ΒΛΑΣΗ
Δίμηνη έκδοση του Συλλόγου των Απανταχού Βλασαίων «ΤΟ ΒΛΑΣΗ»
Συντάσσεται με ευθύνη του Διοικητικού Συμβουλίου
Ιδιοκτήτης: Σύλλογος Απανταχού Βλασαίων «ΤΟ ΒΛΑΣΗ»
Δ/νση: Βλάση Μεσσηνίας Τ.Κ. 24014
Εκδότης-Διευθυντής: Παναγιώτης Αποστολόπουλος. Δ/νση: Πίνδου 25 Πετρούπολη, Αθήνα, τηλ. 2105053197
Σύνταξη-Επιμέλεια Ύλης: Τάσος Αποστολόπουλος. Δ/νση: Δημητρακοπούλου 20, Τρίπολη, τηλ. 6977278756
Ξεκίνησε τα πέτρινα χρόνια από το Βλάση για την Αθήνα αναζητώντας και αυτός μια καλύτερη μοίρα κάτω από τη σκέπη του ήλιου. Πρόκειται για τον Παναγιώτη Μάστορα του Ανδρέα. Έφυγε από το Βλάση με το όνειρο και την ελπίδα της επιτυχίας στο δύσκολο στίβο της ζωής. Η επιτυχία ήταν γι΄ αυτόν μονόδρομος. Έπρεπε να πετύχει και πέτυχε. Πέρασε από χίλια κύματα. Σήμερα θεωρείται από τους πιο οικονομικά ευκατάστατους Βλασαίους και όχι μόνο. Δημιούργησε αρχικά μια επιχείρηση επισκευής αυτοκινήτων στην Καλλιθέα με έναν ακόμη συνέταιρο, το Χριστόπουλο. Γρήγορα οι δημιουργικές δυνάμεις που είχε και έχει μέσα του άνοιξαν τα φτερά της ανήσυχης σκέψης του και πέταξε σε πεδία επιτυχίας. Ανέλαβε την αντιπροσωπεία της HONDA και της MITSUBISHI από τον Σαρακάκη, απέκτησε δικιά του ιδιόκτητη έκθεση αυτοκινήτων στον Άγιο Δημήτριο (Εθνικής Αντίστασης 160) και ένα υπερσύγχρονο ιδιόκτητο κατάστημα που στεγάζει το εξουσιοδοτημένο Service με τα ανταλλακτικά στη Λεωφόρο Βουλιαγμένης 64 στο Ελληνικό.
Γνώρισε μια ταχύτατη άνοδο στις επιχειρήσεις του. Επένδυσε σωστά και έξυπνα και κέρδισε. Δημιούργησε ένα τετραώροφο κτήριο, επίσης, στην Αργυρούπολη και επένδυσε σε κτήρια και οικοπεδικές εκτάσεις στο Λαγονήσι. Εκεί κατασκεύασε και τη βίλα όπου κατοικεί μόνιμα. Ένα υπέροχο σπίτι με μεγάλο προαύλειο χώρο, με γήπεδο μπάσκετ και γήπεδο τένις, με ιδιαίτερο χώρο γυμναστικής και τόσα άλλα. Το χρήμα, όμως, και οι επιτυχίες δεν αλλοίωσαν στο παραμικρό το χαρακτήρα του. Έμεινε απλός, αυθόρμητος, γνήσιο παιδί του λαού. Μακριά απ΄ αυτόν οι συμπεριφορές που παρουσιάζουν οι νεόπλουτοι. Απλή και η οικογένειά του. Η γυναίκα του Μοίρα από τον Άγιο Πέτρο Αρκαδίας καθώς και οι τρεις γιοι του. Μαζί τους περάσαμε ένα Σαββατοκύριακο στο Λαγονήσι. Ένα υπέροχο Σαββατοκύριακο με υπέροχους, απλούς ανθρώπους που έχουν φιλοσοφήσει τη ζωή και ξέρουν τι θέλουν απ’ αυτή.
Άποψη του σπιτιού στο Λαγονήσι | Το σπίτι διαθέτει γήπεδο τένις και γήπεδο μπάσκετ |
Στο χωριό μας, όπως και σε όλα τα μέρη της πατρίδας μας, υπάρχουν αρκετές φράσεις, που αναφέρονται στη γνώση και στην ενημέρωση για κάποιο θέμα, είδηση, γεγονός, την πλήρη επίγνωσή του ή τη μερική ή την παντελή άγνοιά του ή την εν γνώσει απόκρυψή του και αποσιώπησή του.
Στις παρακάτω σειρές θα προσπαθήσουμε να δώσουμε όσες τέτοιες φράσεις θυμόμαστε και τις οποίες χρησιμοποιούσαμε στο χωριό μας.
Έχω είδηση/ είδηση πιάνω γνωριμία, ξέρω τι θα πει, είμαι / τελώ εν γνώσει, βλέπω το φως της δημοσιότητας, παίρνω δημοσιότητα, λαμβάνω γνώση, κατέχω το θέμα, ακούω να λέγεται ( να λένε ότι) έχω ακουστά, κάτι ξέρω κι εγώ, όσο ξέρω, ξέρω (κάποιον) σαν κάλπικη δεκάρα, παίζω (κάτι) στα δάκτυλα, γνωρίζω / νιώθω (κάτι) στο πετσί μου, γίνομαι κοινωνός (σε κάτι), δίνω δημοσιότητα, θέτω υπόψη κάποιον, καθιστώ / κρατώ (κάποιον) ενήμερο, γνωρίζω κάποιον εξ’ όψεως / κατ’ όψιν, περιέχεται εις γνώσιν (κάποιου), είμαι παντογνώστης, κάνω τα καθέκαστα, γνωρίζω πρόσωπα και πράγματα, γνωρίζω / ξέρω όλα τα κατατόπια, κατέχω το αντικείμενό μου, είμαι μέσα στα πράγματα, πιάνω το σφυγμό, έχω πλήρη / ακριβή εικόνα, ξέρω το μάθημα νεράκι, κρατώ τα νήματα στα χέρια μου, είμαι μπασμένος (σε κάτι), είμαι μάστορας, ξέρω (διαβάζω κάποιον) σαν ανοιχτό βιβλίο, ξέρω τι καπνό φουμάρει, ξέρω (γνωρίζω) μαθαίνω (κάποιον) απ’ την καλή (κι απ’ την ανάποδη), ξέρω (μαθαίνω όλα τα κόλπα), έχω επίγνωση (με πλήρη επίγνωση), βγαίνω απ’ την ανωνυμία, λέω / διαβάζω το φλιτζάνι, δεν τον / το γνωρίζω καλά, βγαίνει / έρχεται στην επιφάνεια, οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ, μετά Χριστόν προφήτης, φευγαλέα γνωριμία, πασίγνωστος, για να ’χουμε το καλό ρώτημα, ως γνωστόν, εν γνώσει (κάποιου), κάτι μας είπες (τώρα), έλα παππού να σου δείξω τα’ αμπελοχώραφα σου, χωριό που φαίνεται κολαούζο δε θέλει, η αλεπού εκατό χρονών, το αλεπόπουλο εκατόν δέκα, έχουν γνώσει οι φύλακες, όταν εσύ πήγαινες εγώ γύριζα, όσα ξέρει ο κόσμος όλος, κάλλιο να ξέρεις παρά να ’χεις, η ημιμάθεια είναι χειρότερη από την αμάθεια, μακάρι να ’ξερα, έχω απειρία (σε κάτι), σηκώνω / υψώνω τους ώμους / τις πλάτες, είμαι από χωριό, δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω, είμαι άσχετος, συλλαμβάνομαι αδιάβαστος, που σε είδα / που σε ξέρω, όσο ξέρεις εσύ άλλο τόσο ξέρω κι εγώ, δε νογάει τίποτα, εν αγνοία μου, ποιος ξέρει / κανείς δεν ξέρει, εν οίδα ότι ουδέν οίδα, μόνο ο Θεός ξέρει, Κύριος οίδε, ένας Θεός ξέρει, ου γαρ οίδασι τι ποιούσι, κάνω πως δε βλέπω, κάνω / παριστάνω το ψόφιο κοριό, κάνω τον ανήξερο, δηλώνω / προσποιούμαι άγνοια, στρουθοκαμηλίζω, δε σκαμπάζω / καταλαβαίνω γρυ (από), είμαι βαθιά / μακριά νυχτωμένος, δεν έχει επαφή με την πραγματικότητα, είμαι στο σκοτάδι, δεν ξέρει που παν τα τέσσερα, έχω (μαύρα) μεσάνυχτα / σκοτάδια, δεν ξέρω τι μου γίνεται, δεν έχω ιδέα, έχω πλήρη άγνοια, δεν έχω ιδέα ποιος είναι, μου είναι παντελώς άγνωστο, δεν ξέρει την τύφλα του, από τον Άρη κατέβηκες; , στα τυφλά, λογαριάζω χωρίς τον ξενοδόχο, ποιος ξέρει, τόσα ξέρεις, τόσα λες, αγνοείται η τύχη του, άγνωστος μεταξύ αγνώστων, εντελώς απρόβλεπτος, κούνια που σε κούναγε, ξένος κι απόξενος, τυφλός τυφλόν οδήγαγε κι ήβραν και δυο το λάκκο.
