20 Οκτωβρίου 2008

του Τάσου Αποστολόπουλου

Το ξεχείλισμα της ψυχής του συγγραφέα Ηρακλή Μπέζου μέσα από μια ιστορία γεμάτη συγκινησιακές, ανθρώπινες στιγμές που διέρχεται από την αγάπη και τον έρωτα και φτάνει στο πάθος και το θάνατο, σε σαγηνεύει, σε συναρπάζει, σε συγκινεί σε κάνει να σου ξεφεύγει ένα δάκρυ, αφού, αβίαστα, ταυτίζεσαι με πρόσωπα και καταστάσεις. Είσαι κι εσύ ένας από τους πρωταγωνιστές, αγωνίζεσαι να ξεφύγεις από την ειμαρμένη, επιθυμείς να παρασύρεις μαζί σου το Νίκο και την Ελένη, να ξεφύγουν από την τραγωδία που έρχεται, να τους οδηγήσεις, χέρι-χέρι, στα σκαλιά κάποιας γραφικής, πετρόκτιστης εκκλησίας και από εκεί σε κάποιο τρικούβερτο γαμήλιο γλέντι.

Η εναλλαγή των σκηνών σε μαγεύει, ένα απαλό πέπλο σε σκεπάζει, σε πάει περίπατο σ΄ άλλες εποχές, σε απλούς ανθρώπους που μοχθούν για την επιβίωση, γεμάτοι με αρετές αλλά και ανθρώπινα πάθη, πάθη που επηρεάζουν ανθρώπινες συμπεριφορές, πορείες και καταστάσεις.

Μέσα σ΄ αυτό το σκηνικό είσαι έτοιμος ακόμη και να βάψεις τα χέρια σου με το αίμα της στρίγκλας για να γλιτώσεις από τον όλεθρο μια βαθιά σχέση αγάπης δυο νέων ανθρώπων, να γίνεις εσύ η Ιφιγένεια, να ανέβεις το δικό σου Γολγοθά. Η αγάπη και ο έρωτας δεν πρέπει να περάσουν στην κόλαση του Δάντη, δεν πρέπει να πεθάνουν, είναι η ζωή…. Κι όταν το μοιραίο υπερισχύσει και η Ελένη βρεθεί μαχαιρωμένη και ο Νίκος πνιγμένος στο πηγάδι, στη δική σου συνείδηση η σκηνή αυτή είναι διαγραμμένη. Οι δικοί σου πρωταγωνιστές είναι αλλού, βρίσκονται στο απυρόβλητο, μακριά από το δρόμο που οδηγεί στον Αχέροντα.

Φίλε, Ηρακλή

Αισθάνομαι τυχερός που είμαι από τους πρώτους που διάβασα την ιστορία των δυο νέων ανθρώπων σε ένα μου ταξίδι για τη Μαδρίτη. Πάνω από τα σύννεφα, ψηλά στους αιθέρες, ένιωσα το ξεχείλισμα της ψυχής σου.

Σου αξίζουν συγχαρητήρια. Είμαι δίπλα σου και περιμένω την επίσημη έκδοση.

Με φιλικούς χαιρετισμούς

Τάσος Αποστολόπουλος

* O σχολιασμός αυτός για το βιβλίο «Το πεπρωμένο μιας αγάπης» που διάβασα από χειρόγραφο στάλθηκε στο συγγραφέα Ηρακλή Μπέζο στις 3-4-2007. Το βιβλίο εκδόθηκε επίσημα, τον Οκτώβριο του 2008. Το σχόλιο αυτό δημοσιεύθηκε και στην εφημερίδα «Πρωϊνός Μοριάς», τη Δευτέρα 20 Οκτωβρίου 2008. Γράφτηκε στο αεροπλάνο σε ένα ταξίδι μου από Αθήνα προς Μαδρίτη