Πύλου. Ήταν ο φόβος και ο τρόμος όχι μόνο στα Βουφραδοχώρια και στα χωριά του Αριστομένη αλλά και της ευρύτερης περιοχής. Τη μεγάλη απόδραση την έκανε όταν οι χωροφύλακες τον μετέφεραν από το Ναύπλιο στην Πύλο. Είχε γίνει το δικαστήριο για ληστείες στο Ναύπλιο και ο Γκουρλό είχε καταδικαστεί σε πολύχρονη φυλάκιση και μεταφερόταν στις φυλακές της Πύλου. Οι χωροφύλακες τον μετέφεραν σιδηροδέσμιο με χειροπέδες. Ο πανούργος, όμως, κατάφερε να τους αποσπάσει την προσοχή και να το σκάσει… Έφτασε σε αγρόκτημα του χωριό του και κάποιος από τους φίλους που διάθετε του έκοψαν τις χειροπέδες και τον έκρυψε καλά. Είναι αλήθεια ότι είχε πολλούς φίλους. Οι χωροφύλακες ήρθαν στο χωριό του, έφτασαν στο σημείο να βασανίσουν και συγγενείς του για να μάθουν που κρύβεται αλλά βρήκαν τα στόματα κλειστά χωρίς καμία διάθεση συνεργασίας. Μετάφεραν πάνω από τριάντα συγγενείς του στην Πύλο, τους απείλησαν, τους φοβέρισαν… χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Όλα τα έσκιαζε η φόβος… του λήσταρχου με τις πολλές αποδράσεις.
Το τέλος του Γκουρλό ήρθε μετά από μια ληστεία στο νερόμυλο «Καλογερικό» της περιφέρειας Αριστομένους. Το ένοπλο απόσπασμα που τον κυνηγούσε εντόπισε τα ίχνη του, του έστησε ενέδρα. Αυτή τη φορά την ενέδρα την έστησαν στο νερόμυλο «Άγιος Παύλος» στο χωριό Νταλακλή. Είχε μαζί του και έναν ακόμη λήσταρχο συμπατριώτη του που τον αποκαλούσαν Κρανιά. Επικεφαλής του ένοπλου αποσπάσματος ήταν ο αποσπασματάρχης Τσότρας που τον αποκαλούσαν Τουρκοβασίλη. Το ντουφεκίδι κράτησε αρκετά αλλά αυτή τη φορά η τύχη δεν ήταν με το μέρος του Γκουρλό. Τραυματίστηκε σοβαρά και συνελήφθηκε. Καθώς τον μετέφεραν στην Καλαμάτα πέθανε. Ήταν 17 Ιουνίου 1918.
Ο Αριστείδης Μυλωνάς...τα τίναξε όλα στον αέρα!!!
 |
Το μεγάλο έργο της μεταφοράς του νερού, με δίκτυο ύδρευσης, από τη βρύση του χωριού στα σπίτια βρισκόταν στο τελικό στάδιο δημοπράτησης επί προεδρίας Αριστείδη Μυλωνά. Κι ενώ τα πάντα είχαν δρομολογηθεί ξαφνικά ο πρόεδρος Αριστείδης Μυλωνάς άλλαξε γνώμη και θέλησε να ματαιώσει το έργο. Τότε οι σύμβουλοι Κακούρης Δημήτρης και Διονύσης Αποστολόπουλος αντέδρασαν άμεσα και ζήτησαν τη σύγκλιση κοινοτικού συμβουλίου. Αξίζει για την ιστορία να αναφέρουμε το σκεπτικό τους γιατί το έργο αυτό δεν ήταν ένα τυχαίο έργο, ήταν έργο ζωής για το χωριό που ταλαιπωρούνταν αιώνες μεταφέροντας το νερό σε στάμνες και βαρέλια από τη βρύση. Ο πρόεδρος Αριστείδης Μυλωνάς διαφωνούσε και στην κοινοτική πράξη 14/1963/14-Σεπτεμβρίου 1963 αναφέρει: «Η ύδρευσης δι΄ αντλήσεως θα είναι εφ΄ όρους ζωής αντιοικονομική και δε θα δυνηθούν οι κάτοικοι να |
|---|---|
| ανταποκριθούν εις την φορολογίαν. Προτιμότερον είναι να υδρεύονται οι κάτοικοι καθ΄ ον τρόπον υδρεύονται μέχρι σήμερον διότι η πηγή είναι εγγύς και διότι το θέρος το προς πόσιν ύδωρ θα είναι ζεστό». Το λόγο στη συνέχεια πήρε ο Δημήτρης Κακούρης (Μπέης) ο οποίος κατακεραύνωσε τον πρόεδρο πείθοντας τους κοινοτικούς συμβούλους να ενταχθούν υπέρ της υλοποίησης του έργου. Μεταξύ των άλλων είπε: «Μετ΄ αγανακτήσεως απορρίπτω την αρχικήν εκτός θέματος εισήγηση του προέδρου, καθ΄ ότι είναι απαράδεκτον να εκστομούνται τέτοια λόγια από πρόεδρο κοινότητας όστις κυλιδώνει την τοπικήν αυτοδιοίκησην. Η ματαίωσις έργων και μάλιστα απαραίτητων ως το συγκεκριμένον θα έδει να επισύρη βαρείας ευθύνας δια παράβασιν καθήκοντος. Ο κ. πρόεδρος γνωρίζει καλώς ότι άπαντες οι δημόται διακαώς επιθυμούν την ύδρευσιν ήτις και πρέπει να γίνη το ταχύτερον. Διότι πλην αυτού, ουδείς άλλος θα είναι αντίθετος. Θα έδει να γνωρίζη ο κ. πρόεδρος, ότι η ύδρευσις σημαίνει εξυγίανσις της δημόσιας υγείας, άνοδον εκπολιτιστικήν και πολλαπλασιασμό των εσόδων της κοινότητας....» Με τα λόγια του κοινοτικού συμβούλου Δημητρίου Κακούρη εντάχτηκαν οι σύμβουλοι Διονύσης Αποστολόπουλος και Σπυρίδων Κοτσόβολος (μαζί τους ήταν και ο γραμματέας της κοινότητας Θεόδωρος Μάστορας) και έτσι δεν έγινε δεκτή η εισήγηση του προέδρου και εγκρίθηκε η ενεργηθείσα μειοδοτική δημοπρασία προς ανάδειξη εργολάβου κατασκευής του έργου ύδρευσης. Τελικά εργολάβος μειοδότης αναδείχτηκε ο Νικόλαος Πουλημένος ο οποίος πρόσφερε έκπτωση 7%. Αυτή ήταν ουσιαστικά και η τελευταία συνεδρίαση του κοινοτικού συμβουλίου με πρόεδρο τον Αριστείδη Μυλωνά που έκλεισε με αυτό το δραματικό τρόπο, τον σωτήριο, όμως, για τους κατοίκους του χωριού. Πρόεδρος ανέλαβε ο Στυλιανός Μάστορας. | |
Βλασαίοι γεννηθέντες το 1897 και το 1898
Συνεχίζοντας την παρουσίαση των γεννηθέντων στο Βλάση στο φύλλο αυτό της εφημερίδας θα παρουσιάσουμε τους γεννηθέντες τα χρόνια 1897 και 1898. Σύμφωνα, λοιπόν, με τα αρχεία του χωριού μας το 1897, στο Βλάση, γεννήθηκαν οι: Δούβαλης Φώτιος του Περικλή, Θεοδωρακόπουλος Αναστάσιος του Αντωνίου, Κοτσόβολος ιωάννης του Περικλή, Κοτσόβολος Γεώργιος του Δημητρίου, Κοτσόβολος Χαράλαμπος του Ιωάννη, Κακούρης Αντώνιος του Ηλία, Κυριακόπουλος Γεώργιος του Αθανασίου, Λυμπερόπουλος Κωνσταντίνος του Διονυσίου, Λαμπρόπουλος Κωνσταντίνος του Γεωργίου, Μητρόπουλος Αργύριος του Αναστασίου, Νέστορας Γεώργιος του Ευσταθίου, Κοτσοβόλου Αγγελική του Αναστασίου και Μυλωνά Δήμητρα του Θεοδώρου. Το 1898 στο Βλάση γεννήθηκαν οι: Αποστολόπουλος Χαράλαμπος του Γεωργίου, Κοτσόβολος Ιωάννης του Ελευθερίου, Κακούρης Παναγιώτης του Βασιλείου, Μυλωνάς Σταύρος του Χαραλάμπους, Μυλωνάς Ευστάθιος του Αθανασίου, Φουρτούνη Ευανθία του Αριστείδη και Κοτσοβόλου Αγγελική του Νικόλα.
