ΒΛΑΣΗ
Δίμηνη έκδοση του Συλλόγου των Απανταχού Βλασαίων «ΤΟ ΒΛΑΣΗ»
Συντάσσεται με ευθύνη του Διοικητικού Συμβουλίου
Ιδιοκτήτης: Σύλλογος Απανταχού Βλασαίων «ΤΟ ΒΛΑΣΗ»
Δ/νση: Βλάση Μεσσηνίας Τ.Κ. 24014
Εκδότης-Διευθυντής: Παναγιώτης Αποστολόπουλος. Δ/νση: Πίνδου 25 Πετρούπολη, Αθήνα, τηλ. 2105053197
Σύνταξη-Επιμέλεια Ύλης: Τάσος Αποστολόπουλος. Δ/νση: Δημητρακοπούλου 20, Τρίπολη, τηλ. 6977278756
Στο ελαιοτριβείο…χτύπησε η καρδιά μας
Μετά από πολλούς κόπους το χωριό μας απόκτησε το δικό του χώρο για εκδηλώσεις χαράς ή λύπης. Το παλιό ελαιοτριβείο που ήταν έτοιμο να καταρρεύσει ανακαινίστηκε-αναπαλαιώθηκε από την αρχή και αμέσως μετά τα Χριστούγεννα ο σύλλογός μας πραγματοποίησε στο χώρο αυτό και την πρώτη του εκδήλωση με όλους τους Βλασαίους (μόνιμους κατοίκους και επισκέπτες) που βρέθηκαν τα Χριστούγεννα στο Βλάση. Το μενού ήταν πρωτότυπο. Περιλάμβανε γίδα βραστή από το Καλογερέσι και ξινό τραχανά ή ζαμπλαρίκο όπως τον έλεγαν τον τραχανά οι πρόγονοί μας. Την εμφάνισή του έκανε στο χωριό μας και ο Άγιος Βασίλης με την άσπρη του γενειάδα και την κόκκινη ένδυσή του και μοίρασε κουραμπιέδες και μελομακάρονα. Ο χορός και το κέφι κράτησε μέχρι τις πρωινές ώρες. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι ήταν μια ξεχωριστή βραδιά που ευχαρίστησε τους παρευρισκόμενους.
 |
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου μας εύχεται στους απανταχού Βλασαίους και σ΄ όλους τους Βουφραδιώτες το 2006 να είναι χρόνος υγείας, δημιουργίας, ειρήνης και η απαρχή μιας νέας πορείας για το Βλάση και τη Βουφράδα.
|
|---|
 |
Στην εξωτερική πλευρά του ελαιοτριβείου τοποθετήθηκε μια μαρμάρινη πλάκα που ενημερώνει τον επισκέπτη ή το διαβάτη ότι το παλιό ελαιοτριβείο που χτίστηκε με προσωπική εργασία των προγόνων μας ανακαινίστηκε από το Σύλλογο των Απανταχού Βλασαίων την περίοδο 2004-2005. |
|---|
 |
Στο προηγούμενο φύλλο της εφημερίδας μας είχαμε αναφερθεί στην αναπαλαίωση-ανακαίνιση του Αϊ-Γιάννη και είχαμε δεσμευτεί ότι θα δημοσιεύσουμε και φωτογραφία του κάτι που κάνουμε σήμερα. Να υπενθυμίσουμε ότι το ξωκλήσι το έχτισε το 1950 ο αείμνηστος γιατρός Αντώνης Μάστορας του Αθανασίου με τη γυναίκα του, δασκάλα, Μαρία Μαντάγαρη-Μάστορα και αναπαλαιώθηκε-ανακαινίστηκε από τους απογόνους του οι οποίοι ουδέποτε σταμάτησαν να το φροντίζουν. Αξίζει όλοι οι Βλασαίοι και όχι μόνο να κάνουν ένα περίπατο ως εκεί να το απολαύσουν, να ανάψουν ένα κερί στον Άγιο και να θαυμάσουν το Μεσσηνιακό Κόλπο που φαίνεται υπέροχα. Σ΄ όλους τους συντελεστές αυτής της ανακαίνισης-αναπαλαίωσης αξίζουν συγχαρητήρια. |
|---|
Λίγο πριν από τη νέα χρονιά, μέσα στο Δεκέμβριο του 2005, παραιτήθηκε από πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου του δήμου Βουφράδας ο Γιάννης Κατσούλας επικαλούμενος σοβαρούς οικογενειακούς λόγους. Η παραίτηση αυτή άναψε φωτιές στο δήμο αφού από τον επικεφαλής της μείζονος μειοψηφίας Σπύρο Κοντοθανάση, το Γιάννη Λεντούδη και άλλους δημοτικούς συμβούλους κατηγορήθηκε ο δήμαρχος ότι δεν εφάρμοσε τις σχετικές διατάξεις του Δημοτικού και Κοινοτικού Κώδικα τονίζοντας «ότι για να έχει δικαίωμα εκλογής στη θέση του προέδρου του δημοτικού συμβουλίου η κ. Φωτεινή Γκότση( αυτή πρότεινε ο δήμαρχος να αντικαταστήσει το Γιάννη Κατσούλα) έπρεπε να είχε παραιτηθεί από τη θέση που κατέχει σήμερα (γραμματέας Δημοτικού Συμβουλίου) πριν, σε ικανό χρονικό διάστημα για να μην μπορεί κανείς να υποθέσει ότι πιθανολογείται κάποια συναλλαγή». Η αντίδραση του δημάρχου μέσω και του τοπικού τύπου ήταν έντονη. Μεταξύ των άλλων δήλωσε στην τοπική εφημερίδα «Ελευθερία» ότι: «…πρότεινα την κ. Φωτεινή Γκότση για πρόεδρο του Δ.Σ., την πρότεινα γιατί τη θεωρώ ικανή να αναποκριθεί στο θεσμό του προέδρου του Δ.Σ. Η ευθύνη μου είναι ότι δεν γνώριζα ότι κωλύεται και την αναλαμβάνω, αν και έχω δικαιολογία δεν θα τη διατυπώσω, απλώς θα πω ότι δεν είπα ποτέ και δεν πίστεψα ότι είμαι αλάνθαστος.Το ότι δεν έγινε καμία προεργασία καταρρίπτει και την φράση "τυχούσα συναλλαγή".
Ο κ. Κοντοθανάσης ανταπάντησε στο δήμαρχο κ. Κυριακόπουλο λίγες μέρες αργότερα μέσω της ίδιας εφημερίδας όπου μεταξύ των άλλων αναφέρει: «Ο κ. δήμαρχος συνεχίζει και διά μέσου του Τύπου να διατυμπανίζει ότι δεν έχει διαβάσει το Δημοτικό και Κοινοτικό Κώδικα. Ας γνωρίζει ο κ. δήμαρχος ότι το άρθρο 107 του Π.Δ. 510/95 όπως τροποποιήθηκε και ισχύει αναφέρει ότι η αποδοχή παραίτησης του προέδρου του Δ.Σ. και η εκλογή νέου γίνεται στην ίδια συνεδρίαση και όχι σε διαφορετικές όπως ισχυρίζεται.
Κατακριτέο δεν είναι να μην γνωρίζει ή να μην θυμάται κάποιος τι ακριβώς λέει ένα άρθρο ενός νόμου, αλλά να μην δέχεται τις εξηγήσεις και την ερμηνεία του, όπως έγινε και στην τελευταία συνεδρίαση του Δημοτικού μας Συμβουλίου». Στη διαμάχη παρενέβη και ο κ. Κατσούλας δηλώνοντας στην ίδια εφημερίδα ότι: «Σχετικά με τη παραίτησή μου από πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Βουφράδος θέλω να τονίσω σε αυτά που δήλωσε στην “Ελευθερία” στις 6/12/2005 ο αρχηγός της μείζονος μειοψηφίας κ. Σπυρίδων Κοντοθανάσης.
Η παραίτησή μου έχει καθαρούς, σοβαρούς, οικογενειακούς και προσωπικους λόγους και δεν έχει καμία σχέση με τυχούσα συναλλαγή όπως αναφέρει ο κ. Σπυρίδων Κοντοθανάσης και αν νομίζει ότι υπάρχει συναλλαγή δεν έπρεπε να ψηφίσει την αποδοχή της παραίτησής μου και νομίζω ότι κάθε αιρετός πρόεδρος έχει το δικαίωμα για οικογενειακούς και προσωπικούς λόγους να θέτει δημοκρατικά την παραίτησή του στο όργανο που τον εξέλεξε, δηλαδή στο Δημοτικό Συμβούλιο».
Τελικά χρειάστηκαν δυο συνεδριάσεις και δυο ψηφοφορίες για να εκλεγεί πρόεδρος δημοτικού συμβουλίου η εκπαιδευτικός Φωτεινή Γκότση. Όμως τα πράγματα δε σταμάτησαν εκεί αφού λίγο αργότερα ο παραιτηθείς για σοβαρούς οικογενειακούς και προσωπικούς λόγους πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου Γιάννης Κατσούλας ανέλαβε τη θέση του Γραμματέα του δημοτικού συμβουλίου. Έτσι κάποιοι αμφισβήτησαν τους «σοβαρούς οικογενειακούς και προσωπικούς λόγους» αφού και η θέση του Γραμματέα του δημοτικού Συμβουλίου είναι θέση ισχυρή στο δήμο.
Οι παιδικές αρρώστιες…τα χρόνια εκείνα!!!
Σήμερα έχουμε την επιστήμη στα χέρια μας, έχουμε την ιατροφαρμακευτική μας και νοσοκομειακή μας περίθαλψη, έχουμε όποτε χρειαστεί ανάγκη και τον παιδίατρο στο σπίτι μας. Τα χρόνια εκείνα, όμως, για τα πέτρινα μιλάμε, όλα έπρεπε να τα αντιμετωπίσει μόνος του ο γονιός με βοηθούς κάποιους πρακτικούς γιατρούς που γύριζαν ή κατοικούσαν στα χωριά μας. Η ζωή στο Βλάση και σ΄ όλα τα Βουφραδοχώρια ήταν πολύ δύσκολη. Οι συνηθέστερες παιδικές αρρώστιες και ο τρόπος που τις αντιμετώπιζαν ήταν : α) τα σπυράκια (σάγουρο) που έβγαζαν στα αυτιά και στο κεφάλι και τα θεράπευαν με πλύσεις από πιτουρόνερο και σαπούνι ή έβαζαν λαχανόφυλλα αλειμμένα με βούτυρο επάνω β) οι άφτρες, σπυριά στο στόμα και κυρίως στη γλώσσα, για τη θεραπεία του στούμπαγαν μακεδονίσι (στυπτικό μαϊντανό) το ανακάτευαν με μέλι κι έκαναν επαλείψεις, γ) το παράτριμμα, κοκκινίλες στις μασχάλες από τον ιδρώτα ή στα μπουτάκια του από τα ούρα, για τη θεραπεία έβαζαν σκόνη από κικίδι ή καφέ ή μπομποτάλευρο δ) ο πόνος των αυτιών, εθεραπεύοντο με χλιαρό λαδάκι από προσφάτως σβησμένο καντήλι που το έριχναν μέσα στο αυτί ε) η διάρροια (συκοίλια), για θεραπεία έδιναν στο μωρό να πιεί αφεψήματα από χαμομήλι, μαντζουράνα, δυόσμο κι έβαζαν πάνω στην κοιλιά ζεστά επιθέματα.
