Αποστολόπουλος Τάσος
Αναπληρωτής Πρόεδρος ΙΝΕ ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ & Μέλος του Περιφερειακού Συμβουλίου Πελοποννήσου
Παπαδόπουλος Τάκης
τ. Γραμματέας Νομαρχιακής Επιτροπής ΠΑΣΟΚ Μεσσηνίας & τ. Νομαρχιακός Σύμβουλος Ν.Α. Μεσσηνίας

Χρειάσθηκαν κατανομές τριών Κοινοτικών Πλαισίων Στήριξης και πολιτική εξουσίας δύο κομμάτων για να γίνει απολύτως κατανοητό ότι το αθηνοκεντρικό κράτος στην βάση μόνο πολιτικών συσχετισμών και πιέσεων κατένειμε και κατανέμει τους οικονομικούς πόρους στην ανάπτυξη της Αθήνας και ελάχιστων άλλων μεγάλων πόλεων.

Η επίκληση στήριξης της Εθνικής Κυριαρχίας – Ανεξαρτησίας ήταν πιθανόν το άλλοθι για να μετακινηθούν μεγάλες πιστώσεις στην Βόρεια Ελλάδα και όπου αλλού λόγοι πολιτικής σκοπιμότητας το επέβαλλαν. Έπειτα οι λόγοι στήριξης της Βόρειας Ελλάδας ξαφνικά αμβλύνθηκαν ή και χάθηκαν και στο προσκήνιο ήρθαν οι ολυμπιακοί αγώνες και η ασφάλειά τους. Αποτέλεσμα αυτού του σκηνικού ήταν όλα τα υπόλοιπα έργα υποδομής της χώρας μας να μπουν σε δεύτερη μοίρα και να επιδεινωθεί η ήδη ανισόρροπη ανάπτυξη.

Η πολιτική βούληση αυτή όπως εκφράστηκε και μέσα από τις κατανομές των πιστώσεων υπονόμευσε την αποκέντρωση, ενίσχυσε την εσωτερική μετανάστευση και δημιούργησε την Ελλάδα της ανισότητας και των πολλών αναπτυξιακών ταχυτήτων.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Πελοπόννησος που αντί να αποτελεί μια ενιαία και ισχυρή περιφέρεια τριχοτομήθηκε διοικητικά με ένα μικρό κομμάτι της Αργολίδας να ανήκει στην Αττική και δυο από τους μεγαλύτερους σε πληθυσμό και παραγωγή νομούς της, την Αχαΐα και την Ηλείας μαζί με κομμάτια της Στερεάς Ελλάδας να αποτελούν ξεχωριστεί Περιφέρεια. Αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής ήταν να μείνει η Πελοπόννησος ουραγός στην ανάπτυξη των Περιφερειών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και Περιφέρεια χωρίς προσανατολισμό.

 Παρ’ όλα αυτά αν και αναγνωρίζονται τουλάχιστον φραστικά τα αδιέξοδα η κεντρική πολιτική εξουσία συνεχίζει ακόμη να νομοθετεί, να δίνει πόρους χωρίς αναπτυξιακά κριτήρια και περιφερειακό σχεδιασμό. Όλα στο όνομα της διατήρησης και επανεκλογής των κομμάτων στην εξουσία.

Το 2004 και τα δύο μεγάλα κόμματα ΠΑΣΟΚ – ΝΔ ομιλούν για την ώρα της Περιφέρειας. Τι σημαίνει αυτό; Ποιο είναι το περιεχόμενο που δίνουν ή θα πρέπει να δίνουν; Αν αποφάσιζε και σχεδίαζε η πολιτεία χωρίς κομματικές σκοπιμότητες και με καθαρά αναπτυξιακά χαρακτηριστικά θα χρειαζόταν να πάρει γενναία μέτρα με θάρρος και πίστη. Έτσι μόνο θα μπορούσε να κερδιστεί το στοίχημα τις ισόρροπης ανάπτυξης.

Ομιλούμε λοιπόν για ένα νέο περιφερειακό σχεδιασμό όπου οι Περιφέρειες θα γίνουν λιγότερες και θα είναι εναρμονισμένες με την ευρωπαϊκή αντίληψη και ανάπτυξη. Για να μπορεί η Περιφέρεια να προγραμματίζει, να εντάσσει και να εκτελεί έργα στα πλαίσια των προγραμμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και χωρίς την διαμεσολάβηση της Εθνικής Κυβέρνησης .