ΠΙΝΑΚΑΣ ΩΡΩΝ ΥΔΡΕΥΣΗΣ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΚΡΥΟΡΕΜΜΑΤΟΣ ΕΠΙ ΠΡΟΕΔΡΙΑΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΥ (1952-1953)
Το τοπικό συμβούλιο Βλάση στην πρώτη του συνεδρίαση ασχολήθηκε με το τεχνικό πρόγραμμα. Με λίγα λόγια έστειλε στο δημοτικό συμβούλιο Βουφράδας τα έργα που πρέπει να πραγματοποιηθούν στο Βλάση. Στη συνεδρίαση παρόντες ήταν και τα τρία μέλη του τοπικού συμβουλίου, Ευσταθία Κακούρη (πρόεδρος), Αποστολόπουλος Νικόλαος και Παπαλάμπρος Ιωάννης. Τα έργα που έστειλε στο δημοτικό συμβούλιο ήταν τα παρακάτω: 1) Συντήρηση αγροτικών δρόμων-τσιμεντόστρωση στη θέση Τσαπελόστρατα (70 μέτρα), στη θέση Μεγαλαλώνια (50 μέτρα), στη θέση Κισσό (50 μέτρα), στη θέση Ρικόραχη (60 μέτρα), στη θέση Παλιοκλήσι (50 μέτρα), στη θέση Άγιος Νικόλαος (50 μέτρα). 2) Ασφαλτόστρωση δρόμου προς το νεκροταφείο και αποκατάσταση ζημιών αυτού. 3) Ανάπλαση Βρύσης Αγίας Παρασκευής, 4) Διαμόρφωση του εδάφους στο γήπεδο του χωριού, 5) Επέκταση φωτισμού προς το νεκροταφείο και τοποθέτηση κολώνων φωτισμού πλησίον της οικίας Κακούρη Βασίλη και Τσάκαλη Γεωργίας, 6) Τεχνικό έργο στην οικία Σταύρου Μάστορα, 7) Επέκταση δικτύου ύδρευσης στη θέση Απιδούλα, 8) Αξιοποίηση γεώτρησης, 9) Ασφαλτόστρωση δρόμων εντός του δημοτικού διαμερίσματος.
Ο Κοντογοναίος που εκτελέστηκε στις στροφές της Μεγαλόπολης
Περνώντας τη Μεγαλόπολη και πηγαίνοντας για Ασέα, στις στροφές, συναντάς έναν τεράστιο σταυρό. Είναι το σημείο, όπου τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής, στις 24 Φεβρουαρίου 1944 εκτέλεσαν σε αντίποινα 204 Έλληνες από τους νομούς Μεσσηνίας, Αρκαδίας και Λακωνίας. Ανάμεσα σ΄ αυτούς τους 204 Έλληνες που έπεσαν θύματα της ναζιστικής θηρωδίας ήταν και ο Κοντογοναίος, συμπατριώτης μας, Φιλόπουλος Περικλής. Ένας αγνός Έλληνας που με το αθώο αίμα του έγραψε τη νεότερη ιστορία αυτού του τόπου. Εκεί, μαζί με τους άλλους Έλληνες που εκτελέστηκαν συνάντησε την αθανασία και πέρασε στο πάνθεο των ηρώων.
 |
Μια συγκλονιστική στιγμή από το ιστορικό Μανιάκι. Ο νεκρός Παπαφλέσσας μπροστά στον Ιμπραήμ. Το σχέδιο είναι του Α. Λαζαρίδη και δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στο περιοδικό «Ελληνική Δημιουργία» στις 15 Ιανουαρίου 1954, στο τεύχος 143. |
|---|
Πελεκαναδαίοι τραυματίες πολέμου
Μεγάλη είναι η προσφορά της νεολαίας του χωριού Πελεκανάδα στα διάφορα εθνικά προσκλητήρια, όπως είναι εξάλλου και όλων των χωριών της περιοχής μας. Έντεκα Πελεκαναδαίοι έχουν σκοτωθεί για την πατρίδα, τρεις έχουν πιαστεί αιχμάλωτοι, τρεις μεταφέρθηκαν στο Νταχάου της Γερμανίας και κάηκαν στους κλιβάνους και επτά είναι οι ανάπηροι πολέμου. Στο σημερινό φίλο της εφημερίδας, φίλος αναγνώστης από την Πελεκανάδα μας ζήτησε να κάνουμε ένα μικρό αφιέρωμα στους τραυματίες των πολεμικών συγκρούσεων.
 |
Ο Θάνος Φουρτούνης προσπαθεί με τρυφερό τρόπο να πείσει τη σύζυγό του Ανδριάνα αλλά αυτή έχει διαφορετικές απόψεις. Εκείνο, όμως, που είναι σίγουρο είναι ότι στη γιορτή του Θάνου, η κυρά Ανδριάνα είχε φτιάξει τα ωραιότερα φαγητά, και του πουλιού το γάλα υπήρχε στο τραπέζι στη διάθεση των φίλων της οικογένειας. Αυτό έκανε το Θάνο να πετάει σε πελάγη ευτυχίας. Σε μια τέτοια στιγμή ευτυχίας τον συνέλαβε και ο φωτογραφικός φακός. |
|---|
Τα προεδρεία στους όμορους δήμους της Βουφράδας
Στην πρώτη σελίδα της εφημερίδας μας παρουσιάσαμε το προεδρείο του δήμου Βουφράδας. Στη σελίδα αυτή παρουσιάζουμε τα προεδρεία των όμορων δήμων της Βουφράδας:
Μητρόπουλος Αναστάσιος του Νικολάου
Διατέλεσε πρόεδρος της κοινότητας Βλάση
Ο Μητρόπουλος Αναστάσιος του Νικολάου γεννήθηκε στο Βλάση το 1890 και παντρεύτηκε τη Σταυριανοπούλου Άννα του Θεοδώρου που γεννήθηκε στη Φλεσσιάδα το 1891.
Διατέλεσε πρόεδρος για ένα περίπου χρόνο. Από 28 Ιανουαρίου 1954 έως 23 Ιανουαρίου 1955. Την περίοδο της προεδρίας του Αναστασίου Μητρόπουλου κοινοτικοί σύμβουλοι ήταν οι: Κωνσταντίνος Μαρινόπουλος, Κακούρης Ιωάννης, Ανδρέας Μάστορας και Ευστάθιος Αποστολόπουλος. Αντιπρόεδρος είχε εκλεγεί παμψηφεί ο Ανδρέας Μάστορας του Θεοδώρου. Οι συνεδριάσεις γινόντουσαν στο δημοτικό σχολείο.
Το πρώτο πρόβλημα που κλήθηκε, ως πρόεδρος, να αντιμετωπίσει ήταν το οδικό δίκτυο που είχε υποστεί τεράστιες καταστροφές από το βαρύ χειμώνα. Ιδιαίτερα στο δρόμο Βλάση-Κουρτάκι οι καταστροφές ήταν μεγάλες. Επέβαλλε προσωπική εργασία πέντε ημερών για όλα τα άτομα του χωριού, ικανά προς εργασία, από 18-65 χρονών. Όποιος δεν μπορούσε ή δεν ήθελε να προσφέρει προσωπική εργασία έπρεπε να καταβάλλει σε ημερήσια βάση το ποσό των 30.000 δραχμών. Είναι φανερό ότι όλοι οι πρόεδροι, μη έχοντας πόρους, αναγκάζονταν να προσφύγουν στην προσωπική εργασία των κατοίκων του χωριού προκειμένου να αντιμετωπίσουν προβλήματα ή να κατασκευάσουν νέα έργα. Στην ίδια πρακτική προχώρησε και ο πρόεδρος Αναστάσιος Μητρόπουλος.