Ανάπλαση πλατείας Αγίων Αποστόλων
Οι διακηρύξεις για τη δημοπράτηση έργων που αφορούν αναπλάσεις κοινόχρηστων χώρων σε δημοτικά διαμερίσματα του δήμου Παπαφλέσσα φαίνεται ότι ολοκληρώθηκαν μέσα στον Οκτώβριο. Πρόκειται για αναπλάσεις που θα πραγματοποιηθούν στην πλατεία των Αγίων Αποστόλων, στο Βλαχόπουλο, στο καλντερίμι και στη βρύση του Παπαφλέσσα καθώς και στα Πετράλωνα. Ο προϋπολογισμός του συγκεκριμένου έργου είναι 62.000 ευρώ.
Με την πάροδο του χρόνου τα πάντα άλλαξαν και συνεχίζουν να αλλάζουν στο Βλάση. Το χθες δεν έχει κανένα κοινό σημείο με το σήμερα. Υπάρχουν, όμως μέσα σε αυτή την πορεία των αλλαγών κάποια ορόσημα που οδήγησαν το χωριό σ’ άλλα επίπεδα. Τρία κατά τη γνώμη μας είναι αυτά τα σημεία. Ο οδικός άξονας που σύνδεσε το χωριό μας με την Καλαμάτα, το δίκτυο ύδρευσης και το δίκτυο ηλεκτροδότησης. Όλες οι άλλες αλλαγές ήρθαν ως φυσική συνέχεια. Αυτοί οι τρεις σταθμοί δεν έγιναν τυχαία. Κάποιοι συμπατριώτες μας έσκυψαν με επιμονή, σπατάλησαν κόπο, χρόνο και χρήμα από το υστέρημά τους. Αντιστάθηκαν στις δεκάδες αντιδράσεις, στους μικροϋπολογισμούς άλλων, στις σκοπιμότητες, στον παραλογισμό. . . . Έκαναν το μεγάλο βήμα. Αναζήτησαν χρηματοδότες, έτρεξαν σε κυβερνήσεις, σε πολιτικούς, σε νομάρχες και τα κατάφεραν. Όλους αυτούς τους ανθρώπους που βρίσκονται σήμερα στη ζωή οφείλει το Τοπικό Συμβούλιο του χωριού μας, και όχι μόνο, να τους τιμήσει. Χωριό που δεν έχει ιστορική μνήμη, που δεν τιμά την προσφορά, δεν έχει μέλλον, δεν έχει προοπτική. Ταλανίζεται από εσωστρέφεια και μιζέρια. Οδηγείται από την καθημερινότητα και δεν την οδηγεί.
Ο Γιάννης Τσάκαλης με την κόρη του Δήμητρα πριν από κάμποσα χρόνια. Αλήθεια αυτές οι στιγμές που αποθανατίζει ο φωτογραφικός φακός δεν είναι ανεπανάληπτες και δεν κρύβουν μια διαχρονική γοητεία;
|
Ένα από τα αρχαιότερα πανηγύρια, το πανηγύρι της Χώρας άρχισε φέτος στις 10 Οκτωβρίου 2005 ημέρα Δευτέρα και έληξε στις 16 Οκτωβρίου 2005 ημέρα Κυριακή. Η εμποροπανήγυρη άνοιξε με τη θρησκευτική τελετή προσκύνησης της ιερής εικόνας και των λειψάνων του πολιούχου της Χώρας Νεομάρτυρα Αγίου Δημητρίου, στο ναϋδριο του Αγίου Κωνσταντίνου, στο χώρο της εμποροπανήγυρης. Στις θρησκευτικές εκδηλώσεις μεταξύ άλλων, παραβρέθηκαν ο βουλευτής Δημήτρης Κουσελάς, ο νομάρχης Δημήτρης Δράκος, οι δήμαρχοι Νέστορος Παναγιώτης Πετρόπουλος και Γαργαλιάνων Σταύρος Καλοφωλιάς. Μετά το πέρας των εκδηλώσεων ο δήμος δεξιώθηκε τους προσκεκλημένους στην κεντρική πλατεία με παραδοσιακά εδέσματα.
Ο Μάστορας Αντώνιος του Αθανασίου γεννήθηκε στο Βλάση το 1903. Είναι ο πρώτος Βλασαίος ο οποίος έσπασε την παράδοση και άλωσε τις πανεπιστημιακές πύλες και μάλιστα την ιατρική. Για σειρά δεκαετιών ήταν ο πλέον φημισμένος γιατρός της Βουφράδας και ολόκληρης της Μεσσηνίας. Είχε γεννηθεί από τη φύση με το χάρισμα του Ασκληπιού, του Ιπποκράτη, του Γαληνού του θεράποντος, είχε το μεγάλο προσόν της σωστής διάγνωσης, της επιβολής και υποβολής του ασθενούς. Ενέπνεε εμπιστοσύνη και δημιουργούσε στην ψυχή και στο μυαλό του αρρώστου τη βαθιά πίστη ότι ο γιατρός αυτός θα τον θεραπεύσει. Μόνο με τη παρουσία του και το ισχυρό πιάσιμο του χεριού για τους σφυγμούς ή το άγγιγμα του προσώπου για τον πυρετό, ήταν αρκετό για τον άρρωστο να αισθανθεί την ίαση του Βλασαίου γιατρού. Ο Αντώνιος Μάστορας ως γιατρός υπήρξε άριστος, γεμάτος ανθρώπινα συναισθήματα. Αρχικά άνοιξε ιατρείο στο τότε μαγαζί του Παναγιώτη Μάστορα, στη συνέχεια σε ένα δωμάτιο του σπιτιού που σήμερα είναι ιδιοκτησία του Θοδωρή Μυλωνά και μετέπειτα στο σχολείο στο σπίτι του δασκάλου. Διατέλεσε με επιτυχία και σχολίατρος για πολλά χρόνια στην Πύλο. Παντρεύτηκε τη δασκάλα Μαντάγαρη Μαρία που είχε γεννηθεί το 1903 στην Καρδαμύλη και απόκτησε τα παιδιά Γιώργο το 1929 ο οποίος έγινε ανώτερος αξιωματικός του στρατού, Σταυρούλα το 1931 η οποία σπούδασε καθηγήτρια φιλόλογος, Παναγιώτα το 1937, η οποία σπούδασε δασκάλα, Αθανασία το 1942, η οποία σπούδασε δασκάλα, Κων/νο το 1946 ο οποίος είναι υπάλληλος στο τελωνείο και ο οποίος πρόσφατα έφτιαξε σπίτι στο χωριό μας και για μεγάλα διαστήματα μένει στο Βλάση που τόσο αγαπά. |
Δυο σημαντικά έργα που αφορούν τη βελτίωση των κτιριακών υποδομών του Δημοτικού Σχολείου στο Βλαχόπουλο έχουν εδώ και καιρό δημοπρατηθεί και αναμένεται η έναρξη των εργασιών αν δεν έχει ήδη αρχίσει. Πρόκειται για την κατασκευή του προαύλειου χώρου συνολικού κόστους 88.000 ευρώ και την περίφραξη του σχολικού κτιρίου 30.000 ευρώ, που χρηματοδοτείται από το Υπουργείο Εσωτερικών Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης.
Στις 9 Οκτωβρίου και ενώ το καλοκαίρι έχει φύγει για τα καλά ξέσπασε φωτιά σε αγροτοδασική έκταση κοντά στην Πελεκανάδα. Αμέσως στην περιοχή έσπευσαν πυροσβεστικά οχήματα με επικεφαλής το διοικητή της πυροσβεστικής υπηρεσίας Καλαμάτας Γιώργο Δημόπουλο. Η πυρκαγιά τέθηκε υπό έλεγχο αφού είχε κάψει 2,5 περίπου στρέμματα με δέντρα και θάμνους. Τέτοιου είδους πυρκαγιές σε μια περίοδο που ήδη είχαν αρχίσει τα πρωτοβρόχια είναι πράγματι περίεργες.
Γνωρίζοντας την Αγία Γη: «Ο Πανίερος Ναός της Αναστάσεως»
Ο εκλεκτός συμπατριώτης μας Λαμπρόπουλος Γεώργιος Λαϊκός Ιεροκήρυκας, Προσκηνυτών Αγίων Τόπων στο φύλλο αυτό της εφημερίδας μας περιγράφει τον Πανίερο Ναό της Αναστάσεως ως εξής: «Ένας φάρος της ορθοδοξίας εις το κέντρο της Παλαιάς Πόλεως της Ιερουσαλήμ. Ο Ναός εκτίσθη από την Αγία Ελένη το 326-336 μ.Χ.
Τα εγκαίνια του Ναού έγιναν το 336 από τον Πατριάρχη Μακάριο. Το 614 ο Στρατηγός Ρομίν, κατέστρεψε εκ θεμελίων τον Ναόν, και απήγαγεν Αιχμάλωτο τον Πατριάρχη Ταχαρία, μαζί με τον Τίμιο Σταυρό και τους μετέφερε στην Περσία.
Ο Ναός ανηγέρθη και πάλι το 626 μ.Χ. και τον ίδιο χρόνο ο Βασιλεύς Ηράκλειος, κατετρόπωσε τους Πέρσας, και έφερε και πάλιν τον Τίμιο Σταυρό στα Ιεροσόλυμα και τον έστησε στο Γολγοθά.
Το 998 ο φρενοβλαβής Χάκεμ κατέστρεψε τον Ναό και τον μετέβαλε σε τέφρα.