«Ο Άγιος και φρικτός Γολγοθάς ή Κρανίου Τόπος»
Ο εκλεκτός συμπατριώτης μας από το Βλάση Γεώργιος Στ. Λαμπρόπουλος Λαϊκός Ιεροκήρυκας, Προσκυνητών Αγίων Τόπων στο φύλλο αυτό της εφημερίδας μας περιγράφει τον Άγιο και φρικτό Γολγοθά ή Κρανίου Τόπο ως εξής: «Εις τον Γολγοθάν ετελέσθη το υπέρ Πάντων Μυστήριον δια την Λύτρωσιν του Ανθρωπίνου Γέννους, η Σταύρωσις του Δημιουργού ορατής και αοράτων κτήσεως, του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού. Ο Γολγοθάς λέγεται και Κρανίου Τόπος, διότι κάτωθεν της γης όπου εμπίχθη ο Σταυρός, είχαν ταφή υπό του Μελχισιδέκ, τα οστά των Πρωτοπλάστων και το κρανίον του Αδάμ και δια του σχίσματος του βράχου, που εδημιουργήθη, όταν ο Κύριος είπεν επί του Σταυρού το τετέλεσθε, το αίμα που έρρευσεν από τα πληγάς του Κυρίου, διήλθε δια του σχίσματος και έρρανεν το κρανίον του Αδάμ αποπλύναν αυτό της πρωπατορικής αμαρτίας. Ο Γολγοθάς διαιρείται σε δυο μέρη, το δυτικόν, όπου εμπίχθη ο Σταυρός, ανήκων ημίν τοις ορθοδόξοις και το ανατολικόν ανήκων εις τους Λατίνους. Εις τον Γολγοθάν αναβαίνωμεν δια 17 βαθμίδων, όπου φθάνωμεν εις το περιπατητήριον. Από το περιπατητήριον ο προσκυνητής βλέπει ένα εξέσιον θέαμα, το εσωτερικόν του Ναού της Αναστάσεως και του Γολγοθά. Ο θόλος του Γολγοθά είναι διακοσμιμένος με σπάνια αραβουργήματα αραβικής τέχνης και το δάπεδο με σπάνια μωσαϊκά. Ακόμη ο προσκυνητής βλέπει ένα τεράστιο Σταυρό με κρεμάμενον τον Κύριον και δεξιά την Πάναγνον αυτού μητέρα και αριστερά, τον αγαπημένον του μαθητήν Ιωάννην, ατενίζοντες με λύπην το υπερφυές πάθος του Κυρίου. Εκεί που εμπίχθη ο Σταυρός, υπάρχει τράπεζα και γύρωθεν γεγραμμένον το τροπάριον «Θεωρείτο αίματι κενοδέντι Δέσποτα Χριστέ ο Θεός κ.λ.π.». Εις το ανατολικόν του Γολγοθά υπάρχει σιδηρόφρακτο παράθυρο από το 628, όπου πρώτα ήτο πόρτα. Το ιστορικό του παραθύρου έχει ως εξής: Οι Πέρσες νικώντας τους Εβραίους απήγαγον αιχμάλωτον τον Πατριάρχην Ζαχαρία και τον Τίμιον Σταυρόν και τους μετέφεραν εις Περσίαν. Το 628 ο βασιλεύς Ηράκλειος κατατροπώσας τους Πέρσας, έφερε και πάλιν, τον Τίμιον Σταυρόν και τον Ζαχαρίαν εις Ιεροσόλυμα. Μπαίνοντας εις την πόρταν, του έπεσε το στέμμα και τρομοκρατηθείς ο Ηράκλειος ότι κάτι κακό θα συμβή, λέγει εις τον αναμενέα Πατριάρχην να παραλάβη τον Τίμιον Σταυρόν, ότι για να του πέση το στέμμα κάτι κακό θα μου συμβή. Ο Πατριάρχης του είπε: Κανένα κακόν δεν θα συμβή και πρόσθεσεν «Πώς συ ο θνητός βασιλεύς, ο φέρων εις τους ώμους σου τον Σταυρόν του βασιλέως Χριστού, φοράς στέμμα;». Ο Ηράκλειος εννοήσας τους λόγους του Πατριάρχου, διέταξε η πόρτα να γίνη σιδηρόφρακτον παράθυρον, να μην περάση από εκεί ώστε ως ιερός και απαραβίαστος χώρος, αυτός δε παρέμεινεν εις Ιεροσόλυμα ημέρας 15 χωρίς στέμμα. Μέγα παράδειγμα ταπεινοφροσύνης προς μίμησιν. Συνεχίζεται…
Εκλογές έγιναν από τους μαθητές του Γυμνασίου Αριστομένη για την ανάδειξη των εκπροσώπων τους. Συγκεκριμένα στην Α΄τάξη εκλέχτηκαν οι: πρόεδρος Ζαχαρίας Πετρόπουλος, Γραμματέας Ευθυμία Αναστασοπούλου, ταμίας Ελένη Ζέρβα, μέλη Αντουανέτα Κόλεβα, Χρήστος Αθανασόπουλος. Στη Β΄ τάξη εκλέχτηκαν οι: Πρόεδρος Χρήστος Κυριακόπουλος, Γραμματέας Σοφία Αλεβιζοπούλου, Ταμίας Κώστας Λεμπέσης, Μέλη Αλέξανδρος Παναγόπουλος, Παναγιώτης Κατσαρός. Στη Γ΄ τάξη εκλέχτηκαν οι: Πρόεδρος Προκόπης Τσούκος, Γραμματέας Μαρτίν Αντόνοβ, Ταμίας Ιωάννης Ζάννης, Μέλη Αναστασία Δαβαρία, Δημήτριος Γκάρκουλας. Για το 15μελές συμβούλιο εκλέχτηκαν οι: Πρόεδρος Δημήτριος Γκάρκουλας, Γραμματέας Δήμητρα Αθανασοπούλου, Ταμίας Αθανασία Ηλιοπούλου, Μέλη Μάριος Παπαγεωργίου, Ευσταθία Αποστολοπούλου, Ιωάννα Αντωνοπούλου, Παναγιώτης Κατσαρός, Σοφία Αλεβιζοπούλου, Αλέξανδρος Παναγόπουλος, Αναστασία Δαβαρία, Ελένη Ζέρβα, Σπύρος Γκάρκουλας, Προκόπης Τσούκος, Μαρτίν Αντόνοβ, Ιωάννης Ζάννης.
ΚΟΥΦΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΣ
Θυσιάστηκε για την Πατρίδα
Ο Γιαννακός Κουφόπουλος γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Πελεκανάδα στα μαύρα χρόνια της Τουρκοκρατίας. Έλαβε μέρος στην Επανάσταση του 1821 , έχοντας σχηματίσει δικό του στρατιωτικό σώμα. Ήταν θαρραλέος και ριψοκίνδυνος. Έπεσε ηρωικά μαχόμενος στη μάχη της Βέργας, πολεμώντας τα στρατεύματα του Ιμπραήμ. Αναγνωρίστηκε υπαξιωματικός β' τάξεως (αρ. μητρώου 1610).
Το Δημοτικό Συμβούλιο του δήμου Νέστορα εξέφρασε σε συνεδρίασή του στις 12 Δεκεμβρίου 2005 τις θερμές του ευχαριστίες προς τον Αντώνιο Αντωνόπουλο από το Κορυφάσιο, του οποίου η αποθανούσα σύζυγος, Παρασκευή, εγκατέστησε το δήμο κληρονόμο ενός πευκοδάσους 100 περίπου στρεμμάτων στην Περαχώρα Λουτρακίου.
Ο Σταύρος Θεοδωρακόπουλος και η σύζυγός του Μαρία Μαρινοπούλου-Θεοδωρακοπούλου κατ΄ επανάληψη έχουν στηρίξει το σύλλογό μας σε όλες του τις εκδηλώσεις προσφέροντας διάφορα είδη αναγκαία και απαραίτητα στην επιτυχία τους. Το ίδιο έπραξαν και στη χριστουγεννιάτικη εκδήλωση του συλλόγου μας που έγινε στο Βλάση. Τους ευχαριστούμε θερμά.
Να θυμηθούν οι παλαιότεροι …να γνωρίσουν οι νεότεροι
Θα αφήσουμε λίγο τη μνήμη μας να τρέξει 40 – 50 χρόνια πίσω Η έγκυος τα παλιότερα χρόνια λεγόταν συνήθως «γκαστρωμένη» και σπάνια εγκυμονούσα ή σε ενδιαφέρουσα κατάσταση. Η κατάσταση της «γκαστρωμένης» γυναίκας ήταν σεβαστή και από τους οικείους και από τους χωριανούς γενικά.
Η πρόγνωση του φύλου του παιδιού, δεν ήταν όπως σήμερα που από τους πρώτους μήνες της εγκυμοσύνης το γνωρίζουμε και τους προβλημάτιζε πολύ. Για τον προσδιορισμό του έκαναν διάφορα όπως: έβαζαν πάνω στα κάρβουνα ένα κοκαλάκι από πουλερικό, τη «θηλειά» του πουλιού, κι αν αυτή έκλεινε θα γεννιόταν αρσενικό, αν άνοιγε θηλυκό ή έβαζαν σπόρο από πορτοκάλι στα κάρβουνα κι αν έσκαγε θα γεννιόταν αρσενικό, αν όχι θηλυκό ή η γκαστρωμένη ή κάποιο συγγενικό της πρόσωπο έπαιρνε με τα δόντια τη βέργα από το αντί του αργαλειού της και την πέταγε σ’ ένα σταυροδρόμι κι αν ο πρώτος που θα περνούσε ήταν άνδρας θα γεννιόταν σερνικό, αν ήταν γυναίκα θα γεννιόταν θηλυκό.
Οι ευχές ήταν περίπου οι ίδιες: «Καλή λευτεριά», «η ώρα η καλή», «μ’ ένα γιο» «μ’ ένα γερό παιδί» κ.λ.π. Όταν έπιαναν οι πόνοι τη γκαστρωμένη γυναίκα καλούσαν στο σπίτι τη μαμή η οποία έπιανε δουλειά και για κάθε δυσκολία είχε κάποια λύση.