Μια ζωντανή Περιφερειακή Συγκρότηση της χώρας απαιτεί καθαρές αρμοδιότητες, πόρους, γεωγραφικά και πληθυσμιακά όρια. Απαιτεί άσκηση αρμοδιοτήτων διακριτών προς την Κεντρική Εξουσία και την Δημοτική Αυτοδιοίκηση.

Η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση κατά την γνώμη μας μέσα σε ένα τέτοιο σχεδιασμό δεν έχει θέση. Η ισχυρή και ευέλικτη Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση που θα προκύψει θα πρέπει να έχει αιρετό εκπρόσωπο και όργανα και έναν άλλο ουσιαστικότερο από σήμερα ρόλο στην ανάπτυξη. Οι πόροι του Κράτους θα κατανέμονται κατ’ ευθείαν στην Περιφέρεια η οποία θα δύναται να αποδίδει νέες υπηρεσίες ανταποδοτικές με νέα έσοδα απ’ ευθείας από τους πολίτες.

 Όλες οι υπηρεσίες θα αντιστοιχηθούν πολιτικά – αναπτυξιακά στους Δήμους και στην Περιφέρεια. Η δημιουργία ενός νέου «Καποδίστρια» θα δώσει νέους δήμους από 10.000 κατοίκους και πάνω, ισχυρούς που με νέα αναπτυξιακή δυναμική θα αποτελέσουν δυνατούς βραχίονες ανάπτυξης.

Η πολιτική εξουσία που θα ασκείται τόσο στους δήμους όσο και στην Περιφέρεια θα προκύπτει με εκλογές και με εκλογικό νόμο ίδιο με αυτόν που προκύπτει η Κεντρική εξουσία.

Θα δημιουργηθούν έτσι μικρά κοινοβούλια στην περιφέρεια που θα στηρίξουν ενεργά τους νέους δήμους και την νέα ευρωπαϊκή αντίληψη περί περιφερειών.

Με ειλικρίνεια και πραγματική αποκέντρωση η πολιτεία θα πρέπει να δώσει πόρους, αρμοδιότητες και εξουσία στους πολίτες. Να δώσει πραγματική συμμετοχή ενισχύοντας έτσι την διαφάνεια και την αποτελεσματικότητα.

 Ο πολίτης πρέπει να λύνει όλα του τα προβλήματα σε επίπεδο Περιφέρειας. Για κανένα λόγο δεν θα πρέπει να εξαρτάται από την κεντρική εξουσία. Η καθημερινότητα θα εξαντλείται στην περιφέρεια. Η Κεντρική Κυβέρνηση θα αποτελεί Στρατηγείο Ανάπτυξης διατηρώντας για λογαριασμό της την εθνική ανεξαρτησία και άμυνα, την ασφάλεια και την ενότητα του κράτους αφού όπου χρειάζεται όπως στην εκπαίδευση θα δίνει ενιαίες οδηγίες και πολιτικές που θα ασκούνται περιφερειακά.

Τρία επίπεδα λοιπόν πολιτικής εξουσίας και ανάπτυξης διακριτά, συμπληρωματικά με διαφορετικές αρμοδιότητες και πόρους.

Πολιτική εξουσία, οικονομική ανάπτυξη – πολιτιστική ανάπτυξη θα ασκούνται στη βάση ενός εθνικού – περιφερειακού – δημοτικού σχεδιασμού.

Ένα τέτοιο όραμα κατά τη γνώμη μας χρειάζεται σήμερα η νέα Ελλάδα. Ένα τέτοιο όραμα χρειάζεται και το ΠΑΣΟΚ για τη διοικητική ανασυγκρότηση της Περιφέρειας, για να εμπνέει τους πολίτες σε μία διαδικασία πραγματικής συμμετοχής, ισόρροπης ανάπτυξης χωρίς πατρικίους και πληβείους, χωρίς ανισότητες, και ξεχασμένους πολίτες. Ας μη χρησιμοποιείται η ανάπτυξη στην σκοπιμότητα της διατήρησης της πολιτικής εξουσίας αλλά η πολιτική εξουσία να χρησιμοποιείται για την πραγματική ανάπτυξη προς όφελος όλων των πολιτών και όλων των γεωγραφικών διαμερισμάτων της χώρας.

(Η πρότασή μας αυτή φιλοξενήθηκε απ΄ όλες τις μεσσηνιακές εφημερίδες το 2005)