Το 1026-1048 μ.Χ. ο Αυτοκράτωρ Μιχαήλ ο Παφλαγών ξαναέκτισε τον Ναό, ο οποίος υπέστη πολλές καταστροφές από τους Σταυροφόρους.
Το 1390 ο Αυτοκράτωρ Ιωάννης ο Κατακουζηνός, κατασκεύασε νέο Ναό, και το 1548 ο Πατριάρχης Γερμανός ανακαίνισε το Άγιο Κουβούκλιο.
Το 1719 έγινε γενική επισκευή του Ναού και το 1808 κάηκε από τους Αρμένιους.
Το 1816 ο Ναός ανακαινίσθη από την Αγιοταφική Αδελφότητα.
Το σημερινό καθεστώς του Ναού της Αναστάσεως και των Αγίων Προσκυνημάτων έχει καθορισθή με την συνθήκη των Παρισίων του 1880.
Αυτό είναι το ιστορικό του Πανίερου Ναού της Αναστάσεως».
Η συνέχεια στο επόμενο φύλλο της εφημερίδας μας….
Φίλος της εφημερίδας μας ζήτησε να γράψουμε πότε ιδρύθηκε το δημοτικό σχολείο στο Χατζή. Εμείς το είχαμε γράψει σε παλαιότερο φύλλο της εφημερίδας μας αλλά με ευχαρίστηση το επαναλαμβάνουμε. Στοιχεία για την ακριβή ημερομηνία σύστασης δεν υπάρχουν. Όμως, σύμφωνα με την αθηναϊκή εφημερίδα «Εφημερίς των φιλομαθών» αριθμός φύλλου 310, 4 Απριλίου 1859, βλέπουμε ότι στο σχολείο Χατζή μετατέθηκε ο δάσκαλος Μελέτιος Μάστορας που σημαίνει ότι το 1859 λειτουργούσε στο Χατζή σχολείο. Στα 1898 λειτούργησε και σχολείο θηλέων στο Χατζή που η σύστασή του δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ αριθμός φύλλου 144Α, στις 16 Αυγούστου 1898, σελίδα 425.
Ήταν το 1998. Η Ευαγγελία Αποστολοπούλου του Γεωργίου έχει ολοκληρώσει τις σπουδές της στο ιστορικό και αρχαιολογικό τμήμα του πανεπιστημίου και φωτογραφίζεται με την οικογένειά της τη μέρα της ορκωμοσίας της. Απ΄ αριστερά στη φωτογραφία: Παναγιώτα Αποστολοπούλου, Ειρήνη Αποστολοπούλου σύζυγος Γεωργίου, Ευαγγελία Αποστολοπούλου, Γεώργιος Αποστολόπουλος και Αλεξία Αποστολοπούλο
|
Δημοπρατήθηκε εδώ και καιρό το έργο που αφορά την τσιμεντόστρωση των οδικών αξόνων που συνδέουν τα δημοτικά διαμερίσματα Βλαχόπουλο-Παπούλια. Το συγκεκριμένο έργο έχει προϋπολογισμό 100.000 ευρώ και αναμένεται να προχωρήσουν σύντομα οι διαδικασίες για την υλοποίησή του.
Στις αρχές Σεπτεμβρίου στη συνεδρίαση της Νομαρχιακής Επιτροπής Προγραμματισμού και Υποδομών εγκρίθηκε η συγκρότηση της επιτροπής διεξαγωγής δημοπρασίας για το έργο βελτίωσης του δρόμου Τουλούπα Χάνι-Μηλιώτη-Αριστομένη-Τρίοδος προϋπολογισμού 30.000 ευρώ.
Το πρακτικό της δημοπρασίας για τη βελτίωση του δρόμου Καζάρμα-Τουλούπα Χάνι, προϋπολογισμού 4,8 εκ. ευρώ ενέκρινε το Σεπτέμβριο η Νομαρχιακή Επιτροπή Προγραμματισμού και Υποδομών. Μειοδότης αναδείχθηκε η εταιρεία «Εύκτιτος Τεχνική Α.Ε.» με έκπτωση στο έργο 12, 47%.
Δυο έργα που χρηματοδοτούνται από τα ΟΠΑΑΧ εντάχθηκαν οριστικά στο ΠΕΠ Πελοποννήσου του Γ΄ ΚΠΣ. Πρόκειται για τη συντήρηση και αντικατάσταση δικτύων ύδρευσης-άρδευσης σε Σκάρμιγκα και Κοντογόνι προϋπολογισμού 25.321,92 ευρώ. Επίσης, εντάχθηκε και η ανάπλαση χώρων στο Κοντογόνι προϋπολογισμού 60.566 ευρώ.
Το ΚΕΠ του δήμου Αριστομένη επιχορηγήθηκε με 7.408 ευρώ μετά από απόφαση του υπουργείου Εσωτερικών Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης. Με την ίδια απόφαση ενισχύονται οικονομικά έξι συνολικά ΚΕΠ της Περιφέρειας Πελοποννήσου με ποσό 21.951 ευρώ. Τα ΚΕΠ είναι ένας επιτυχημένος θεσμός που πρέπει διαρκώς να ενισχύεται.
Λίγο πριν φτάσει κανείς στο πρώτο χωριό του δήμου Βουφράδας, την Καζάρμα δεξιά του βλέπει μια εικόνα καθόλου κολακευτική για τον ιστορικό δήμο. Μια καταργημένη στροφή είναι γεμάτη με τόνους σκουπιδιών και μπάζων. Ένα ατέλειωτο σκουπιδαριό υποδέχεται τον εισερχόμενο επισκέπτη στα Βουφραδοχώρια.
|
|
Νέο μουσείο πρόκειται να κατασκευαστεί στη Χώρα που θα φιλοξενήσει εκθέματα από τα ανάκτορα του Νέστορα που σήμερα βρίσκονται σε αποθήκες. Ο δήμος προτείνει το μουσείο να κατασκευαστεί σε οικόπεδο του υπουργείου πολιτισμού που βρίσκεται μπροστά από το σημερινό μουσείο και στο συνεχόμενο οικόπεδο που βρίσκονται οι παλιοί ξενώνες ιδιοκτησία του δήμου. Επίκειται η οριστικοποίηση του οικοπέδου ανέγερσης και η προκήρυξη της μελέτης.
Η πρόγνωση του καιρού στη Βουφράδα
Ο λαός μας στο διάβα του χρόνου μη μπορώντας να αντιμετωπίσει προβλήματα της ζωής με επιστημονικά μέσα αναζητούσε τις απαντήσεις από παρατηρήσεις που έκανε στη φύση, στα άστρα, στο ζωικό και φυτικό βασίλειο και αλλού. Έτσι στη Βουφράδα εκείνα τα χρόνια η πρόγνωση του καιρού ήταν μια δύσκολη υπόθεση όπως εξάλλου δύσκολη ήταν και σε όλη την Ελλάδα. Η λύση βρέθηκε για τους κατοίκους των χωριών μας με την παρατήρηση της φύσης ως εξής: 1.« Άμα τα κοκόρια ή οι πέρδικες λαλήσουνε αποβραδίς θα βρέξει. Άμα δεν βρέξει οπωσδήποτε θα έχουμε αλλαγή καιρού». 2 «Άμα λαλεί ο κότσυφας στη μέση το κλαρί προμηνύεται χιόνι». 3. «Άμα βροντάει το νερό της βρύσης, βγαίνει βροχή. Άμα κοιμάται βγαίνει ξέρα» 4.«Άμα βουίζει το ποτάμι καρτέρα τη βροχή». 5. «Όταν το φεγγάρι έχει αλώνι, θα βρέξει ή θα έχει αέρα». 6. «Όταν το φεγγάρι δεν έχει άστρια, έχει βροχή». 7. «Όταν αστράφτει προς το νότο, έχουμε βροχή». 8. «Όταν τα χελιδόνια και οι σπουργίτες πετάνε χαμηλά, έχει βροχή». 9. «Όταν καρπίζουν οι γλατζινιές (=είδος φυτού) και οι σπαραγγιές, θα έχουμε κακιά χρονιά. Θα ρίξει χιόνι». 10. «Εάν μαρκαλιώνται νωρίς τα πρόβατα, έχουμε χειμώνα». 11.«Λένε οι τσοπάνηδες: Όταν η στάχτη το πρωί έχει κάνει σγρουμπούλια, τότε θα έχουμε βροχή». 12. «Όταν περνάνε τα κοράκια από βορρά προς νότο, πλησιάζει η νύχτα». 13. «Η ανατολή όταν έχει κόκκινα σύννεφα θα βρέξει». 14. «Όταν αστράφτει στη Δύση, θα βρέξει. Όταν αστράφτει στην Ανατολή δεν βρέχει». 15.«Όταν το φεγγάρι έχει αλώνι, προκαλεί βροχή». 16. «Όταν βάνει ο σκύλος τη μούρη του στην ουρά του, έχουμε χειμώνα βαρύ».
Οι καιροί άλλαξαν, η επιστήμη έκανε άλματα και η τηλεόραση μπήκε για καλά στη ζωή μας οπότε και οι Βουφραδιώτες πληροφορούνται τις καιρικές συνθήκες πλέον από την Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία και δεν χρειάζεται να παρατηρούν τη φύση. Εμείς συγκεντρώσαμε αυτά τα στοιχεία από γέροντες ώστε και να η χαθεί αυτό το πολύτιμο υλικό και οι νεότεροι να πληροφορηθούν στοιχεία από τη ζωή των προγόνων τους.
