Συμμετοχή στη συνάντηση με υπουργό Οικονομίας Γ. Παπαθανασίου
(3 Μαρτίου 2009)

Απ΄ αριστερά: Δ. Αγκαβανάκης, Η. Ηλιόπουλος, Σπ. Παπασπύρος, Η. Βρεττάκος, Κ. Παπαντωνίου, Β. Πολυμερόπουλος, Δ. Παππάς, Η. Δόλγυρας, Τ. Αποστολόπουλος

Από την αριστερή πλευρά ο πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ Σπύρος Παπασπύρος με τα μέλη της εκτελεστικής επιτροπής της ΑΔΕΔΥ και δεξιά ο υπουργός Γ. Παπαθανασίου με κυβερνητικούς παράγοντες.

Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου με τον Γ. Παπαθανασίου στη μέση

Παρά το πλήρες αδιέξοδο της συζήτησης η συνεδρίαση έχει περατωθεί και ο υπουργός Οικονομίας χαιρετά ένα-ένα τα μέλη της εκτελεστικής επιτροπής της ΑΔΕΔΥ.

Στις 3 Μαρτίου 2009 η εκτελεστική επιτροπή της συναντήθηκε με τον υπουργό Οικονομίας Γ. Παπαθανασίου προκειμένου να συζητήσει το πρόβλημα της κατάρρευσης του ταμείου Πρόνοιας και του ΟΠΑΔ. Η συζήτηση δεν απέδωσε καρπούς αφού η εκτελεστική επιτροπή επέμενε να επιχορηγηθούν τα ταμεία γιατί με ευθύνες των κυβερνήσεων οδηγήθηκαν εδώ που οδηγήθηκαν και ο υπουργός επέμενε το ταμείο Πρόνοιας να δανειστεί χρήματα με την εγγύηση του δημοσίου.

Μετά τη συνάντηση της Ε.Ε. της ΑΔΕΔΥ με τον υπουργό Οικονομίας Γ. Παπαθανασίου η ηγεσία της ΑΔΕΔΥ του έστειλε επιστολή που του ζητά την επιχορήγηση του ταμείου Πρόνοιας. Την ίδια επιστολή έστειλε και στον πρόεδρο του ΤΠΔΥ Γεράσιμο Θωμόπουλο. Η επιστολή έχει ως εξής:

Προς

1.- Υπουργό Εθνικής Οικονομίας

και Οικονομικών

κ. Ιωάννη Παπαθανασίου

2.- Πρόεδρο Δ.Σ. του Τ.Π.Δ.Υ.

κ. Γεράσιμο Θωμόπουλο

Κύριε Υπουργέ,

Κύριε Πρόεδρε,

Η Α.Δ.Ε.Δ.Υ., όπως σας ενημερώσαμε και στην πρόσφατη συνάντηση είναι ριζικά αντίθετη με τη σύναψη δανείου από το Τ.Π.Δ.Υ. για την καταβολή του εφάπαξ  στους δικαιούχους για τους λόγους που αναπτύξαμε και ιδιαίτερα :

Θεωρούμε ότι η σημερινή κατάσταση του Ταμείου οφείλεται κύρια στις πολιτικές που έχουν ακολουθηθεί από τις κυβερνήσεις και οι οποίες έχουν αρνητικές επιπτώσεις στην περιουσία του Ταμείου και τη βιωσιμότητά  του.

Συγκεκριμένα :

•1.     Την καταλήστευση των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων η οποία όπως γνωρίζετε έχει γίνει διαχρονικά μέσα από τις άτοκες ή χαμηλότοκες καταθέσεις και μάλιστα σε χρονικές περιόδους που υπήρχαν σημαντικά αποθεματικά στο Ταμείο λόγω της πολύ καλής σχέσης εργαζομένων – συνταξιούχων.

•2.    Από το γεγονός ότι ακόμη και αυτά τα περιορισμένα αποθεματικά του Ταμείου χρησιμοποιήθηκαν και χρησιμοποιούνται σε διάφορα παιχνίδια στο χρηματιστήριο (μετοχές, δομημένα ομόλογα κλπ) με αποτέλεσμα και εξαιτίας και της κρίσης την παραπέρα υποβάθμισή τους.

•3.    Τις αντιασφαλιστικές παρεμβάσεις που έγιναν και το κλίμα ανασφάλειας που δημιούργησαν και δημιουργούν με αποτέλεσμα την επίσπευση της συνταξιοδότησης πολλών συναδέλφων.

