1.- Η Α.Δ.Ε.Δ.Υ., όπως επανειλημμένα έχει τονίσει, θεωρεί ότι η παραπάνω απόφαση και η τυχόν αποδοχή της, πέρα από τις αρνητικές επιπτώσεις που θα έχει στα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων στο Δημόσιο και ιδιαίτερα των γυναικών, δημιουργεί σοβαρά προβλήματα για το ίδιο το ασφαλιστικό σύστημα στο Δημόσιο και τη βιωσιμότητά του, αφού ουσιαστικά το χαρακτηρίζει αντί για κοινωνικό επαγγελματικό.
Η Α.Δ.Ε.Δ.Υ. διεκδικεί τη μη αποδοχή της απόφασης και την αντιμετώπισή της. Την κατοχύρωση σε κάθε περίπτωση του δημόσιου και κοινωνικού χαρακτήρα της ασφάλισης στο Δημόσιο, καθώς και των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων.
2.- Ταυτόχρονα, με αφορμή την απόφαση και τον προσανατολισμό της Κυβέρνησης, θέλουμε να επισημάνουμε:
α.- Την προκλητική και αντιφατική πολιτική που στο όνομα των «αναδιαρθρώσεων» παράγει μακροχρόνιους ανέργους, υιοθετεί προγράμματα εθελουσίας εξόδου και επιλεκτική λειτουργία ρυθμίσεων πρόωρης συνταξιοδότησης και την ίδια ώρα προπαγανδίζει, πιέζει για την αύξηση των ορίων ηλικίας και μάλιστα στην περίπτωση των γυναικών όπου είναι εμφανής η αντικειμενική τεκμηρίωση και η κοινωνική αναγκαιότητα ευνοϊκών ρυθμίσεων.
β.- Την εμμονή στην αποδιάρθρωση και την αποδόμηση των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης, σε μία συγκυρία που η οικονομική κρίση απέδειξε την αντοχή τους, σε σχέση με επαγγελματικά ή ιδιωτικά συστήματα που απειλούνται με ολική χρεοκοπία.
γ.- Τη δίγλωσση πολιτική για τη δημοσιονομική εξυγίανση, όταν η παραγόμενη φιλολογία περί αύξησης των ορίων ηλικίας των γυναικών, μπορεί να οδηγήσει κάτω από κλίμα πανικού και αιφνιδιασμού, σε αναγκαστική φυγή δεκάδες χιλιάδες (που έχουν θεμελιώσει προϋποθέσεις αλλά δεν έχουν συνταξιοδοτηθεί) με πολλαπλό αρνητικό αντίκτυπο. Πρώτα απ’ όλα την τεράστια δημοσιονομική επιβάρυνση (κύρια σύνταξη και μισθολογική δαπάνη αναπλήρωσής τους για τη λειτουργία των δημοσίων υπηρεσιών), κατάρρευση των ταμείων συμπληρωματικών παροχών, (ήδη το Πρόνοιας είναι σε μία τέτοια τροχιά) και λειτουργική αποδιάρθρωση υπηρεσιών με μεγάλο οικονομικό και κοινωνικό κόστος.
3.- Η Ε.Ε. της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. θεωρεί ότι, για την παραπάνω απόφαση και τις συνέπειές της υπάρχουν σοβαρές ευθύνες σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης και των οργάνων της καθώς και στις Ελληνικές Κυβερνήσεις.
Σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, δυστυχώς, γινόμαστε μάρτυρες μιας όλο και περισσότερο νεοφιλελεύθερης συντηρητικής πορείας της Ε.Ε., η οποία μάλιστα, πολλές φορές, προωθείται μέσα από τις αποφάσεις του ΔΕΚ.
Ταυτόχρονα όμως θέλουμε να τονίσουμε τις ευθύνες των Ελληνικών Κυβερνήσεων:
• που αδιαφόρησαν ή απέτυχαν ή αποδέχθηκαν τη διολίσθηση του ζητήματος με αποτέλεσμα τη σημερινή του «δραματοποίηση», όταν το ιστορικό του αρχίζει από τη δεκαετία του ’90,
• που με γραφειοκρατικές πρακτικές, τυπικούς χειρισμούς, ερήμην των εργαζομένων, του συνδικαλιστικού κινήματος, το παρακολουθούσαν και διευκόλυναν τη μετατροπή του στη σημερινή μορφή προβλήματος, προκειμένου να αποκτήσουν άλλοθι για αντιασφαλιστικές παρεμβάσεις,
• που απέτυχαν να αποδείξουν τα αυτονόητα και ιδιαίτερα στην κρίσιμη διαδρομή μετεξέλιξής του από το 2004 έως και την εκδίκαση της υπόθεσης στο ΔΕΚ, (με βάση την οδηγία 2006/54/Ε.Κ.).