Μια παρέα Βλασαίων φέτος το καλοκαίρι απολαμβάνουν το φαγητό τους στην παραλία της Ναυπάκτου όπου βρέθηκαν εκδρομή. Απ΄ αριστερά: Δημήτριος Κακούρης, Φώτης Τσάκαλης, Βούλα Μάστορα και Θεόδωρος Μάστορας.
|
Η φετινή τούρτα της εφημερίδας μας είχε τέσσερα κεράκια όσο και τα χρόνια της κυκλοφορίας μας. Με τη δικιά σας θέληση, με τη δικιά σας αγάπη και στήριξη, οικονομική και ηθική, μπήκαμε στο τέταρτο έτος της ηλικίας μας. Ξεκινήσαμε δειλά –δειλά με ανησυχίες, φόβους και θέληση. Πορευτήκαμε μαζί σας ένα δρόμο δύσκολο. Δεχτήκαμε την πλουσιοπάροχη αγάπη σας και ανοίξαμε τα φτερά μας. Σήμερα η εφημερίδα μας έχει πάνω από χίλιους συνδρομητές από όλα τα χωριά της Βουφράδας και συνεχώς το τιράζ μεγαλώνει.
Ξέρουμε ότι την περιμένετε, μας το λέτε άλλωστε όταν συναντιόμαστε αλλά και τηλεφωνικά. Αυτό δείχνει την αγάπη με την οποία την πλαισιώνετε και ταυτόχρονα αποτυπώνει τις δικές μας ευθύνες για όσο το δυνατό πλουσιότερη και αντικειμενικότερη ενημέρωση. Τον Αύγουστο του 2006 λήγει η θητεία αυτού του διοικητικού συμβουλίου και ένα νέο θα πάρει την σκυτάλη. Μέχρι τότε τουλάχιστον θα σας κρατάμε συντροφιά κάθε δίμηνο με την εφημερίδα σας και ελπίζουμε και το νέο διοικητικό συμβούλιο να συνεχίσει την έκδοσή της. Από τα βάθη της ψυχής μας σας ευχαριστούμε για την στήριξη και την αγάπη σας. Μέχρι σήμερα έχουμε εκδώσει 20 φύλλα. Αν κάποιος έχει χάσει κάποιο ή κάποια και επιθυμεί να το λάβει μπορεί να τηλεφωνήσει στον Τάσο Αποστολόπουλο (τηλ: 6977278756) και θα τα λάβει δωρεάν.
ΔΑΡΕΙΩΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ: Δήμαρχος και Βουλευτής από το Δάρα
Ο Παναγιώτης Δαρειώτης ήταν αδερφός του Γεωργίου και του Εμμανουήλ Δαρειώτη. Άνδρας φιλόδοξος με οξύ χαρακτήρα. Γεννήθηκε στο Δάρα κι έλαβε μέρος στην Επανάσταση του 1821, διατελώντας έφορος στρατευμάτων. Διακρίθηκε και τιμήθηκε κατ' επανάληψη για την προσφορά του. Το 1835 διορίστηκε δήμαρχος Παμίσου και παρέμεινε στη θέση αυτή μέχρι τις 9 Δεκεμβρίου 1837 οπότε τον αντικατέστησε ο Π. Καλαμαριώτης. Το 1841 βρίσκεται σε δεινή οικονομική κατάσταση, τα χρέη του διογκώνονται και η ακίνητη περιουσία του βγαίνει σε πλειστηριασμό. Απ' αυτή την κατάσταση τον σώζουν οι πολιτικοί του φίλοι. Έχοντας στο πλευρό του την κυβέρνηση του Κωλέττη και μέσα σε κλίμα τρομοκρατίας αλλά και νοθείας του εκλογικού αποτελέσματος, θα καταφέρει να εκλεγεί και πάλι δήμαρχος Παμίσου. Απ' εδώ και πέρα η ζωή του Παναγιώτη Δαρειώτη είναι γεμάτη με πολιτικές συγκρούσεις. Συγκρούστηκε με τον πρόκριτο Ηλία Αλμπάνη και η σύγκρουση κράτησε πολλά χρόνια. Με ενέργειες του Δαρειώτη τον Αύγουστο του 1843 συλλαμβάνεται ο περιβόητος «ληστής» Ράμμος. Η Επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου βρίσκει το Δαρειώτη αντίθετο, αφού ήταν άνθρωπος του παλατιού και του Κωλέττη. Οι πιέσεις που δέχεται ώστε να στείλει ψήφισμα το δημοτικό συμβούλιο υπέρ της Επανάστασης δεν τον πτοούν και μόνο όταν φάνηκε ότι η κατάσταση γινόταν μη ελεγχόμενη απ' αυτόν, πείθεται και στέλνεται ψήφισμα χωρίς, όμως, την υπογραφή του. Την επόμενη χρονιά, που ήταν χρονιά εκλογικής αναμέτρησης, ο Δαρειώτης θέτει υποψηφιότητα για βουλευτής, καταψηφίζεται όμως από τους κατοίκους, οι οποίοι υπερψηφίζουν ανθρώπους που έχουν θετική στάση απέναντι στην Επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου, δηλαδή τους: Αναγνώστη Σταθουλόπουλο, Κωνσταντίνο Λυμπερόπουλο και Βασίλη Οικονομίδη. Οι τοπικοί παράγοντες του Όθωνα νοθεύουν τη βούληση των κατοίκων κι οδηγούν με «τερτίπια» την υπόθεση στο εκλογοδικείο που αποτελείτο από ανθρώπους του παλατιού, το οποίο ακυρώνει χωρίς ουσιαστικό λόγο την εκλογή των Σταθουλόπουλου, Λυμπερόπουλου και Οικονομίδη. Έτσι, σε βουλευτικούς θώκους τοποθετούνται οι επιλαχόντες της εκλογικής αναμέτρησης Παν. Δαρειώτης, Παν. Καλαμαριώτης και Παν. Παπατσώνης. Το 1845 και πάλι τα πολιτικά πάθη βρίσκονται σε όξυνση, οπότε ο Δαρειώτης εκμεταλλεύεται το κλίμα και την ιδιότητα του βουλευτή και εκλέγεται και πάλι δήμαρχος Παμίσου, κάτι που επαναλαμβάνεται και στην εκλογική αναμέτρηση του 1847, όταν επανεκλέγεται δήμαρχος.
Μια μπύρα και μάλιστα καλοκαίρι είναι μια μικρή απόλαυση. Αυτό φαίνεται και στα πρόσωπα των συμπατριωτών μας της φωτογραφίας. Απ΄ αριστερά Κυριάκος Κοτσόβολος, Μάρθα Κοτσοβόλου και Νούλα Αποστολοπούλου-Γιαννοπούλου.
|
Βλασαίοι γεννηθέντες το 1885 και το 1886
Σύμφωνα με τα αρχεία του χωριού μας το 1885 στο Βλάση γεννήθηκαν οι: Ασημάκης Νικόλαος του Αθανασίου, Κοτσόβολος Παναγιώτης του Κυριάκου, Κοτσόβολος Κωνσταντίνος του Ελευθερίου, Ζάκη Σταυρούλα του Σταύρου, Ζάκη Γεωργία του Δημητρίου. Το 1886 στο χωριό μας γεννήθηκαν οι: Κακούρη Πανέρια του Ηλία, Γεωργακόπουλος αθανάσιος του Αποστόλη και Μητρόπουλος Ευστάθιος του Αποστόλη.
Οι Βουφραδιώτες έχουν μια πλούσια κληρονομιά από συσσωρευμένη εμπειρία. Μέσα εκεί συγκαταλέγονται και οι παροιμίες για τα ζώα. Στο φύλλο 18 παρουσιάσαμε τις παροιμίες που χρησιμοποιούν στα χωριά μας για το γάιδαρο και το σκύλο Στο σημερινό φύλλο της εφημερίδας μας θα παρουσιάζουμε τις παροιμίες που αναφέρονται στα υπόλοιπα ζώα.
Στην ευτυχισμένη στιγμή του γάμου της, η συμπατριώτισσά μας Τριανταφυλλοπούλου Ανδριάνα, μαζί με τον εκλεκτό της καρδιάς της Γρηγόρη Κατρανά, φωτογραφίζονται με τη γιαγιά τους Μητροπούλου Τούλα. Είναι πράγματι αυτές οι στιγμές πλημμυρισμένες με συναισθήματα….
|
Είναι δυο χαριτωμένα διδυμάκια που έχουν κάνει τους γονείς και τους παππούδες τους τρελούς από τη χαρά τους. Είναι εγγόνια του Γεωργίου Σταυρόπουλου από το Χατζή. Ο παππούς που διαθέτει καφενείο στην πλατεία του χωριού σε περίοπτη θέση έχει τοποθετήσει τη φωτογραφία των δίδυμων εγγονών του.
|
ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ: Μέσα του έκαιγε το πάθος της λευτεριάς
Ένας από τους πρωταγωνιστές της επανάστασης του 1821 στα χωριά μας ήταν και ο Παναγιώτης Χριστόπουλος που είχε γεννηθεί στο χωριό Ρομίρι. Υπήρξε κατά κοινή ομολογία από τα πιο επαναστατικά πρόσωπα της περιοχής μας. Μέσα του έκαιγε το πάθος της λευτεριάς. Το πιο πιθανό είναι να μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία από τον έμπορο Παναγιώτη Ποτήρη, τον οποίο με τη σειρά του είχε μυήσει, το Νοέμβριο του 1818, ο έμπορος της Καλαμάτας Παναγιώτης Μιχανίδης. Ο Παναγιώτης Χριστόπουλος προσέφερε τεράστιες υπηρεσίες στην πατρίδα, τόσο από το μετερίζι του στρατιωτικού όσο και από το μετερίζι του δημοπρόκριτου. Έλαβε μέρος στις πολιορκίες των μεσσηνιακών φρουρίων, καθώς και σε πολλές μάχες σε όλη τη διάρκεια του μεγάλου ξεσηκωμού. Μαζί με άλλους κατοίκους της επαρχίας Νεόκαστρου έστειλε αναφορά, στις 29 Οκτωβρίου του 1831, με την οποία εξέφραζε την οδύνη και την αγανάκτησή του για τη δολοφονία του Καποδίστρια.