Αφού γεννιόταν το παιδί μετά από λίγο έπεφτε το «ύστερον». Αν αργούσε να πέσει, η μαμή έδινε στη λεχώνα μια άδεια μπουκάλα να τη φυσά από το στόμιο με δύναμη. Με το ζόρισμα του φυσήματος, το ύστερον εξωθείτο δια της αυξημένης ενδοκοιλιακής πίεσης και έπεφτε.
Μετά από αυτό έβραζαν κρασί στο οποίο έριχναν και μια ή δυο κουταλιές λάδι και το ΄διναν στη λεχώνα να το πιει ….για να καθαρίσει από τα υπολείμματα του τοκετού, ενώ επρόκειτο για τονωτικό και θερμαντικό ποτό αναγκαίο μετά την εξάντληση . Ακολουθούσε το φαγητό της λεχώνας, χυλοπίτες ή φιδές με κρασί μέσα, τονωτικό κι αυτό.
Αφού όλα πήγαιναν καλά η μαμή « έκοβε τον αφαλό» (ομφάλιο λώρο) του παιδιού μετρώντας 4 δάχτυλα από τη βάση του και κατόπιν το έδενε κόμπο. Αφού τον έδενε καλά, έριχνε πάνω στην τομή σκόνη από καφέ ή αραποσιτάλευρο ή σκόνη από κικίδι (παράσιτο της βελανιδιάς) για να ψηθεί . Ακολουθούσε το πλύσιμο του παιδιού με χλιαρό νερό και σαπούνι . Κατόπιν έβρεχαν λίγο βαμβάκι με κρασί , του ’ριχναν και αλάτι και το βάζανε στο απαλό του (στην πρόσθια μεγάλη «πηγή» του κρανίου, λίγο πιο πάνω από το μέτωπο ).
Τέλος το έντυναν με πάνινα βαμβακερά ρουχαλάκια και το σπαργάνωναν με μάλλινη υφαντή σπαργανίδα , την οποία έδεναν γύρω – γύρω στο σώμα του με μια ταινία πλεχτή από προβατόμαλλο, τη φασκιά. Χρησιμοποιούσαν και ένα είδος λεπτού σκοινιού το μποβίτη.
Επισκέψεις στο σπίτι της λεχώνας γίνονταν μόνο μέχρι το σούρουπο. Οι συγγενείς και γνωστοί της λεχώνας, την επισκέπτονταν φέροντες διάφορα λεχωνικά (δώρα), που συνήθως ήταν χυλοπίτες , κρασί, σπιτικός χαλβάς, φρούτα κλπ. Όποιος ήθελε να «ασημώσει» το παιδί έβαζε μέσα στα ρούχα του νομίσματα.
Η λεχώνα μέχρι να σαραντίσει δεν επιτρεπόταν να κάνει καμία επίσκεψη, διότι τόχουν σε κακό (σκοροτρώνε τα ρούχα, δεν πάνε καλά οι δουλειές, φέρνει διχόνοια στο αντρόγυνο κλπ).
Στις 40 ημέρες, αφού πλύνει όλα τα μαλλινόρουχα που χρησιμοποίησε στη λεχώνα της και πλυθεί και η ίδια καλά παίρνει το βρέφος και το πάει στην εκκλησία. Αν έχει κορίτσι και θέλει το επόμενο να γεννηθεί αγόρι, παίρνει συνοδό μαζί της ένα αγόρι που να έχει όμως τους γονείς του στη ζωή. Αν η λεχώνα πριν σαραντίσει κάνει επίσκεψη σε ξένο σπίτι, πρέπει να πιαστεί από σιδερικό, έστω από το ζεμπερέκι της πόρτας, για να μη γρουσουζέψει το σπίτι. Αν δεν έχει αρκετό γάλα της έδιναν να πίνει άφθονα ρευστά φαγητά. Αν πάλι η μητέρα από το πολύ και παχύ γάλα είχε απόφραξη των εκφορητικών πόρων του μαστού και δε μπορούσε το βρέφος να το τραβήξει, τότε έβαζαν ένα μεγαλύτερο παιδί να βυζάξει για να ξεκινήσει το γάλα και να ανακουφιστεί η γυναίκα.
Το βρέφος το κοίμιζαν σε ξύλινη κούνια καθιστή που λεγόταν μπεσίκι. Ήταν καλοφτιαγμένο έπιπλο, με σκαλίσματα ενίοτε και δείγμα καλοστεκούμενης οικογένειας. Σ’ αυτό ήταν προφυλαγμένο το παιδί από κότες, γουρούνια, γάτες, φίδια, μύγες, κουνούπια κ.λ.π. γιατί του ’βάζαν από πάνω κουνουπιέρα ή σεντόνι. Από το χερούλι του κρεμούσαν χαϊμαλιά, φυλαχτά, σταυρουδάκια, εικονίσματα κ.λ.π. Ήταν πρακτικό έπιπλο γιατί η μητέρα ή η γιαγιά μπορούσε να το κουνάει με το πόδι της ή με ένα σκοινάκι από μακριά καθώς ασχολείτο με άλλες δουλειές. Κατά την τοποθέτησή του στο μπεσίκι πρόσεχαν να είναι το παιδί γυρισμένο λίγο κατά το ένα ή άλλο πλευρό, για να μην κάνει εμετό και πνιγεί.
Οι αγρότισσες για τη μεταφορά των μωρών στους τόπους εργασίας τους χρησιμοποιούσαν τη νάκα, η οποία ήταν ένα κομμάτι μάλλινο ύφασμα, υφασμένο στον αργαλειό σε σχήμα ορθογωνίου παραλληλόγραμμου, περασμένο κατά τις δύο πλευρές σε δύο ξύλινα κονταράκια και δεμένο από τις γωνίες του με σχοινί γερό για να κουβαλιέται στον ώμο ή να το κρεμούν στο δέντρα όταν εργαζόταν.
Όταν το παιδί γινόταν τριών μηνών περίπου, η μητέρα ή η γιαγιά άρχιζε να το χορεύει τραγουδώντας διάφορα τραγούδια όπως: «τάρνα – τάρνα – τάρνα του, τ’ αγαπάει η μάνα του. Τάρνα – ταρναρίστε το, πάρτε το και σεργιανίστε το». «Το κορίτσι μου το άσπρο το παντρολογώ στο κάστρο, και του δίνω για γαμπρό και του βασιλιά το γιο. Τάχτι, τάχτι του, του μετρώ το νάχτι του. Κοιμήσου κούκλα (ή γιόκα μου) εσύ, κι η τύχη σου δουλεύει, και το καλό του ριζικό σου κουβαλάει, σου φέρνει. Τα παιδιά τ’ αρσενικά ρίχτα στα βασιλικά, και τις τσούπες τις σουλτάνες ρίχτε τις στις μαντζουράνες».
Στο προηγούμενο φύλλο της εφημερίδας μας σε πρωτοσέλιδο θέμα είχαμε αναφερθεί στην έλλειψη πινακίδων που να δείχνουν στους οδηγούς το δρόμο για το Βλάση. Είχαμε ζητήσει την παρέμβαση του δήμου. Δυο μήνες αργότερα όχι μόνο οι πινακίδες δεν μπήκαν αλλά ξηλώθηκε και αυτή που βρισκόταν στη διασταύρωση που πηγαίνει για Βλάση και Κουρτάκι πάνω στον οδικό άξονα Βλαχόπουλο-Χατζή. Να θυμίσουμε ότι κάποιες από τις υπάρχουσες πινακίδες είχαν τοποθετηθεί από την προηγούμενη δημοτική αρχή. Μήπως η παρούσα δημοτική αρχή πρέπει να σκύψει πάνω στο πρόβλημα ώστε να μην ισχύσει αυτό που λέει ο λαός μας για του κουφού την πόρτα…
Τα μεσάνυχτα 10 προς 11 Δεκεμβρίου 2005 πήρε φωτιά από άγνωστη μέχρι στιγμής αιτία και καταστράφηκε ολοσχερώς το καφενείο του Γεωργίου Σταυρόπουλου στην πλατεία στο Χατζή. Κάποιοι μίλησαν για εμπρησμό και κάποιοι για βραχυκύκλωμα. Επίσημο πόρισμα μέχρι αυτή τη στιγμή που γράφεται η εφημερίδα δεν υπάρχει. Να σημειωθεί ότι κάποιοι είχαν εξαφανίσει τα λάστιχα από τον κεντρικό κρουνό της πυροσβεστικής παροχής στην πλατεία με αποτέλεσμα οι κάτοικοι να μην μπορούν να σβήσουν τη φωτιά.
Στη Χώρα, το Δεκέμβριο του 2005, δημοσιογράφοι προσκεκλημένοι του δήμου Νέστορα παρακολούθησαν τη διαδικασία της ελαιοσυγκομιδής στον προαύλιο χώρο του Aνακτόρου του Νέστορα. Η αρχαιολόγος Γεωργία Χατζή που ξεναγούσε τους καλεσμένους μεταξύ των άλλων σημείωσε πως όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι η οικονομία του βασιλείου του Νέστορα βασιζόταν στην παραγωγή λαδιού. Στην συνεχεία οι καλεσμένοι του δήμου Νέστορα πραγματοποίησαν επίσκεψη στο σύγχρονο ελαιοτριβείου του Γεωργίου Μπογιατζή στην Χώρα, όπου παρακολούθησαν την διαδικασία έκθλιψης του ελαιόκαρπου και γεύτηκαν παραδοσιακά προϊόντα με βάση το ελαιόλαδο, ψωμί καψαλιστό με φρέσκο λάδι και ρίγανη, λαλάγγια και λουκουμάδες. Ήπιαν τοπικό κρασί εμφιαλωμένο από το οινοποιείο Κόκκινος.
Με απόφαση του διοικητικού συμβουλίου δεν θα πραγματοποιηθεί φέτος στην Αθήνα αποκριάτικος χορός αλλά θα πραγματοποιηθεί γλέντι αποκριάτικο στο Βλάση. Θα γίνει μια προσπάθεια να αναβιώσουμε το καρναβάλι του χωριού μας. Πρέπει να γνωρίσουν και οι νεότερες γενιές ότι στο Βλάση γινόταν ένα από τα καλύτερα καρναβάλια της περιοχής.