Προκειμένου να αποφύγει μολυσματικές νόσους, ιδιαίτερα τους θερινούς μήνες, στις 30 Απριλίου 1954, με την 20η κοινοτική πράξη, απαγόρευσε την πλύση ρούχων στους κρουνούς της βρύσης, να βάζουν καζάνια και να βράζουν νερό πλησίον του χώρου της δεξαμενής που διέρχεται το κεντρικό αυλάκι γιατί τα απόνερα περνούσαν στο κεντρικό αγωγό, να μην πλένουν ρούχα στο πηγάδι του χωριού και να μη γίνεται σπατάλη του νερού του πηγαδιού για ραντίσματα και πλυσίματα. Την ίδια πρακτική θα συναντήσουμε να εφαρμόζουν και άλλοι πρόεδροι.
Για την αγροτική ασφάλεια όρισε, μετά από εισήγηση του προέδρου, το κοινοτικό συμβούλιο μια οργανική θέση αγροφύλακα και καθόρισε τη μηνιαία αμοιβή στις 450 δραχμές.
Ο Αναστάσιος Μητρόπουλος υπηρέτησε την τοπική αυτοδιοίκηση στο Βλάση και από τη θέση του προέδρου και από τη θέση του κοινοτικού συμβούλου πάντα με διάθεση προσφοράς.
Ένα γράμμα που μας δίνει κουράγιο...
Πριν λίγο καιρό πήραμε μια επιστολή από το συμπατριώτη μας Άγγελο Μαρινόπουλο που ζει και δραστηριοποιείται επαγγελματικά στο μακρινό Καναδά. Το γράμμα του είναι συγκινητικό και μας δίνει κουράγιο να συνεχίσουμε την έκδοση της εφημερίδας μας. Γράφει λοιπόν μεταξύ των άλλων: «Διαβάζοντας συχνά την εφημερίδα «Το Βλάση» που έχετε την καλοσύνη να μου στέλνετε τακτικά, μεταφέρομαι στο όμορφο χωριό μας και παρακολουθώ τις εξελίξεις που σημειώνονται σ΄ αυτό. Έτσι η «δίμηνη έκδοση του συλλόγου των απανταχού Βλασαίων ΤΟ ΒΛΑΣΗ» γίνεται πραγματικό όργανο ενημέρωσης, επικοινωνίας και συνδέσμου των απανταχού Βλασαίων και συμπληρώνει ένα μεγάλο κενό που υπήρχε. Ως εκ τούτου σας εκφράζω τα συγχαρητήριά μου και τις θερμότερες των ευχών μου για να μπορέσετε να συνεχίσετε τα έργα σας που συν τοις άλλοις προβάλουν το χωριό μας, για το οποίο όλοι είμαστε υπερήφανοι. Ιδιαιτέρως εκφράζω τα συγχαρητήριά μου σε όλα τα μέλη της συντακτικής επιτροπής, τον υπεύθυνο ύλης κ. Τάσο Αποστολόπουλο και την εκδότρια-διευθύντρια κ. Παναγιώτα Μαρινοπούλου. Με πολλή εκτίμηση και πατριωτικούς χαιρετισμούς Άγγελος Μαρινόπουλος».
Να αναφέρουμε ακόμη ότι ο συμπατριώτης μας Άγγελος Μαρινόπουλος έστειλε για ενίσχυση της εφημερίδας το ποσό των διακοσίων δολαρίων Καναδά. Τον ευχαριστούμε.
Στις πρώτες μέρες του Φεβρουαρίου πάνω από 700 κιλά ελαιόλαδο έκλεψαν άγνωστοι από ντεπόζιτο που βρισκόταν σε αποθήκη στα Κρεμμύδια του διπλανού μας δήμου Χιλιοχωρίων. Οι άγνωστοι παραβίασαν την πόρτα της αποθήκης και έκλεψαν, επίσης, 60 δοχεία των 17 κιλών γεμάτα με ελαιόλαδο. Συνολικά αφαίρεσαν 1.720 κιλά ελαιόλαδο. Με το θέμα ασχολήθηκε το Αστυνομικό Τμήμα Πύλου. Εμείς, για άλλη μια φορά επισημαίνουμε ότι κάτι πρέπει να γίνει με τις κλοπές, τα χωριά έχουν πρόβλημα μεγάλο...
 |
Ήταν το 1984. Το Δημοτικό Σχολείο Μηλιωτίου, με λίγα παιδιά λειτουργούσε ακόμη. Λίγα χρόνια αργότερα έβαλε και αυτό λουκέτο, όπως άλλωστε και τα σχολεία των διπλανών χωριών. Η φωτογραφία είναι από την εορτή της 25η Μαρτίου. Οι μαθητές με την παρουσία του δασκάλου τους Τάσου Αποστολόπουλου και μερικών γονέων προχωρούν στην έπαρση της ελληνικής σημαίας. |
|---|
Το προεδρείο του δήμου Νέστορος
Ο Φώτης Αγγελόπουλος, ο οποίος προτάθηκε από την πλευρά της πλειοψηφίας, εκλέχτηκε ομόφωνα πρόεδρος στο Δημοτικό Συμβούλιο. Αντιπρόεδρος επίσης ομόφωνα εκλέχτηκε ο Γεώργιος Βοριάς από την πλευρά της μειοψηφίας, ενώ γραμματέας κατά πλειοψηφία εκλέχτηκε ο Νικόλαος Πετρόπουλος από τη συμπολίτευση. Όσον αφορά την συγκρότηση της Δημαρχιακής Επιτροπής, η οποία έγινε ομόφωνα, τη αποτελούν εκτός από τον πρόεδρο, δήμαρχο Αναστάσιο Τσορώνη, οι: αντιπρόεδρος ο επικεφαλής της μειοψηφίας Παναγιώτης Πετρόπουλος. Μέλη από την πλευρά της συμπολίτευσης, Γεώργιος Κανελλόπουλος, Σπύρος Σύρνος και Γρηγόριος Παυλόπουλος, με αναπληρωτές τους Παναγιώτη Αδρακτά, Παναγιώτη Διπλάρη και Νικόλαο Αθανασόπουλο, ενώ για την αντιπολίτευση αναπληρωματικό μέλος εκλέχτηκε ο Γεώργιος Γεωργιόπουλος. Αντιδήμαρχοι ορίστηκαν οι: Ιωάννης Ζαχαρόπουλος και Παναγιώτης Διπλάρης.
Αρχές Φεβρουαρίου 2007 επισκεφτήκαμε την ιστοσελίδα του υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης και πληροφορηθήκαμε ότι στο πρόγραμμα «Θησέας» έχουν ενταχθεί τα παρακάτω έργα στη Βουφράδα: Κατασκευή πλατείας στο Βλάση, κατασκευή πλατείας στο Κουρτάκι, πλακόστρωση δημοτικών δρόμων στο Μηλιώτη, αντικατάσταση εσωτερικού δικτύου ύδρευσης στο Μηλιώτη, συντήρηση-προστασία πηγής και αντλιοστασίου στο Χατζή και στο Πετρίτσι, συντήρηση δεξαμενής κι αντικατάσταση τμήματος εξωτερικού δικτύου στη Χαραυγή, συντήρηση παλαιάς δεξαμενής κι αντικατάσταση τμήματος εξωτερικού δικτύου ύδρευσης στο Βλάση, αντικατάσταση καταθλιπτικού αγωγού από δεξαμενή έως τον κεντρικό δρόμο του Πετριτσίου, συντήρηση δεξαμενής και αντλιοστασίου και αντικατάσταση αντλητικού μηχανήματος στο Κουρτάκι, ανόρυξη και εξοπλισμός γεώτρησης στο Πετρίτσι.
Για το ποια έργα βρίσκονται σε εξέλιξη στη Βουφράδα, από την ιστοσελίδα του υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, πληροφορούμαστε ότι είναι τα παρακάτω: Ανόρυξη και εξοπλισμός γεώτρησης στο Χατζή - εξοπλισμός γεώτρησης Βλάση προϋπολογισμού 50.000 ευρώ, δημοτική οδοποιϊα δήμου προϋπολογισμού 112626,41 ευρώ, συντήρηση δεξαμενής στο Χατζή και ύδρευση οικισμού Ματαράγκα προϋπολογισμού 84.000 ευρώ.