Η γιορτή λαδιού και λαλαγγίδας έχει γίνει πλέον θεσμός για τους κατοίκους του Βλαχόπουλου. Έτσι και φέτος στις 22 Οκτωβρίου 2005 η γιορτή που διοργανώθηκε από το Σύλλογο Γυναικών σε συνεργασία με το δήμο Παπαφλέσσα σημείωσε μεγάλη επιτυχία. Η γιορτή ήταν ενταγμένη στο πρόγραμμα ΟΠΑΑΧ και πραγματοποιήθηκε στην πλατεία του χωριού. Προσφέρθηκαν παραδοσιακά φαγητά μαγειρεμένα με ελαιόλαδο και τους προσκεκλημένους διασκέδασε ορχήστρα.
Μπορεί να μπήκαν στο Βλάση και στα άλλα χωριά της Βουφράδας κάδοι απορριμμάτων, μπορεί το απορριμματοφόρο να κάνει καλά τη δουλειά του, όμως τα ρέματα είναι γεμάτα με σκουπιδαριό. Οι στροφές προς το Κουρτάκι και οι στροφές προς το Κεφαλόβρυσο είναι γεμάτες με ό,τι μπορεί να φανταστεί το μυαλό του ανθρώπου. Ένα μεγάλο γιατί γεννιέται σε κάθε ευαισθητοποιημένο άτομο. Η απάντηση βρίσκεται στην αυτοκριτική όλων μας.
Ο οδικός άξονας Βλάση-Άγιοι Απόστολοι κοντεύει να γίνει δυσκολοδιάβατος από τις δεκάδες λακκούβες που υπάρχουν και που τώρα το χειμώνα με τα πολλά νερά πολλαπλασιάζονται. Αν δεν προσέξεις ή διανύεις το δρόμο αυτό για πρώτη φορά είναι βέβαιο ότι θα καταστρέψεις τουλάχιστον το αυτοκίνητό σου. Κάτι πρέπει να κάνει γι΄ αυτό η δημοτική αρχή και μάλιστα άμεσα.
Με γοργούς ρυθμούς συνεχίζονται οι εργασίες αλλαγής του δικτύου ύδρευσης που είναι από αμίαντο για τα χωριά Βλάση και Κουρτάκι. Το έργο ξεκίνησε από το Κουρτάκι και στη συνέχεια επεκτείνεται και στο Βλάση. Είναι ένα έργο ζωτικής σημασίας για τα χωριά μας αφού πλέον επιστημονικά έχει αποδειχτεί ότι ο αμίαντος είναι καρκινογόνος. Με τη ζωή των κατοίκων δεν παίζουμε γι΄ αυτό και χρόνια απαιτούσαμε να ξεκινήσει αυτό το έργο.
Η φετινή παραγωγή ελαιοκάρπου ήταν από τις καλύτερες των τελευταίων χρόνων. Όμως το πρόβλημα των εργατικών χεριών που θα βοηθήσουν στην συγκομιδή δεν υπάρχουν. Αν βρεθείς στην ανάγκη να τα δώσεις μισακά τότε σου απαιτούν το 50% της παραγωγής και το 50% της επιδότησης. Μάλιστα δεν είναι και λίγες οι φορές που απαιτούν από τον παραγωγό το 60% της παραγωγής. Αυτή η κατάσταση οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στο μαρασμό της υπαίθρου και στην εγκατάλειψη της καλλιέργειας.
Το σύστημα των επιδοτήσεων άλλαξε από φέτος και οι παραγωγοί των χωριών μας βρέθηκαν μπροστά σε καινούργιες διαδικασίες με τα «ατομικά δικαιώματα» όπου οι καταστάσεις που έφτασαν στα χωριά μας είχαν πάρα πολλά λάθη. Για την αποκατάσταση των λαθών οι αγρότες έπρεπε να πληρώσουν 25ευρώ με αποτέλεσμα να δυσανασχετούν και μάλιστα δικαιολογημένα όταν έπρεπε να καταβάλουν αυτό στην Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών. Αρκετοί από τους αγρότες μας ζήτησαν να δημοσιοποιήσουμε μέσα από την εφημερίδα μας αυτό το σκηνικό.
Στο προηγούμενο φύλλο της εφημερίδας και ενώ αυτή βρισκόταν στο στάδιο της τύπωσης στο τυπογραφείο αναφερθήκαμε με μια μόνο σειρά στο γάμο της συμπατριώτισσάς μας Ανδριάνας Τριαναταφυλλοπούλου και είχαμε δεσμευθεί να επανέλθουμε στο φύλλο αυτό. Η Ανδριάνα Τριανταφυλλοπούλου κόρη του Γεωργίου Τριανταφυλλόπουλου και της Ελένης Μητροπούλου παντρεύτηκε τον εκλεκτό της καρδιάς της Γρηγόρη Κατρανά σε ιερό ναό στη Νέα Πεντέλη στις 10 Σεπτεμβρίου 2005. Ο γαμπρός Γρηγόρης Κατρανάς έλκει την καταγωγή του από το Βόλο και είναι χρηματοοικονομικός σύμβουλος της I.N.G. Η νύφη είναι διευθύντρια πωλήσεων της Nutrimetics. Στο μυστήριο παραβρέθηκε πλήθος κόσμου, συγγενείς και φίλοι και όλοι είχαν ένα καλό λόγο και μια ευχή να πούνε στους νεόνυμφους. Το διοικητικό συμβούλιο του συλλόγου μας και η εφημερίδα μας τους εύχεται να ζήσουν ευτυχισμένα και η ζωή τους να είναι ανθόσπαρτη. Μετά το ιερό μυστήριο στη Νέα Πεντέλη επακολούθησε τρικούβερτο γλέντι στο κτήμα πανόραμα Παιανίας. Οι καλεσμένοι του γαμπρού και της νύφης γλέντησαν μαζί με τους νεόνυμφους ως τις μεταμεσονύχτιες ώρες. Ήταν πράγματι στιγμές ευτυχισμένες και όλοι οι καλεσμένοι συνεχώς έδιναν τις ευχές τους στους νεόνυμφους. Στη φωτογραφία βλέπουμε τη νύφη Ανδριάνα Τριανταφυλλοπούλου να σέρνει πρώτη το χορό βοηθούμενη από το γαμπρό Γρηγόρη Κατρανά ενώ ακολουθούν οι στενοί συγγενείς τους.
|
|
Το δίμηνο που πέρασε πρόσφεραν ή πλήρωσαν την ετήσια συνδρομή τους στο σύλλογό μας οι παρακάτω συμπατριώτες μας τους οποίους ευχαριστούμε και ελπίζουμε και οι υπόλοιποι να πληρώσουν τη συνδρομή τους γιατί τα χρήματα αυτά είναι ο μοναδικός πόρος του συλλόγου μας: Γιάνναρης Αργύρης (Ταχυδρομικός Υπάλληλος από Χατζή) 30 Ευρώ, Γιαννοπούλου-Κοτσοβόλου Νίτσα 10 Ευρώ, Κοτσοβόλου Κούλα 20 Ευρώ, Μάστορα Αθανασία 20 ευρώ.
Η οικογένεια Γυφτάκη έζησε ένα ανεπανάληπτο δράμα αφού πιάστηκε αιχμάλωτη από τους Άραβες αμέσως μετά τη μάχη του Μανιακίου. Ας δούμε όμως τα γεγονότα με τη σειρά: Ο Γυφτάκης Γιάννης γεννήθηκε το 1773 στο Μανιάκι. 'Ελαβε μέρος στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα του 1821. Στις 26 Μαΐου 1825 συνελήφθη από τα στρατεύματα του lμπραήμ στο χωριό Σκάρμιγκα, μαζί με τη γυναίκα του, 36 χρόνων, το γιο του Νικόλαο, 10 χρόνων και τις κόρες του Παρασκευή και Ζωή. Όλοι τους μεταφέρθηκαν στην Αλεξάνδρεια, χωρίς να υπάρχουν μέχρι σήμερα στοιχεία για την παραπέρα τύχη τους. Για πολλά χρόνια στα χωριά μας ακούγαμε τους γέροντες να μας διηγούνται τη μοίρα αυτής της οικογένειας ώσπου ο φθοροποιός χρόνος με το σπόγγο έσβησε το περιστατικό από τη μνήμη μας….