Ηλιόπουλος ή Λιόπλος Ηλίας
Πιάστηκε αιχμάλωτος από τον Ιμπραήμ
Ο Ηλιόπουλος ή Λιόπλος Ηλίας γεννήθηκε στο Μανιάκι το 1789. Έλαβε μέρος στην Επανάσταση του 1821. Στις 26 Μαΐου 1825 πιάστηκε αιχμάλωτος από τα στρατεύματα του Ιμπραήμ στο χωριό Σκάρμιγκα, μαζί με τη γυναίκα του, 33 χρόνων και τους τρεις γιους του Δημήτριο, 7 χρόνων, Νικόλαο, 14 χρόνων και Γιάννη αγνώστου ηλικίας. Ο ίδιος και η γυναίκα του μεταφέρθηκαν στην Αλεξάνδρεια χωρίς να γνωρίζουμε για την παραπέρα τύχη του.
Το 15μελές του Γυμνασίου Πεταλιδίου
Στις μαθητικές εκλογές που πραγματοποιήθηκαν στο Γυμνάσιο Πεταλιδίου η σύνθεση του 15μελούς έχει ως εξής: Πρόεδρος Φωτεινή Πετροπούλου, Αντιπρόεδρος Παναγιώτης Κουράνος, Γραμματέας Αγγελική Κουτσοδημητροπούλου, Μέλη Σταυρούλα Βάγγαλη, Παναγιώτα Μαζαράκη, Ανδρέας Ανεστόπουλος, Ευστάθιος Χριστοφυλλόπουλος, Παύλος Δαιμονάκος, Κωνσταντίνος Κωτσάκης, Χρίστος Ηλιόπουλος, Εμμανουήλ Σαγιάκος, Νίκη Φωτοπούλου, Ιωάννα Αγγελοπούλου, Παναγιώτης Σακάς και Γεωργία Βρέτη.
Η παρακάτω εξιστόρηση είναι ένα μέρος από εργασία που δημοσίευσε όταν ήταν νέος ο συμπατριώτης μας Γεώργιος Κακούρης του Χρήστου. Φοιτούσε τότε στην εκκλησιαστική σχολή. Το κείμενο έχει διαχρονική ισχύ και αξία γι΄ αυτό και με μεγάλη μας χαρά δημοσιεύουμε:
«Ένας Ρωμαίος αυτοκράτορας, που φρόντιζε να είναι ενήμερος για κάθε τι, που λάμβανε χώρα στην επικράτεια της αυτοκρατορίας του, καλούσε συχνά πυκνά τους συμβούλους του και τον ενημέρωναν, όχι μόνο για τα οικονομικά, την άμυνα της Χώρας, τα πολιτικά, την γνώμη, που είχε ο λαός για τον ίδιο, αλλά και για τα πάθη των υπηκόων του, επειδή πίστευε, ότι από έξαρση των παθών κλονίζεται η ισορροπία μιας κοινωνίας.
Κάποια μέρα κάλεσε τους ειδικούς και ρώτησε ποία πάθη είχαν ριζώσει ανησυχητικά στις μάζες του λαού του και ποία θεωρούσαν περισσότερο επικίνδυνα, για να καταπολεμήσει και οι ειδικοί τον πληροφόρησαν με σιγουριά, ότι πάθη σοβαρά, που επικρατούσαν την εποχή εκείνη, στις ψυχές του λαού του ήταν δύο, ο φθόνος με την εκδίκηση καθώς και η πλεονεξία για την απόκτηση απεριορίστου πλούτου με θεμιτά και αθέμιτα μέσα. Στη συνέχεια ο άρχοντας τους ρώτησε ποίο πάθος από τα παραπάνω είναι οξύτερο, αλλά οι ειδικοί δυσκολεύτηκαν να διακρίνουν την διαφορά και τον βαθμό επικινδυνότητας, που ταλάνιζε τους ανθρώπους, που τα κουβαλούσαν.
Ο αυτοκράτορας μπροστά στο δίλημμα, των συμβούλων του, πήρε την απόφαση να ερευνήσει ο ίδιος από κοντά τους ανθρώπους, που είχαν κυριευθεί από τα πιο πάνω πάθη, για τον λόγο αυτόν έδωσε διαταγή να του φέρουν στο παλάτι δύο υπηκόους, οι οποίοι ήσαν γνωστοί για τα οξυμένα πάθη τους, ο ένας για το πάθος της εκδίκησης και ο άλλος για την πλεονεξία.
Πράγματι μετά από έρευνα ικανοποίησαν την επιθυμία του άρχοντα. Τότε ο αυτοκράτορας ζήτησε από τους δύο, που έφεραν ενώπιον του και οι οποίοι αντιπροσώπευαν τα μεγάλα πιο πάνω πάθη, να του ζητήσουν ελεύθερα ό,τι επιθυμούσαν, όπως χρήματα, χρυσό, ακίνητα, δόξα και ό,τι βάλει ο νους τους και θα τα έχουν αμέσως με ένα και μοναδικό όρο, ό,τι ζητήσει ο πρώτος, που θα μιλήσει, θα δώσει διπλάσια στο δεύτερο, δηλαδή αν ο πρώτος ζητήσει ένα τόνο χρυσό και είκοσι καράβια θα πάρει ο δεύτερος δύο τόνους και σαράντα καράβια.
Οι προσελθόντες, όταν άκουσαν τον άρχοντα, έμειναν για πολλή ώρα άφωνοι. Επειδή κουβαλούσαν μέσα στην ψυχή τους το βαρύ φορτίο των παθών, ο καθένας για τους δικούς του λόγους δεν ζητούσε τίποτε από τον αυτοκράτορα. Ο φθόνος και το μίσος, που βασάνιζαν τον εκδικητή, δεν του επέτρεπαν να ζητήσει πλούτη πολλά, διότι θα έπαιρνε ο δίπλα του τα διπλάσια, αλλά και ο πλεονέκτης ήθελε πάση θυσία, να πάρει περισσότερα πλούτη από τον άλλον, για να τον λένε πάμπλουτο σε όλη την περιοχή. ΄Ετσι βυθίστηκαν στη σκέψη χωρίς να πάρουν απόφαση να μιλήσουν. Τότε ο άρχοντας είπε στους αυλικούς να τους πάνε στα διπλανά διαμερίσματα του παλατιού και όταν πάρουν την απόφαση να εκφράσουν την επιθυμία τους, να τους παρουσιάσουν ενώπιόν του.
Ο αυτοκράτορας περίμενε με έκδηλη ανυπομονησία και απορία να ακούσει το αίτημα του φθονερού για να βγάλει τα συμπεράσματά του και όντως ο μισάνθρωπος είπε με ένα πλατύ χαμόγελο, εγώ θέλω μεγαλειότατε να μου βγάλουν οι αυλικοί σας το ένα μου μάτι για να βγάλουν στη συνέχεια και τα δυο μάτια του διπλανού μου. Έτσι ο φθονερός έμεινε με ένα μάτι και ο πλεονέκτης τυφλός.
Μετά από αυτή την έρευνα ο αυτοκράτορας έβγαλε τα συμπεράσματά του και αβίαστα κατέληξε ότι τα δυο πάθη είναι ολέθρια και επιζήμια, αλλά το πάθος της εκδίκησης είναι πιο επικίνδυνο, διότι βλάπτει και τον ίδιο που το κουβαλάει, αλλά και τους συνανθρώπου του, που βρίσκονται κοντά του».
 |
Είχαμε φάει τη βραστή γίδα και τον τραχανά στη χριστουγεννιάτικη γιορτή του συλλόγου μας όταν εμφανίστηκε στο παλιό ελαιοτριβείο ο Αϊ-Βασίλης φέρνοντας κουραμπιέδες και μελομακάρονα. Τόσο ήταν το κέφι που μερακλώθηκε και ο Αϊ-Βασίλης και το έριξε στο χορό. Στη φωτογραφία βλέπουμε τον Αϊ-Βασίλη (τον υποδύθηκε υπέροχα η Μαρία Μαρινοπούλου) να χορεύει υποβασταζόμενος από τη Στέλλα Αποστολοπούλου-Κωστούρου. |
|---|
 |
Από τους καλύτερους χορευτές, από τους κεφάτους και χαρούμενους ανθρώπους ο Δημήτρης Τσάκαλης χορεύει στη χριστουγεννιάτικη εκδήλωση του Συλλόγου των Βλασαίων. Αγάπησε το Βλάση και αυτή την περίοδο χτίζει σπίτι στο χωριό.
|
|---|
Το δίμηνο που πέρασε πρόσφεραν ή πλήρωσαν την ετήσια συνδρομή τους στο σύλλογό μας οι παρακάτω συμπατριώτες μας τους οποίους ευχαριστούμε και ελπίζουμε και οι υπόλοιποι να πληρώσουν τη συνδρομή τους γιατί τα χρήματα αυτά είναι ο μοναδικός πόρος του συλλόγου μας: Κοτσόβολος Βασίλης του Ελευθερίου 30 Ευρώ, Μάστορας Κωνσταντίνος του Θεοδώρου 20 Ευρώ, Κοτσόβολος Αναστάσιος του Αναστασίου 20 Ευρώ, Τσάκαλης Δημήτριος 20 Ευρώ, Κακούρης Βασίλης του Παναγιώτη 30 Ευρώ, Κακούρης Παναγιώτης του Νικολάου 30 Ευρώ, Μαρινόπουλος Δημήτρης του Σπύρου 20 Ευρώ, Κακούρης Ασημάκης του Παναγιώτη 20 Ευρώ, Κακούρη Σίτσα συζ. Ασημάκη 20 Ευρώ, Νέστορας Στυλιανός του Παναγιώτη και Νέστορα Κωνσταντίνα συζ. Στυλιανού 20 Ευρώ, Κακούρης Δημήτριος του Χρήστου 20 Ευρώ, Κακούρης Δημήτριος του Κωνσταντίνου 20 Ευρώ.
Επίσης, συμπατριώτης που θέλησε να κρατήσει την ανωνυμία του πρόσφερε στο σύλλογο για ενίσχυση της εφημερίδας 150 Ευρώ.
Υπάρχει ένα δημοτικό τραγούδι της τάβλας που αναφέρεται στα ηρωϊκά Γκαφόπουλα, τα παιδιά της Φίλαινας από το Επάνω Κοντογόνι. Στο φύλλο αυτό παραθέτουμε το δημοτικό τραγούδι και στα επόμενα φύλλα θα γράψουμε για τη ζωή, τη δράση και το θάνατο των τριών αδερφών που τραγούδησε η λαϊκή μούσα:
«Το μάθατε τι γίνηκε στ’ Απάνου Κοντογόνι;
Επιάσαν τα Γκαφόπουλα στης Φίλαινας το σπίτι.
Τα πιάσαν και τα δέσανε τα τρία αδερφάκια αντάμα.
Και ο Κοσμάς αποκρίθηκε και σαν τρανός τους λέει:
Σκοτώστε μας τους δυο τρανούς κι αφήστε το μικρόνε.