Ολοκληρωμένα έργα στη Βουφράδα
Από την ιστοσελίδα του υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης πληροφορούμαστε ότι στο δήμο Βουφράδας το μόνο έργο που έχει ολοκληρωθεί από το πρόγραμμα «Θησέας» είναι η βελτίωση του εθνικού δρόμου Χαραυγή-Καζάρμα, προϋπολογισμού 90.000 ευρώ.
Κοντοθανάσης Κώστας: Θυσιάστηκε για την πατρίδα
Ανάμεσα στους Έλληνες που πέρασαν στο πάνθεο των ηρώων συγκαταλέγεται, επάξια, και ο Κωνσταντίνος Κοντοθανάσης του Ιωάννη που είχε γεννηθεί στο Κουρτάκι όπου πέρασε τα παιδικά του και τα εφηβικά του χρόνια. Την περίοδο της Μικρασιατικής Εκστρατείας επιστρατεύθηκε για να προσφέρει τις υπηρεσίες του στην πατρίδα. Άφησε την τελευταία του πνοή, στις 14 Νοεμβρίου 1922, στη Μικρά Ασία. Ήταν ικανότατος, δραστήριος και ριψοκίνδυνος. Η εφημερίδα αυτή έχει χρέος να αναφέρεται σ΄ αυτούς τους Βουφραδιώτες ήρωες που θυσιάστηκαν για την πατρίδα ώστε να ενισχύει την ιστορική μνήμη αφού αυτή είναι το ασφαλέστερο εργαλείο προσέγγισης, ανάλυσης, ερμηνείας και αποτύπωσης του σήμερα.
Για να αφήσω και κάτι πίσω στη διάβασή μου...
Λίγα χρόνια πριν από το τέλος της ζωής του ο Λυμπερόπουλος Λυμπέρης του Νικολάου, που είχε γεννηθεί το 1883 στο χωριό Μαργέλι, αποφάσισε να αφήσει στις γενιές που θα έρθουν ένα βιβλίο, καταστάλαγμα βιωμάτων και εμπειριών με τον τίτλο «Κοινωνικά χρήσιμα διδάγματα». Δεν έκρυψε την πρόθεσή του για το βιβλίο αυτό, αντίθετα την αποτύπωσε στον πρόλογο ως εξής: «…αφήνω και εγώ ένα ίχνος της διαβάσεώς μου εις τον κόσμο, τώρα στο τέρμα του βίου μου».
Ο Λυμπέρης Λυμπερόπουλος σπούδασε νομικές επιστήμες και στη συνέχεια αναγορεύτηκε διδάκτωρ της νομικής. Έλαβε μέρος στους Βαλκανικούς Πολέμους όπου διακρίθηκε για το θάρρος του και τη γενναιότητά του. Το 1914 εγκαταστάθηκε στην Καβάλα αφού εκεί διορίστηκε συμβολαιογράφος. Κατά τη διάρκεια της κατοχής ανέπτυξε αξιόλογη αντιστασιακή δράση. Το 1959 συνταξιοδοτήθηκε και τον Απρίλιο του 1963 εξέδωσε το βιβλίο «Κοινωνικά χρήσιμα διδάγματα».
Παρασκευή τροφίμων στα Βουφραδοχώρια
Τα παλιά χρόνια κάθε σπίτι της Βουφράδας, όπως εξάλλου και κάθε σπίτι της ελληνικής επικράτειας, φρόντιζε να φτιάχνει μόνο του τις τροφές που χρειάζονταν ολοχρονίς. Τις τροφές, συνήθως, τις έπαιρναν από τα ζωντανά τους και τα κτήματά τους. Αναφέρουμε τα σπουδαιότερα απ΄ αυτά:
Στις 31 Ιανουαρίου 2007 πραγματοποιήθηκε στην έδρα του δήμου Βουφράδας, το Χατζή, ημερίδα με τα εξής θέματα: Ο νέος αναπτυξιακός νόμος. Προγράμματα χρηματοδότησης. Επικαιροποίηση του μητρώου του Επιμελητηρίου και καταγραφή προβλημάτων της επιχειρηματικής κοινότητας. Εκπαίδευση-πιστοποίηση (ΕΦΕΤ, τεχνικών ασφαλείας, αυτοχρηματοδοτούμενα σεμινάρια κ.λπ.). Έρευνα και καινοτομία. Στρατηγική πρόσβασης στις αγορές. Την ημερίδα διοργάνωσαν το Επιμελητήριο Μεσσηνίας σε συνεργασία με το Κ.Ε.Τ.Α., τον Ενδιάμεσο Φορέα Διαχείρισης, το γραφείο “Europe Direct” Καλαμάτας και την Αναπτυξιακή Μεσσηνίας Α.Ε.
Μουσείο σκευών και εργαλείων στο Βλάση
Για το μουσείο οικιακών σκευών και αγροτικών εργαλείων της οικογένειας Γεωργίου Κακούρη στο Βλάση έχουμε και παλαιότερα αναφερθεί. Στο φύλλο αυτό δημοσιεύουμε επιστολή του συμπατριώτη μας Γεωργίου Χρ. Κακούρη ο οποίος μεταξύ των άλλων μας γράφει: «Με χαρά και ικανοποίηση, σας πληροφορώ ότι μετά την καταχώρηση στην εφημερίδα του χωριού μας (φύλλο 22) για την ύπαρξη ενός μικρού οικογενειακού μουσείου στον υπόγειο χώρο του πατρικού μου σπιτιού, υπήρξε αθρόα προσέλευση συγχωριανών μας, προκειμένου να δουν από κοντά μια μικρή συλλογή από γεωργικά, κτηνοτροφικά και οικιακά αντικείμενα, τα οποία είχαν χρησιμοποιηθεί από γονείς και παππούδες μου έως τα μέσα του προηγούμενου αιώνα. Εντύπωση ήτο η περιέργεια νέων παιδιών, που είχαν έλθει και παραθέριζαν στο χωριό. Μια μικρή ομάδα μου εξέφρασε την επιθυμία να δει από κοντά τα πιο πάνω αντικείμενα, που είχαν διαβάσει στην εφημερίδα μας. Τα παιδιά με περισσότερη σχολαστικότητα περιεργάστηκαν ένα μελανοδοχείο με πέννες της παλιάς εποχής, που έγραφαν τότε οι μαθητές. Επίσης, αίσθηση τους προκάλεσε το πηλίκιο, που φορούσε ως μαθητής στο Γυμνάσιο το 1952 καθώς και μέρος της ενδυμασίας που έφερε η σύζυγός μου ως μαθήτρια στο Γυμνάσιο. Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία, που τα γνώριζαν όλα λίγο πολύ, δεν έκρυψαν την επιθυμία να τα περιεργαστούν όλα για λίγο και να θυμηθούν τις παλιές εποχές. Μερικά όμως από τα εκθέματα εντυπωσίασαν και τους μεγάλους, όπως μια κάπα του παππού μου του έτους 1814, μια νάκα του 1932, ένα εργαλείο κομμωτικής προ του 1915 καθώς και μερικά άλλα που απεικόνιζαν παλιές εποχές. Πρέπει να τονισθεί (και αυτό έκανα) ότι όλα τα παραπάνω αντικείμενα δεν έχουν καμία αντικειμενική αξία παρά μόνον υποκειμενική. Παρά ταύτα είναι σε θέση να θυμίζουν κάτι απ΄ τα παλιά στους μεγαλύτερους και να διδάσκουν έστω λίγα πράγματα τους νεώτερος σε ηλικία. Ύστερα από τα παραπάνω είναι ολοφάνερο, ότι οι συμπατριώτες μας μελετούν με ενδιαφέρον ιδιαίτερο την εφημερίδα του τόπου μας και αξίζει σε όλους σας στο σύλλογο της εφημερίδας ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ για την έκδοση και το κύρος που έχετε δώσει σ΄ αυτήν. Με εκτίμηση σας χαιρετώ ο συμπατριώτης σας Γ. Κακούρης του Χρ.».
Ένα ακόμη βιβλίο του κυκλοφόρησε….