•4.    Την πολιτική που ασκήθηκε από το Κράτος για εντάξεις ομάδων στο Ταμείο ή την καταβολή εφάπαξ σε άλλες με βάση δικαστικές αποφάσεις από λάθος ρυθμίσεις των κυβερνήσεων, χωρίς την καταβολή των ανάλογων εισφορών. Το  κόστος για το Ταμείο έχει προσδιοριστεί από το ίδιο το Ταμείο σε ένα επίπεδο 1 δις 300 εκ. ευρώ,  επιβάρυνε δραματικά το Ταμείο και εξάντλησε τα αποθεματικά του.

•5.    Την πολιτική που ακολουθεί η Κυβέρνηση στις εργασιακές σχέσεις (Ιδ. Δικαίου, προσωρινές συμβάσεις, ανασφάλιστη εργασία κλπ) αντί της κανονικής κάλυψης των οργανικών θέσεων με μόνιμο προσωπικό και σχέση εργασίας δημοσίου δικαίου που στερούσε και στερεί εισροές από έναν αριθμό σήμερα 150 χιλ., τουλάχιστον, απασχολούμενους στο Δημόσιο και τα Ν.Π.Δ.Δ. Υπονομεύει τη βιωσιμότητά του.

•6.    Την ανυπαρξία συστήματος αμοιβών, όπου το αίτημα της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. για νέο μισθολόγιο με βάση στήριξης της αμοιβής το βασικό μισθό και όχι την αναρχία των επιδομάτων επί χρόνια απορρίπτεται με δικαιολογία το υψηλό δημοσιονομικό κόστος, (όταν αυτό από δικαστικές αποφάσεις που δικαιώνουν προσφυγές για τα αναξιοκρατικά και άδικα κριτήρια επί μέρους χορήγησης επιδομάτων έχει ξεπεραστεί, μόνο οι τελευταίες για το επίδομα των 176 ευρώ αρκούν για του λόγου  το αληθές), και αποτέλεσμα τη μείωση των εισροών προς τα Ταμεία. Αποτελεί μόνιμο και διαρθρωτικό παράγοντα οικονομικής αποδυνάμωσης.

Εάν εδώ προστεθεί ο τρόπος χειρισμού του ασφαλιστικού, εισαγωγής νομοθετικών παρεμβάσεων και ο πανικός που δημιουργούν, με αποτέλεσμα την εσπευσμένη φυγή, κάτι που με την απόφαση του ΔΕΚ (26/3) μπορεί να επανεμφανιστεί εάν η κυβέρνηση δεν αποσαφηνίσει έγκαιρα τη θέση της, διακρίνει κανείς πως η πολιτική ευθύνη και τακτική έχει σοβαρές οικονομικές και αρνητικές επιπτώσεις στο Ταμείο.

Για όλους τους παραπάνω λόγους θεωρούμε ότι η μόνη λύση για να ξεπεραστεί η κατάσταση στο Τ.Π.Δ.Υ. είναι η επιχορήγηση του Ταμείου προκειμένου να καλυφθούν άμεσα οι ανάγκες του προς τους ασφαλισμένους.

Η Α.Δ.Ε.Δ.Υ. είναι αντίθετη σε κάθε άλλη λύση και μάλιστα σε δανεισμό και θεωρεί ότι θα οδηγήσει το Ταμείο σε αδιέξοδο

Σας κοινοποιούμε την επιστολή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. προς τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών κ. Ι. Παπαθανασίου και τον Πρόεδρο του Τ.Π.Δ.Υ. κ. Γεράσιμο Θωμόπουλο που αφορά την επιχορήγηση του Ταμείου προκειμένου να καλυφθούν άμεσα οι ανάγκες του προς τους ασφαλισμένους.

Από την Εκτελεστική Επιτροπή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ.

«Αθήνα 17.3.  2009

ΑΡΙΘΜ. ΠΡΩΤ.: 143

Προς

1.- Υπουργό Εθνικής Οικονομίας

και Οικονομικών

κ. Ιωάννη Παπαθανασίου

2.- Πρόεδρο Δ.Σ. του Τ.Π.Δ.Υ.

κ. Γεράσιμο Θωμόπουλο

Κύριε Υπουργέ,

Κύριε Πρόεδρε,

Η Α.Δ.Ε.Δ.Υ., όπως σας ενημερώσαμε και στην πρόσφατη συνάντηση είναι ριζικά αντίθετη με τη σύναψη δανείου από το Τ.Π.Δ.Υ. για την καταβολή του εφάπαξ  στους δικαιούχους για τους λόγους που αναπτύξαμε και ιδιαίτερα :

Θεωρούμε ότι η σημερινή κατάσταση του Ταμείου οφείλεται κύρια στις πολιτικές που έχουν ακολουθηθεί από τις κυβερνήσεις και οι οποίες έχουν αρνητικές επιπτώσεις στην περιουσία του Ταμείου και τη βιωσιμότητά  του.