4.- Η Α.Δ.Ε.Δ.Υ., με βάση τις παραπάνω εκτιμήσεις και βασικό στόχο να μην εφαρμοστεί η απόφαση του ΔΕΚ που καταργεί ουσιαστικά το κοινωνικό ασφαλιστικό σύστημα στο Δημόσιο και με δεδομένο ότι το χρονικό διάστημα που διανύουμε διεξάγεται ο πρώτος κύκλος διαβούλευσης της Κυβέρνησης με την Ε.Ε., υπογραμμίζει:
α.- Την κυβερνητική ευθύνη στην τεκμηρίωση, την ικανότητα, την επιχειρηματολογία και την επάρκεια των πολιτικών επιλογών – κατευθύνσεων, για την αντιμετώπιση του θέματος και το αποτέλεσμα των σχετικών συνεννοήσεων με την Ε.Ε.
β.- Την ανάγκη να απορριφθούν οι απλουστευμένες ή απλές «λύσεις» για την αύξηση των ορίων ηλικίας κ.λ.π.. Είναι εύκολες απαντήσεις με δραματικές όμως επιπτώσεις για τους εργαζόμενους σε ένα δύσκολο, πολύπλοκο και μείζον ζήτημα, που όμως σπρώχνουν τα ουσιώδη κάτω από το χαλί και φέρνουν με άλλη μορφή το πρόβλημα πάλι μπροστά μας, τα προσεχή χρόνια πιο έντονο.
γ.- Την ανάγκη να απαιτηθεί ικανό χρονικό περιθώριο για τη μελέτη και διασφάλιση του κοινωνικού χαρακτήρα του συστήματος, αφού η απόφαση του ΔΕΚ ανατρέπει το σύνολο της δομής, της φύσης, των όρων και προϋποθέσεων του ισχύοντος συστήματος. Αυτό είναι το πρώτο και το επείγον που σωστά και κατάλληλα, πρέπει να αποκατασταθεί και αυτό δεν επιτυγχάνεται πρόχειρα και αποσπασματικά.
Τώρα δεν χωρούν άλλες σκοπιμότητες, επιδείξεις «υποτακτικών» συμπεριφορών ή συμπεριφορών «καλών» παιδιών», προκειμένου να εκτονωθούν πιέσεις σε άλλα πεδία σχέσεων με την Ε.Ε. με τίμημα και κόστος για τους εργαζόμενους, τα ασφαλιστικά τους δικαιώματα, την κοινωνική συνοχή που καθοριστικά υπηρετεί ο κοινωνικός χαρακτήρας της ασφάλισης.
Η Α.Δ.Ε.Δ.Υ. με σαφήνεια και συγκεκριμένα διατύπωσε με πολλούς τρόπους και δημόσια το πλαίσιο αντιμετώπισης της απόφασης.
Επαναλαμβάνουμε σήμερα και πάλι, με δημόσιο τρόπο, τα στοιχεία που πρέπει να υιοθετήσει η διαπραγματευτική τακτική της κυβέρνησης που αναπτύσσεται το διάστημα αυτό.
Θέλουμε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο να δηλώσουμε ότι δεν θα αποδεχτούμε:
• την επιδείνωση του συστήματος με νέες διαιρέσεις, νέες διασπάσεις και αποδιαρθρώσεις, νέα περίπλοκη βαβέλ που καθιστά ατομική/ιδιωτική ευθύνη τη σύνταξη,
• την αφαίρεση βασικών ασφαλιστικών δικαιωμάτων,
• τη συνέχιση πρακτικών που διολισθαίνουν από τη συρρίκνωση στη διάλυση την κοινωνική ασφάλιση,
Είμαστε αποφασισμένοι να ξεκινήσουμε νέους αγώνες.
Επιτέλους η κυβέρνηση, οι κυρίαρχες πολιτικές, την ώρα της κρίσης, οφείλουν να εννοούν και να αποδεικνύουν ότι κάτι και κατ’ ελάχιστο έχουν διδαχθεί. |