Κι ο ‘νας στον άλλον έλεγε και τους παρακαλούσε:
Μη με περάστε χωριά, χωριά και βιλαέτια,
τι έχουμε οχτρούς και χαίρονται και φίλους και λυπούνται.»
Φράγκος Γιαννάκης: Ένα παλικάρι από την Πελεκανάδα
Ο Γιαννάκης Φράγκος γεννήθηκε το 1796 στην Πελεκανάδα. Τριάντα χρόνια αργότερα και ενώ βρισκόταν στο Νησί, τον συνέλαβαν τα στρατεύματα του Ιμπραήμ που «αλώνιζαν» τότε στην Πελοπόννησο και τον μετέφεραν στη Μεθώνη, χωρίς να είναι σε εμάς γνωστή η παραπέρα πορεία του. Είχε λάβει μέρος στις πολιορκίες των κάστρων Κορώνης και Μεθώνης.
65 χρόνια από το θάνατο του ήρωα Θανάση Ασημάκη
Ήταν 24 Ιανουαρίου 1941. Ένα παλικάρι από το Βλάση, ο Θανάσης Ασημάκης, γράφει τη δική του ιστορία στη θρυλική μάχη της Τρεμπεσίνας. Αγωνίζεται για την πατρίδα σα λιοντάρι. Εκεί, στη μάχη αυτή θα δώσει και την ίδια τη ζωή του παρακαταθήκη για να ζούμε εμείς σήμερα ελεύθεροι.
Ο Θανάσης Ασημάκης του Νικολάου και της Γεωργίας είχε γεννηθεί στο Βλάση το 1910. Υπηρέτησε τη θητεία του στο στρατό και συγκεκριμένα στο 9ο Σύνταγμα Πεζικού με το βαθμό του Λοχία. Το Νοέμβριο του 1932 επέστρεψε στο Βλάση και εργατικός καθώς ήταν άρχισε μια ήσυχη και δημιουργική ζωή. Το 1940 λίγο πριν ξεσπάσει ο πόλεμος με την Ιταλία επιστρατεύεται για μετεκπαίδευση στο 9ο Σύνταγμα Πεζικού. Στο στρατό τον βρήκε η άνανδρη ιταλική επίθεση. Έτσι ο Θανάσης Ασημάκης βρίσκεται στην πρώτη γραμμή ως Λοχίας του 16ου Συντάγματος. Αμέσως διακρίνεται για το θάρρος του, τη γενναιότητά του και την ανδρεία του. Οι ικανότητές του αναγνωρίζονται σύντομα. Αγωνίζεται αγνοώντας τον κίνδυνο και τις κακουχίες. Σκοτώθηκε όπως προαναφέραμε στη μάχη της Τρεμπεσίνας.
 |
Η φωτογραφία είναι από τη σχολική χρονιά 1971-1972. Οι μαθητές του δημοτικού σχολείου Βλάση, σε γραμμές, στο δρόμο μπροστά από την εκκλησία του χωριού. Σημαιοφόρος ο Ηλίας Αποστολόπουλος του Νικολάου, αριστερά του η Ευδοξία Αποστολοπούλου του Πέτρου και δεξιά του η Θεοδωρακοπούλου Σταυρούλα του Αντωνίου.
|
|---|
Στο αναπαλαιωμένο ελαιοτριβείο
 |
Νεαροί επισκέφτηκαν το αναπαλαιωμένο ελαιοτριβείο, από το Σύλλογο των Απανταχού Βλασαίων, στο Βλάση όπου και φωτογραφίζονται. Απ΄ αριστερά Πέτρος Χρονόπουλος, Κώστας Φουρτούνης, Γιώργος Χρονόπουλος και Παναγιώτης Φουρτούνης.
|
|---|
Μόλις το 1912 καταργήθηκε ο ιστορικός δήμος Βουφράδας και κάθε χωριό έγινε κοινότητα, το Βλάση έγινε και αυτό αυτοτελής κοινότητα με το Β.Δ. 31-8-1912 που δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ Α 262/1912. Πρώτος πρόεδρος στο Βλάση εκλέχτηκε το 1912 ο Κωνσταντίνος Ασημάκης του Αθανασίου. Αξίζει να σημειωθεί ότι την πρώτη κοινοτική πράξη συνέταξε ο συμβολαιογράφος Κωνσταντίνος Μαργέλης έναντι της τιμής των 25 δραχμών. Ο Κωνσταντίνος Ασημάκης είχε γεννηθεί στο Βλάση το 1887, ήταν δραστήριο άτομο με έντονη κοινωνική και πολιτική δράση. Είχε τρία ακόμη αδέρφια το Νικόλαο που είχε γεννηθεί το 1885, τον Αλέξανδρο που είχε γεννηθεί το 1890 και το Δημήτριο που είχε γεννηθεί το 1892. Ήταν «δεμένη» οικογένεια και στήριξαν κατ΄ επανάληψη τον Κωνσταντίνο στην πορεία του στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και όχι μόνο. Ο Κωνσταντίνος Ασημάκης είχε στο Βλάση ένα από τα καλύτερα παντοπωλεία της περιοχής. Ακόμη ασχολείτο με το εμπόριο τηςσταφίδας όχι μόνο του χωριού μας αλλά και της ευρύτερης περιοχής. Για τη μεταφορά της σταφίδας έπαιρναν αγώγια από τον Κωνσταντίνο Ασημάκη πάρα πολλοί κάτοικοι όχι μόνο από το Βλάση.
Ήταν από τα πιο μορφωμένα άτομα του χωριού μας αφού είχε φοιτήσει και στο Ελληνικό Σχολείο στο Χατζή σε μια εποχή που το σχολείο αυτό είχε μόνο 21 μαθητές απ΄ όλα τα χωριά της Βουφράδας.
Στα πράσα ο χαρτοπαίχτης αστυνομικός
Αστυνομικός, κάτοικος Χώρας, συνελήφθη από συναδέλφους του της Ομάδας Πρόληψης και Καταστολής Εγκληματικότητας να παίζει πόκα σε καφενείο της πρωτεύουσας του Δήμου Νέστορος. Συγκεκριμένα, στις 27 Δεκεμβρίου 2005 στις 12.10 τα μεσάνυχτα αστυνομικοί της Υποδιεύθυνσης Ασφαλείας Καλαμάτας και της Ομάδας Πρόληψης και Καταστολής Εγκληματικότητας έκαναν έλεγχο σε καφενείο της Χώρας και συνέλαβαν έναν εν ενεργεία αστυνομικό, τον ιδιοκτήτη του καφενείου και τρεις ακόμα κάτοικους της Χώρας επειδή έπαιζαν πόκα. Στην έρευνα που ακολούθησε βρέθηκαν στις τσέπες των χαρτοπαικτών και κατασχέθηκαν 2.580 ευρώ. Σύμφωνα με την ανακοίνωση της Αστυνομικής Διεύθυνσης Μεσσηνίας το παραπάνω ποσό προερχόταν ή προοριζόταν να παιχτεί στην πόκα.
Το μόνο αγροτικό προϊόν των χωριών μας που στέκει ακόμα η τιμή του είναι το λάδι αφού φέτος έφτασε να αγοράζεται από την Ενωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Μεσσηνίας στις 3,80 ευρώ το κιλό, μέχρι τα 5 δέκατα. Στα ίδια επίπεδα είναι και η τιμή στο εμπόριο καθώς υπάρχει μεγάλη ζήτηση από τους Ιταλούς. Η παραγωγή στα χωριά μας φέτος ήταν μεγάλη αλλά έντονο ήταν και το πρόβλημα με τους εργάτες που ζητούσαν πολλές φορές υψηλά μεροκάματα. Σε κάθε περίπτωση υπήρξε έλλειψη εργατικών χεριών. Πολλοί αλλοδαποί πήραν περιβόλια στο Βλάση για τη συγκομιδή του ελαιολάδου λαμβάνοντας αυτοί το 60% του λαδιού και ο ιδιοκτήτης το 40%.
Ο Γιάννης Χρονόπουλος του Γεωργίου και της Βασιλικής γεννήθηκε το 1960 στο χωριό Λυκότραφο Μεσσηνίας όπου πέρασε και τα παιδικά του χρόνια. Παντρεύτηκε το 1990 τη συμπατριώτισσά μας Βασιλική Κοτσοβόλου του Πέτρου και της Μαρίας και απόκτησαν δυο γιους το Γιώργο το 1991 και τον Πέτρο το 1996 που σήμερα σπουδάζουν στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Ο Γιάννης Χρονόπουλος ακολούθησε καριέρα στην αστυνομία. Υπηρέτησε για πολλά χρόνια σε διάφορες μονάδες και θέσεις στην Τρίπολη, σήμερα υπηρετεί στο αστυνομικό τμήμα Πεταλιδίου και κατοικεί στην Καλαμάτα. Η οικογένεια Χρονόπουλου είναι στενά συνδεδεμένη με το Βλάση όπου περνά τον ελεύθερο χρόνο της. Ο Γιάννης Χρονόπουλος έχει ακόμη δυο αδέρφια το Δημήτρη και το Σπύρο.
 |
 |
 |
 |
|---|---|---|---|
| Χρονόπουλος Γιάννης | Χρονοπούλου-Κοτσοβόλου Βασιλική | Χρονόπουλος Γεώργιος | Χρονόπουλος Πέτρος |
Το χριστουγεννιάτικο δέντρο του ελαιοτριβείου
 |
Εξωτερικά του αναπαλαιωμένου ελαιοτριβείου ο Σύλλογος των Απανταχού Βλασαίων είχε τοποθετήσει και στολίσει ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο που έδινε το δικό του χρώμα στις εορταστικές μέρες που διανύσαμε.
|
|---|
Ο μαντρότοιχος του νεκροταφείου
Το έχουμε ξαναγράψει και δε θα κουραστούμε να το γράφουμε συνέχεια ότι πρέπει να αποκατασταθεί ο μαντρότοιχος του νεκροταφείου στον Αϊ-Βλάση που υποχώρησε και γκρεμίστηκε. Τα νεκροταφεία ανήκουν στους δήμους και ο δήμος μας έχει χρέος αυτό τον ιερό χώρο να τον φροντίζει με περίσσια αγάπη και μέριμνα. Ο μαντρότοιχος πρέπει να ξανακατασκευαστεί. Πολλοί συμπατριώτες μας πήραν και πάλι τηλέφωνο και μας είπαν να επανέλθουμε στο θέμα πάλι και πάλι.