Κι άλλες φορές έχουμε αναφερθεί στο γεγονός ότι τα νέα σπίτια που χτίστηκαν τα τελευταία χρόνια στη δυτική πλευρά του χωριού Βλάση δε διαθέτουν δρόμο πρόσβασης με τσιμέντο ή άσφαλτο. Τώρα το χειμώνα ο χωμάτινος δρόμος είναι αδιάβατος. Οι υποσχέσεις από το δήμο ήταν και είναι πολλές όμως το πρόβλημα συνεχίζει να υπάρχει και μάλιστα έντονο. Οι κάτοικοι της περιοχής έχουν αποθέσει τις ελπίδες τους στην προεκλογική περίοδο των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών. Κάτι είναι και αυτό. Ας αναμένουν… πού ξέρεις!!!
Μετά από μεγάλο κόπο ολοκληρώθηκε μετά την κατασκευή της στέγης και η εσωτερική αναπαλαίωση του ελαιοτριβείου στο Βλάση. Ένα κτίριο που ήταν έτοιμο να καταρρεύσει ιδιοκτησίας της εκκλησίας χτισμένο στις αρχές του προηγούμενου αιώνα από τους προγόνους μας επιτέλους διασώθηκε από το σύλλογο των Απανταχού Βλασαίων «ΤΟ ΒΛΑΣΗ» και έτσι μπορεί να χρησιμοποιηθεί από το σύλλογο και τους κατοίκους του χωριού μας. Μένουν αρκετά ακόμη να γίνουν. Ελπίζουμε να μπορέσουμε να τα καταφέρουμε…
ΚΑΤΣΙΒΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ: Ο Δημοπρόκριτος του Μίσκα
Ο Δημήτριος Κατσίβας γεννήθηκε και μεγάλωσε στο χωριό Μίσκα (Νερόμυλος) κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας. Με την έναρξη της Επανάστασης του 1821, έτρεξε να προσφέρει τις υπηρεσίες του στην πατρίδα, που τόσο τις είχε ανάγκη. Έλαβε μέρος στην πολιορκία των μεσσηνιακών φρουρίων, καθώς επίσης και σε πολλές ακόμη μάχες και ενέδρες, σε όλη τη διάρκεια του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα. Διετέλεσε δημοπρόκριτος στο Μίσκα, καθώς και επαρχιακός σύμβουλος (ΦΕΚ 21/12-9-1842).
|
|
Ξαφνικά προέκυψε θέμα δρόμου Χατζή-Δροσιά. Ένας δρόμος που δεν ήταν στις προεκλογικές δεσμεύσεις ούτε της σημερινής δημοτικής αρχής ούτε κάποιου συνδυασμού αφού η σύνδεση του δήμου με τη Δροσιά γινόταν από τον οδικό άξονα Χατζή-Κουρτάκι. Δε λέμε ότι ο δρόμος αυτός δεν πρέπει να γίνει. Δε λέμε όχι για κανένα δρόμο. Πρέπει, όμως, να ιεραρχούνται οι ανάγκες. Έχουμε τη γνώμη ότι η βελτίωση του δρόμου Δροσιά-Κουρτάκι-Βλάση-Άγιοι Απόστολοι που είναι σε άθλια κατάσταση προηγείται κάθε άλλου οδικού άξονα. Ας μη ξεχνάμε ότι το έργο αυτό είχε προενταχθεί στο ΠΕΠ Πελοποννήσου χωρίς μέχρι σήμερα να έχουμε κάποια θετική εξέλιξη. Τώρα για το νέο οδικό άξονα Χατζή-Δροσιά στις 27 Οκτωβρίου 2005 ο δήμαρχος Βουφράδας Κωνσταντίνος Κυριακόπουλος συναντήθηκε με το νομάρχη Δημήτρη Δράκο παρουσία και του διευθυντή προγραμματισμού Παναγιώτη Γιαννακέα και αποφάσισαν το έργο να κατασκευαστεί σε τρεις φάσεις: α) Να γίνουν οι χωματουργικές εργασίες με μηχανήματα της Νομαρχίας στις αρχές Δεκεμβρίου β) Να γίνει κατασκευή τεχνικών (γέφυρα και οχετοί) από το νομαρχιακό πρόγραμμα, προϋπολογισμού 100.000 ευρώ. Υπολογίζουν ότι στις αρχές του 2006 θα είναι έτοιμη και η μελέτη. Στον όλο προγραμματισμό δε συμπεριέλαβαν την οδοστρωσία και τα ασφαλτικά. Τα άφησαν μάλλον για το απώτερο μέλλον.
|
|
Αργύρης Σαμπαζιώτης | |
Αντωνία Αποστολοπούλου Σαμπαζιώτη |
Εργοστάσιο ρεύματος στη Βελίκα
Από την εταιρεία «ΕΝΕΡΚΑ Α.Ε.» κατατέθηκε αίτηση στην Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας με την οποία εκφράζεται η επιθυμία της να κατασκευάσει υδροηλεκτρικό εργοστάσιο ισχύος 4ΜW στο ποτάμι Βελίκα και στο ύψος περίπου του χωριού Δάφνη. Είναι αλήθεια ότι μετά την απελευθέρωση της ενέργειας έχουμε μια σειρά τέτοιων αιτήσεων στη ΡΑΕ για τη Μεσσηνία που αφορούν αιολικά ή υδροηλεκτρικά εργοστάσια. Μια τέτοια πρόταση πρέπει να γίνει και για το ποτάμι της Καρυάς που έχει όλο το χρόνο νερό για να καλύψει τις ηλεκτρικές ανάγκες των χωριών μας.
|
Α) Κηδεία Παναγιώτη Χαρ. Δημητρακόπουλου
Στις 13 Σεπτεμβρίου 2005 και ώρα 5 μ.μ. συγγενείς, συγχωριανοί και φίλοι κατευόδωσαν στον Ιερό Ναό Ζωοδόχου Πηγής στο Κουρτάκι τον αποθανόντα Παναγιώτη Χαρ. Δημητρακόπουλο. Ο εκλιπών είχε γεννηθεί το 1928.
Β) Κηδεία Κλεοπάτρας Χρ. Ασημακόπουλου
Την 16 Σεπτεμβρίου2005 και ώρα 4 μ.μ. πλήθος κόσμου παραβρέθηκε στην κηδεία της Κλεοπάτρας Χρ. Ασημακοπούλου που τόσο νωρίς, ήταν μόνο 47 χρονών, ο Χάροντας πήρε μαζί της. Η νεκρώσιμος ακολουθία πραγματοποιήθηκε στον Ιερό Ναό Ζωοδόχου Πηγής Καζάρμας. Τη νεκρή κατευόδωσαν ο πατέρας της Χρήστος, τα αδέρφια της Αναστάσιος και Δήμητρα Ασημακοπούλου, οι ανεψιοί, οι λοιποί συγγενείς της, οι συγχωριανοί της και πλήθος κόσμου από τα διπλανά χωριά.
Γ) Κηδεία Τάκη Φιλόπουλος
Το Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου απεβίωσε σε ηλικία μόλις 56 χρονών ο Τάκης Φιλόπουλος υπάλληλος της Αγροτικής Τράπεζας που είχε παντρευτεί τη Βούλα εγγονή της Αλεξάκαινας από το Βλάση. Η κηδεία του έγινε στη Μεσσήνη με την παρουσία της γυναίκας του Βούλας, των παιδιών του Γιώργο και Δήμητρα, των λοιπών συγγενών και πλήθος κόσμου.
Δ) Κηδεία Γεωργίου Καστόρα
Την Παρασκευή 14 Οκτωβρίου 2005 στις 11 π.μ. συγγενείς, φίλοι και συγχωριανοί συνόδευσαν ως την τελευταία του κατοικία τον αποβιώσαντα Γεώργιο Καστόρα του Ηλία. Πέθανε σε ηλικία 78 ετών και η κηδεία του πραγματοποιήθηκε στο χωριό Χαραυγή όπου κατοικούσε.
1. Μνημόσυνο Ειρήνης Κουφόπουλου
Την Κυριακή 2 Οκτωβρίου στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Πελεκανάδας πραγματοποιήθηκε 40ήμερο μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως της ψυχής της Ειρήνης Κωνσταντίνου Κουφόπουλου. Στο μνημόσυνο εκτός από το σύζυγο της αείμνηστης Κωνσταντίνο, τα παιδιά της Χρυσούλα, Πελαγία και Παναγιώτη παραβρέθηκαν οι συγγενείς και πολλοί συγχωριανοί της.
2. Μνημόσυνο Βασιλείου Δεζερένη
Στις 30 Οκτωβρίου 2005 πραγματοποιήθηκε στον Ιερό Ναό Αγίας Τριάδας Μεσοποτάμου 40ήμερο μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του Βασιλείου Χρ. Δεζερένη. Στο μνημόσυνο παραβρέθηκαν η σύζυγος Μαρία, τα παιδιά Κωνσταντίνος, Παναγούλα και Φώτης, η μητέρα Παναγούλα, τα αδέρφια Στυλιανός και Βασιλική, Γεώργιος και Κωνσταντίνα Δεζερένη, Διονυσία και Ιωάννης Καπράλης, τα εγγόνια, τα ανήψια, οι λοιποί συγγενείς και πλήθος συγχωριανών.