Συγκεκριμένα :

•1.     Την καταλήστευση των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων η οποία όπως γνωρίζετε έχει γίνει διαχρονικά μέσα από τις άτοκες ή χαμηλότοκες καταθέσεις και μάλιστα σε χρονικές περιόδους που υπήρχαν σημαντικά αποθεματικά στο Ταμείο λόγω της πολύ καλής σχέσης εργαζομένων – συνταξιούχων.

•2.    Από το γεγονός ότι ακόμη και αυτά τα περιορισμένα αποθεματικά του Ταμείου χρησιμοποιήθηκαν και χρησιμοποιούνται σε διάφορα παιχνίδια στο χρηματιστήριο (μετοχές, δομημένα ομόλογα κλπ) με αποτέλεσμα και εξαιτίας και της κρίσης την παραπέρα υποβάθμισή τους.

•3.    Τις αντιασφαλιστικές παρεμβάσεις που έγιναν και το κλίμα ανασφάλειας που δημιούργησαν και δημιουργούν με αποτέλεσμα την επίσπευση της συνταξιοδότησης πολλών συναδέλφων.

•4.    Την πολιτική που ασκήθηκε από το Κράτος για εντάξεις ομάδων στο Ταμείο ή την καταβολή εφάπαξ σε άλλες με βάση δικαστικές αποφάσεις από λάθος ρυθμίσεις των κυβερνήσεων, χωρίς την καταβολή των ανάλογων εισφορών. Το  κόστος για το Ταμείο έχει προσδιοριστεί από το ίδιο το Ταμείο σε ένα επίπεδο 1 δις 300 εκ. ευρώ,  επιβάρυνε δραματικά το Ταμείο και εξάντλησε τα αποθεματικά του.

•5.    Την πολιτική που ακολουθεί η Κυβέρνηση στις εργασιακές σχέσεις (Ιδ. Δικαίου, προσωρινές συμβάσεις, ανασφάλιστη εργασία κλπ) αντί της κανονικής κάλυψης των οργανικών θέσεων με μόνιμο προσωπικό και σχέση εργασίας δημοσίου δικαίου που στερούσε και στερεί εισροές από έναν αριθμό σήμερα 150 χιλ., τουλάχιστον, απασχολούμενους στο Δημόσιο και τα Ν.Π.Δ.Δ. Υπονομεύει τη βιωσιμότητά του.

•6.    Την ανυπαρξία συστήματος αμοιβών, όπου το αίτημα της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. για νέο μισθολόγιο με βάση στήριξης της αμοιβής το βασικό μισθό και όχι την αναρχία των επιδομάτων επί χρόνια απορρίπτεται με δικαιολογία το υψηλό δημοσιονομικό κόστος, (όταν αυτό από δικαστικές αποφάσεις που δικαιώνουν προσφυγές για τα αναξιοκρατικά και άδικα κριτήρια επί μέρους χορήγησης επιδομάτων έχει ξεπεραστεί, μόνο οι τελευταίες για το επίδομα των 176 ευρώ αρκούν για του λόγου  το αληθές), και αποτέλεσμα τη μείωση των εισροών προς τα Ταμεία. Αποτελεί μόνιμο και διαρθρωτικό παράγοντα οικονομικής αποδυνάμωσης.

Εάν εδώ προστεθεί ο τρόπος χειρισμού του ασφαλιστικού, εισαγωγής νομοθετικών παρεμβάσεων και ο πανικός που δημιουργούν, με αποτέλεσμα την εσπευσμένη φυγή, κάτι που με την απόφαση του ΔΕΚ (26/3) μπορεί να επανεμφανιστεί εάν η κυβέρνηση δεν αποσαφηνίσει έγκαιρα τη θέση της, διακρίνει κανείς πως η πολιτική ευθύνη και τακτική έχει σοβαρές οικονομικές και αρνητικές επιπτώσεις στο Ταμείο.

Για όλους τους παραπάνω λόγους θεωρούμε ότι η μόνη λύση για να ξεπεραστεί η κατάσταση στο Τ.Π.Δ.Υ. είναι η επιχορήγηση του Ταμείου προκειμένου να καλυφθούν άμεσα οι ανάγκες του προς τους ασφαλισμένους.

Η Α.Δ.Ε.Δ.Υ. είναι αντίθετη σε κάθε άλλη λύση και μάλιστα σε δανεισμό και θεωρεί ότι θα οδηγήσει το Ταμείο σε αδιέξοδο.