Μια πολύ καλή ενέργεια από την πλευρά του δήμου Βουφράδας ήταν να αγοράσει το οικόπεδο των Ροτσαίων πάνω από το παλιό ελαιοτριβείο για να χρησιμοποιηθεί ως γήπεδο και ως χώρος καλοκαιρινών εκδηλώσεων του χωριού. Ως εδώ όλα καλά και μπράβο σ΄ αυτούς που συνετέλεσαν σ΄ αυτή την αγορά. Όμως το οικόπεδο πρέπει να διαμορφωθεί από χωράφι που είναι σήμερα σε γήπεδο και αυτό μέχρι στιγμής δε βλέπουμε να γίνεται και ρωτάμε γιατί; Ποιο είναι το σχέδιο του δήμου γι΄ αυτό το οικόπεδο. Τι σκοπεύει να κάνει και πότε; Εμείς θέτουμε τα ερωτήματα και θα ήταν χαρά μας να φιλοξενήσουμε και τις απαντήσεις της δημοτικής αρχής.
Με γοργούς ρυθμούς προχωρά η αναπαλαίωση-αναμόρφωση της Μηλιωτόβρυσης από τη δημοτική αρχή. Ετοιμάζεται η πλακώστρωση, το μονοπάτι και πάρα πολλά άλλα. Μόλις τελειώσουν οι εργασίες η Μηλιωτόβρυση θα είναι από τις ωραιότερες περιοχές της Βουφράδας. Θα είναι μια μικρή όαση. Το έργο έχει ενταχτεί στα Ολοκληρωμένα Αγροτικά Προγράμματα (ΟΠΑΑΧ).
Τότε που ήμασταν παιδιά και ζούσαμε στο Βλάση χωρίς ρεύμα και τηλεόραση παίζαμε διάφορα παιχνίδια που δυστυχώς σήμερα είναι άγνωστα στη νέα γενιά. Παίζαμε κρυφτούλι, αμπάριζα, κυνηγητό, ντρίλια, αμάδες, γουρουνίτσα, τυφλόμυγα, κυλούσαμε στεφάνι, μακριαγαϊδάρα, κλίτσικα, πεντάβολα, μέλισσα, κούνια και πολλά άλλα. Τα μικρά κορίτσια έπαιζαν με τις κουτσούνες (κούκλες φτιαγμένες από κουρέλια).
 |
Όσοι βρέθηκαν Χριστούγεννα στο Βλάση απόλαυσαν στο ανακαινισμένο ελαιοτριβείο γίδα βραστή και ξινό τραχανά. Μάγειρας ο πρόεδρος του συλλόγου Παναγιώτης Αποστολόπουλος έχοντας αρωγούς στην προσπάθειά του το Γαλάζιο Παύλο, τη Μαρινοπούλου Παναγιώτα και τον Παπαδάτο Τάκη. Στη φωτογραφία βλέπουμε τον Παναγιώτη Αποστολόπουλο με το καπάκι του καζανιού στο χέρι και τη Μαρινοπούλου Παναγιώτα. |
|---|
 |
Έφαγαν τη γίδα και τον τραχανά μαζί με το σύνολο σχεδόν των κατοίκων του χωριού μας και αποθανατίζουν τη στιγμή με το φωτογραφικό φακό που βρέθηκε να καλύψει το γλέντι. Απ΄ αριστερά Λεντούδης Γιάννης, Μάστορας Σταύρος, Κακούρης Βασίλης. |
|---|
 |
Μπράβο στους μαγείρους, μπράβο και στους σερβιτόρους που μας φρόντισαν με περίσσια αγάπη στη χριστουγεννιάτικη εκδήλωση του συλλόγου μας. Σερβιτόροι οι: Νέστορας Στυλιανός (τον βλέπουμε στη φωτογραφία να σερβίρει και με τα δυο του χέρια), Γαλάζιου Βίκυ, Αποστολοπούλου Νούλα και Αποστολοπούλου Στυλιανή. |
|---|
 |
Δίπλα στα λιθάρια του ελαιοτριβείου μερακλωθήκαμε και δείξαμε τις χορευτικές μας ικανότητες. Χορέψαμε τσάμικο, καλαματιανό, ζεμπέκικο και ό,τι άλλο βάζει ο νους. Στη φωτογραφία βλέπουμε το Σταύρο Θεοδωρακόπουλο να χορεύει τσάμικο και το Βασίλη Κοτσόβολο να τον βοηθά παρακολουθούμενοι από το Μιχάλη Αποστολόπουλο. |
|---|
Από το Στρατολογικό Γραφείο της Μεσσηνίας ανακοινώθηκε ότι οι γεννηθέντες το 1988 θα πρέπει να καταθέσουν το δελτίο απογραφής τους με την εξής σειρά: Οι γεννηθέντες στο δήμο Βουφράδας την 1η Φεβρουαρίου 2006, οι γεννηθέντες στο δήμο Παπαφλέσσα την 21η Φεβρουαρίου 2006, οι γεννηθέντες στο δήμο Αριστομένη την 27η Ιανουαρίου 2006, οι γεννηθέντες στο δήμο Νέστορα την 20η Φεβρουαρίου 2006 και οι γεννηθέντες στο δήμο Πεταλιδίου την 22α Φεβρουαρίου 2006. Να διευκρινίσουμε ακόμη ότι η κατάθεση του εν λόγω δελτίου μπορεί να γίνει επίσης σε οποιοδήποτε άλλο Στρατολογικό γραφείο, αλλά και στα ΚΕΠ.
Να επανέλθουμε στο νερό στην Παλιόβρυση στο Βλάση και να ρωτήσουμε τη δημοτική αρχή να μας πει, ώστε με τη σειρά μας να ενημερώσουμε το αναγνωστικό κοινό μας, τι έγινε με την προγραμματική σύμβαση που περιμέναμε να υπογράψει ο δήμος με τη Νομαρχία Μεσσηνίας για το δικαίωμα χρήσης του νερού. Υπογράφτηκε ή όχι; Περιμένουμε μια απάντηση. Να υπενθυμίσουμε ότι από την περίοδο της δημαρχίας Κοντοθανάση μετά από αίτημα της δημοτικής αρχής το ΙΓΜΕ Τρίπολης εντόπισε μεγάλες ποσότητες νερού και ο αείμνηστος Σπύρος Φουρτούνης παραχώρησε μικρό μέρος του κτήματός του για την εκμετάλλευση του νερού προς όφελος του χωριού μας.
Δυο φωτογραφίες δυο όψεις, δυο εποχές. Έτσι ήταν χθες, έτσι είναι σήμερα. Όχι δεν κατεδαφίστηκε και χτίστηκε από την αρχή. Το αντίθετο αναπαλαίωση έγινε. Πρόκειται για το σπίτι του «δεκανέα» που σήμερα είναι ιδιοκτησίας της οικογένειας Σταύρου Αλεβίζου. Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι: Το σπίτι αρχικά άνηκε στο Χρήστο το Μυλωνά που τον αποκαλούσαν «Δεκανέα». Ο Χρήστος Μυλωνάς από τον πρώτο του γάμο απόκτησε τα παιδιά Νίκο, Αντώνη και Κυριάκο και από το δεύτερο γάμο του το Θανάση. Την περίοδο της κατοχής στο σπίτι αυτό έμεινε η «Βρυσογιώργαινα», η χήρα του Γεωργίου Ζάκη λόγω της πολιτικά ανώμαλης κατάστασης. Η «Βρυσογιώργαινα» είχε δυο παιδιά, το Γιώργο που εγκαταστάθηκε στο Κορυφάσιο και τη Νικολίτσα που παντρεύτηκε τον Αποστόλη τον Κατσούλα στο Κοντογόνι. Στη συνέχεια το σπίτι πέρασε στην ιδιοκτησία του Σταύρου Μάστορα και του γιου του Δημήτρη Μάστορα και χρησιμοποιήθηκε ως στάβλος. Ο Δημήτρης ο Μάστορας το παραχώρησε στην κόρη του Γεωργία που έχει παντρευτεί το Σταύρο Αλεβίζο. Έτσι το σπίτι ανακαινισμένο ζει νέες μέρες λαμπρές.
 |
|
|---|
Ζάκη-Κανελλοπούλου Σοφίας
Στις 27 Δεκεμβρίου 2005, πραγματοποιήθηκε από τα παιδιά της η εκταφή της Σοφίας Ιωάννου Ζάκη το γένος Κανελλοπούλου στο κοιμητήριο Αϊ-Βλάσης, στο χωριό μας. Η Σοφία Ζάκη είχε γεννηθεί το 1908 στη Δροσιά και πέθανε στις 11 Νοεμβρίου 1998. Όλη της η ζωή ήταν και είναι παράδειγμα μίμησης.
Νικολάου Αλεξ. Μανιάτη
Την Κυριακή 11 Δεκεμβρίου 2005 στον Ιερό Ναό Αγίων Πάντων Μεταμόρφωσης (Σκάρμιγκα) πραγματοποιήθηκε το εξάμηνο μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του Νικόλαου Αλεξ. Μανιάτη. Στο μνημόσυνο παραβρέθηκαν η σύζυγός του Κωνσταντίνα, τα παιδιά του Σταυρούλα, Αλέξης και Μιχάλης, οι γονείς Σταυρούλα χα Αλ. Μανιάτη, Μιχάλης και Ελένη Καρκατζούλη, οι αδερφοί Παναγιώτης και Ουρανία, Βασίλης και Γαρυφαλιά Μανιάτη, Σταματούλα και Γεράσιμος Κοντογεώργος, Κωνσταντίνος και Ασιμήνα Καλπακτσίδη, οι ανεψιοί, οι λοιποί συγγενείς και πλήθος κόσμου από το Σκάρμιγκα και τα διπλανά χωριά.
Βασιλείου Π. Καπακλή
Την Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2005 και ώρα 8.30 π.μ. στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου στο χωριό Δάρα πραγματοποιήθηκε το ετήσιο μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του Βασιλείου Π. Καπακλή. Στο μνημόσυνο παραβρέθηκαν η σύζυγός του Γεωργία, ο γιος του Παναγιώτης, οι γονείς του Παναγιώτης και Γεωργία Καπακλή, Ευστάθιος και Ειρήνη Λυκοτραφίτη, οι αδερφοί Αναστάσιος Καπακλής, Παναγιώτης, Σταύρος Λυκοτραφίτης, Βάσω και Γιάννης Μπηλιώνης, οι θείοι, οι εξάδελφοι, οι λοιποί συγγενείς και πλήθος κόσμου από το Δάρα και τα διπλανά χωριά.
Ελευθερίου Ιωαν. Κοτσόβολου
Στις 8 Ιανουαρίου 2005 πραγματοποιήθηκε στον Ιερό Ναό της Κοίμησης της Θεοτόκου στο Βλάση το 40/ήμερο μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του Ελευθερίου Κοτσόβολου του Ιωάννη που πέθανε στις 5 Δεκεμβρίου 2005 από πνευμονικό οίδημα. Στο μνημόσυνο παραβρέθηκαν τα αδέρφια του, οι λοιποί συγγενείς του και κάτοικοι από το Βλάση και τα διπλανά χωριά.