3. Μνημόσυνο Τσάκαλη Δήμητρας
Στις 6 Νοεμβρίου 2005 πραγματοποιήθηκε στο Βλάση στον ιερό ναό της Κοίμησης της Θεοτόκου μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως της ψυχής της αείμνηστης συμπατριώτισσάς μας Δήμητρας Τσάκαλη. Στην επιμνημόσυνη δέηση παραβρέθηκε ο σύζυγός της Φώτης, τα παιδιά της, οι λοιποί συγγενείς και πλήθος κόσμου.
4. Μνημόσυνο Κακούρη Κωνσταντίνα
Στις 6 Νοεμβρίου 2005 πραγματοποιήθηκε στο Βλάση στον ιερό ναό της Κοίμησης της Θεοτόκου μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως της ψυχής της αείμνηστης συμπατριώτισσάς μας Κακούρη Κωνσταντίνας. Στην επιμνημόσυνη δέηση παραβρέθηκαν τα παιδιά της, οι λοιποί συγγενείς και πλήθος κόσμου από το χωριό και τα διπλανά χωριά.
Υπάρχουν λέξεις και φράσεις που έχουν γίνει παροιμιώδεις. Τις χρησιμοποιούμε όλοι μας, στο Βλάση, στη Βουφράδα, στη Μεσσηνία χωρίς να ξέρουμε την προέλευσή τους. Στο φύλλο αυτό της εφημερίδας μας θα σας γνωρίσουμε από πού βγήκε η φράση «Και ο Άγιος φοβέρα θέλει».
Ο θρύλος λέει, πως κάποιος χοντροκέφαλος και διόλου έξυπνος βοσκός θέλησε να μπει, σε ώρα βροχής, σ’ ένα μικρό ξωκλήσι εκεί κοντά στην κορυφή του βουνού που έβοσκε τα πρόβατά του. Έβαλε, λοιπόν, την γκλίτσα του στους ώμους και ακουμπώντας σ’ αυτή τα χέρια του, ξεκίνησε κατά κει. Σαν έφτασε, προσπάθησε να μπει έτσι με τη γκλίτσα απ’ τη μικρή πορτούλα του ερημοκλησιού και φυσικά δεν τα κατάφερνε, γιατί οι άκρες της γκλίτσας σκάλωναν στις κάσες της πόρτας. Αυτός, όμως, παρεξήγησε το πράγμα και φαντάστηκε πως ο άγιος δεν τον άφηνε να μπει. Με την αφέλεια της άγνοιάς του και τη χοντροκεφαλιά του, κατέβασε την γκλίτσα από τους ώμους και την κίνησε απειλητικά προς την κατεύθυνση της πόρτας. Τώρα, όμως, με τη γκλίτσα όρθια, μπόρεσε να περάσει χωρίς δυσκολία. Όταν το βράδυ γύρισε στο χωριό και διηγούταν στους συγχωριανούς το κατόρθωμά του, πρόσθεσε με καμάρι: «Τι το θέτε, κι οι άγιοι φοβέρα θέλουνε».
Μάστορα – Δημητρακοπούλου Κωνσταντίνα
|
Ένα από τα ξωκλήσια του χωριού μας ο Αϊ-Γιάννης που δεσπόζει στο ωραιότερο σημείο της περιοχής έγινε το κόσμημα του χωριού μας χάρις στην ανάπλαση που με μεράκι και σχέδιο έκαναν οι απόγονοι του γιατρού Αντώνη Μάστορα. Ένα ξωκλήσι που το έχτισε τα δύσκολα χρόνια ο αείμνηστος γιατρός Αντώνης Μάστορας και που τα παιδιά του ουδέποτε σταμάτησαν να το φροντίζουν. Αυτό το μικρό ξωκλήσι αναπαλαιώθηκε και έγινε αγνώριστο. Έφυγαν οι σοφάδες, φάνηκε η πέτρα, έγιναν αρμοί, φτιάχτηκε η σκεπή (καινούργιο βροντάρι), κατασκευάστηκε καμπαναριό, πλακοστρώθηκε με πέτρα περιμετρικά ο εξωτερικός χώρος του ναού, βελτιώθηκε ο δρόμος που οδηγεί στο ξωκλήσι και πάρα πολλά άλλα που έκαναν το χώρο, που από τη φύση του είναι όμορφος, ομορφότερο και το εκκλησάκι του Αϊ-Γιάννη ακόμα πιο γραφικό. Στο επόμενο φύλλο της εφημερίδας μας θα δημοσιεύσουμε φωτογραφίες του ναού. Εκείνο που τώρα θέλουμε να εκφράσουμε είναι τα συγχαρητήρια στους απογόνους του γιατρού Αντ. Μάστορα που συνέχισαν το έργο του.
Στο σύλλογό μας αδιαλείπτως έρχονται οι εφημερίδες: «Πρόοδος» του Συλλόγου των Κρεμμυδαίων, «Το Χαρακοπιό» του Συλλόγου των Χαρακοπιαδιτών Αττικής, «Η Αετοφωλιά» των καταγόμενων από την Αετοφωλιά Μεσσηνίας, «Αϊγιωργίτικα Νέα» του χωριού Αγ. Γεωργίου Τυμφρηστού Φθιώτιδας, «Παμμεσηνιακή» του Χρ. Ρέππα.
Πρόκειται για φιλότιμες προσπάθειες που προσφέρουν τεράστιο έργο στην ανάπτυξη, στη συνένωση και κοινή δράση των απανταχού συμπατριωτών τους, στην κοινωνική ζωή, στην τοπική ιστορία, στη λαογραφία….
Όταν συγκεντρώνονται αυτοκίνητα στο νεκροταφείο Άγιος Βλάσης στο Βλάση γίνεται το αδιαχώρητο. Δεν είναι εύκολο να παρκάρουν και στη συνέχεια να στρίψουν για να πάρουν κατεύθυνση προς το χωριό. Κάτι πρέπει να γίνει. Να βρεθεί χώρος για πάρκινγκ, χώρος για να στρίβουν τα αυτοκίνητα. Να αγοραστεί ή να παραχωρηθεί ο αναγκαίος χώρος.
Για δες πώς άλλαξαν οι καιροί. Πολλοί συμπατριώτες μας απευθύνονται σε μέλη του συλλόγου μας και τους ζητούν να τους βοηθήσουν να βρουν οικόπεδο να αγοράσουν στο χωριό για να κτίσουν σπίτι και να περνούν εκεί τον ελεύθερο χρόνο τους. Δυστυχώς, όμως, οικόπεδα δεν υπάρχουν και αυτά που υπάρχουν οι ιδιοκτήτες τους δεν τα πουλάνε ή ζητάνε ποσά αντίστοιχα αυτών της Καλαμάτας. Μέσα σ΄ αυτό το σκηνικό η δυναμική ανάπτυξης που παρουσιάζεται για το Βλάση αμβλύνεται και τελικά μηδενίζεται. Ας ελπίζουμε ότι τα πράγματα θα αλλάξουν…
Δυο έργα της Βουφράδας στον ΟΠΑΑΧ
Δυο σημαντικά έργα της Βουφράδας που χρηματοδοτούνται από τον ΟΠΑΑΧ βρίσκονται σε εξέλιξη. Το πρώτο αφορά την ανάπλαση της Μηλιωτόβρυσης και το άλλο αφορά την ανάδειξη του Πολυλίμνιου στη Χαραυγή. Εκεί προβλέπεται να δημιουργηθεί μονοπάτι σε μια διαδρομή 1300 μέτρων και να φτιαχτούν παγκάκια και κιόσκια.
Αχ ρε μάνα δουλειές που μ’ άνοιξες
(Η ιστορία που θα σας αναφέρουμε είναι αληθινή. Μας την αφηγήθηκε γέροντας του χωριού πριν από κάμποσα χρόνια. Εξυπακούεται ότι δε θα αναφέρουμε ονόματα).
Οι κάτοικοι του χωριού μας και πριν και μετά την κατοχή προσπαθούσαν με νύχια και με δόντια να αναστήσουν τις πολυμελείς οικογένειές τους. Εξαιτίας των δύσκολων συνθηκών διαβίωσης οι άνθρωποι φρόντιζαν, από τα νιάτα τους να έχουν εξασφαλισμένα τα όποια απαραίτητα, ακόμα και για το θάνατό τους. Ιδιαίτερα οι γυναίκες είχαν φροντίσει να έχουν φυλαγμένα μέσα στο μπαούλο τους, τα σάβανα τα δικά τους και του νοικοκύρη τους. Κάποιοι πιο προβλεπτικοί είχαν φροντίσει να έχουν πεντέξι σανίδες για την κάσα τους.