Ένα ακόμη βιβλίο του κυκλοφόρησε αυτή την περίοδο ο συμπατριώτης μας από το Βλάση, Τάσος Αποστολόπουλος. Είναι το 13ο στη σειρά και έχει τίτλο «Νομαρχιακό Τμήμα ΑΔΕΔΥ Αρκαδίας». Το βιβλίο του αυτό μαζί με το βιβλίο του «Τα συνέδρια της ΑΔΕΔΥ 1926-2001» βρίσκονται και στο internet στη διεύθυνση www.adedyarkadias.gr στη στήλη ιστορικά.
Από την ίδρυση του δήμου Βουφράδας, το 1836, έως το 1898 στο δήμο υπηρετούσε δημαστυνόμος. Το 1898 στο δήμο Βουφράδας συστήθηκε δημοτική αστυνομία. Στο φύλλο αυτό της εφημερίδας μας θα αναφερθούμε στο δημαστυνόμο Βουφράδας Αθανάσιο Μπενετόπουλο. Ο Αθανάσιος Μπενετόπουλος διορίστηκε δημαστυνόμος Βουφράδας στις 19 Νοεμβρίου 1864 και ο διορισμός του δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ 14 της 22ας Φεβρουαρίου 1865 στη σελίδα 84Α. Φαίνεται ότι έμεινε μικρό χρονικό διάστημα δημαστυνόμος, φαινόμενο συνηθισμένο για την εποχή. Επαναπροσλαμβάνεται στο δήμο Βουφράδας στις 30 Αυγούστου 1866 και ο νέος διορισμός του δημοσιεύεται στο ΦΕΚ 17 της 9ης Δεκεμβρίου 1866, στη σελίδα 519Β.
Ο Ν. Αλεβιζάκης σε μουσική εκδήλωση
 |
Στη μουσική εκδήλωση που ήταν αφιερωμένη στο Ντίνο Μακρόπουλο και η οποία πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 21 Φεβρουαρίου 2007 στην Καλαμάτα, έλαβε μέρος και ο Χατζαίος Νίκος Αλεβιζάκης. Σύντομη αναφορά στο Μεσσήνιο Ντίνο Μακρόπουλο έκανε ο Χρήστος Ρήγας. Επίσης, μίλησε ο Γιώτης Νικολαΐδης. Στη λαϊκή ορχήστρα που ικανοποίησε το πολυπληθές ακροατήριο συμμετείχαν οι: Νίκος Αλεβιζάκης (μπουζούκι), Υπ. Αλεξανδροπούλου (τουμπελέκι), Βασίλης Γκουλούσης (μπουζούκι-τραγούδι), Αλέκος Κολοβός (μπαγλαμάς), Γιώτης Νικολαΐδης (τζουράς, τραγούδι), Τάκης Σταθέας (κιθάρα-τραγούδι), Νίκος Ψαλτήρας (κιθάρα-τραγούδι). |
|---|
Η συνταγή της γιαγιάς από το Βλάση
Στο φύλλο αυτό σας παρουσιάζουμε τη συνταγή για παστό όπως μας την περιέγραψε μια γιαγιά από το Βλάση που θέλησε να κρατήσει την ανωνυμία της: Παίρνουμε κρέας χοιρινό (οι πλάτες είναι καλύτερες) και όπως είναι ολόκληρο το κομμάτι (το έχει σπάσει ο χασάπης, όχι μερίδες ) του ρίχνουμε αρκετό χοντρό αλάτι και το αφήνουμε 2-3 μέρες περίπου. Μέσα στις σχισμές που έχει από τον χασάπη ρίχνουμε αρκετό αλάτι. Μετά της 2-3 μέρες τινάζουμε λίγο το αλάτι και βάζουμε το κρέας στην κατσαρόλα που έχει ζεστό νερό (λίγο πριν βράσει). Αν θέλουμε βάζουμε μέσα φλούδα από πορτοκάλι και μία κούπα κρασί. Το αφήνουμε να βράσει και το ξαφρίζουμε. Προσοχή να μην παραβράσει και διαλύεται. Το βγάζουμε σε στραγγιστήρι ή λεκάνη και το κόβουμε σε κομμάτια που θέλουμε. Σε μία κατσαρόλα ρίχνουμε λάδι να κάψει (περίπου μισή κατσαρόλα) σε σιγανή φωτιά και ρίχνουμε τα κομμάτια το κρέας μέχρι να ροδίσουν. Ρίχνουμε και λίγο κρασί ραντιστό επάνω στο κρέας που τηγανίζεται για να ροδίσει καλύτερα. Όταν περάσουμε από το λάδι όλο το κρέας, αφήνουμε να κρυώσει και το λάδι και το κρέας και το βάζουμε σε δοχείο έτσι ώστε το λάδι να σκεπάσει το κρέας. Δεν ρίχνουμε ωμό λάδι γι΄ αυτό φροντίζουμε αυτό που τηγανίζουμε το κρέας να είναι αρκετό. Να σημειώσουμε ότι όπως κάναμε το κρέας κάνουμε και τα λουκάνικα. (Η.Α)
Στις 8 Φεβρουαρίου 2007, στο Μαιευτήριο Μητέρα της Αθήνας, γεννήθηκε η εγγονή της συμπατριώτισσάς μας Κωνσταντίνας Λιναρδάκη-Κακούρη. Η σύνταξη της εφημερίδας εύχεται στους γονείς και στους υπόλοιπους συγγενείς να τους ζήσει και η ζωή της μικρής να είναι πλημμυρισμένη από ευχάριστες στιγμές και επιτυχίες. Να σημειώσουμε ακόμη, ότι η μητέρα της νεογέννητης, Γαρυφαλιά (Λίτσα) Κουκουλομμάτη-Λιναρδάκη είναι γιατρός παθολόγος στο Τζάνειο νοσοκομείο και ο σύζυγός της Βασίλης Κουκουλομμάτης είναι, επίσης, γιατρός δερματολόγος στο νοσοκομείο Συγγρού.
Οι αντικειμενικές αξίες στη Βουφράδα
Νέες αντικειμενικές αξίες έχουμε και για τα χωριά της Βουφράδας από την 1η Μαρτίου 2007. Συνολικά στη Μεσσηνία, ο μέσος όρος των αυξήσεων των αντικειμενικών τιμών για τις εντός σχεδίου περιοχές του νομού είναι 13%. Η νέα εικόνα που παρουσιάζει η Βουφράδα στις αντικειμενικές αξίες αποτυπώνεται ως εξής: Βλάση: Οικισμός Βλάση 500 ευρώ. Όλοι οι δρόμοι και η πλατεία έχουν Σ.Ε.=1,0. Μηλιώτη: Ο οικισμός Μηλιώτη 500 ευρώ. Όλοι οι δρόμοι και η πλατεία έχουν Σ.Ε.=1,0. Πετρίτσι: Ο οικισμός Πετρίτσι 500 ευρώ. Όλοι οι δρόμοι και η πλατεία έχουν Σ.Ε.=1,0. Χαραυγή: Ο οικισμός Χαραυγή και ο οικισμός Καζάρμα 550 ευρώ. Όλοι οι δρόμοι και οι πλατείες έχουν Σ.Ε.=1,0. Χατζή: Ο οικισμός Χατζή 550 ευρώ. Όλοι οι δρόμοι και οι πλατείες έχουν Σ.Ε.=1,0. Τέλος να σημειωθεί ότι για πρώτη φορά, σε ότι αφορά τις αξίες των αγροτοτεμαχίων, καθορίζονται περισσότερες τιμές ανά περιοχή, αντί της μιας ενιαίας που ίσχυε, ώστε να καλυφθούν ιδιομορφίες.
Ένα υπέροχο εστιατόριο στον Καναδά διαθέτει ο συμπατριώτης μας από το Βλάση Άγγελος Μαρινόπουλος. Το ονομάζει «4 Εποχές» και η κουζίνα του είναι ξεχωριστή και φημισμένη, όπως πληροφορούμαστε. Είναι χρέος της εφημερίδας μας να προβάλλει δραστηριότητες συμπατριωτών μας και ιδιαίτερα αυτών που έχουν μεταναστεύσει στο εξωτερικό. Γι΄ αυτό η σύνταξη της εφημερίδας σας καλεί και πάλι να την ενημερώνετε για διάφορες δραστηριότητες.