Ευσταθίου Θεοδ. Αντωνόπουλου
Στις 18 Δεκεμβρίου 2005 στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Πελεκανάδας πραγματοποιήθηκε το ετήσιο μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του Ευσταθίου Θεοδ. Αντωνόπουλου. Στο μνημόσυνο παραβρέθηκαν η σύζυγος Αντιγόνη Αντωνοπούλου-Φακίτσα, τα παιδιά του Θεόδωρος, Γεώργιος και Χρύσα Αντωνοπούλου, τα αδέρφια, τα εγγόνια, τα ανήψια, οι λοιποί συγγενείς και κάτοικοι από την Πελεκανάδα και τα διπλανά χωριά.
Χριστοφιλόπουλου Πέτρου
Στις 23 Δεκεμβρίου 2005 πέθανε από αναπνευστικά προβλήματα σε νοσοκομείο των Αθηνών ο συμπατριώτης μας Πέτρος Χριστοφιλόπουλος που είχε παντρευτεί την επίσης συμπατριώτισσά μας, από το Βλάση, δασκάλα, Ελένη Μάστορα του Σταύρου. Ο Πέτρος Χριστοφιλόπουλος του Γεωργίου και της Φωτούλας είχε γεννηθεί το 1927 στο χωριό Μάνεσι. Το 1949 κατετάγη στη Χωροφυλακή ως δόκιμος Χωροφύλακας και αποστρατεύτηκε το 1975 με το βαθμό του Ανθιπασπιστή. Όπως προαναφέραμε παντρεύτηκε τη συμπατριώτισσά μας Ελένη Μάστορα του Σταύρου και απόκτησαν δυο παιδιά το Γιώργο και τη Φώφη. Υπήρξε άψογος οικογενειάρχης, σεμνός, ειλικρινής, τίμιος, δραστήριος, αγαπητός στους πάντες. Όλοι έχουν να πούνε ένα καλό λόγο για τον αποθανόντα όχι γιατί έτσι προστάζουν οι συνθήκες αλλά γιατί επαίνου ήταν όλη η ζωή του. Είναι αυτό που ο λαός μας λέει: ζωή παράδειγμα μίμησης. Το Βλάση το αγαπούσε ιδιαίτερα γι΄ αυτό και το επισκεπτόταν συνέχεια. Η κηδεία του έγινε στο Μάνεσι όπου εκτός από τους συγγενείς παραβρέθηκε και πλήθος κόσμου από το Μάνεσι, από το Βλάση και από άλλα χωριά. Το διοικητικό συμβούλιο του συλλόγου μας και η εφημερίδα μας εκφράζουν τα θερμά συλλυπητήρια στους οικείους του.
Ελευθέριου Κοτσόβολου του Ιωάννη
Στις 5 Δεκεμβρίου 2005 πέθανε ξαφνικά στο σπίτι του στη Μεσσήνη ο συμπατριώτης μας από το Βλάση Ελευθέριος Κοτσόβολος του Ιωάννη σε ηλικία 59 χρονών. Ο θάνατός του προήλθε σύμφωνα με τη γνωμάτευση του γιατρού από πνευμονικό οίδημα-ανακοπή καρδιάς. Η νεκρώσιμη ακολουθία πραγματοποιήθηκε στον Ιερό Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο Βλάση και την παρακολούθησαν τα αδέρφια του, οι λοιποί συγγενείς του και αρκετοί κάτοικοι του χωριού μας. Ο Ελευθέριος Κοτσόβολος είχε μεταναστεύσει για αρκετές δεκαετίες στη Γερμανία αναζητώντας καλύτερες συνθήκες διαβίωσης. Τα τελευταία χρόνια είχε επιστρέψει στην Ελλάδα και κατοικούσε στη Μεσσήνη όπου τον βρήκε το μοιραίο. Το διοικητικό συμβούλιο του συλλόγου μας και η εφημερίδα μας εκφράζουν τα θερμά συλλυπητήρια στους οικείους του.
Δημητρακοπούλου Βασιλικής συζ. Γεωργίου
Στις 16 Δεκεμβρίου 2005 πέθανε από έμφραγμα του μυοκαρδίου η Δημητρακοπούλου Βασιλική σύζυγος Γεωργίου που είχε γεννηθεί το 1916. Η νεκρώσιμος ακολουθία πραγματοποιήθηκε στο Κουρτάκι και παραβρέθηκαν ο σύζυγός της Γεώργιος, τα παιδιά της Αναστάσιος (Δικηγόρος) και Γιάννης (Παιδίατρος), οι λοιποί συγγενείς και οι συμπατριώτες της από το Κουρτάκι και τα διπλανά χωριά.
Αποστόλου Αναστασίου Ηλιόπουλου-Παναγιωτόπουλου
Στις 3 Δεκεμβρίου 2005 και ώρα 3 μ.μ. πραγματοποιήθηκε η κηδεία του αποθανόντα σε ηλικία 97 χρονών Απόστολου Ηλιόπουλου-Παναγιωτόπουλου στο χωριό του Πελεκανάδα. Στη νεκρώσιμη ακολουθία παραβρέθηκαν τα παιδιά του Αναστάσιος και Ειρήνη, Θεόδωρος και Άννα, Βασίλειος και Χρυσοθέμη, τα εγγόνια του, τα δισέγγονά του, τα ανήψια του, οι λοιποί συγγενείς και οι συμπατριώτες του από την Πελεκανάδα και τα διπλανά χωριά.
Ιωάννη Θεοδώρου Μαζαράκη
Την 1 Δεκεμβρίου 2005 και ώρα 4 μ.μ. πραγματοποιήθηκε η κηδεία του αποθανόντα σε ηλικία 93 χρονών Ιωάννη Θεοδώρου Μαζαράκη στο χωριό του Νερόμυλο (Μίσκα). Η νεκρώσιμη ακολουθία έγινε στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου και παραβρέθηκαν η γυναίκα του Αγγελική, τα παιδιά του Θεόδωρος και Γεωργία Μαζαράκη, Άννα και Ιωάννης Μπάκας, Γεωργία χα Πετρ. Βαρβιτσιώτη, Λευκοθέα και Παναγιώτης Κουλόπουλος, Στυλιανή Μαζαράκη, η αδερφή Ελένη χα Θεοχάρη Γαϊτάνη, οι εγγονοί, οι ανιψιοί, οι λοιποί συγγενείς και οι συμπατριώτες του από το Νερόμυλο και τα διπλανά χωριά.
Βασιλικής χα Ηλία Πουλή
Στις 26 Νοεμβρίου και ώρα ώρα 12 το μεσημέρι πραγματοποιήθηκε η κηδεία της αποθανούσας σε ηλικία 91 χρονών Βασιλικής χα Ηλία Πουλή στο χωριό Νερόμυλο (Μίσκα). Η νεκρώσιμη ακολουθία έγινε στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου και παρεβρέθηκαν τα τέκνα της Γεώργιος και Χριστίνα, Δημήτρης και Ευανθία Πουλή, Παρασκευή χα Ιωάννη Καραμπάτσου, Λαμπρούλα και Νικόλαος Παπακαλοδούκας, οι αδερφές της, οι εγγονοί της, οι ανιψιοί της, οι λοιποί συγγενείς και οι συμπατριώτες της από το Νερόμυλο και τα διπλανά χωριά.
Γιάννη Ζαργανίτη
Φρικτό θάνατο βρήκε ο 72χρονος Γιάννης Ζαργανίτης από το Πεταλίδι όταν στις 5 Δεκεμβρίου 2005, στις 8.15 το πρωί, τον καταπλάκωσε το τρακτέρ που οδηγούσε. Ο άτυχος αγρότης μετέφερε σακιά με ελιές σε ελαιοτριβείο της περιοχής αλλά έχασε τον έλεγχο του τρακτέρ και καταπλακώθηκε απ΄ αυτό που ανατράπηκε.
Σταυρούλας χα Αθαν. Λυκοτραφίτη
Στις 24 Δεκεμβρίου 2005 πραγματοποιήθηκε η κηδεία της αποθανούσας σε ηλικία 82 χρονών Σταυρούλας χα Αθαν. Λυκοτραφίτη. Η νεκρώσιμος ακολουθία έγινε στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Νερομύλου και παραβρέθηκαν τα παιδιά της Μανώλης και Κωνσταντίνα, Δημήτριος και Κατερίνα Λυκοτραφίτη, τα αδέλφια, τα εγγόνια, τα ανήψια, οι λοιποί συγγενείς και πλήθος κόσμου.
Ελένης Ευαγγ. Καρλή
Στις 24 Δεκεμβρίου 2005 πραγματοποιήθηκε στο Χατζή η κηδεία της αποθανούσας σε ηλικία 87 χρονών Ελένης Ευαγγ. Καρλή. Στη νεκρώσιμη ακολουθία παραβρέθηκαν ο σύζυγος Ευάγγελος, τα παιδιά Κωνσταντίνος και Ερατώ, Παναγιώτης και Αλέκα Καραλή, Αντωνία και Βασίλειος Νικολόπουλος, τα αδέρφια, οι εγγονοί, οι ανεψιοί, οι λοιποί συγγενείς και πλήθος κόσμου.
«Έβαλε το κεφάλι του στον ντορβά»
Υπάρχουν λέξεις και φράσεις που έχουν γίνει παροιμιώδεις. Τις χρησιμοποιούμε όλοι μας, στο Βλάση, στη Βουφράδα, στη Μεσσηνία και όχι μόνο, χωρίς να ξέρουμε την προέλευσή τους, γνωρίζουμε όμως πολλές φορές τη σημασία τους. Μια απ΄ αυτές είναι και η φράση: «Έβαλε το κεφάλι του στον ντορβά».
Ο ντορβάς είναι το «ταγάρι», όπως αλλιώς λέγεται το σακούλι, μέσα στο οποίο οι χωρικοί (στον καιρό μας έγινε μόδα να το κρεμάνε και οι γυναίκες των πόλεων στον ώμο τους), έβαζαν διάφορα πράγματα.
Στη Βυζαντινή εποχή, όταν οι νησιώτες πιάνανε κανένα ληστή, εγκληματία, πειρατή, του κόβανε το κεφάλι, το βάζανε μέσα σ’ ένα ντορβά, παστωμένο, για να μη βρωμάει και το στέλνανε στην Κωνσταντινούπολη. Το έθιμο αυτό έμεινε αργότερα και επί Τουρκοκρατίας, αλλά και στα πρώτα ελληνικά μετά την επανάσταση χρόνια, τότε που υπήρχαν πολλοί ληστές. Όταν ο επικηρυγμένος σκοτωνόταν από άλλο άτομο, αυτός του έκοβε το κεφάλι, το ‘βαζε σε ντορβά (και τορβά- Τουρκικά: Torba = μικρός σάκος), το παρέδιδε στις Αρχές κι έπαιρνε την επικήρυξη, την αμνηστίαν, αν ήταν κι αυτός ληστής. Για να επικηρυχθεί, λοιπόν κανείς σήμαινε πως εκτέθηκε πολύ απέναντι στις Αρχές, τόσο, που να καταντήσει το κεφάλι του, αν τον πιάσουν, στον ντορβά. Λέγεται για κάποιον που τα παίζει όλα για όλα.