Κάποιος συγχωριανός μας, αφού πάντρεψε τις αδελφάδες του, παντρεύτηκε κι αυτός σε μεγάλη ηλικία και ζούσε με τη μάνα του κοντά στα ενενήντα. Η μάνα του είχε φροντίσει για τα σάβανά της κι ο γιος επειδή είχε καταπέσει η μάνα του είχε προμηθευτεί κάτι σανίδες για την κάσα της αλλά κάποια μέρα κάτι χρειάστηκε και τις χρησιμοποίησε αλλού. Σαν ήρθε η ώρα και η μάνα αποφάσισε να αποδημήσει εις Κύριον, δημιούργησε στο γιο, εκτός από το πένθος και τη λύπη και πρόσθετο πρόβλημα με την έλλειψη σανιδιών για την κάσα της. Τι να κάνει ο γιος, οι ώρες περνούσαν και η γριά άρχισε να κοκαλώνει και έπρεπε να τη βάλουν στην κάσα ευθυτενή για να μη φρίξει ο κόσμος και γίνει μόλογο. Απάνω στην απελπισία του τη λύση, λύση ανάγκης την έδωσε η γυναίκα του. Μη το σκέφτεσαι καθόλου, του λέει, έλα να βγάλουμε το γέννημα από το κασόνι και βγάλτε όσες σανίδες χρειάζονται για την κάσα. Ταμπλάς του ’ρθε του γιου. Εύκολο το ’χεις να αδειάσει το κασόνι, κι ήταν και μεγάλο, με τριακόσιες οκάδες γέννημα; Στο σπίτι είχε πλακώσει ο κόσμος κι άντε ο γιος να βρει τόσα σακιά για το γέννημα. Τέτοιες ώρες, τέτοια λόγια. Ήταν βλέπεις αδιανόητο να υπάρξει οποιαδήποτε άλλη σκέψη, μιας και οι παραδόσεις και ότι αφορούσε την ηθική τάξη ετηρούντο με ηθική ευλάβεια. Μπορεί να υπήρχε φτώχεια, ανέχεια έλλειψη χρημάτων, στενότητα χώρων στα σπίτια, δουλειά ατελείωτη απ’ όλα τα μέλη της οικογένειας, ακόμα και από τα μικρά παιδιά, όμως η τήρηση των παραδόσεων και από αιώνων κανόνων, για την ταφή των νεκρών, ήσαν κανόνες ζωής. Η κάσα της νεκρής μάνας και πεθεράς έπρεπε να γίνει αμέσως, χωρίς άλλη καθυστέρηση. Χωρίς άλλη κουβέντα, οι γείτονες έφεραν και κάποια σακιά, να βοηθήσουν την κατάσταση, και έτσι το κασόνι άδειασε. Την ώρα που η αλυσίδα των ξαφνικών αυτών προβλημάτων έπνιγε το γιο ακούστηκε να μονολογεί «Αχ, ρε μάνα δουλειές που μ’ άνοιξες!»
Ευτυχώς που οι πεθαμένοι δεν ακούνε γιατί η γριά μάνα του θα του έλεγε: «Τι έπρεπε να κάνω παιδάκι μου, να καρτερώ να πεθάνω όταν θα έχεις εσύ σανίδια; Άσε με καημένε. Τελείωσε η βάρδιά μου κι έφυγα κι άφηκα πίσω και τη ζωή και σας ούλους και τις τάβλες σας και ούλα τα καλά σας. Σας τα χαρίζω ούλα, χάρισμά σας. Να ’χετε την ευχή μου!».
Δεν είναι ούτε δύσκολο, ούτε δαπανηρό. Είναι θέμα βούλησης της δημοτικής αρχής ή όποιας άλλης αρχής από το νόμο έχει την ευθύνη. Μιλάμε για τις πινακίδες που πληροφορούν τον ταξιδιώτη για το πού βρίσκεται το Βλάση, και ποιο δρόμο πρέπει να ακολουθήσει. Το πρόβλημα βέβαια δεν το έχει μόνο το Βλάση αλλά και άλλα χωριά του δήμου. Για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι πληροφορούμε τη δημοτική αρχή ή όποια άλλη αρμόδια αρχή ότι: α) Η ταμπέλα που γράφει «ΒΛΑΣΗ» στον οδικό άξονα Άγιοι Απόστολοι-Βλάση έχει καταστραφεί. β) Μπαίνοντας στο Βλάση από το δρόμο Χατζή-Βλάση δεν υπάρχει ταμπέλα με την ένδειξη «ΒΛΑΣΗ». γ) Στον οδικό άξονα Χατζή-Βλαχόπουλο στη διασταύρωση που πηγαίνει για Βλάση και Κουρτάκι η πινακίδα είναι ακριβώς πάνω στη στροφή και κρυμμένη πίσω από μια ελιά. Έτσι, είτε υπάρχει είτε δεν υπάρχει είναι το ίδιο για τον ταξιδιώτη. Η ταμπέλα πρέπει να μεταφερθεί λίγο πριν από τη στροφή και να τοποθετηθεί και μια δεύτερη για τους οδηγούς που έρχονται από το Βλαχόπουλο γιατί απ΄ αυτή την κατεύθυνση δεν υπάρχει πινακίδα. δ) Στη διασταύρωση για Κουρτάκι και Πελεκανάδα, λίγο μετά το χωριό Δροσιά, στον οδικό άξονα που έρχεται από το Ριζόμυλο η πινακίδα έχει καταστραφεί από φωτιά και δυστυχώς δεν έχει αντικατασταθεί. Νομίζουμε ότι το κόστος γι΄ αυτές τις παρεμβάσεις δεν είναι τεράστιο. Ελπίζουμε ο δήμος ή όποια άλλη αρχή είναι αρμόδια να παρέμβει και να δώσει λύση σ΄ αυτό το πρόβλημα. Πολλές φορές τα μικρά σε κόστος είναι και ουσιαστικά, ας μην τα προσπερνάμε.
Αυτή τη στιγμή που γράφεται η εφημερίδα σε εξέλιξη βρίσκεται η αντικατάσταση του δικτύου ύδρευσης στη Χαραυγή. Αξίζει να σημειωθεί ότι το δίκτυο ύδρευσης στο Κουρτάκι και στο Πετρίτσι μέχρι να τυπωθεί και να διανεμηθεί η εφημερίδα να έχει ολοκληρωθεί. Μαζί με την αλλαγή του δικτύου ύδρευσης στο Βλάση το έργο έχει χρηματοδοτηθεί από το ΠΕΠ Πελοποννήσου με το ποσό των 1,3 εκατομμύρια ευρώ.
Φαίνεται ότι το πρόβλημα που προέκυψε με το νερό της γεώτρησης στην Παλιόβρυση στο Βλάση, στο χώρο που δώρισε ο αείμνηστος Σπ. Φουρτούνης, ανάμεσα στο Τοπικό Συμβούλιο Βλάση και στη Νομαρχία Μεσσηνίας να λύνεται οριστικά. Η Νομαρχία αποδέχτηκε στη διάρκεια της διαπραγμάτευσης τη χρήση του νερού να έχει ο δήμος ο οποίος θα αφήνει ελεύθερο το νερό στην πυροσβεστική όταν υπάρχει ανάγκη.
Ο δρόμος που συνδέει απευθείας το Βλάση με το Βλαχόπουλο από τις Πλεύρες δεν πρέπει να εγκαταλειφθεί. Ο δήμος Παπαφλέσσα και ο δήμος Βουφράδας πρέπει να τον βελτιώσουν και γιατί όχι να τον κάνουν ικανό να διέρχονται απ΄ αυτόν μικρά οχήματα γιατί σήμερα μόνο τρακτέρ και τζιπ μπορούν να τον διασχίσουν. Αυτός ο δρόμος έχει συνδεθεί με την ιστορία και την ανάπτυξη των δυο χωριών.
Τους εργαζόμενους της Ελλάδας εκπροσώπησε ο συμπατριώτης μας από το Βλάση συνδικαλιστής της ΑΔΕΔΥ Τάσος Αποστολόπουλος στην 3η Μεσογειακή Συνδιάσκεψη που πραγματοποιήθηκε στη Βαρκελώνη της Ισπανίας στις 5,6 και 7 Νοεμβρίου 2005. Το θέμα αφορούσε τους μετανάστες και τι πολιτικές πρέπει να πάρουν οι κυβερνήσεις των χωρών της Μεσογείου.
Τώρα που η πλατεία στο Βλάση έκλεισε για τα οχήματα και σωστά έκλεισε μπαίνει ένα θέμα για τη στάθευση κάποιων αυτοκινήτων όπως του ταχυδρόμου, των μικροπωλητών κ.ά. Η προσωρινή χρήση του οικοπέδου ιδιοκτησίας Κοτσόβολου, το οικόπεδο δηλ. που είναι κάτω από το μαγαζί του αείμνηστου Αλεξάκη, με τη σύμφωνη γνώμη των ιδιοκτητών του να χρησιμοποιηθεί ως προσωρινό πάρκιγκ είναι ιδανικό. Χρειάζεται μια μικρή διαμόρφωση του χώρου που πρέπει να πραγματοποιήσει ο δήμος, ένας χώρος που σήμερα έχει συγκεντρώσει αρκετά μπάζα και σκουπίδια.
Εκείνο που κάνει το Βλάση πανέμορφο είναι το δάσος της Βλασόχουνης και της Ράχης. Ένα πυκνό δάσος που σε μαγεύει. Για την προστασία αυτού του δάσους χρειάζεται να πάρουμε συγκεκριμένα και ουσιαστικά μέτρα. Ένα απ΄ αυτά είναι και ο δρόμος πυρόσβεσης που ξεκίνησε πριν από χρόνια να είναι σε χρήση σήμερα. Ένας δρόμος που θα ξεκινά από το δρόμο που οδηγεί στο νεκροταφείο και μέσα από τη ρεματιά της Βλασόχουνης θα βγαίνει στα κυπαρίσσια του Γιαννάκη κάτω από τη βρύση στον οδικό άξονα που έρχεται από το Κουρτάκι και οδηγεί στο Βλάση.