Φιλόδοξο το πρόγραμμα του δήμου Βουφράδας
Το πρόγραμμα του δήμου Βουφράδας, που είδε το φως της δημοσιότητας, είναι πολύ φιλόδοξο και ευχόμαστε να υλοποιηθεί στο ακέραιο. Ο πήχης τέθηκε πολύ ψηλά φτάνοντας στο ποσό των 9,2 εκ. ευρώ, ποσό που ελάχιστοι δήμοι έχουν προγραμματίσει. Εμείς προβάλλουμε μέσα από την εφημερίδα μας το τεχνικό πρόγραμμα και θα παρακολουθούμε την εξέλιξή του προκειμένου να ενημερώνουμε το αναγνωστικό μας κοινό. Ευελπιστούμε ότι το πρόγραμμα θα υλοποιηθεί και δε θα μείνει στα χαρτιά γιατί ακούστηκαν και τέτοιες απόψεις στα καφενεία των χωριών μας. Το τεχνικό πρόγραμμα περιλαμβάνει έργα συνεχιζόμενα και νέα, από το ΠΕΠ Πελοποννήσου του Γ’ ΚΠΣ, το πρόγραμμα “Θησέας”, ιδίους πόρους, τον ΟΣΚ και τη ΓΓΑ. Τα πιο σημαντικά έργα που περιλαμβάνονται στο τεχνικό πρόγραμμα του Δήμου Βουφράδος, είναι: 1) Από το ΠΕΠ Πελοποννήσου του Γ’ ΚΠΣ: α) Συνεχιζόμενα έργα: Ύδρευση δημοτικών διαμερισμάτων 1.147.438,54 ευρώ. Προστασία και ανάδειξη Πολυλιμνίου ποταμού 143.626,17 ευρώ. Ανάπλαση Μηλιωτόβρυσης και κατασκευή λιθόστρωτου καλντεριμιού για τη Μηλιωτόβρυση 86.959,79 ευρώ. β) Νέα έργα: Οδικό δίκτυο Δροσιά – Κουρτάκι – Βλάση 2 εκ. ευρώ. Δημιουργία πάρκου αναψυχής στη θέση “Καμίνι” στο Πετρίτσι 1 εκ. ευρώ. Βελτίωση δρόμου για Πολυλίμνιο και αναπαλαίωση νερόμυλου 700.000 ευρώ. Βελτίωση δρόμου Πελεκανάδα – Μηλιώτη 650.000 ευρώ. Αξιοποίηση ποταμού Καρυάς 260.000 ευρώ. Βελτίωση εσωτερικής οδοποιίας 200.000 ευρώ. Εξοπλισμός – αξιοποίηση γεώτρησης στο Χατζή 200.000 ευρώ. Εξοπλισμός – αξιοποίηση γεώτρησης στο Βλάση 150.000 ευρώ. Επισκευή και διαμόρφωση Κέντρου Τεκμηρίωσης Αγροτών στη Χαραυγή 130.000 ευρώ. Επέκταση δικτύου ομβρίων υδάτων 120.000 ευρώ. Ανάπλαση εισόδου Χατζή 100.000 ευρώ. Διαμόρφωση πάρκου (χώρου αναψυχής) στο Βλάση 100.000 ευρώ. Βελτίωση δρόμου από νεκροταφείο Χατζή έως οικισμό Ματαράγκα 100.000 ευρώ. Ανάπλαση χώρου παλαιάς βρύσης Αγίας Παρασκευής Βλάση 45.000 ευρώ. 2) Από το “Θησέα”: α) Συνεχιζόμενα έργα: Ανάπλαση πλατείας Χατζή 200.811 ευρώ (και από ιδίους πόρους). Δημοτική οδοποιία 172.858,94 ευρώ (και από ιδίους πόρους). Συντήρηση δεξαμενής στο Χατζή και ύδρευση οικισμού Ματαράγκα 98.310,43 ευρώ (και από ιδίους πόρους). Ανόρυξη και εξοπλισμός γεώτρησης στο Χατζή 41.242,35 ευρώ. β) Νέα έργα: Κατασκευή πλατείας Κουρτακίου 40.000 ευρώ. Κατασκευή πλατείας Βλάση 40.000 ευρώ. Πλακόστρωση δημοτικών δρόμων στο Μηλιώτη 32.626,41 ευρώ. Αντικατάσταση εσωτερικού δικτύου ύδρευσης στο Μηλιώτη 49.561 ευρώ. Γεώτρηση στο Πετρίτσι 40.000 ευρώ. 3) Από ΣΑΤΑ: Ηλεκτροφωτισμός οικισμού Ματαράγκα 23.224,12 ευρώ (ΣΑΤΑ 2006 – συνεχιζόμενο). Προμήθεια μηχανογραφικού εξοπλισμού του δήμου 12.000 ευρώ. 4) Από ιδίους πόρους: Ανάπλαση πλατείας Ν. Σταυρόπουλου στο Χατζή 20.000 ευρώ. Ανάπλαση χώρου εκκλησίας Καζάρμας 30.000 ευρώ. Κατασκευή πάρκου αναψυχής στην Καζάρμα 40.000 ευρώ. Αγορά οικοπέδου για κατασκευή πλατείας στο Πετρίτσι 30.000 ευρώ. Επισκευή Δημοτικού Σχολείου στο Μηλιώτη 12.000 ευρώ. Αγορά οικοπέδου για πλατεία στο Μηλιώτη 20.000 ευρώ. 5) Από ΟΣΚ: Επισκευή κλειστού γυμναστηρίου στο Γυμνάσιο Χατζή 130.000 ευρώ. Αντικατάσταση στέγης και μόνωση στο Δημοτικό Σχολείο Χατζή 40.000 ευρώ.6) Από ΓΓΑ: Κατασκευή συνθετικού χλοοτάπητα και κερκίδων στο Δημοτικό Στάδιο Χατζή 300.000 ευρώ. 7) Από Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Μεσσηνίας:Βελτίωση δρόμου από νεκροταφείο Καζάρμας έως Άγιο Βλάση Πετριτσίου 250.000 ευρώ.
Το δίμηνο που πέρασε πρόσφεραν για την εφημερίδα του συλλόγου ή πλήρωσαν την ετήσια συνδρομή μας στο σύλλογό μας οι παρακάτω συμπατριώτες μας τους οποίους ευχαριστούμε και ελπίζουμε και οι υπόλοιποι να πληρώσουν τη συνδρομή γιατί τα χρήματα αυτά είναι ο μοναδικός πόρος του συλλόγου μας: Διαμαντόπουλος Παναγιώτης από το Μηλιώτη 20 ευρώ, Μαρινόπουλος Άγγελος από Καναδά 200 δολάρια Καναδά τα οποία μετά την μετατροπή σε ευρώ και την προμήθεια της Τράπεζας (η προμήθεια ήταν 20 ευρώ) αντιστοιχούν σε 108,7 ευρώ.
Την Τρίτη 23 Ιανουαρίου 2007 εξεδήμησε εις Κύριον ο Βλασαίος Θεόδωρος Κακούρης του Κωνσταντίνου σε ηλικία 66 ετών. Υπήρξε επιτυχημένος οικογενειάρχης και αγαπητός στην κοινωνία. Άνθρωπος ανεξίκακος που στόλιζε με την παρουσία του το περιβάλλον όπου κι αν εβρισκόαν. Το από καρδιάς χαμόγελό του, η ευφράδεια του λόγου του, οι γνώσεις του κατακτούσαν αμέσως το συνομιλητή του και κέρδιζε το σεβασμό και την αγάπη όλων. Ο αποθανών ήταν συνταξιούχος της Ολυμπιακής Αεροπορίας και έτρεφε μεγάλη αγάπη για το Βλάση όπου είχε κατασκευάσει και το δικό του σπίτι. Η νεκρώσιμη ακολουθία έγινε στο κοιμητήριο Αμαρουσίου. Στην τελευταία του κατοικία τον συνόδεψαν η σύζυγός του Μαρία, τα παιδιά του Κωνσταντίνος και Βασίλης, τα αδέλφια του Δημήτρης, Γεωργία και Βασιλική, λοιποί συγγενείς και πάρα πολλοί φίλοι από την Αθήνα και το Βλάση.