Τον Αύγουστο, το διοικητικό συμβούλιο του συλλόγου μας κλείνει τα τέσσερα χρόνια (ένα διορισμένο από τα δικαστήρια και τρία εκλεγμένο) και πηγαίνει σε αρχαιρεσίες για την ανάδειξη νέου διοικητικού συμβουλίου. Παράλληλα η εφημερίδα μας «ΤΟ ΒΛΑΣΗ» έχει στο ενεργητικό της τέσσερα ολόκληρα χρόνια ζωής. Την αγαπήσατε και την στηρίζετε ηθικά και οικονομικά. Το διοικητικό συμβούλιο του συλλόγου μας αισθάνεται την ανάγκη να σας ευχαριστήσει θερμά γι΄ αυτό. Είναι η νικηφόρα έκφραση του χωριού μας, του τόπου μας, της Βουφράδας και πολλών άλλων χωριών. Μακριά από ακρότητες, με υπευθυνότητα, προβάλλει τα χωριά μας, καυτηριάζει τα κακώς κείμενα, ενημερώνει το αναγνωστικό κοινό της. Μπαίνει σε πάνω από χίλια σπίτια.
 |
Ήταν 2 Ιουνίου 1957. Η δασκάλα, από το Βλάση, Μάστορα Ελένη του Σταύρου υπηρετεί στο δημοτικό σχολείο Πολυπλάτανου Βέροιας από όπου είναι και η φωτογραφία. Βλέπετε τα χρόνια εκείνα δεν ήταν μόνο δύσκολα για τους αγρότες και τους εργάτες ήταν και για τους δασκάλους που πρόσφεραν μόρφωση στα παιδιά του ελληνικού λαού στις εσχατιές της πατρίδας δουλεύοντας πρωί και απόγευμα. Άλλες εποχές…άλλοι καιροί. |
|---|
Εκατό τσουβάλια ελιές έκλεψε από την αποθήκη του Αγροτικού Συνεταιρισμού Στέρνας ο 28χρονος Π.Ι. κάτοικος Διοδίων του Δήμου Αριστομένη στις 20 Νοεμβρίου 2005. Συνελήφθη, όμως, από την αστυνομία και έτσι όχι μόνο δεν πρόλαβε να γευτεί τους καρπούς της κλοπής αλλά μπήκε ο ίδιος στο «τσουβάλι» του νόμου.
Εγκαίνια Σχολείου στον Αριστομένη
Το Δεκέμβριο του 2005 ο υφυπουργός Παιδείας κ. Γ. Καλός πήγε στο χωριό Αριστομένη και εγκαινίασε τη νέα πτέρυγα στο Δημοτικό Σχολείου, που λειτουργεί πλέον ως 6θέσιο.
Ο διευθυντής του σχολείου Γιώργος Δημάγγελος που κατάγεται από το Στρέφι ενημέρωσε τον υφυπουργό, τους άλλους θεσμικούς παράγοντες και τους παρευρισκόμενους κατοίκους ότι το σχολείο αποτέλεσε τη συνένωση 2 2θέσιων και 2 μονοθέσιων που λειτουργούσαν στο δήμο Αριστομένη. Σήμερα το Δημοτικό Σχολείο Αριστομένη έχει 85 παιδιά, τα 3/4 των οποίων είναι μεταφερόμενα, από άλλα χωριά. Ο υφυπουργός Γ. Καλός αναφέρθηκε στην προσπάθεια της κυβέρνησης για τη δημιουργία ποιοτικών σχολείων.
Τους οικονομικούς μετανάστες που κατοικούν στα όρια του Δήμο Νέστορος δεξιώθηκε λίγο πριν από τα Χριστούγεννα ο δήμαρχος Παναγιώτης Πετρόπουλος και το Δημοτικό Συμβούλιο στο κέντρο «Ψαράκια» στην Χώρα. Ήταν μια πρωτοβουλία που στόχο είχε οι οικονομικοί μετανάστες να νιώσουν πιο άνετα στο χώρο που κατοικούν. Επίσης, να ακουστούν και να καταγραφούν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν, ώστε να γίνει προσπάθεια για την επίλυσή τους και να ενταχθούν ομαλά στην τοπική κοινωνία.
Την αγορά ενός ακινήτου απέναντι από το Αρχαιολογικό Μουσείο Χώρας αποφάσισε το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Νέστορος που συνεδρίασε της 12ης Δεκεμβρίου 2005. Η απόφαση πάρθηκε κατά πλειοψηφία και αφορά οικόπεδο 8 στρεμμάτων από το οποίο ο δήμος θα αγοράσει με ποσό των 125 χιλ. ευρώ το 50%, καθώς είναι αδιανέμητο, με την προοπτική να αγοράσει στην συνέχεια με όποια διαδικασία συμφέρει τον δήμο και το υπόλοιπο μερίδιο, προκειμένου να χρησιμοποιηθεί για πολιτιστικούς και αθλητικούς σκοπούς.
Λίφτινγκ της πλατείας στο Χατζή
Μέσα στον προγραμματισμό της δημοτικής αρχής του δήμου Βουφράδας είναι και η ανάπλαση της πλατείας στο Χατζή. Για το έργο αυτό έχει εξασφαλιστεί χρηματοδότηση 140.000 ευρώ από τις οριζόντιες δράσεις του προγράμματος «Θησέας». Τη μελέτη της ανάπλασης της πλατείας έχει κάνει ο μηχανικός του δήμου Προκόπης Τζάνος. Μερικά βασικά σημεία της ανάπλασης είναι το στρώσιμο της πλατείας με κυβόλιθους, η ρύθμιση κυκλοφορίας οχημάτων , η τοποθέτηση ζαρντινιέρων, η φύτευση καλοπιστικών φυτών σ΄ αυτές, νέο δίκτυο φωτισμού, η ανάδειξη κτιρίων όπως δημαρχείο, εκκλησία κ.ά, η αποχέτευση ομβρίων υδάτων και πολλά άλλα.
Το Βλαχόπουλο στην «Κοινωνία της Πληροφορίας»
Ο δήμος Παπαφλέσσα μαζί με τέσσερις ακόμα δήμους αποφάσισαν να ενταχτούν στο πρόγραμμα «Κοινωνία της Πληροφορίας». Οι πέντε δήμοι έκφρασαν τη βούλησή του αυτή σε σύσκεψη που έγινε στο δημαρχείο των Φιλιατρών. Μαζί με το δήμο Παπαφλέσσα συμμετέχουν οι δήμοι Νέστορα, Χιλιοχωρίων, Γαργαλιάνων και Φιλιατρών. Η συνεργασία των δήμων κρίθηκε αναγκαία αφού για την ένταξη στο πρόγραμμα απαιτείται να υπάρχει πληθυσμός πάνω από 20.000 κατοίκους και να εξυπηρετούνται τουλάχιστον πέντε δήμοι. Αποφασίστηκε διαχειριστής του προγράμματος να είναι ο δήμος Φιλιατρών. Έτσι ο κάθε πολίτης όπου και αν βρίσκεται, θα μπορεί μέσω του διαδικτύου να συναλλάσσεται με το δήμο, να ενημερώνεται αναλυτικά για οποιαδήποτε στοιχεία αφορούν το δήμο, όπως πολεοδομικό σχέδιο, αντικειμενικές αξίες, εκδηλώσεις, δραστηριότητες, τιμές τοπικών προϊόντων και πολλά άλλα.
Βλασαίοι γεννηθέντες το 1887 και το 1888
Σύμφωνα με τα αρχεία του χωριού μας το 1887 στο Βλάση γεννήθηκαν οι: Ασημάκης Κωνσταντίνος του Αθανασίου, Κακούρης Δημήτριος του Γεωργίου, Μυλωνάς Δημήτριος του Κωνσταντίνου, Μητρόπουλος Ευστάθιος του Βασιλείου, Μάστορας Γεώργιος του Στυλιανού, Φουρτούνης Γεώργιος του Αριστείδη, Μάστορα Γεωργία του Σταύρου, Μαρινοπούλου Γεωργία του Αριστείδη. Το 1888 στο Βλάση γεννήθηκαν οι: Ζάκης Κωνσταντίνος του Σταυριανού, Μάστορας Σταύρος του Στυλιανού, Μητρόπουλος Γεώργιος του Νικολάου, Μαρινόπουλος Θεόδωρος του Σωτηρίου, Μυλωνά Παναγιώτα του Θεοδώρου.
Παναγόπουλος Δήμος :Τον έπιασε αιχμάλωτο ο Ιμπραήμ
Ο γεννήθηκε στο χωριό Σκάρμιγκα το 1802. Με την έναρξη της Επανάστασης του 1821, έτρεξε και προσέφερε τις υπηρεσίες του στην πατρίδα. Έλαβε μέρος σε πολλές μάχες. Σε ηλικία 23 χρόνων, τον συνέλαβαν τα στρατεύματα του Ιμπραήμ και τον μετέφεραν στην Αλεξάνδρεια. Ήταν 26 Μαΐου 1825 όταν η σύλληψή του πραγματοποιήθηκε, στην περιοχή του Μανιακίου.
Το μενού ήταν φασολάδα και ρέγκα
Μια χειμωνιάτικη βραδιά πριν έρθει ο καινούργιος χρόνος και ενώ έξω φυσούσε μανιασμένα ο βοριάς και η θύελλα με αστραπές και βροντές νόμιζες ότι θα ξεθεμελιώσει το Βλάση βάλαμε στη σόμπα του ελαιοτριβείου μια κατσαρόλα με φασολάδα, ψήσαμε και το «γραμματικό» και περάσαμε υπέροχα. Μάρτυρας η φωτογραφία. Απ΄ αριστερά: Αποστολόπουλος Παναγιώτης, Θεοδωρακόπουλος Σπύρος, Αποστολόπουλος Μιχάλης, Γαλάζιου Βίκυ, Μαρινοπούλου Παναγιώτα, Κοτσόβολος Γιάννης, Κοτσινονού Κωνσταντίνα, Θεοδωρακοπούλου Ζαχαρούλα, Κοτσινονού Αθανασία, Γαλάζιος Παύλος, Αποστολοπούλου Στέλλα, Λεντούδη Βάσω.