Να αναφέρουμε ακόμη ότι την 25η Φεβρουαρίου 2007 τελέστηκε στην Αθήνα και το 40ήμερο μνημόσυνο του Θεόδωρου Κακούρη στην Μητρόπολη Αμαρουσίου. Παραβρέθηκαν η σύζυγός του Μαρία, τα παιδιά του Κων/νος και Βασίλης, τα αδέλφια του Δημήτρης και Μαρία Κακούρη, Γεωργία και Χρήστος Γρηγορόπουλος, Βασιλική Νικολοπούλου.
Τα χαράματα της 6ης Φεβρουαρίου 2007 βρέθηκε νεκρός, στο αυτοκίνητό του, στο χωριό Σουληνάρι, ο Δημήτριος Χρ. Τσόπελας, ηλικίας 73 χρονών. Είχε ξεκινήσει μας 6.30 το πρωϊ να πάει στην Καλαμάτα και ένα τέταρτο αργότερα τον βρήκαν νεκρό στο σταθμευμένο στην άκρη του δρόμου αυτοκίνητό του.
Ο συμπατριώτης μας Γεώργιος Χρ. Κακούρης μας έστειλε μια πρόταση για τον εορτασμό των Θεοφανίων στο Βλάση, μια πρόταση που η σύνταξη της εφημερίδας την υιοθετεί, την στηρίζει και την προβάλλει. Όλο το κείμενο της επιστολής έχει ως εξής: «Κατ΄ αρχάς σας εύχομαι χρόνια πολλά και καλή χρονιά. Στη συνέχεια σας πληροφορώ, ότι φέτος την ημέρα των Θεοφανίων, το πρωί, γυρίζαμε με γνωστή οικογένεια, στην Καλαμάτα από το Μεσολόγγι και καθ΄ οδόν σταματήσαμε, λόγω της ημέρας, να παρακολουθήσουμε το μυστήριο του Αγιασμού των υδάτων, που τελούσε Ιερέας λίγα μέτρα από το δρόμο, όπου ζήσαμε ένα εντυπωσιακό έθιμο. Σε μικρή απόσταση από το δρόμο υπήρχε μια εκκλησία και δίπλα ένα μεγάλο πέτρινο πηγάδι. Εκεί ήταν συγκεντρωμένοι οι πιστοί και ο Ιερέας του χωριού τελούσε τον Αγιασμό των υδάτων, ρίπτοντας το Σταυρό στα νερά του πηγαδιού. Αυτά τα Θεοφάνια με εντυπωσίασαν παρ΄ ότι είχα παρακολουθήσει παρόμοια τελετή και στη Μακεδονία. Για μένα ήταν μοναδική ανάταση ψυχής για πολλούς λόγους (όπως η βαθύτατη θρησκευτική κατάνυξη των παραβρισκομένων πιστών), κυρίως όμως το έθιμο της κατάδυσης του Σταυρού στο πηγάδι. Μετά την τελετή του Αγιασμού, ξύπνησε μέσα μου μια ιδέα: Τι θα έλεγε ο Σύλλογός μας, για μια τέτοια τελετή, να γίνεται στο χωριό μας κατά τη μεγάλη ημέρα των Θεοφανίων αφού διαθέτει ένα ωραίο «ιστορικό μπορούσαμε να πούμε» πηγάδι πλησίον της εκκλησίας του χωριού, ώστε στο μέλλον να καταστεί παράδοση για τους νεότερους στο Βλάση. Κατόπιν αυτού, αν ο Σύλλογος νομίζει ότι δίδει πανηγυρικό χρώμα ο Αγιασμός των υδάτων στο ανωτέρω πηγάδι κατά τη μεγάλη γιορτή των Θεοφανίων, με το κύρος που διαθέτει, δύναται κατά τη γνώμη μου, να προτείνει το όλο θέμα στον Ιερέα του χωριού καθώς και στο εκκλησιαστικό συμβούλιο. Επειδή, όμως, κάθε νέα πρόταση για τα κοινά και κατά μείζονα λόγο για εκκλησιαστικά έθιμα, προκαλεί σκεπτικισμό και πολλές φορές και δικαιολογημένη αντίδραση που συνοδεύεται από σχετική αμηχανία σε ορισμένα άτομα κυρίως στις μικρές κοινωνίες, προσαρτώ τεμάχιο φύλλου εφημερίδας, που φαίνεται ότι την παράδοση αυτή την ζουν έντονα πολλές περιοχές της χώρας μας και νιώθουν υπερήφανα για το λατρευτικό ελληνικό έθιμο της κατάδυσης του Σταυρού την ημέρα των Φώτων ακόμη και σε πηγάδια. Αυτή είναι μια εναλλακτική λύση για περιοχές της χώρας μας, οι οποίες δεν διαθέτουν θάλασσα ή λίμνη, όπως συμβαίνει στο χωριό μας. Σας ευχαριστώ για τη φιλοξενία. Με τιμή ο συμπατριώτης σας Γεώργιος Χρ. Κακούρης».
Σημείωση Εφημερίδας: Η πρόταση είναι αξιόλογη και στο πρώτο συμβούλιο του Συλλόγου μας θα συζητηθεί. Εξάλλου, ο ιερέας του χωριού μας και το εκκλησιαστικό συμβούλιο διαθέτουν ανάλογες ευαισθησίες και είμαστε σχεδόν βέβαιοι ότι θα δουν θετικά την πρόταση αυτή που με την υλοποίησή της θα δώσει ξεχωριστό χρώμα σε αυτή την κορυφαία χριστιανική γιορτή.
Διατέλεσε δάσκαλος στο Κουρτάκι
Το σχολικό έτος 1933-1934 ο Αντώνης Παναγ. Καρακούσης, σε ηλικία μόλις 19 χρονών, υπηρετούσε δάσκαλος στο χωριό Κουρτάκι. Ήταν ένα ανήσυχο, δραστήριο και δημιουργικό άτομο. Είχε γεννηθεί το 1914 στα Κρεμμύδια. Αφού τελείωσε το δημοτικό σχολείο του χωριού του φοίτησε στο Σχολαρχείο στο Χατζή και στη συνέχεια στο πεντατάξιο Διδασκαλείο Τρίπολης. Το 1933 διορίστηκε δάσκαλος. Έλαβε μέρος στον πόλεμο του 1940 και έκανε στο ακέραιο το καθήκον του απέναντι στην πατρίδα. Την περίοδο της κατοχής έλαβε μέρος στην αντίσταση. Μετά την απελευθέρωση απολύθηκε λόγω φρονημάτων από δάσκαλος και αναγκάστηκε να δουλέψει σε ένα βιβλιοπωλείο στη Νίκαια. Μετά από πολλές περιπέτειες προσλαμβάνεται και πάλι δάσκαλος. Υπηρέτησε σε σχολικές μονάδες της Πυλίας και της Αθήνας. Πέθανε στις 22 Μαρτίου 1980. (Φίλος από το Κουρτάκι, αναγνώστης της εφημερίδας «ΤΟ ΒΛΑΣΗ», μας ζήτησε να αναφερθούμε στη ζωή αυτού του εκπαιδευτικού, κάτι που με χαρά κάνουμε).
Η εφημερίδα αυτή κατ΄ επανάληψη έχει προβάλει προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα Βουφραδοχώρια και μάλιστα πολλές φορές και με οξύ τόνο. Ταυτόχρονα, όμως, η εφημερίδα προβάλει και επαινεί προσπάθειες που επιλύουν προβλήματα. Γιατί τα λέμε, θα ρωτήσετε όλα αυτά; Απλά, πολλές φορές είχαμε γράψει για την άσχημη εικόνα που παρουσίαζαν τα σκουπίδια στην είσοδο του νεκροταφείου στο Βλάση και είχαμε καυτηριάσει την αδιαφορία της δημοτικής αρχής που είχε την ευθύνη. Με μεγάλη μας χαρά διαπιστώσαμε ότι το πρόβλημα λύθηκε, ένας μεγάλος κάδος του δήμου τοποθετήθηκε και βρέθηκε λύση να πηγαίνει, κατά διαστήματα, το απορριμματοφόρο να μαζεύει τα σκουπίδια. Αξίζουν έπαινοι στην πρόεδρο και στο τοπικό συμβούλιο Βλάση καθώς και σ΄ ολόκληρη τη δημοτική αρχή που έκανε το αυτονόητο. Πολλά προβλήματα μπορούν να λυθούν με μικρό κόστος αρκεί να υπάρχει βούληση...
Αλεβιζάκης Σταύρος: Ο γιατρός της ανθρωπιάς
Πολλές φορές το έχουμε γράψει, όχι από υπεροψία, αλλά από διάθεση αποτύπωσης μιας πραγματικότητας, ότι η Βουφράδα έχει γεννήσει μεγάλες προσωπικότητες που τίμησαν την περιοχή μας, που υπηρέτησαν αρχές, ιδέες και τον ίδιο τον άνθρωπο. Ανάμεσά σ΄ αυτά τα πρόσωπα συγκαταλέγεται και ο γιατρός Αλεβιζάκης Σταύρος του Στυλιανού που είχε γεννηθεί το 1903 στο Χατζή. Ο Σταύρος Αλεβιζάκης σπούδασε ιατρική στο πανεπιστήμιο Αθηνών και ειδικεύτηκε στη γυναικολογία. Έλαβε μέρος στην Αλβανική Εποποιία κατά των φασιστών Ιταλών επιδρομέων με το βαθμό του έφεδρου ανθυπίατρου και τραυματίστηκε σοβαρά, την ώρα του καθήκοντος, σε αεροπορικό βομβαρδισμό έξω από την πόλη των Ιωαννίνων. Μετά την απελευθέρωση άσκησε το επάγγελμα του γιατρού στην Αθήνα με επιτυχία. Εκείνο που τον χαρακτήριζε ήταν η ανθρωπιά. Πάντα πρόθυμος στην εξυπηρέτηση όχι μόνο των Βουφραδιωτών, όχι μόνο των Μεσσήνιων αλλά παντός ανθρώπου. Το 1959 η πολιτεία αναγνωρίζοντας τη μεγάλη προσφορά του ανέθεσε τα καθήκοντα του επιθεωρητή αγροτικών ιατρείων του υπουργείου Κοινωνικής Πρόνοιας. Πέθανε τη δεκαετία του 1970 αφήνοντας να συνεχίσουν το έργο του τα παιδιά του Άγγελος και Κική.
Ο συμπατριώτης μας Άγγελος Μαρινόπουλος από το Βλάση που κατοικεί στον Καναδά αποθανατίζεται από το φωτογραφικό φακό μαζί με την παρέα του σε μια κρουαζιέρα στην Καραβαϊκή.
Ευχαριστήριο Δημήτρη Γιαννόπουλου
Μέσα από τις στήλες της εφημερίδας των χωριών μας, θέλω να απευθύνω ένα μεγάλο ευχαριστώ σ΄ όλους τους Βουφραδιώτες που με τίμησαν με την ψήφο τους στις εκλογές της 15ης Οκτωβρίου 2006. Ευχαριστώ όλους όσους με εμπιστεύτηκαν και με στήριξαν στην ψηφοφορία, αλλά κι αυτούς που δεν με ψήφισαν, για τον καλό τους λόγο που είχαν να πούνε για μένα. Υπόσχομαι ότι θα προσφέρω τις υπηρεσίες μου για το καλό των χωριών της Βουφράδας και δε θα απογοητεύσω όλους όσους με εμπιστεύθηκαν και με εξέλεξαν δημοτικό σύμβουλο.
Δημήτρης Γιαννόπουλος
Στις αρχές Ιανουαρίου 2007 η Νομαρχιακή Επιτροπή Υποδομών και Προγραμματισμού ενέκρινε την παράταση προθεσμίας περαίωσης του έργου «ολοκλήρωση Γεώτρησης-Πυρασφάλειας στην περιοχή του δήμου Παπαφλέσσα και στην περιοχή του δήμου Νέστορος. Νέα ημερομηνία ολοκλήρωσης ορίστηκε η 30η Απριλίου 2007.
Το παραπάνω έγγραφο του υποθηκοφύλακα και συμβολαιογράφου Μαργέλη, με ημερομηνία 19 Δεκεμβρίου 1948, στάλθηκε στον επιθεωρητή δημοτικών σχολείων Πυλίας και αφορούσε το δημοτικό σχολείο Βλάση. Ήταν η περίοδος που η εκκλησία διεκδικούσε την ιδιοκτησία του δημοτικού σχολείου Βλάση.
Ένας πνευματικός άνδρας από τη Δροσιά
Ανάμεσα στις μεγάλες πνευματικές μορφές που γέννησε η Μεσσηνία συγκαταλέγεται και ο Δημήτριος Κανελλόπουλος από τη Δροσιά (Ζαϊμογλι). Μια δυναμική μορφή με μεγάλη δράση και πλούσιο έργο και στο πεδίο των γραμμάτων και στους κοινωνικούς αγώνες.
Ας ξεκινήσουμε την παρουσίαση από τον πνευματικό τομέα. Ο Δημήτρης Κανελλόπουλος θεωρείται φανατικός «θεματοφύλακας» της λαϊκής παράδοσης των χωριών της Βουφράδας. Στα έργα του παρουσιάζει διάφορα πρόσωπα που έζησαν και έδρασαν στα Βουφραδοχώρια, στο Ζαϊμογλι, στο Δάρα, στην Πελεκανάδα, στο Μηλιώτη… Πρόσωπα όπως, ο Μάντης ο Νταρέος, ο Τάσος και ο Θανάσης Τζάνος, οι Κανελλαίοι, ο Θόδωρος Καπακλής, ο Κρανιάς, ο Ντρούλιας, ο Τσότρας, ο Γκουρλό, ο Δρακοδήμος… Ο Δημήτρης Κανελλόπουλος έχει γράψει μυθιστορίες, θεατρικές αναδρομές, φαρσοκομοδείες αλλά και μελέτες αφιερωμένες στη γλώσσα μας αλλά και στο γενικότερο φαινόμενο της ανθρώπινης επικοινωνίας. Μεταξύ του πλούσιου έργου του ξεχωρίζουν: 1) «Μεσολόγγι», που κέρδισε το πρώτο βραβείο λογοτεχίας από το ίδρυμα «Πνευματική Εστία Τρανούλη», 2) «Ρε που έπεσα», φαρσοκωμωδία που αναφέρεται στον εμφύλιο, 3) «Γλώσσα-Λόγος-Γραφή», δίτομη μελέτη αφιερωμένη στην ανθρώπινη επικοινωνία, 4) «Γλώσσα και επικοινωνία», μελέτη ανίχνευσης της γλωσσικής μας ταυτότητας, 5) «Οι τρεις εξουσίες», 6) «Ακαδημία Μεσσήνης… και περιχώρων», μυθιστόρημα, 7) «Στα Κοντοβούνια της δόξας», μυθιστόρημα, 8) «Στο βηματισμό της Ηλέκτρας», μυθιστόρημα, 9) «Η μπαλάντα του ορφανού», μυθιστόρημα, 10) «Το τρίτο τάμα», μυθιστόρημα, 11) «Οι καρδιές χτυπάνε πάντα αριστερά».
Ο Δημήτρης Κανελλόπουλος γεννήθηκε στη Δροσιά και πέρασε τα παιδικά και μαθητικά του χρόνια στη Μεσσήνη. Φοιτητής στην Αθήνα συνελήφθη το 1944 από τους Γερμανούς και βασανίστηκε στο γνωστό «ΚΡΥΣΤΑΛ» της κατοχής και στη συνέχεια μεταφέρθηκε στις φυλακές Χατζηκώστα μέχρι την απελευθέρωση. Αλλά και μετά την απελευθέρωση η ζωή του δεν κύλησε ήσυχα. Αναγκάστηκε να διακόψει τις σπουδές του και να απολυθεί από το ΙΚΑ όπου υπηρετούσε. Εξορίστηκε το 1947 στην Ικαρία. Το 1950-51, στη γνωστή πρώτη δίκη του Μπελογιάννη, βρέθηκε με μια θανατική καταδίκη που εξαιτίας της έμεινε κρατούμενος στις φυλακές για 14 ολόκληρα χρόνια.
